Share
บทที่ 419
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 420
"คุณลั่วไม่ต้องส่ง เราขอลาก่อน!"เฉินไท่และเกาฉี่เฉียงขอบคุณยกใหญ่ และออกจากคฤหาสน์หมายเลขหนึ่งอย่างมีความสุขมีเขาออกมารับผิดชอบ ใครก็อย่าคิดจะมายุ่งกับเมืองจิงไห่พวกที่ฝันจะแบ่งแยกดินแดนเมืองจิงไห่ รีบตัดใจไปเร็ว ๆ ซะดีกว่า!ลั่วอู๋ฉางกลับไปที่ห้องรับแขก กำลังจะขึ้นไปชั้นบนโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นหนิงหงถูโทรมา "คุณลั่ว ผมเพิ่งตรวจสอบพบว่า ชายคนหนึ่งที่ชื่อชิวเทียนฉือ ในมืออาจจะมีหญ้าสวนแหยน""คนนี้ก็ชอบสะสมเหมือนผม เคยเจอกันอยู่หลายครั้ง"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อย "เป็นไปได้มากแค่ไหน?""บอกยาก!"หนิงหงถูกล่าวว่า "คนอย่างพวกเรา ส่วนใหญ่ค่อนข้างถ่อมตัว เนื่องจากสมบัติในมือมีมากมาย เงินทองไม่สามารถเปิดเผยได้ ไม่เช่นนั้นจะทำให้เกิดปัญหาได้ง่าย""มีคนเคยเห็นชิวเทียนฉือซื้อของเก่าจำนวนมากจากผู้ดีที่ตกต่ำในตะวันตก""โบราณวัตถุเหล่านี้ ล้วนถูกพวกมหาอำนาจแย่งไปเมื่อสถานการณ์วุ่นวายในช่วงปลายราชวงศ์ก่อน ส่วนใหญ่มาจากในวัง""หญ้าสวนแหยนเป็นสมุนไพรชั้นสูง เมื่อก่อนมีแต่ราชวงศ์เท่านั้นที่มี ดังนั้นจากการพิจารณาของผม ความเป็นไปได้ที่ชิวเทียนฉือจะมีหญ้าสวนแหยนนั้นก็ยังมีอยู่!"ลั่วอู
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 421
เจตนาดีของพ่อทั้งนั้น!ใครบอกว่าอาจารย์กับศิษย์คบกันไม่ได้ มันไม่ใช่สังคมศักดินาแล้วเห็นได้ชัดว่าหนิงหงถูยังมีจินตนาการเกี่ยวกับการเป็นพ่อตา ดังนั้นเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างโอกาสให้กับลูกสาวทั้งสามคนกลับเข้าไปในรถ ใช้เวลาเดินทางต่อไปอีกกว่าสามชั่วโมงโดยใช้ทางหลวงไปยังท่าเรือคนขับรถมืออาชีพมีสีหน้าไร้อารมณ์และมุ่งความสนใจไปที่การขับรถแต่ในความเป็นจริงแล้วคนขับกลับประหลาดใจมากมานานแล้ว!เพราะหนิงหงถูกลับนั่งอยู่ในที่นั่งข้างคนขับต้องรู้ว่าปกติแล้วเขาจะนั่งแถวหลังรถโรลส์-รอยซ์ คัลลิแนนคันนี้ได้รับการดัดแปลงมาเป็นพิเศษ โดยเน้นที่เบาะของเจ้านายที่อยู่ด้านหลัง พร้อมฟังก์ชั่นไฮเทคขั้นสูงที่หลากหลายแต่ตอนนี้คนที่นั่งแถวหลังคือหนิงซินถงกับชายหนุ่มที่ดูธรรมดามากหนิงซินถงนั่งข้างหลังสามารถเข้าใจได้ เธอเป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลหนิงแต่หนิงหงถูกลับสละตำแหน่งของตัวเองให้กับชายหนุ่มคนนี้ก่อน!นอกจากนี้นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดตั้งแต่ขึ้นรถ หนิงซินถงก็อยู่ติดกับชายหนุ่มคนนี้ด้วยท่าทางสนิทสนมเอาใจตระกูลหนิงเป็นตระกูลใหญ่ หนิงซินถงถูกสั่งสอนมารยาทมาอย่างเข้มงวด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 422
แม้ว่าหนิงซินถงจะอายุยังน้อยและไม่ค่อยได้สัมผัสกับเรื่องราวในสังคม แต่เนื่องจากได้รับอิทธิพลการสะสมตั้งแต่ยังเด็ก ก็พอรู้เรื่องด้านการประมูลอยู่บ้างตัวอย่างเช่น บริษัทประมูลชั้นนำของโลกจะดึงดูดนักสะสมจากทั่วทุกมุมโลกผ่านการประมูลในฤดูใบไม้ผลิฤดูใบไม้ล่วงและกิจกรรมอื่น ๆจัดงานประมูลบนเรือสำราญ เธอเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกหนิงหงถูกล่าวด้วยรอยยิ้ม "เพราะว่าบนเรือสะดวกกว่า!"ในรถไม่มีคนนอก เขาย่อมไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรและกล่าวว่า "หลายประเทศมีกฎหมายที่เข้มงวดเกี่ยวกับการค้าโบราณวัตถุ""การซื้อขายงานแกะสลักงาช้าง เครื่องสัมฤทธิ์ยุคก่อนราชวงศ์ฉิน และโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมที่ขุดพบจำนวนมากถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย""แทนที่จะเสี่ยงค้าขายส่วนตัว ขับเรือไปยังทะเลหลวงดีกว่า ก็ไม่ต้องอยู่ภายใต้ข้อจำกัดเหล่านี้แล้ว"ทันใดนั้นหนิงซินถงก็ตระหนักได้ "แบบนี้นี่เอง!""ไม่น่าแปลกใจเลย ที่ทุกคนมักจะพูดว่าไม่มีการซื้อขายก็ไม่มีอันตราย"ไม่นานพวกเขาก็มาถึงท่าเรือที่ท่าเรือมีเรือสำราญสุดหรูจอดอยู่ที่บริเวณจอดรถใกล้เคียงเต็มไปด้วยรถยนต์หรูหราหลากหลายรุ่นจะเห็นได้ว่าแขกที่เข้าร่วมงานประมูลล้วนเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 423
ข้อนี้หนิงซินถงไม่เพียงแต่แสดงความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเด็กผู้หญิงในวัยเดียวกัน แม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย เธอก็ไม่แพ้รู้ดีว่าตัวเองชอบอะไร ไม่ใช่ทำเพื่ออวดรวย เพื่อความยิ่งใหญ่และความอลังการอย่างเดียวซื้อมงกุฎแบบนี้กลับไป มันไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากการวางไว้ในตู้กระจก!เนื่องจากไม่มีใครจะใส่มันจริง ๆ สไตล์ไม่เข้ากันเป็นข้อเสียที่สุด"นั่นคือผีเสื้อหยกแบบจีนเหรอ?"หนิงซินถงดูเหมือนจะถูกดึงดูดและกระโดดเข้าไปลั่วอู๋ฉางยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เด็กผู้หญิงคนนี้ ทุกสิ่งที่เธอเห็นเป็นของใหม่หมดและพลังงานนั้นไม่มีขีดจำกัดเขากำลังจะตามไป ชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งไปหาหนิงซินถงอย่างประหลาดใจและพูดว่า "ถงถง เป็นคุณจริง ๆ ด้วย!""ฟู่หมิงเฉิง?"เมื่อหนิงซินถงเห็นคนที่เดินมา ความสุขบนใบหน้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที"ตั้งไกลผมก็มองว่าเหมือนจะเป็นคุณ บังเอิญจังเลย คุณก็มาร่วมงานประมูลด้วยเหรอ?" ฟู่หมิงเฉิงทำหน้าตื่นเต้นเห็นได้ชัดว่าเขาน่าจะชอบหนิงซินถงมาก"คุณไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระเหรอ หรือว่าฉันมาตั้งไกลเพื่อมาเที่ยว?" หนิงซินถงไม่มีน้ำเสียงที่ดีฟู่หมิงเฉิงกลับไม่โกรธเลย และยิ้มอย่างมีความสุขมากข
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 424
"นายกำลังพูดกับฉันเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางสีหน้านิ่งเฉย เปิดปากถามฟู่หมิงเฉิงเบิกตากว้างและตะโกนอย่างเฉียบขาดว่า "นอกจากนายแล้ว ที่นี่ยังมีคนที่สองอีกไหม? ไม่รู้ตัวเองเลย ยังไม่รีบปล่อยมือสกปรกของนายอีก!"เขาคิดเหมือนกับคนอื่น ๆ ลั่วอู๋ฉางเป็นนักต้มตุ๋นแน่นอน!ใช้วิธีที่ไร้ยางอายหลอกลวงหนิงซินถงผู้ไร้เดียงสาที่ไม่คุ้นเคยกับโลกถ้าเปลี่ยนเป็นลูกหลานที่มีชื่อเสียง ฟู่หมิงเฉิงอาจจะทนได้ อย่างน้อยตัวตนก็คู่ควรกับหนิงซินถงผู้ชายตรงหน้าทั้งตัวเต็มไปด้วยสินค้าแผงลอยริมถนน ไม่มีแบรนด์เนมเลยสักชิ้น!ยิ่งไม่มีสินค้าฟุ่มเฟือยแม้แต่ชิ้นเดียวที่แสดงถึงตัวตน!เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชนชั้นสูงที่ถ่อมตัวและเป็นคนบ้านนอกที่ยากจนจริง ๆ!คนแบบนี้มีคุณสมบัติอะไรที่จะยืนเคียงข้างหนิงซินถง?ฟู่หมิงเฉิงถือว่าหนิงซินถงเป็นผู้หญิงของตัวเองมานานแล้ว และแม้กระทั่งห้ามไม่ให้ผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้ในขณะนี้ฟู่หมิงเฉิงเป็นเหมือนหมาป่าที่เฝ้าอาหารของเขา ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน!"ถ้ายังกล้ากอดถงถงอยู่อีก ฉันจะตัดแขนนายทิ้ง เชื่อไหม?"หนิงซินถงโกรธมาก ดวงตาเบิกกว้างราวกับแม่สิงโตน้อย "ฟู่หมิงเฉิง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 425
"ถูกต้อง!"หนิงซินถงสีหน้าภูมิใจและเอาใบหน้าขี้เล่นที่เต็มไปด้วยคอลลาเจนแนบลั่วอู๋ฉางฟู่หมิงเฉิงดูเหมือนหมดแรงในทันที และร่างกายของเขาก็ทรุดลงราวกับซอมบี้เดินได้เขาสีหน้าหดหู่ มองดูสองคนจากไปอย่างเชิดหน้าชูตาหลังจากนั้นเป็นเวลานาน ดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ กลับมาเป็นประกายอีกครั้งมองเงาหลังของทั้งสองจากไป ฟู่หมิงเฉิงกัดฟันด้วยความเกลียดชัง ในสายตาของเต็มไปด้วยความแค้น"ลั่วอู๋ฉาง ฉันจำนายไว้แล้ว!"เขากัดฟันและพึมพำกับตัวเอง "นายรอก่อนเถอะ ฉันไม่ยอมปล่อยถงถงไปแน่นอน!""ถ้านายตาย ถงถงจะต้องเปลี่ยนใจและยอมรับความรักของฉัน!"หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็หันหลังกลับและจากไปด้วยความโกรธที่ทางเลี้ยวใบหน้าที่สวยงามของหนิงซินถงเปลี่ยนเป็นสีแดงและก็มีเสน่ห์อย่างมาก"เอ่อ...อาจารย์ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหก"เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ พูดอย่างเขินอายมาก "แต่ฟู่หมิงเฉิงดื้อรั้นมาก ถ้าฉันไม่พูดอย่างนั้น เขาจะรังควานไม่จบไม่สิ้นแน่นอน""งั้นคุณบอกว่าผมเป็นอาจารย์ของคุณก็พอแล้ว ทำไมต้องบอกว่าเป็นคู่หมั้น?" ลั่วอู๋ฉางถามกลับสีหน้าของสาวน้อยยิ่งแดงก่ำ ถึงขนาดหูเล็กสองข้างก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู"เขา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 426
ลั่วอู๋ฉางศึกษาแหวนหยกนี้มาหลายวันแล้วเนื่องจากมีผลเพียงเล็กน้อยและความคืบหน้าช้า เขาจึงพกติดตัว บางทีเขาอาจจะสามารถแก้ปัญหาได้ภายใต้โอกาสบางอย่างหนิงซินถงพูดออกมาแบบนี้ ลั่วอู๋ฉางก็นึกได้ทันที!ที่แท้นี่เป็นความลับในแหวนหยกไม่น่าแปลกใจเลยที่ชวีเว่ยถิงจะสามารถเป็นหมอเทวดาได้ตั้งแต่อายุยังน้อย และความแข็งแกร่งของเขาก็เหนือกว่าคนวัยเดียวกันมากนั่นสมเหตุสมผลแล้ว!เพียงแต่ชวีเว่ยถิงนั้นหยิ่งผยองเกินไปคิดว่าตัวเองมีแหวนหยกปริศนาอย่างที่เขียนไว้ในนิยาย กลายเป็นบุตรที่สวรรค์เลือก กวาดล้างทุกสิ่งให้กลายเป็นบุคคลที่อยู่จุดสูงสุดน่าเสียดายเห็นได้ชัดว่ามันเป็นไพ่ที่ดี ถูกเขาเล่นจนเละเทะหากชวีเว่ยถิงถ่อมตัวหน่อย คงไม่ตายอย่างอนาถขนาดนี้ลั่วอู๋ฉางสงบลงและก้าวไปข้างหน้าหนิงซินถงสับสนและถูกดึงไปที่บูธข้างหน้าแตกต่างจากโบราณวัตถุล้ำค่าต่าง ๆ ที่เก็บไว้ในตู้กระจก นิทรรศการที่นี่ล้วนเป็นหินรูปทรงแปลกตาวางอยู่บนโต๊ะโดยตรง"นี่คือหินพิศดารเหรอ?" หนิงซินถงยิ่งไม่เข้าใจอีกหินพิสดารจริง ๆ แล้วไม่มีค่าอะไรเลยไม่กี่ปีที่ผ่านมา วงการสะสมได้เกิดความนิยมหินพิสดาร หินก้อนเล็ก ๆ ถูกเก็งกำ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 427
"ถ้าฉันจำไม่ผิด สินค้าพวกนี้ถูกซื้อไปหมดตอนที่ขึ้นสูงแล้ว ติดกับแล้วใช่ไหม?""อย่าคิดว่าเราเป็นมือใหม่ กล้าเสนอราคาสุ่มสี่สุ่มห้า คุณทำธุรกิจแบบนี้ จะทำให้ลูกค้าที่คาดว่าเหลืออยู่ไม่มาก หนีไปหมด!""อยากหลอกคนสองคนให้พลิกตัวเหรอ? แนะนำให้คุณล้มเลิกความคิดนี้โดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นครั้งนี้คุณจะมาเสียเปล่า แม้แต่ค่าตั๋วเรือก็ต้องเสียเปล่าไปด้วย"เมื่อเจ้าของแผงได้ยิน รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อทันทีได้ นี่ถือว่าเจอกับคนในวงการตัวจริงแล้ว!เป็นเรื่องจริงที่คนเราไม่สามารถตัดสินได้จากรูปร่างหน้าตา น้ำทะเลไม่สามารถวัดได้ คนสมัยก่อนไม่ได้หลอกลวงฉันหนิงซินถงเห็นว่าข่มอีกฝ่ายได้แล้ว ก็ชี้ไปที่หินก้อนนั้นแล้วถามว่า "ราคาเท่าไหร่?"การกระทำของลั่วอู๋ฉางในการถามราคาเมื่อสักครู่นี้ถือเป็นข้อห้ามในวงการของนักสะสมอีกฝ่ายจะจับจิตวิทยาที่คุณต้องการซื้อแล้วขึ้นราคาสูงด้วยการผ่านการกระทำของหนิงซินถง พลิกสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวยทันทีสมกับเป็นลูกสาวนักสะสมรุ่นใหญ่ ได้เคยฟังผ่านหู ได้เรียนรู้ความรู้ที่เป็นประโยชน์มากมายตอนนี้ลูกบอลถูกเตะกลับไปให้เจ้าของแผงแล้ว เขาจึงต้องชั่งน้ำหนักเพร
Latest chapter
