All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 251 - Chapter 260

ฟางจื่อเสวี่ยแอบตัดสินใจในใจ ให้แม่ไปทำงานทำความสะอาดที่วิลล่ากวนหูได้ แต่ไม่สามารถให้คุณลั่วจ้างได้ปกติหาเวลาให้มากขึ้น ไปช่วยที่คฤหาสน์หมายเลขหนึ่งได้ แต่รับเงินเดือนไม่ได้เด็ดขาด……ชิงเหยน กรุ๊ป ห้องทำงานท่านประธานเกาชิงเหยียนสวมกระโปรงโอแอลสุดเซ็กซี่ซึ่งเน้นรูปร่างเอวเอสที่สมบูรณ์แบบของเธอขายาวในถุงน่องสีดำตรงสองข้าง ไม่มีไขมันส่วนเกินแม้แต่น้อย เท้าเหยียบรองเท้าส้นสูงหนังสีดำ ทั้งตัวขาวเหมือนหยกบวกกับใบหน้าที่ประณีตของเธอ อารมณ์ที่ไม่ธรรมดา กล่าวได้ว่าเธอมีเสน่ห์ดึงดูดใจจากผู้ชายทุกคนฆ่าพวกเขาทั้งหมด!"ประธานเสี่ยวเกา ประธานหยางจากหยางซื่อกรุ๊ป มาแล้วค่ะ" เลขาเข้ามารายงานเกาชิงเหยียนเงยหน้าขึ้นด้วยท่าทางที่ซับซ้อนและพูดว่า "ประธานหยาง ไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนนอกจริง ๆ!"ถ้าไม่ใช่เพราะลั่วอู๋ฉาง เกาชิงเหยียนก็คงไม่ชายตามองหยางซื่อกรุ๊ปด้วยซ้ำไม่ว่าจะเป็นในแง่ของคุณสมบัติ ทรัพยากรทางการเงิน หรือความสามารถ มีพันธมิตรมากมายที่ดีกว่าหยางซื่อกรุ๊ปเลขากล่าวด้วยความไม่พอใจ "จริง ๆ แล้ว หยางหว่านอวี่ทำมากเกินไปนิดหน่อย!""หลังจากเซ็นสัญญาเหรียญทองครั้งที่แล้ว เราโอนเงินเ

ใบหน้าเกาชิงเหยียนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ทำให้ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอมีความสุขหรือเศร้า หรือความคิดที่แท้จริงของเธอเป็นอย่างไรหยางหว่านอวี่ยังคงสงบและรอขั้นตอนต่อไปอย่างใจเย็นในการเผชิญหน้ารอบนี้ เห็นได้ชัดว่าเกาชิงเหยียนเสียเปรียบแม้ว่าเธอจะพยายามรักษาท่าทางให้ดีที่สุด แต่อยากควบคุมสถานการณ์และจังหวะแต่หยางหว่านอวี่มีความซับซ้อนมากกว่าที่เธอคิด"ร้อยห้าสิบล้าน เป็นเงินวิจัยและพัฒนา ชิงเหยน กรุ๊ปต้องถือหุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์" เกาชิงเหยียนเสนอเงื่อนไขเมื่อเทียบกับโครงการความร่วมมือก่อนหน้านี้ของกรุ๊ป นี่ถือเป็นความจริงใจอย่างมากต้องเข้าใจว่าการวิจัยได้เข้าสู่ขั้นตอนท้าย ๆ แล้ว ตอนนี้การลงทุนเข้าไปข้างใน พูดตรง ๆ ก็คือการใช้เงินเพื่อซื้อหุ้น มากกว่าการวิจัยและพัฒนาร่วมกันในความหมายที่แท้จริงสูตรหนึ่งก็อาจจะมีมูลค่าหลายร้อยล้าน หรือแม้กระทั่งหลักพันล้านแต่ทั้งหมดล้วนเป็นจินตภาพ เป็นเพียงชุดตัวเลขเท่านั้นวิธีเปลี่ยนตัวเลขเสมือนจริงให้เป็นเงินจริงต้องได้รับความร่วมมือจากหลายปัจจัย เช่น พลังของแบรนด์ การส่งเสริมการขาย และการตลาดเพื่อให้บรรลุเป้าหมายด้วยความแข็งแกร่งของหยางซื่อ

"ไม่มีอะไร! แต่สิ่งที่คุณเตือนนั้นถูกต้อง ระวังไม่ผิด คุณให้คนอื่นไปจับตาดูเพื่อนร่วมงานและสำนักงานสิทธิบัตร เมื่อพบสัญญาณของการละเมิด เราจะถอนออกทันทีและให้ฝ่ายกฎหมายเรียกร้องค่าเสียหายจากหยางซื่อกรุ๊ป"ประเด็นนี้ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนในสัญญา...บ้านตระกูลหยาง รถเมอร์เซเดส-เบนซ์สีดำจอดที่ประตูทันทีที่หยางหว่านอวี่ลงจากรถ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขดังมาจากห้องมีทั้งชายและหญิง"เกิดอะไรขึ้น ทำไมพ่อแม่ถึงมีความสุขขนาดนี้?" เธอสงสัยตามหลักแล้ว ครอบครัวสูญเสียเงินไปมากขนาดนั้น ครอบครัวน่าจะหัวเราะไม่ออกถึงจะถูกด้วยความสงสัย หยางหว่านอวี่จึงเปิดประตูทางเข้า"เสี่ยวอวี่กลับมาแล้ว มาดูกันว่าแขกผู้มีเกียรติคนนี้คือใคร?"สวีชุ่ยหลานไม่รอให้ลูกสาวเปลี่ยนรองเท้าเสร็จ ก็แทบรอไม่ไหวที่จะเรียก เสียงตื่นเต้นและดีใจมากบนโซฟามีชายหนุ่มที่มีความสามารถคนหนึ่งนั่งอยู่อายุประมาณยี่สิบแปดยี่สิบเก้าปี สวมชุดสูทเรียบหรูและแว่นตาขอบทอง บ่งบอกถึงความสง่างามแตกต่างจากความสง่างามของชนชั้นสูงทั่วไป ในท่าทางของบุคคลนี้มีความกล้าหาญที่ชัดเจน ซึ่งทำให้เขาดูพิเศษหยางหว่านอวี่ตกใจมาก ชายคนนี

จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดทางโทรศัพท์ว่าเงินร้อยห้าสิบล้านเพิ่งเข้าบัญชี และแผนกการเงินกำลังจะจ่ายเงินให้ซัพพลายเออร์ตามคำสั่งของหยางหว่านอวี่ทันใดนั้นก็พบว่าบัญชีบริษัทถูกอายัด!ธนาคารให้เหตุผลแปลก ๆ โดยบอกว่ากังวลว่าพวกเขาจะยักยอกเงินอีกครั้ง และไม่ชำระเงินให้กับซัพพลายเออร์จึงได้ทำการอายัดไม่ต้องเดา ต้องมีคนสร้างปัญหา"เกิดอะไรขึ้น ต้องการให้ผมช่วยไหม?" จินจุ้นเหวินอาสาหยางหว่านอวี่ยิ้มเล็กน้อย ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่ต้อง เรื่องเล็กน้อยฉันจัดการได้"แม้ว่าจินจุ้นเหวินจะมีสถานะสูง แต่นี่คือประเทศมังกร บางทีหน่วยงานที่มีอำนาจบางแห่งอาจไว้หน้าเขาบ้างแต่ธนาคารก็คือสถาบันการเงินและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตำรวจสากลเขาออกหน้าก็ไม่ได้ช่วยอะไร"งั้นลูกสาวรีบไปรีบกลับ พวกเราตกลงกันว่าจะเลี้ยงต้อนรับให้กลับจุ้นเหวิน" สวีชุ่ยหลานสั่งหยางหว่านอวี่พยักหน้า หันหลังกลับและจากไปไม่นานเธอก็มาถึงธนาคารด้วยสีหน้ารีบร้อน จึงตรงไปที่ชั้นสองในล็อบบี้ชั้นหนึ่ง ลั่วอู๋ฉางกำลังทำธุระอยู่พนักงานยื่นเงินสดให้เจ็ดแสนห้า นับผ่านเครื่องนับเงินต่อหน้าไปรอบหนึ่งด้านหลังลั่วอู๋ฉางเป็นญาติหลายคนของฟาง

เนื่องมีความแตกต่างระหว่างชายหญิง และทักษะการป้องกันตัวที่เธอได้เรียนมาเป็นเพียงผิวเผินเท่านั้นถ้าซือเทียนฝูเหนือกว่า จะไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ เลยไม่ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนเพียงใด ก็ไม่เกิดประโยชน์"ฉันยังบอกว่าเธอกลับตาลปัตร ผู้หญิงสารเลว!"ซือเทียนฝูยังคงดึงผมของเธอต่อไป และยกมืออีกข้างขึ้นสูง ขณะที่เขากำลังจะตบลงไป"นี่เป็นถิ่นฉัน ฉันพูดอะไรก็อย่างนั้น!"ในเวลานี้เอง มืออีกข้างก็เอื้อมมาจับข้อมือของซือเทียนฝูได้อย่างแม่นยำซือเทียนฝูออกแรงอย่างต่อเนื่องเพื่อหลุดพ้น แต่ผลที่ได้คือไม่ขยับแม้แต่นิด"ไอ้หนุ่ม แกเป็นใคร? ฉันขอเตือนว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น ฉันสั่งให้แกปล่อยมือ ได้ยินไหม!" ซือเทียนฝูกล่าวอย่างดุร้ายลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชา "ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!"จากนั้นหยางหว่านอวี่ก็เห็นว่าเป็นเขา และความรู้สึกปลอดภัยที่อธิบายไม่ได้ก็เกิดขึ้นทันทีทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?"แกเป็นใครมาจากไหน กล้ามาออกคำสั่งกับฉัน ฉันไม่ปล่อย แกจะทำอะไรฉันได้?"ซือเทียนฝูอยู่ในถิ่นของตัวเอง แน่นอนว่าไม่กลัว "ถ้าแกไม่ปล่อย ฉันให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตีแกให้ตาย... ห๊ะ!"เขายังไม่ทันพูดจบ ลั่