All Chapters of ภูพาจุติราชามังกร: Chapter 641 - Chapter 650

แถมยังคิดจะโค่นล้มหงหม่ากรุ๊ป ซ่งหยางถึงกับตกตะลึงตระกูลซ่งจะทำแบบนั้นได้ยังไง?อันที่จริง ซ่งเหวินป๋อกับคนอื่นต่างก็อยู่ใกล้บริเวณนี้ ทำให้ทุกคนได้ยินเนื้อหาภายในได้อย่างชัดเจนและต่างก็ตกตะลึง นี่มันการบีบคั้นกันชัด ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?“ทำไม คุณไม่อยากทำเหรอ?” เย่เทียนหยู่ถามเสียงเรียบ“เปล่าครับ คือผมเกรงว่าตระกูลซ่งจะไร้อำนาจ แม้หงหม่ากรุ๊ปจะไม่มีอำนาจเท่าตระกูลซ่ง แต่เราก็ต่างกันไม่มาก” ซ่งหยางกล่าวอย่างหมดหนทาง“คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นหรอก ผมแค่ถามว่าคุณเต็มใจจะทำหรือไม่” เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินแบบนั้นซ่งหยางก็ตกใจและอดไม่ได้ที่จะมองซ่งเหวินป๋อพ่อของเขาซ่งเหวินป๋อลังเล แต่สุดท้ายเขาก็พยักหน้าซ่งหยางตอบทันที: “ครับ เราเต็มใจแน่นอน แต่ผมต้องหอรือเรื่องวิธีการกับพอเพื่อดูว่าเราจะลงมือยังไง”“ได้”เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ จากนั้นก็กดหาเบอร์ของถานล่างและส่งข้อความหาเขาว่า “ติดต่อตระกูลซ่งแล้วร่วมกันดำเนินการ ผมจะให้หงหม่ากรุ๊ปล้มละลายภายในวันนี้”ที่แท้แล้วตอนเขาพาหลินหว่านหรูออกจากร้านอาหาร เขาได้ส่งข้อความถึงให้ถานล่างตรวจสอบและจัดการตระหูลหม่ากับหงหม่าก

“แก!”ใบหน้าของตู้อิ๋งเริ่มซีดเผือดซ่งหลิงรู้สึกตัวในที่สุด และรีบพูดทันที: “พี่อิ๋ง อย่าใจร้อน ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ ๆ ค่ะ”“คุณเย่ หม่าเผิงทำอะไรให้คุณโกรธหรือเปล่าคะ?”เย่เทียนหยู่ดูเฉยเมย และพูดอย่างใจเย็น: “ก็ไม่หรอก ผมแค่ไม่ชอบขี้หน้าเลยจะจัดการเขาซะ!”ซ่งหลิงถึงกับเหม่อเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้แม้เธอจะอยากช่วยพูด ก็คงจะทำไม่ได้พี่อิ๋งไม่ใช่คนธรรมดา พ่อของเธอคือตู้อีฝานรองนายกเทศมนตรีเมืองเทียนไห่ ที่สำคัญคือเขาเป็นคนที่มีอำนาจ และเขายังได้รับการสนับสนุนจากผู้นำในมณฑลหลายคนด้วยรัฐมนตรีถังลาออกแล้ว และนายกเทศมนตรีหวงยืนยันว่าเขาจะเข้ารับตำแหน่งนี้ส่วนตำแหน่งายกเทศมนตรีก็จะไม่มีทางว่างลง แต่จะถูกเลือกจากกลุ่มรองนายกเทศมนตรีพิจารณาจากข่าวปัจจุบันแล้ว ตู้อี้ฟานคงจะเป็นพ่อของตู้อิ๋งแน่นอนตอนที่หลี่ว์เจิ้งกำลังจะมาที่เมืองเทียนไห่ เขายังขอเข้าพบตู้อิ๋ง เพราะหวังว่าหากตัวเองสู้ไม่ชนะอย่างนั้นก็ยังมีตัวรับประกันอยู่อีกหนึ่งไม่คิดเลยว่าพวกเขาสองคนจะมาขัดแย้งกันที่นี่ถ้ารู้ก่อนเมื่อครู่เธอไม่เข้ามาก็ดีเมื่อหลินหว่านหรูเห็นว่าสถานการณ์กำลังจะตึงเครียด และเธอไม่อย

เมื่อเห็นสายตาของหลายคนที่จ้องมองหม่าเผิงก็พูดอย่างระมัดระวัง: “พ่อของฉันโทรหาฉัน เขาต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน”ความหมายคือ อย่าไปยุ่ง พ่อฉันรู้อยู่แล้ว ยังไงก็ตาม เพราะเขาถูกเย่เทียนหยู่ทุบตีทีละคน ตอนนี้เขาจึงไม่กล้าแสดงท่าทีประมาทเลินเล่อจริงๆเราต้องรอจนกว่าเราจะออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย จากนั้นเราจะจัดการกับเย่เทียนหยู่อย่างรุนแรง“นี่พ่อโทรมาจริงๆ เหรอ?”เมื่อเขาได้ยินว่าเป็นสายจากพ่อของหม่าเผิงจริงๆ เย่เทียนหยู่ก็อยากรู้จริงๆ ว่ามันเสร็จเร็วมาก ดูเหมือนว่าตระกูลซ่งน่าจะมีส่วนร่วมมากมายที่นี่เพราะมีเพียงตระกูลซ่งเท่านั้นที่รู้จักหงหม่ากรุ๊ปดีที่สุดและสามารถค้นพบความก้าวหน้าที่เร็วที่สุดได้“ใช่!”เมื่อเห็นเย่เทียนหยู่งุนงง หม่าเผิงก็นึกว่าเขาหวาดกลัวและพูดอย่างภาคภูมิใจทันที: “เย่เทียนหยู่ แกควรปล่อยฉันไปตอนนี้ดีกว่า ไม่อย่างนั้นพ่อฉันไม่ปล่อยแกไปแน่”“เหอะ เหอะ รับโทรศัพท์ก่อนแล้วค่อยว่ากัน” เย่เทียนหยู่ขี้เกียจเกินกว่าจะจัดการกับขยะประเภทนี้เมื่อตระกูลหม่าถูกทำลายและหงหม่ากรุ๊ปจากไป เขาจะคุ้นเคยกับการเป็นคนไร้กังวล และชายหนุ่มผู้สันโดษจะรู้สึกเศร้าโศกยิ่งกว่าตาย

“ครับ รอสักครู่ ผมจะโทรไปทันที ขอแค่เงินยังไม่ถึง เงินกู้ของเขาจะถูกระงับ!” ถานล่างวางสายโทรศัพท์ แล้วติดต่อหวงหงเจี้ยนเย่เทียนหยู่ได้สร้างความสัมพันธ์นี้ระหว่างพวกเขาแล้ว และตอนนี้ไม่ใช่สำหรับหวงหงเจียนที่จะทำอะไรผิดกฎหมายเขาเพิ่งแจ้งหวงหงเจี้ยน ว่าหงหม่ากรุ๊ป มีการหลีกเลี่ยงภาษีและปัญหาอื่นๆ มากมาย และบริษัทจวนจะล้มละลาย เขาขอให้เขาระงับธุรกิจสินเชื่อของหงหม่ากรุ๊ปเมื่อหวงหงเจี้ยน ได้ยินว่าเป็นคำขอของ เย่เทียนหยู่เขาก็ขอให้ใครสักคนถามทันที เมื่อเขารู้ว่าเงินยังไม่ได้รับการเบิกจ่าย เขาก็พูดทันที: “ไม่คิดเลยว่าปัญหาของหงหม่ากรุ๊ปจะใหญ่โตขนาดนี้ เพื่อความปลอดภัยของเงินทุนของธนาคาร ผมจะให้คนหยุดจ่ายเงินกู้นี้ทันที”“โอเค ขอบคุณมากนายกเทศมนตรีหวง”“ไม่เป็นไร ฉันทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ต่อทรัพย์สินของประเทศ แต่ยังไงก็ตาม หากบริษัทที่มีปัญหาอย่างหงหม่ากรุ๊ปฉ้อโกงเงินกู้ ทรัพย์สินของประชาชนก็จะสูญหายไป”“ยิ่งกว่านั้น ฉันจะปล่อยให้เมืองเป็นผู้นำ และสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์และหน่วยงานอื่น ๆ จะจัดตั้งทีมสอบสวนทันทีเพื่อตรวจสอบปัญหาของหงหม่ากรุ๊ปอย่างละเอียด”หวงหงเจี้ยนพูดอย่างจร

“ไม่เพียงเท่านั้น แต่ผู้นำคนปัจจุบันของสี่ตระกูลหลักอย่างซูเหวินฮวาก็ให้ความเคารพเขาอย่างมากเช่นกัน รวมถึงประธานหยางกับคนอื่น ๆ ด้วย”“ความแข็งแกร่งของคุณชายเย่เหนือจินตนาการของคุณมาก”“ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่าใครสามารถทำเรื่องที่มีพลังมหาศาลได้ในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้”เมื่อซ่งเหวินป๋อพูดถึงทั้งหมดนี้ เขาก็ตกใจมากแต่สิ่งนี้ทำให้เขามีความสุขมากยิ่งขึ้น เพราะมันหมายความว่าเมื่อคุณชายเย่เผชิญหน้ากับคุณชายหลี่ว์ อย่างน้อยเขาก็จะไม่พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง และเขาอาจจะสามารถแข่งขันแบบตัวต่อตัวได้หม่าเฟิงนั่งอยู่ที่นั่นอย่างว่างเปล่า ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง และบ่นว่า: “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหม่าเฟิง เพราะเขายั่วยุคุณชายเย่อย่างนั้นหรือ”“ใช่!”“นอกจากนี้ ตอนนี้หม่าเฟิงควรจะยังอยู่ในมือของคุณชายเย่” ซ่งเหวินป๋อกล่าวหม่าเฟิงตกใจและกำลังจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและโทรออกแต่ซ่งเหวินป๋อหยุดเขา ส่ายหัวแล้วพูดว่า “พี่หม่า อย่าโทษผมเลยที่ไม่เตือนคุณ คุณควรคิดให้ชัดเจนก่อนที่จะโทรออก ไม่อย่างนั้นจะทำให้เกิดความขัดแย้งที่ใหญ่กว่านี้ได้ง่าย”“ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ พวกเขาก็จะไม่มีทางให้ถอยอีกต่อไป”หม่าเฟ