บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 411 - บทที่ 420

หลังจากได้ยินคำพูดของเกาชิงเหยียน ใบหน้าของหยางหว่านอวี่ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที แทบอยากจะหารอยแตกบนพื้นเพื่อคลานเข้าไปทันทีในตอนนั้นเธอเลือกที่จะหลอกลวงลั่วอู๋ฉาง โกหกว่าตัวเองถูกหวังจื่อเฟิงลวนลามจุดประสงค์คือเพื่อทำให้ลั่วอู๋ฉางรู้สึกผิด รู้สึกว่าตัวเองที่เป็นสามีไม่สามารถปกป้องภรรยาได้ดีด้วยวิธีนี้เท่านั้น ลั่วอู๋ฉางจึงจะเต็มใจยอมรับผิดแทนหยางจวิ้นหาวน้องชายของเธอเนื่องจากตอนนั้นหยางจวิ้นหาวได้แบกรับคดีทำร้ายผู้อื่น ครอบครัวใช้ความพยายามอย่างมากในการประกันตัวเขาออกมา อยู่ในช่วงรอการพิจารณาคดีหากเข้าไปเพราะทำร้ายผู้คนอีกครั้ง จะต้องเผชิญกับผลลัพธ์ของการทั้งจำทั้งปรับ โทษสิบปีแปดปีถือว่ายังเบาลั่วอู๋ฉางแตกต่างออกไป เขาไม่มีประวัติอาชญากรรม ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนแรกหยางหว่านอวี่ถือว่าลั่วอู๋ฉางเป็นผู้มีพระคุณจริง ๆ และตั้งตารอเขากลับมา สามีภรรยาได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแต่เมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อธุรกิจของตระกูลหยางเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ผู้คนที่หยางหว่านอวี่ติดต่อด้วยก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ และนิสัยก็ย่อมเปลี่ยนไปตามธรรมชาติเธอรู้สึกว่าทุ

"คุณ รู้จักผม?"หนิงหงถูขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามเห็นได้ชัดว่าเขากลับไม่รู้จักถังเอวี้ยนป๋อถังเอวี้ยนป๋อรีบไปและพูดด้วยสายตาที่เอาใจ "ประธานหนิง ท่านจำไม่ได้เหรอครับ?""ครึ่งปีก่อน พ่อของผมถังต้าหลงจัดงานเลี้ยงแขกที่นี่ โชคดีมีโอกาสได้เจอท่าน ผมยังชนแก้วกับท่านอยู่เลย!"หนิงหงถูจำไม่ได้เลยว่าเขาเป็นใครเรื่องเมื่อครึ่งปีที่แล้ว และเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียว จำได้ก็แปลกหนิงหงถูรู้วิธีจัดการกับผู้คน และแน่นอนว่าเขาต้องรักษาชื่อเสียงของตัวเองเอาไว้ เขายิ้มแล้วพูดว่า "ที่แท้ก็เสี่ยวถังเอง ผมจำได้ว่าคุณชื่อถัง...""ถังเอวี้ยนป๋อครับ!" ถังเอวี้ยนป๋อรีบบอกชื่อหนิงหงถูยิ้มและพยักหน้า "ใช่แล้ว ถังเอวี้ยนป๋อ ลูกชายของถังต้าหลง! ทำไมคุณก็มาทานอาหารที่นี่?""มาทานข้าวกับเพื่อน ๆ ครับ" ถังเอวี้ยนป๋อตอบหนิงหงถูเริ่มให้ความสําคัญทันที คิดในใจว่าในเมื่อเป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณลั่ว จะต้องสั่งให้ลูกน้องดูแลหน่อยไหม?"คุณลั่ว คนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณเหรอ?" หนิงซินถงถามลั่วอู๋ฉางพูดอย่างใจเย็น "ไม่สนิทกับพวกเขา"หนิงซินถงรีบมองไปที่พ่อหนิงหงถูผู้มีประสบการณ์ เข้าใจได้ในทันที

"คุณถามแบบนี้ หมายความว่าไง?"อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ จินจุ้นเหวินขมวดคิ้วทันทีและแสดงความไม่พอใจเล็กน้อยบนใบหน้าสาวผมบลอนด์ที่อยู่ข้าง ๆ ส่งริมฝีปากสีแดงเข้ามาขอจูบก็ถูกเขาผลักออกไปอย่างหยาบคายสาวผมบลอนด์แสดงสีหน้าไม่พอใจและจากไปด้วยความรู้ดีจินจุ้นเหวินเป็นคนอ่อนไหวง่าย เขาสังเกตเห็นมานานแล้วว่าหยางหว่านอวี่และลั่วอู๋ฉางยังคงรักกันอยู่หากหยางหว่านอวี่มาเพื่อขอร้องเขา บรรเทาความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลจินและลั่วอู๋ฉาง หรือแก้ไขความแค้น จินจุ้นเหวินจะไม่พอใจทันทีไม่มีทางที่เขาจะคืนดีกับศัตรูได้!ลั่วอู๋ฉางเป็นคนที่ทำลายแผนการของตระกูลจินในเมืองจิงไห่ที่พยายามทำมาหลายปีพวกเขาใช้กำลังคนและทรัพยากรทางการเงินไปมากเพื่อสนับสนุนสวีเทียน สุดท้ายโดนลั่วอู๋ฉางทำลายหมดจินจุ้นอู่น้องชายก็ถูกลั่วอู๋ฉางทำร้ายจนพิการแม้แต่จินจุ้นเหวินเองก็ประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ต่อหน้าลั่วอู๋ฉางด้วยความเกลียดชังอย่างสุดซึ้ง จินจุ้นเหวินจะไม่แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำจากผู้หญิงคนหนึ่งแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นหยางหว่านอวี่ คนรักในวัยเด็กของเขาที่เติบโตมาด้วยกันก็ไม่ได้

การกระทำของลูกสาวทำให้พ่อไม่ทันตั้งตัวเห็นได้ชัดว่าหนิงซินถงประเมินตัวเองสูงเกินไปเธอคิดว่าการขอแต่งงานต่อหน้า ตัวเองจะสามารถเผชิญหน้าได้อย่างสงบแต่พอตอนที่พ่อเธอพูดออกมา หัวใจของเธอก็จะกระโดดออกมาตื่นเต้นมาก!ประเด็นคือมันหน้าอายมาก!บังเอิญในเวลานี้ลั่วอู๋ฉางเข้าใจผิดคิดว่าเป็นการรับลูกศิษย์หนิงซินถงจึงรีบยอมรับ เพราะการทำเช่นนั้นจะไม่น่าอายนักตอนหนิงหงถูรู้สึกตัวเห็นได้ชัดว่าทุกอย่างจบแล้ว!แต่สำหรับเกาชิงเหยียน วิกฤตยังคงอยู่!เธอไม่เคยคิดเคยฝันหนิงซินถงสาวตัวเล็ก ๆ วันหนึ่งจะกลายเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งของตัวเองเกือบจะทำให้แผนการของสองพ่อลูกสำเร็จแล้ว!เกาชิงเหยียนฉลาด ย่อมมอง "แผนการ" ของสองพ่อลูกออกขอแต่งงานต่อหน้า พวกคุณก็ช่างคิดช่างทำออกมาได้!แม้ว่าการขอแต่งงานจะกลายเป็นขอเป็นลูกศิษย์ แต่หนิงซินถงก็เดินตามคุณลั่วทุกวัน ก็มีข้อได้เปรียบของหอคอยใกล้น้ำใครว่าอาจารย์กับศิษย์จะคบกันไม่ได้?ชายหญิงอยู่กันตามลำพัง ก็เหมือนไฟใกล้ฟืน!มีความรู้สึกแล้วใครก็ห้ามไม่ได้ไม่ได้!ต้องคิดหาวิธีพลิกสถานการณ์ที่เสียเปรียบในขณะนี้ในที่สุดเกาชิงเหยียนก็เข้าใจความพย

"คุณลั่วไม่ต้องส่ง เราขอลาก่อน!"เฉินไท่และเกาฉี่เฉียงขอบคุณยกใหญ่ และออกจากคฤหาสน์หมายเลขหนึ่งอย่างมีความสุขมีเขาออกมารับผิดชอบ ใครก็อย่าคิดจะมายุ่งกับเมืองจิงไห่พวกที่ฝันจะแบ่งแยกดินแดนเมืองจิงไห่ รีบตัดใจไปเร็ว ๆ ซะดีกว่า!ลั่วอู๋ฉางกลับไปที่ห้องรับแขก กำลังจะขึ้นไปชั้นบนโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นหนิงหงถูโทรมา "คุณลั่ว ผมเพิ่งตรวจสอบพบว่า ชายคนหนึ่งที่ชื่อชิวเทียนฉือ ในมืออาจจะมีหญ้าสวนแหยน""คนนี้ก็ชอบสะสมเหมือนผม เคยเจอกันอยู่หลายครั้ง"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อย "เป็นไปได้มากแค่ไหน?""บอกยาก!"หนิงหงถูกล่าวว่า "คนอย่างพวกเรา ส่วนใหญ่ค่อนข้างถ่อมตัว เนื่องจากสมบัติในมือมีมากมาย เงินทองไม่สามารถเปิดเผยได้ ไม่เช่นนั้นจะทำให้เกิดปัญหาได้ง่าย""มีคนเคยเห็นชิวเทียนฉือซื้อของเก่าจำนวนมากจากผู้ดีที่ตกต่ำในตะวันตก""โบราณวัตถุเหล่านี้ ล้วนถูกพวกมหาอำนาจแย่งไปเมื่อสถานการณ์วุ่นวายในช่วงปลายราชวงศ์ก่อน ส่วนใหญ่มาจากในวัง""หญ้าสวนแหยนเป็นสมุนไพรชั้นสูง เมื่อก่อนมีแต่ราชวงศ์เท่านั้นที่มี ดังนั้นจากการพิจารณาของผม ความเป็นไปได้ที่ชิวเทียนฉือจะมีหญ้าสวนแหยนนั้นก็ยังมีอยู่!"ลั่วอู