MasukShare
บทที่ 254
Bab terkait
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 255
"ไม่มีอะไร! แต่สิ่งที่คุณเตือนนั้นถูกต้อง ระวังไม่ผิด คุณให้คนอื่นไปจับตาดูเพื่อนร่วมงานและสำนักงานสิทธิบัตร เมื่อพบสัญญาณของการละเมิด เราจะถอนออกทันทีและให้ฝ่ายกฎหมายเรียกร้องค่าเสียหายจากหยางซื่อกรุ๊ป"ประเด็นนี้ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนในสัญญา...บ้านตระกูลหยาง รถเมอร์เซเดส-เบนซ์สีดำจอดที่ประตูทันทีที่หยางหว่านอวี่ลงจากรถ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขดังมาจากห้องมีทั้งชายและหญิง"เกิดอะไรขึ้น ทำไมพ่อแม่ถึงมีความสุขขนาดนี้?" เธอสงสัยตามหลักแล้ว ครอบครัวสูญเสียเงินไปมากขนาดนั้น ครอบครัวน่าจะหัวเราะไม่ออกถึงจะถูกด้วยความสงสัย หยางหว่านอวี่จึงเปิดประตูทางเข้า"เสี่ยวอวี่กลับมาแล้ว มาดูกันว่าแขกผู้มีเกียรติคนนี้คือใคร?"สวีชุ่ยหลานไม่รอให้ลูกสาวเปลี่ยนรองเท้าเสร็จ ก็แทบรอไม่ไหวที่จะเรียก เสียงตื่นเต้นและดีใจมากบนโซฟามีชายหนุ่มที่มีความสามารถคนหนึ่งนั่งอยู่อายุประมาณยี่สิบแปดยี่สิบเก้าปี สวมชุดสูทเรียบหรูและแว่นตาขอบทอง บ่งบอกถึงความสง่างามแตกต่างจากความสง่างามของชนชั้นสูงทั่วไป ในท่าทางของบุคคลนี้มีความกล้าหาญที่ชัดเจน ซึ่งทำให้เขาดูพิเศษหยางหว่านอวี่ตกใจมาก ชายคนนี
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 256
ปรากฎว่านี่คือสาเหตุที่พวกสวีชุ่ยหลานรู้สึกตื่นเต้นเงินที่เสียไปกำลังจะได้กลับคืนมา!แต่สำหรับหยางหว่านอวี่ เธอไม่ได้ตื่นเต้นมากนักเพราะในกระเป๋าเอกสารของเธอคือสัญญาที่เธอเพิ่งเซ็นสัญญากับชิงเหยน กรุ๊ปร้อยห้าสิบล้านจะเข้าบัญชีเร็ว ๆ นี้ ความเดือดร้อนได้รับการแก้ไขแล้วหากเลื่อนเวลาย้อนกลับไปสักสองสามชั่วโมง ก่อนที่หยางหว่านอวี่จะตัดสินใจไปหาเกาชิงเหยียน จินจุ้นเหวินได้นำข่าวนี้มา บางทีเธออาจจะดีใจพอ ๆ กับครอบครัวของเธอแต่ตอนนี้ความตื่นเต้นไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้นแน่นอนว่าการได้รับเงินคืนถือเป็นเรื่องดีและควรจะมีความสุข"จริงเหรอ?" ดวงตาหยางหว่านอวี่เป็นประกายสวีชุ่ยหลานกล่าวอย่างเคร่งขรึม "จริงแท้แน่นอน!""ครั้งนี้จุ้นเหวินได้ทำผลงานชิ้นใหญ่มากจริง ๆ เป็นผู้มีพระคุณของครอบครัวเรานะ""ใช่เลยใช่เลย เดิมคิดว่าเงินก้อนนั้นจะไม่สามารถเอากลับมาได้อีกแล้ว จุ้นเหวินเป็นผู้กอบกู้ที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ นะ!" หยางซิ่งเหวินตื่นเต้นเหมือนกันไม่ต้องพูดถึงหยางจวิ้นหาว แค่คิดว่าจะสามารถซื้อรถสปอร์ตได้อีกครั้ง ขับไปรับสาว ๆ ทุกคืน ก็ทำให้จมูกของเขาเป็นฟองด้วยความดีใจจินจุ้นเหวินแสร้งทำเป็นถ่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 257
จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดทางโทรศัพท์ว่าเงินร้อยห้าสิบล้านเพิ่งเข้าบัญชี และแผนกการเงินกำลังจะจ่ายเงินให้ซัพพลายเออร์ตามคำสั่งของหยางหว่านอวี่ทันใดนั้นก็พบว่าบัญชีบริษัทถูกอายัด!ธนาคารให้เหตุผลแปลก ๆ โดยบอกว่ากังวลว่าพวกเขาจะยักยอกเงินอีกครั้ง และไม่ชำระเงินให้กับซัพพลายเออร์จึงได้ทำการอายัดไม่ต้องเดา ต้องมีคนสร้างปัญหา"เกิดอะไรขึ้น ต้องการให้ผมช่วยไหม?" จินจุ้นเหวินอาสาหยางหว่านอวี่ยิ้มเล็กน้อย ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่ต้อง เรื่องเล็กน้อยฉันจัดการได้"แม้ว่าจินจุ้นเหวินจะมีสถานะสูง แต่นี่คือประเทศมังกร บางทีหน่วยงานที่มีอำนาจบางแห่งอาจไว้หน้าเขาบ้างแต่ธนาคารก็คือสถาบันการเงินและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตำรวจสากลเขาออกหน้าก็ไม่ได้ช่วยอะไร"งั้นลูกสาวรีบไปรีบกลับ พวกเราตกลงกันว่าจะเลี้ยงต้อนรับให้กลับจุ้นเหวิน" สวีชุ่ยหลานสั่งหยางหว่านอวี่พยักหน้า หันหลังกลับและจากไปไม่นานเธอก็มาถึงธนาคารด้วยสีหน้ารีบร้อน จึงตรงไปที่ชั้นสองในล็อบบี้ชั้นหนึ่ง ลั่วอู๋ฉางกำลังทำธุระอยู่พนักงานยื่นเงินสดให้เจ็ดแสนห้า นับผ่านเครื่องนับเงินต่อหน้าไปรอบหนึ่งด้านหลังลั่วอู๋ฉางเป็นญาติหลายคนของฟาง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 258
สีหน้าหยางหว่านอวี่เปลี่ยนไปทันทีซือเทียนฝูคนนี้ วางแผนร้ายกับเธอมานานแล้วครั้งที่แล้วก็อยู่ที่การกู้เงิน จงใจเพิ่มความยากลำบาก ต้องการบังคับให้หยางหว่านอวี่ยอมจำนนหากไม่ใช่เพราะธนาคารทำไม่ได้ หยางหว่านอวี่ก็จะไม่เสี่ยงและเอายาซีเอวี๋ยนที่ขโมยมาไปขอความร่วมมือจากเกาชิงเหยียนตอนนี้วิกฤตได้รับการแก้ไขแล้ว ไอ้หมูซือนี่ก็สร้างปัญหาอีกแล้วอายัดบัญชีธนาคารบริษัท ทำให้หยางหว่านอวี่ตั้งตัวไม่ทันครั้งที่แล้วไอ้หมูซือยังระมัดระวังตัว เลือกที่จะใช้วิธีที่คลุมเครือ เพื่อแสดงประสงค์ที่จะนอนหยางหว่านอวี่หลังจากถูกปฏิเสธ ไม่เพียงแต่ไม่ปิดบังเลย แต่ครั้งนี้กลับเสนอข้อเรียกร้องที่มากเกินไปต่อหน้า"ประธานซือ คุณรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไร?"ใบหน้าหยางหว่านอวี่เข้มขึ้น ก็ขมวดคิ้วเพื่อรักษามารยาทครั้งสุดท้าย "คุณถอนคำพูดเมื่อกี้ ฉันสามารถทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้"ซือเทียนฝูยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า "หยางหว่านอวี่ อย่าแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ต่อหน้าฉัน!""อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ คุณไม่เพียงแต่เคยแต่งงานแล้ว แต่ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับหวังจื่อเฟิงด้วย""ถ้าวันนี้คุณไม่ยอมจำนน งั้นก็
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 259
เนื่องมีความแตกต่างระหว่างชายหญิง และทักษะการป้องกันตัวที่เธอได้เรียนมาเป็นเพียงผิวเผินเท่านั้นถ้าซือเทียนฝูเหนือกว่า จะไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ เลยไม่ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนเพียงใด ก็ไม่เกิดประโยชน์"ฉันยังบอกว่าเธอกลับตาลปัตร ผู้หญิงสารเลว!"ซือเทียนฝูยังคงดึงผมของเธอต่อไป และยกมืออีกข้างขึ้นสูง ขณะที่เขากำลังจะตบลงไป"นี่เป็นถิ่นฉัน ฉันพูดอะไรก็อย่างนั้น!"ในเวลานี้เอง มืออีกข้างก็เอื้อมมาจับข้อมือของซือเทียนฝูได้อย่างแม่นยำซือเทียนฝูออกแรงอย่างต่อเนื่องเพื่อหลุดพ้น แต่ผลที่ได้คือไม่ขยับแม้แต่นิด"ไอ้หนุ่ม แกเป็นใคร? ฉันขอเตือนว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น ฉันสั่งให้แกปล่อยมือ ได้ยินไหม!" ซือเทียนฝูกล่าวอย่างดุร้ายลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชา "ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!"จากนั้นหยางหว่านอวี่ก็เห็นว่าเป็นเขา และความรู้สึกปลอดภัยที่อธิบายไม่ได้ก็เกิดขึ้นทันทีทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?"แกเป็นใครมาจากไหน กล้ามาออกคำสั่งกับฉัน ฉันไม่ปล่อย แกจะทำอะไรฉันได้?"ซือเทียนฝูอยู่ในถิ่นของตัวเอง แน่นอนว่าไม่กลัว "ถ้าแกไม่ปล่อย ฉันให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตีแกให้ตาย... ห๊ะ!"เขายังไม่ทันพูดจบ ลั่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 260
"แม่ เมื่อกี้ลั่วอู๋ฉางเป็นคนช่วยหนูไว้"หยางหว่านอวี่พูดความจริงและแสดงสีหน้าขอบคุณต่อลั่วอู๋ฉาง"ถุย ฉันคิดว่าเขาไม่มีเจตนาดี!""ไอ้แซ่ลั่ว แกสะกดรอยตามลูกสาวฉันใช่ไหม ไม่อย่างงั้น แกจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"สวีชุ่ยหลานจ้องมองด้วยสีหน้าเหยียดหยาม "บางทีไอ้หมอนี่อาจจะเป็นพวกเดียวกันกับคนร้ายก็ได้ ร่วมมือกันแล้วเล่นละครตบตาเธอ!""เสี่ยวอวี่เธอไม่สามารถเชื่อไอ้เลวคนนี้ได้ง่าย ๆ อยู่ห่างจากเขา ถึงจะเป็นการปกป้องตัวเองที่ดีที่สุด""ไอ้หนุ่ม ขอถามหน่อยเถอะว่าแกมีจุดประสงค์อะไร?"ใบหน้าของลั่วอู๋ฉางเข้มขึ้น "ผม ไม่มีหน้าที่ต้องอธิบายให้คุณฟัง และคุณไม่คู่ควรที่จะซักถามผม"สวีชุ่ยหลานรู้สึกตื่นเต้นทันที "ฟังสิ ทุกคนฟัง!""ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไร ทำไมถึงมีปฏิกิริยาขนาดนี้ ทำไมไม่กล้าพูดความจริงล่ะ?"หยางหว่านอวี่ขมวดคิ้ว "พอแล้ว แม่!"เธอเชื่อว่าลั่วอู๋ฉางไม่ใช่คนแบบนั้นแต่ต่อหน้าแม่และคนนอก ก็เข้าข้างลั่วอู๋ฉางมากเกินไปไม่ได้"ว่าแต่ พวกคุณมาที่นี่ทำไม?"จินจุ้นเหวินยิ้มอย่างอบอุ่น "คุณป้าบอกว่าคุณอาจเจอปัญหา เราก็เลยมา หากคุณต้องการความช่วยเหลือก็พูดมาได้เลย"คำพูดเต็มไปด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 261
"เพื่อชดเชยการขาดหายไปของเสี่ยวอวี่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แม้ว่าจะต้องชดเชยมากแค่ไหน ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับฉัน""ได้ยินไหม นี่ถึงจะเป็นความรับผิดชอบที่ผู้ชายสมควรมี!" สวีชุ่ยหลานประจบสอพลอทันทีและทำตาให้กับลูกสาวอย่างกระตือรือร้นผู้ชายดี ๆ แบบนี้หาได้ยากมาก!"งั้นก็คุกเข่าคำนับผม พูดขอบคุณสักหน่อย แบบนี้ไม่ขอมากเกินไปใช่ไหม?" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชาจินจุ้นเหวินตกตะลึงและทำอะไรไม่ถูกตามความคิดของเขา ต่อหน้าคนมากมายลั่วอู๋ฉางต้องไม่กล้าที่จะเรียกร้องอะไรมากเกินไปแม้ว่าจะเรียกร้องออกมาจริง ๆ จินจุ้นเหวินก็สามารถปฏิเสธได้อย่างโจ่งแจ้งเพราะการตกลงด้วยวาจาเป็นโมฆะ!ในฐานะคนที่อาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นเวลานาน หลักการของเราคือเจตนารมณ์ของสัญญา จะรับผิดชอบเฉพาะเนื้อหาที่ลงนามถวายสัตย์ปฏิญาณเท่านั้นนอกจากนี้หากลั่วอู๋ฉางเสนอค่าตอบแทนเป็นเงินสูง ภาพลักษณ์ของเขาเองจะถูกทำลายลงอย่างมากสำหรับหยางหว่านอวี่จินจุ้นเหวินเป็นคนฉลาด พูดเพียงไม่กี่คำก็ขุดหลุมให้ลั่วอู๋ฉาง และรอให้เขากระโดดเข้าไปแต่จินจุ้นเหวินไม่เคยคิดเคยฝันว่าลั่วอู๋ฉางจะเรียกร้องแบบนี้คำนับหนึ่งที?ไม่ต้องเสียเงินท
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 262
ฟางหยวนเว่ยผู้บังคับบัญชาอันดับที่สองของผู้พิทักษ์เมืองจิงไห่คนนี้เป็นมือขวาของเฉียวจินซง และในฐานะนักบู๊โบราณ เขามีพลังอันยิ่งใหญ่ในพื้นที่เมื่อหยางหว่านอวี่เห็นฟางหยวนเว่ย สีหน้าของเธอก็ดูเคร่งขรึมทันทีแม้แต่จินจุ้นเหวินผู้หยิ่งยโสก็ยังขมวดคิ้วโดยอัตโนมัติแม้ว่าสถานะของเขาในฐานะตำรวจสากลนั้นดูน่ากลัว แต่มันก็เป็นเพียงภายในองค์กรเท่านั้น และไม่มีสิทธิ์ในการบังคับใช้กฎหมายในประเทศมังกรถ้าอีกฝ่ายมาจากสายตำรวจ อาจจะเห็นแก่สถานะของเขา และไว้หน้าอยู่บ้างแต่หน่วยผู้พิทักษ์ไม่ได้อยู่ภายใต้เขตอำนาจของตำรวจ แต่เป็นระบบอิสระซึ่งไม่เกี่ยวข้องอะไรกับกับตำรวจการไว้หน้าถือเป็นบุญคุณ การไม่ไว้หน้าถือเป็นหน้าที่หยางหว่านอวี่ตระหนักถึงความจริงจังของเรื่องนี้เดิมคิดว่าซือเทียนฝูแค่ใช้ตำแหน่งผู้จัดการเพื่อใช้อำนาจเท่านั้นไม่คิดว่าเขาจะมีผู้สนับสนุนรายใหญ่ขนาดนี้"แม่ พวกคุณไปก่อนเถอะ เรื่องทางนี้หนูจะจัดการเอง" หยางหว่านอวี่รีบสั่งเธอทำแบบนี้เพราะเธอไม่ต้องการให้ครอบครัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวและยังเป็นการสร้างโอกาสให้ครอบครัวหาความสัมพันธ์ ออกไปข้างนอกแล้วค่อยหาทางช่วยเหลือเธอ"ไปเหร
Bab terbaru
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
