เซียวเทียนติ่งห่อเหี่ยวใจโดยสิ้นเชิงแล้ว นิสัยกัดไม่ปล่อยของฉินอวิ๋นฟานทำให้เขาอัดอั้นตันใจถึงขีดสุดก่อนหน้านี้หลู่เซียงหลิงเกือบต้องแปดเปื้อนเพราะอ๋องน้อย ฉินอวิ๋นฟานวาวโรจน์กวานหลุดเขาเข้าใจได้ บัดนี้ชาวบ้านต่ำต้อยตายแค่คนเดียว ต้องถึงกับกัดไม่ปล่อยเชียวหรือ? เพื่อเด็กชาวบ้านคนหนึ่ง จางหยิงชุนสามีน้องสาวญาติทางแม่ของเขาถูกฉินอวิ๋นฟานฆ่าตายอย่างคับข้องใจแล้ว หรือว่านี่ยังไม่พอ? ในฐานะที่เป็นรัชทายาทของต้าเฉียน แยกแยะไม่ถูกว่าใครคือคนกันเองหรือ?“เซียวเทียนติ่ง ข้าจำได้ว่าเจ้าเพิ่งบอกว่าข้าข่มเหงรังแกขุนนางต้าเฉียน บอกว่าข้าวางอำนาจบาตรใหญ่ บอกว่าข้าย่ำยีศักดิ์ศรีของผู้อื่น ไม่ผิดกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานมองไปทางเซียวเทียนติ่งแล้วถามต่อ และนี่ยังเป็นคำพูดที่เซียวเทียนติ่งเพิ่งกล่าวออกมาเองด้วย“ข้าน้อย...”นาทีนี้เซียวเทียนติ่งหัวใจหล่นตุบ อยากพูดแต่ก็หยุดอีก เขายังกล้าต่อปากต่อคำกับฉินอวิ๋นฟานที่ไหน? การแข็งข้อกับฉินอวิ๋นฟานในเวลานี้ ผลลัพธ์เกรงว่ามีแต่ต้องตายสถานเดียว“เซียวเทียนติ่ง เจ้าเป็นขุนนางของราชสำนัก เป็นเสาหลักของสำนักศึกษาหลวงต้าเฉียน เป็นเข็มศักดิ์สิทธิ์ของท้องสมุทร ก
อ่านเพิ่มเติม