จางจื่อหาวจับหน้าของตัวเองและพูดอย่างตกตะลึง “ราชินีเอ ผมกำลังช่วยคุณอยู่นะ!”“ช่วยฉันบ้านแกสิ!”เอเลน่ายกขาเรียวยาวของเธอขึ้นและเตะเข้าที่เป้ากางเกงของจางจื่อหาวอย่างแรง จนเขาล้มตัวพิงกำแพงด้วยความเจ็บปวดจากนั้นเธอเดินเข้าไปหาหลิงเฟิงด้วยสายตาหวานซึ้ง จับคอเสื้อเขาและพูดว่า “ทำไมมาหาฉันช้าขนาดนี้ล่ะ ฉันคิดถึงนายมากเลยนะ!”หลิงเฟิงขมวดคิ้วและพูดว่า “เอเลน่า อย่าเข้าใจผิดไป ผมไม่ได้มาหาคุณในครั้งนี้”“น่าน้อยใจจริงๆ นายยังคงพูดจาตรงไปตรงมาเหมือนเดิม!”เอเลน่าทุบอกหลิงเฟิงด้วยหมัดเล็กๆ ของเธอและพูดอย่างอ้อนวอนฉากนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึงราชินีเอกำลังหยอกล้อกับหลิงเฟิงหรอ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกเขารู้จักกันหรือ?คนที่ตกใจที่สุดคือจางจื่อหาว ใบหน้าของเขาซีดเหมือนศพ ร่างกายแข็งทื่ออยู่กับที่เป็นไปไม่ได้! นี่มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน!เอเลน่าไม่อยากให้ใครมารบกวนบทสนทนาของเธอ เธอจึงจับมือหลิงเฟิงและพาเขาเข้าไปในห้องส่วนตัวของเธอเธอตั้งใจเปิดกระโปรงที่แหวกออกมา โชว์ขาขาวนวลเรียวทั้งสองข้าง และนั่งบนตักของหลิงเฟิงด้วยสายตายั่วยวน “ท่านราชาแห่งความมืดที่เคารพรักของฉัน นายไม่อยู่เฝ้าประต
อ่านเพิ่มเติม