หลิงเฟิงตกใจ “เจียงกวางเจิ้ง? ไม่ใช่ผู้ชายที่เย่อวี่หลิว ให้ฉันไปทวงหนี้เหรอ?”“ฮ่าๆ! พนักงานนวดหมายเลขสามนี่มันดีสุดยอดจริง! สยบตัวเต็งร้านอื่นๆได้ทันตาเห็น!” เจียงกวางเจิ้งเห็นหลิวเชี่ยนแล้วตาเป็นประกายทันที “โห! ให้ฉันล่ะก็ ฉันเล่นได้เป็นปีเลย!”หลิงเฟิงได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และลุกขึ้นด้วยท่าทางไม่พอใจ“ท่านครับ พวกเธอเป็นพนักงานนวดที่นี่ ไม่ใช่สาวขายบริการ คุณมาผิดที่แล้ว!”“หึๆ ก็ทำเป็นเหมือนขายเนื้อแพะแต่ซื้อเนื้อหมาอยู่ดีไม่ใช่เหรอ ก็ขายบริการเหมือนกัน?” เจียงกวางเจิ้งพูดแล้วย่นจมูกมองไปทางอื่นหลิงเฟิงกำลังจะโกรธ แต่หลิวเชี่ยนรีบห้ามไว้ “หลิงเฟิง ไม่เป็นไร! ฉันไปบริการท่านเจียงก็ได้ อย่าให้เกิดความขัดแย้งกับคนของเจียงตระกูลเลย!”“คนของสี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณคนธรรมดาอย่างเราสู้ไม่ได้หรอก!”เจียงกวางเจิ้งหัวเราะอย่างเย้ยหยันและพูดว่า “ดีที่พวกแกยังมีตาสังเกต รีบมาที่ห้องของฉันซะ!”หลิวเชี่ยนจึงต้องเดินตามไปด้วยความจำใจผู้จัดการล็อบบี้รีบมาขอโทษหลิงเฟิง “ท่านครับ ขอโทษจริงๆ คนของตระกูลเจียงเป็นคนที่เราไม่มีอำนาจสู้ได้! พวกเขาคือตระกูลให
“ฮ่าๆๆ! ทำให้ฉันตายเหรอ? หูฉันไม่ได้หนวกหรอกใช่ไหม? ด้วยฝีมือแกเนี่ยนะ?” เจียงกวางเจิ้งหัวเราะลั่นด้วยท่าทีเยาะเย้ย “แกรู้ไหม กล้าขู่คนของสี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณ ถือเป็นการกระทำที่ท้าทายความตายอย่างที่สุด!”ต้าจ้วงและหลิวเชี่ยนกลัวจนตัวสั่น “หลิงเฟิง (พี่เฟิง) อย่าทำตัวเหลวไหลเลย! คนของตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณไม่ใช่คนธรรมดาอย่างเราจะสู้ได้...”“น้องหก ฆ่ามันซะ วันหลังฉันจะเลี้ยงข้าวนายเอง!” เจียงกวางเจิ้งออกคำสั่งทันที ปรมาจารย์ทางด้านการต้อสู้คนหนึ่งเดินเข้ามา ยกฝ่ามือขึ้นเตรียมจะระเบิดหัวของหลิงเฟิง!ในสายตาของพวกเขา ชีวิตของคนธรรมดา อย่างมากที่สุดก็มีค่าเท่ามื้ออาหารหนึ่งมื้อแขกรอบข้างต่างร้องเสียงดังอย่างตกใจ ราวกับได้เห็นกะโหลกของหลิงเฟิงแตกกระจายเหมือนลูกแตงโมที่ถูกทุบแตก!และแล้วฝ่ามือใหญ่ของฝ่ายตรงข้ามกลับหยุดชะงักกลางอากาศในชั่วพริบตา ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้!หลิงเฟิงใช้มือเดียวจับข้อมือของฝ่ายตรงข้ามไว้ ไม่ว่าเขาจะพยายามดิ้นรนเท่าไร ก็ไม่สามารถขยับได้สักนิด เขาตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “แกเอาแรงมากมายขนาดนี้มาจากไหนวะ?”หลิงเฟิงตอบกลับ “อยากรู้
“ฉันจะพาคนไปเดี่ยวนี้!”เจียงปี้เหวินที่อยู่ในวิลล่าหรูของตัวเอง เขาค่อยๆ วางมือถือลง แจ้งกับลูกน้องว่า“เช็คข้อมูลของคนที่ชื่อหลิงเฟิงหน่อย”“นายน้อย หลิงเฟิง อายุ 25 ปี เคยเป็นทหารอยู่ที่เจียงเป่ยเป็นเวลา 7 ปี จบการศึกษาระดับมัธยมปลาย ตอนนี้ทำงานที่แผนกขายของบริษัทหลี่ห่าวกรุ๊ปในตำแหน่งหัวหน้าทีม”“อ๋อ เป็นแค่พวกปรสิตนี่เอง!”เจียงปี้เหวินนั่งอยู่บนบัลลังก์ หัวเราะเยาะเย้ยว่า“ดูเหมือนว่าสี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณของเราจะถ่อมตัวนานเกินไปละ! มีคนเริ่มปีกแข็งไม่เคารพเราแล้ว!”“วันนี้ ลูกน้องเราตายไปห้าคน ฉันจะใช้ชีวิตห้าพันชีวิตมาชดเชย!”ลูกน้องรีบพูดว่า “อ้อ นายน้อย ล่าสุดผมเพิ่งรับเลี้ยงแม่ลูกคู่หนึ่งมา พวกเธอดูเหมือนจะมีความแค้นส่วนตัวกับหลิงเฟิง”“เรียกพวกเธอเข้ามา!”ไม่กี่นาทีต่อมา เฉินเหม่ยหลิงในสภาพเสื้อผ้าขาดวิ่นและจางหลันฮวาในสภาพหน้าบวมเลือดออก ถูกลากมาที่ห้องโถงด้วยสายจูงสุนัขตั้งแต่ครั้งที่จางจื่อหาวตาย คุณจั่วก็หายตัวไป เฉินเหม่ยหลิงและจางหลันฮวาก็วิตกกังวลอย่างหนักเพื่อความอยู่รอด พวกเธอจึงมาพึ่งบุญของตระกูลเจียง และด้วยความที่เฉินเหม่ยหลิงหน้าตาดู
ในเวลาเดียวกันซูเหยี่ยนได้รับรายงานจากลุงเหยาว่า ที่คลับในบริเวณใกล้เคียง มีการสังหารปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ของตระกูลเจียงไปห้าคน!“ใครกล้าทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้? ถึงขนาดฆ่าคนจากตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสี่?”ซูเหยี่ยนไม่อยากเชื่อลุงเหยาพูดเบาๆ ว่า “คุณหนูใหญ่ เป็นหลิงเฟิง”“อีกแล้วเหรอ? ทำไมเขาถึงสร้างปัญหาให้ฉันต้องปวดหัวอยู่เสมอ! เฮ้อ...”ซูเหยี่ยนฟังแล้วก็รู้สึกหัวโตขึ้นมาทันที! เรื่องของหม่าอี้โจวและหลี่ป้า ยังไม่ทันจบดี ตอนนี้เขายังลากตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสี่เข้ามาเกี่ยวข้องอีก!แต่ก็นะ ก็เพราะเป็นความกล้าหาญ ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินของเขาตรงนี้ ที่ทำให้ซูเหยี่ยนสนใจได้“เตรียมรถ! ฉันจะไปพบกับนายน้อยตระกูลเจียงเอง!”เย็นวันนั้นเจียงปี้เหวินพร้อมพวกปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ ได้มุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านริมหาดโกลเด้นพื้นที่นี้แท้จริงแล้วอยู่ในความดูแลของจางกังติงเขารีบพาลูกน้องไปยังที่เกิดเหตุ และรีบขัดขวางว่า:“คุณชายเจียง ผมคือจางกังติง ผู้ปกครองใต้ดินของเมืองชางไห่ เรื่องนี้ขอให้คุณเห็นใจผมด้วย ผมไม่สามารถให้คุณเข้าเขตชายหาดโกลเด้นได้!”“ก็แค่พวก
“เพียะ!”เมื่อพูดจบ ซูเหยี่ยนก็ฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว!“คุณชายเจียง อย่าลืมว่าฉันคือซูเหยี่ยนจากตระกูลซูในเมืองหลวง ไม่ใช่สาวในคลับ!”ซูเหยี่ยนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “คิดจะลวนลามฉัน จะต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำด้วยนะ!”พูดจบ เธอก็เชิดคางขึ้นอย่างหยิ่งยโสแล้วเตรียมออกจากรถทันใดนั้น เธอกลับถูกเจียงปี้เหวินคว้าผมไว้อย่างแรงและถูกเหวี่ยงกลับไปยังอีกฝั่งของรถอย่างโหดเหี้ยม“บ้าเอ้ย! อยู่ต่อหน้าฉันแล้ว ยังกล้าอวดดีอีกหรอ!”“อย่าลืมสิ ที่นี่ไม่ใช่เมืองหลวง ที่นี่คือเมืองชางไห่! ตระกูลซูของเธอจะแน่แค่ไหน ก็ไม่สามารถข่มขู่อำนาจงูใหญ่ในเมืองนี้ได้!”“คนขับรถ ออกรถ! สลัดพวกนั้นให้หลุด!”เจียงปี้เหวินสั่งการเสร็จ รถปากานีคันใหม่ก็เร่งเครื่องทันที ความเร็วสลัดบอดี้การ์ดของตระกูลซูจนหมด ไม่เห็นแม้แต่ควันท่อจากข้างหลัง“ซูเหยี่ยน ฉันบอกเธอไว้เลย ตอนนี้เธอมีทางเดียวเท่านั้น ก็คือมาอยู่กับฉัน!”เจียงปี้เหวินหัวเราะอย่างโหดเหี้ยมซูเหยี่ยนในสภาพผมกระเซิง เธอถ่มน้ำลายใส่เจียงปี้เหวินอย่างเดือดดาล “ถุย! แค่คางคกยังอยากกินเนื้อหงส์! เจียงปี้เหวิน แกมันแค่กบในกะลา เทียบไม่ติดเลยซ
เมื่อเหล่าปรมาจารย์ตระกูลเจียงเห็นภาพนี้ ทุกคนต่างมีสีหน้าแข็งค้าง!“ท่านอาฉิว!”มีหลายคนรีบวิ่งไปตรวจดูอาการบาดเจ็บของชายชรา พบว่าร่างของเขาได้ขาดออกเป็นสองท่อน!“มหาปรมาจารย์แรงใน! ถูกสยบได้ในฝ่ามือเดียว!”ทุกคนต่างตื่นตระหนกลุงเหยาก็ตกตะลึงเช่นกัน“มือเขาว่องไหวมาก ว่องไวจนตาเปล่ามองไม่ทัน!”แต่มีเพียงเฉินเหม่ยหลิงและจางหลันฮวาที่ไม่เข้าใจสถานการณ์ พอเห็นหลิงเฟิง ความแค้นก็ทำให้พวกเธอโกรธจัด รีบพูดเหน็บแนมและด่าทอในทันที“หลิงเฟิง! แกไอ้คนขี้แพ้ที่หลบหลังผู้หญิง!”“คิดว่าพอได้เกาะลูกสาวมหาเศรษฐีได้แล้ว จะสบายไปทั้งชาติเลยหรือไง?”“บอกเลยนะ ซูเหยี่ยนอะไรนั้น ตอนนี้ถูกเจียงปี้เหวินจับตัวไปแล้ว สิ่งที่รอเธออยู่ล้วนมีแต่ความอัปยศไม่สิ้นสุด!”“หึๆ อย่างน้อยแกก็ควรจะรู้สึกภูมิใจซะหน่อย เพราะมือที่สามที่ใส่หมวกเขียวให้แกคือทายาทของตระกูลเจียงโบราณ นี่ถือเป็นเกียรติของแก!”เมื่อหลิงเฟิงได้ยินดังนั้น เขารู้สึกโกรธจนเส้นเลือดปูดออกมาบนหน้าผาก ดวงตาเต็มไปด้วยพายุหิมะ“พวกแกแม่ง! เกินไปแล้วนะ!”เขาดีดขาออกไปด้วยพลังที่น่ากลัว กระโดดขึ้นไปเหมือนพลังสายฟ้าปรมาจารย์ทางด้านการต่อสู
ซูเหยี่ยนหน้าซีดถอดสีทันที ดวงตาของเธอแดงเดือดด้วยความโกรธ พูดว่า“เจียงปี้เหวิน! แกฝันไปเถอะ! ต่อให้ฉันตายเป็นผี ฉันก็ไม่ยอมเสียตัวให้ขยะอย่างพวกแกหรอก!”พูดเสร็จ เธอก็ผลักคนหนึ่งออก แล้ววิ่งไปที่ประตูอย่างเร็วเจียงปี้เหวินเลียริมฝีปากแล้วพูด“หึหึ! เธอคิดว่าจะหนีรอดจากแดนภูเขาฝ่ามือของฉันไปได้หรือ? ไร้เดียงสาเสียจริง! ตามไป! ใครจับซูเหยี่ยนได้เป็นคนแรก ครั้งแรกของผู้หญิงคนนี้ก็เป็นของคนนั้น และฉันยังให้เงินรางวัลอีกห้าล้าน!”แรงจูงใจจากผู้หญิงและเงินตราทำให้กลุ่มคนตื่นเต้นทันที ราวกับได้รับการกระตุ้นให้เต็มไปด้วยพลัง ต่างพากันวิ่งกรูกันไปข้างหน้าเจียงปี้เหวินพูดเย้ย“เวลานี้ น่าจะจัดการไอ้ขี้แพ้ที่ชื่อหลิงเฟิงไรนั่นเสร็จแล้วสินะ? โทรไปถามดีกว่า!”แต่เมื่อโทรไปหาพวกปรมาจารย์ของตระกูลเจียงก็ไม่มีใครรับสาย ทำให้เขาแปลกใจ “พวกโง่พวกนั้นทำอะไรกัน? ทำไมไม่รับสาย!”เขาตัดสินใจส่งคนไปดูก่อนว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่เขาคงจะคิดไม่ถึงว่าฝ่ายนั้นจะถูกกวาดล้างจนหมด!ในเวลาเดียวกันนอกประตู ซูเหยี่ยนใส่รองเท้าส้นสูงเดินอย่างไร้เรี่ยวแรงบนถนนทางเดิน ไม่นานก็ถูกกลุ่มคนจรจัดที่บ้าคลั่งไล่ตา
แม้กระทั่งในมณฑลเจียงหนานก็ไม่มีคนแบบนี้อยู่!เพียงแค่ตกตะลึงชั่วครู่ เจียงปี้เหวินก็กลับมาสงบนิ่งเหมือนปกติ เขาหัวเราะเยาะและพูดว่า“ดูเหมือนว่าแกจะวิ่งได้ดีพอควร ทักษะการหนีของแกถือว่าเป็นที่หนึ่งที่สามารถหลุดพ้นจากสายตาของยี่สิบยอดฝีมือได้ โชคช่วยจริงๆ!”แน่นอนว่าเขาไม่เชื่อว่าปรมาจารย์ยี่สิบคนนั้นจะถูกหลิงเฟิงฆ่าตายได้ความเป็นไปได้เดียวคือหลิงเฟิงหนีออกจากที่เกิดเหตุได้ทัน และมาถึงร้านบลูเอนแชนเทรสบาร์เพื่อช่วยคน!หลิงเฟิงยักไหล่และพูดว่า “จะพูดยังไงก็ได้ เลขาซู คุณออกไปก่อน ผมจะจัดการเรื่องที่นี่เอง”ซูเหยี่ยนเม้มปากและพูดว่า“ถ้าจะไปก็ต้องไปด้วยกัน! หลิงเฟิง ฝ่ายตรงข้ามคือหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณอย่างตระกูลเจียงเลยนะ! ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป นายอย่าอยู่ที่นี่เพื่อฝืนต่อไปอีกเลย ต้องเสียเปรียบแน่!”“วันนี้พวกแกสองคน ใครก็หนีไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!”เจียงปี้เหวินโกรธจัด“คิดจะหนีต่อหน้าฉันเหรอ? พวกแกไม่เห็นหัวฉัน ลูกชายตระกูลเจียงเลยเหรอ!”“หลิงเฟิง ความโชคดีเมื่อกี้มันจะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น! ตอนนี้มีฉันอยู่ที่นี่ ความโชคดีทั้งหมดก็ไร้ความหมาย!”เ
“ปานแรกเกิด? ปานแรกเกิดอะไร?”ความโกรธของจินฝูเซิงถูกคำพูดที่พ่นออกมากะทันหันนี้ทำเอาหยุดชะงัก แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจหลิงเฟิงกล่าวเรียบเฉยว่า “ปานแรกเกิดบนก้นของเด็กในท้องของภรรยาคุณ”ฝูงชนตกใจ!มู่หรงป๋อกล่าวด้วยความสงสัย “คุณหลิงครับ คุณ…คุณสามารถมองเห็นปานแรกเกิดของเด็กในท้องด้วยตาเปล่าเลยเหรอครับ?!”นี่มันเหนือความสามารถของมนุษย์แล้วนะเนี่ย!หม่ากวงกลับลนลานขึ้นมา แล้วกล่าวอย่างมั่นใจว่า“ยังจะพูดจาเหลวไหล ทำตัวเป็นที่สนใจอยู่อีก! ลงมือฆ่าพวกมันได้เลย!”วินาทีนั้น บอดี้การ์ดพิเศษหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขา!“อ๊าก! อย่าฆ่าผมเลยนะ! เหล่าจินไว้ชีวิตผมด้วย!”มู่หรงป๋อตกใจจนหน้าสั่นไร้สีเลือดฝาด!ทว่าทันใดนั้นเองคนหลายสิบคนนั่นกลับส่งเสียงร้องออกมา ตัวกระเด็กออกไปทั่วสารทิศ!“ผมไม่ชอบต่อสู้ ใช่ว่าผมจะสู้ไม่เป็นนะ”หลิงเฟิงเพียงแค่กางแขนออก แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาทันที!มู่หรงป๋อถอนหายใจโล่งอกหนักๆ แล้วปาดเหงื่อเบาๆ“เกือบลืมไปเลยว่า คุณหลิงเป็นคนที่สามารถกวาดล้างทั้งสมาคมชุดแดงได้! คนแค่นี้นับประสาอะไรกัน?”หลิงเฟิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“ถ้าผมอยาก ผมจะไ
เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป บรรยากาศรอบๆ ก็แข็งทื่อในบัดดล!ฝูงชนหน้าถอดสีจินฝูเซิงโกรธจัด หันไปตบหน้าหร่วนหว่านหวาทีหนึ่ง“นังแพศยา! ถ้าฉันเป็นหมันแต่กำเนิดจริงๆ แล้วเด็กในท้องแกมันมาได้ยังไง!”หร่วนหว่านหวาเอามือปิดหน้า แล้วกล่าวด้วยเสียงร้องไห้“เหล่าจิน! คุณเชื่อคำพูดไอ้มิจฉาชีพนี่ แล้วมาสงสัยคนร่วมเตียงเคียงหมอนคุณงั้นเหรอ! ฉันอยู่กับคุณมาหลายปีขนาดนี้ มอบทั้งชีวิตวัยรุ่นให้คุณไปแล้วด้วยซ้ำ!”หม่ากวงเองก็รีบเอ่ยขึ้นว่า“นั่นน่ะสิครับ! นายท่าน คุณออกไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ไม่อยู่บ้าน คุณนายต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว โดดเดี่ยวและเหงาจะตาย! คุณนายทำเพื่อคุณขนาดนี้ ทำไมคุณถึงสงสัยเธออีกล่ะครับ?”“ยิ่งไปกว่านั้นหลิงเฟิงเป็นหมอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เขาพูดจาลมๆ แล้งๆ ไม่มีหลักฐาน แม้แต่ใบประกอบวิชาชีพแพทย์ก็ไม่มี!”จินฝูเซิงตะลึงงันคล้ายว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อหร่วนหว่านหวาร้องไห้ แล้วกล่าวว่า“ดี คุณกล้าตบหน้าฉันเพราะคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่นาที! ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปเอาเด็กออกตอนนี้เลย! คุณก็ถือซะว่าเด็กนี่เป็นลูกชู้แล้วกัน!”จินฝูเซิงรีบเข้าไปกอดอีกฝ่ายไว้“ที่รัก! ผมผ
หร่วนหว่านหวาได้ยินดังนั้น ก็เบิกตากว้าง“ไอ้หมอเถื่อนมีใบประกอบวิชาชีพแพทย์ไหม? อยู่ดีไม่ว่าดีก็จะตรวจชีพจรฉัน!”มู่หรงป๋อแก้ไขสถานการณ์อย่างเก้อเขิน“ซ้อครับ ทักษะทางการแพทย์ของคุณหลิงผมเคยลิ้มลองมาแล้ว ไม่แพ้หมอใหญ่ๆ ในเมืองหลวงเลย!”“ฉันท้องทายาทตระกูลจินเพียงคนเดียวอยู่นะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พวกนายสองคนอย่าคิดออกไปจากประตูนี้ได้เลย!”หร่วนหว่านหวากลับไม่ไว้หน้า กล่าวอย่างโอหังว่า“ดูท่าแล้วต่อไปฉันคงต้องเตือนเหล่าจินแล้วว่าอย่าไปคบค้ากับหมาๆ แมวๆ แบบนี้นัก! จะทำให้ลดระดับตัวเองเอาได้!”พูดจนอีกฝ่ายหน้าดำหน้าแดงจินฝูเซิงกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ “หว่านหวา อย่าล้ำเส้นเกินไปหน่อยเลย พวกเขาเป็นแขกของผมนะ!”“อีกอย่าง ก็แค่ตรวจชีพจรเฉยๆ จะผิดพลาดอะไรได้?”มู่หรงป๋อเองก็กล่าวยิ้มๆ“ผมยืนยันได้! ถ้าทำให้ครรภ์ของซ้อมีปัญหาจริงๆ ผมมู่หรงป๋อจะถวายชีวิตนี้ให้เลย!”หร่วนหว่านหวากลอกตามองบน จากนั้นยื่นมือขาวหยกออกไปพลางกล่าวว่า“เห็นแก่เหล่าจินหรอกนะ ตรวจสิ!”“แต่ว่าฉันขอเตือนเลยนะ อย่าฉวยโอกาสทำอะไรล่ะ! ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”ต่อหน้าอุปสรรคต่างๆ จากเธอ หลิงเฟิงเพียงแค่ยิ้มเบาๆ
ข้างในมีคนหลายคนกำลังร้องเพลงกันสนุกสนาน!มู่หรงป๋อรีบเดินเข้าไปทักทาย“เถ้าแก่จิน! ผมพาคุณหลิงเฟิงที่คุณอยากเจอตัวมาแล้วครับ!”ชายผมสั้นที่สวมพระเครื่องและแหวนหยกคนหนึ่งวางไมค์ลงก่อน แล้วกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้มว่า“ฮ่าๆ! มู่หรงป๋อ สมแล้วที่เป็นสหายของฉัน! พูดจริงทำจริง!”“คุณหลิง ผมผู้แซ่จินคาดหวังอยากพบคุณมาตลอด ในที่สุดก็ได้พบกันสักที!”เขาเดินเข้ามาจับมือทักทายอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้น“แต่ก่อนถึงจะไล่จีบสาวยังไง ก็ไม่เคยเหนื่อยยากขนาดนี้มาก่อน!”มุมปากของหลิงเฟิงกระตุกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจผู้ชายคนนี้ลามกอนาจาร ดูแล้วเหมือนเศรษฐีหน้าใหม่จากชนบทแต่ก็เพราะเป็นคนติดดินเหมือนกันจึงทำให้ทั้งสองกระชับความสัมพันธ์ได้โดยไม่รู้ตัว!ทำให้หลิงเฟิงมีความรู้สึกสนิทสนมกันอย่างบอกไม่ถูก“คุณหลิง ผมจินฝูเซิง! คนนี้คือภรรยาของผม หร่วนหว่านหวา! แล้วก็พ่อบ้านของผม หม่ากวง!”อีกฝ่ายแนะนำอย่างเป็นมิตรมู่หรงป๋อโฉบฉวยโอกาสกล่าวว่า“เถ้าแก่จินเป็นเศรษฐีจากมณฑลเจียงหนาน ร้านค้าเกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงล้วนอยู่ภายใต้ชื่อเขาทั้งนั้น อีกทั้งยังมีธุรกิจและการลงทุนที่ต่างประเทศด้วย ถ้าไม่ใช่เ
มู่หรงป๋อตกตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความตกใจ“กวาดล้างตระกูลพวกมัน? คุณหลิงครับ ฆ่าพวกมันน่ะง่าย แต่ถ้าจะกวาดล้างทั้งตระกูลเลยจะไม่ง่ายขนาดนั้นนะครับ…”อีกอย่างจะว่าไปแล้ว ตระกูลของพวกมันก็เป็นเศรษฐีประจำเมืองหลวงด้วย ความสัมพันธ์ซับซ้อน จะต้องมีเบื้องหลังและเครือข่ายที่ไม่อาจประมาทได้แน่นอนถึงแม้เขามู่หรงป่อจะไม่มองตระกูลระดับ 2-3 พวกนี้ไว้ในสายตาอยู่แล้ว แต่ถ้าหากบีบบังคับให้คนอื่นเขาหมดหนทางขึ้นมาจริงๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสู้ให้ตายไปข้างหรือเปล่า!“ถ้าคุณไม่กล้า ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง!”หลิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ไม่ว่าอย่างไร เฉาเส้าหลงคนพวกนี้ต้องตายสถานเดียว! กล้ามายุ่งกับครอบครัวของเขา นี่มันถึงขีดจำกัดของเขาอย่างร้ายแรง ต้องชดใช้ด้วยเลือดเท่านั้น!เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเฟิ่งหวงแต่มู่หรงป๋อกลับห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวครับ!”“เรื่องเล็กน้อยแบบนี้จะลำบากคุณหลิงได้ยังไงกัน ผมจัดการเองก็พอครับ!”เขากล่าวอย่างมั่นใจหากคิดจะเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลิงเฟิง ถ้าไม่ลงทุนอะไรเลยคงจะไม่ได้!ถ้างั้นก็เอาชีวิตของตระกูลระดับ 2 อย่างตระกูลเฉามาเป็นคำสัตย์ปฏิญาณของต
“คุณทำน้องสาวผมเหรอ?”ใบหน้าของหลิงเฟิงเต็มไปด้วยรังสีอาฆาต ประโยคแรกที่พ่นออกจากปากหลังจากเดินเข้ามาก็ทำเอาอุณหภูมิในห้องส่วนตัวนี้ลดลงหลายองศา!มู่หรงป๋อรู้สึกเพียงเลือดหยุดไหลเวียน ตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว แล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ ว่า“มะ…ไม่ใช่ผม…ไม่ใช่ผมครับ!”“พี่คะ! ไม่ใช่เขาค่ะ! เป็นฝีมือพวกเฉาเส้าหลงต่างหาก! โชคดีที่คุณมู่หรงป๋อเข้ามาช่วยพวกหนูได้ทันเวลา!”หลิงเยว่รีบออกตัวพูด“เสี่ยวเยว่!”ทันทีที่หลิงเฟิงเห็นหลิงเยว่ เขาก็โผล่เข้ากอดอีกฝ่ายทันทีโดยไม่พูดพล่ำทำเพลง จากนั้นก็ตรวจชีพจร เช็กซ้ายเช็กขวาอีกฝ่าย“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หลิงเยว่หน้าร้อนผ่าวราวกับน้ำต้มเดือด“พี่คะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ พี่ไม่ต้องเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ หนูไม่ใช่เด็กสามขวบสักหน่อย”กอดเธอที่เป็นผู้ใหญ่แล้วกลางที่สาธารณะแบบนี้ดูน่าอายจะตายชัก!ทว่าหลิงเฟิงกับลูบศีรษะของอีกฝ่ายอย่างรักใคร่เอ็นดู“ในสายตาของพี่ หนูเป็นเด็กน้อยเสมอ! เป็นเด็กที่พี่ต้องปกป้องตลอดเวลา!”มู่หรงป๋อที่อยู่ข้างๆ ทั้งตกใจและดีใจตกใจที่หลิงเฟิงผู้ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตาคนนี้กลับเป็นคนที่รักน้องสาวมากคนหนึ่ง! ให้ควา
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็ถามลองเชิงอย่างระมัดระวังว่า“เธอมีพี่ชายคนหนึ่งชื่อหลิงเฟิงใช่ไหม?”“รู้ได้ยังไง?” หลิงเยว่ตะลึงงันมู่หรงป๋อแทบจะเป็นลม เอาหัวมุดดินให้รู้แล้วรู้รอด!จบกัน! บังเอิญขนาดนั้นจริงๆ ด้วย!น้องสาวของหลิงเฟิงเกิดเรื่องที่เขตของตนเสียงั้น!ถ้าอีกฝ่ายรู้เข้า ทั้งตระกูลมู่หรงคงได้ถูกกวาดล้างแหง่แก๋!นี่มันเท่ากับว่ารังแกน้องสาวแท้ๆ ของปีศาจร้ายของสมาคมชุดแดงทั้งสมาคมเชียวนะนั่น!“มู่หรงป๋อ! ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ! อย่าคิดว่าตัวเองมีตระกูลมู่หรงคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังก็สามารถทำตัวไม่กลัวฟ้ากลัวดินได้นะ ตระกูลเฉาของฉันก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน!”เฉาเส้าหลงที่อยู่ข้างหลังเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจตัวเองเลยจากนั้นบริเวณใบหน้าของเขาพลันรู้สึกปวดแสบปวดร้อนคล้ายถูกตบด้วยหนังเหล็ก ทำเอาเขาโมโหจนตะคอกเสียงดังแต่ทว่าวินาทีต่อมามู่หรงป๋อก็บีบคอเขาไว้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดว่า“เป็นเพราะมึงคนเดียว! เพราะไอ้ระยำอย่างพวกมึง! ทำให้กูต้องซวยไปด้วย!”“มึงยังมีหน้ามาตะคอกใส่กูอีก! อย่าว่าแต่ตระกูลเฉาเลย ถึงจะเป็นตระกูลเฉาสิบตระกูล กูก็จะเหยียบไว้ใต้ตีนแล้วเยี่ยวใส่พวกมึ
“นายพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คิดจะติดสินบนฉันเหรอ? ฉันเป็นพวกหน้าเงินหรือไง?”มู่หรงป๋อรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันทว่าบนใบหน้ากลับอ่อนโยนลงหลายส่วน!ตนชื่นชอบรถหรูจริง โดยเฉพาะซุปเปอร์คาร์ ลำพังแค่คลังจอดรถที่บ้านก็มีซุปเปอร์คาร์อยู่หลายสิบคันแล้ว!เฉาเส้าหลงรู้ว่ามีหวังจึงรีบกล่าวต่อว่า“เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของผม อีกอย่างคุณชายมู่หรง คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นแค่แกล้งใสชื่อ เพื่อโกงราคาเท่านั้น!”มู่หรงป๋อเลิกคิ้วกล่าว “งั้นเหรอ? แต่พวกเธอร้องไห้แล้วนะ!”“ผู้หญิงสมัยนี้น่ะการละครจะตายไป คุณชายมู่หรงเป็นชายซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว นักศึกษาหญิงออกมาขายตัวกันถมเถไป! ถ้าไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดู!”เฉาเส้าหลงกล่าวอย่างมั่นใจ“เห็นแก่ที่เป็นวันเกิดนาย ฉันจะเชื่อนายสักครั้งแล้วกัน จำไว้ ทำอะไรเบาๆ หน่อย! ถ่อมตัวหน่อย! เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตของฉัน”มู่หรงป๋อถึงจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้ลูกน้องถอยกลับเฉาเส้าหลงกล่าวด้วยความดีใจ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกผมรู้กฎระเบียบดี!”แต่เมื่อไป๋หรูเสวี่ยเห็นดังนั้น ก็รีบเอ่ยด้วยความหวาดหวั่นว่า“โกหก
“บอกแล้วไงว่าวันนี้วันเกิดฉัน ถ้าใครทำให้ฉันไม่มีความสุข ฉันก็จะทำให้มันไม่มีความสุขด้วย!”เฉาเส้าหลงกล่าวด้วยหน้าตาน่าเกลียดหลิงเยว่เป็นดาวประจำห้อง และขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาก่อนหน้านี้ เขายอมทำทุกอย่าง ใช้วิธีจีบสาวทุกอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่เล่นด้วย!ทำให้เฉาเส้าหลงเกิดความต้องการครอบครองผู้หญิงคนนี้มากตั้งแต่นั้นมา!วันนี้ ไม่ว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ก็ตาม เธอก็ต้องเสร็จเขาให้ได้!ไม่อย่างนั้น ต่อหน้าเพื่อนๆ มากมายเพียงนี้ เขาเฉาเส้าหลงก็จะเสียหน้าน่ะสิ ซ้ำยังจะกลายเป็นจุดอ่อนในวงเพื่อนด้วย!“อื้อๆๆ!”หลิงเยว่ถูกเฉาเส้าหลงใช้มือหนึ่งกดทับเอาไว้บนโซฟาจนไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืนเลย ทำได้เพียงปล่อยให้เหล้าฤทธิ์แรงไหลผ่านลำคอไปส่วนเพื่อนนักเรียนที่อยู่ข้างๆ ต่างก็มองเธอถูกเฉาเส้าหลงกระทำชำเราอยู่อย่างนั้นเพื่อนร่วมห้องที่ปกติจะพูดคุยเฮฮากันกลับไม่มีใครยืดอกออกมาช่วยเลยสักคน!บางที นี่แหละคือธาตุแท้ของมนุษย์!ต่อหน้าอำนาจครอบครองแล้ว ศักดิ์ศรีก็เหมือนเศษกระดาษไร้ค่าแผ่นหนึ่งเท่านั้น!“พี่ พี่อยู่ไหน! หนูคิดถึงพี่จัง หนูเสียใจ เสียใจที่ไม่เชื่อฟังพี่ หนูผิดไปแล้ว พี่