บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 151 - บทที่ 160

"ราคาวิลล่าประเภทเดียวกันแต่ทำเลด้อยกว่าเล็กน้อยอยู่ที่สองร้อยห้าสิบกว่าล้าน วิลล่าหมายเลขหนึ่งนี้ไม่แพงกว่าอีกเหรอ?""ไม่ใช่แค่ราคาแพงเท่านั้น แต่ราคาไม่ติดตลาดอีกด้วย! บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่ท่านประธานเก็บไว้เองจองเองซึ่งลงนามโดยประธาน ไม่ได้รวมอยู่ในแผนการขายตั้งแต่แรก""ว่ากันว่าสงวนไว้สำหรับคนสำคัญในท้องถิ่นโดยเฉพาะ และเขาก็เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นในหมู่บ้านของเราด้วย ตัวตนของเขาลึกลับมาก ฉันคิดว่าเขาเป็นลุงแก่ ๆ หรือไม่ก็ตาแก่ แต่คิดไม่ถึงว่าเจ้าของจะเด็กขนาดนี้!""ไม่รู้ว่าสุภาพบุรุษคนนี้โสดหรือเปล่า ถ้าฉันได้เป็นแฟนเขา ฝันอยู่ก็ยังลุกขึ้นมายิ้มได้"พนักงานขายก็กระซิบกันและพูดคุยกันมากมาย"ครั้งนี้หัวหน้าซุน ดูผิดจริง ๆ มองผู้สูงศักดิ์เป็นไอ้ขี้คุก ดูหมิ่นอย่างจริงจังมาก!""ยังกล้าที่จะสั่งสอนเด็กใหม่ ฉันคิดว่าเธอตาเธอต่างหากที่มีไว้ตกแต่งเฉย ๆ!"ปกติซุนลี่ลี่มีนิสัยที่ไม่ดีคือเกลียดคนจนและรักคนรวยแต่เนื่องจากนี่คือหมู่บ้านระดับไฮเอนด์ที่คนธรรมดาไม่สามารถใช้จ่ายได้ บวกกับวิธีการของเธอในการจับลูกค้าเป้าหมายได้หลายคน หัวหน้าและเพื่อนร่วมงานจึงทำไม่รู้ไม่เห็นเมื่อเผชิญหน้ากั

"ที่แท้ แค่ช่วยคนอื่นรับบ้านเท่านั้น"ถังเอวี้ยนป๋อโผล่หัวออกมาจากด้านหลังต้นไม้ ดวงตาเล็กกระพริบด้วยความฉลาด"ฉันก็ว่าแล้ว เขาก็แค่ไอ้ขี้คุกยากจน จะซื้อวิลล่าหมายเลขหนึ่งได้ยังไง!"เพื่อหลีกเลี่ยงการพัวพันของนังตัวดีซุนลี่ลี่นั่น ถังเอวี้ยนป๋อจึงบล็อกเธออย่างเด็ดขาดตอนหนีจากสำนักงานขายได้ควบคู่ไปกับฉนวนกันเสียงของหน้าต่างกระจกนั้นดีมาก ในความเป็นจริงถังเอวี้ยนป๋อไม่ทราบรายละเอียดของเรื่องนี้ตอนนี้ เมื่อเขาได้ยินลั่วอู๋ฉางโทรศัพท์เป็นเรื่องปกติที่จะคิดว่าลั่วอู๋ฉางเพียงเพราะโชคดี ช่วยเพื่อนที่ไปต่างประเทศดูแลบ้านเท่านั้น ไม่ใช่เจ้าของที่นี่"ฮึ่ม แสร้งทำเป็นคนรวย!"ถังเอวี้ยนป๋อรู้สึกกังวลอีกครั้งทันที เขย่าใบไม้ที่ร่วงหล่นบนร่างกายของเขาแล้วฮัมเพลง "มาดูกันว่าฉันจะเปิดเผยตัวตนปลอมของนายต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นอย่างไร"หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็หันหลังและจากไป……ช่วงบ่าย เวลาทำงานตู้หมิงเจ๋อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นลั่วอู๋ฉาง นั่งอยู่ที่เวิร์กสเตชันของเขาในตอนเช้า ลั่วอู๋ฉางขอลาอีกครั้งเพราะเขาจะไปรับบ้าน ตู้หมิงเจ๋อคิดว่าเขาจะไม่มาตอนบ่ายผู้ชายคนนี้ ตั้งแต่สมัครเข

"บังเอฺญจัง ครั้งหน้าแล้วกัน ผมเชิญคุณคนเดียว"ตู้หมิงเจ๋อรู้สึกผิดหวัง แต่เขาก็ยังแสร้งยิ้มอย่างมีน้ำใจ "คนหนุ่มสาวสามารถเชื่อฟังและกตัญญูได้มากขนาดนี้ เสี่ยวอวี๋คุณสามารถเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับทุกคนได้!"ไม่เชื่อหรอก!ไม่มีผู้หญิงคนใดสามารถทนต่อการโจมตีของรถยนต์หรูหรา คฤหาสน์ และความมั่งคั่งของรุ่นที่สองอย่างฉันได้อวี๋อีเหรินคุณถูกกำหนดให้เป็นของผมตู้หมิงเจ๋อ ใครก็อย่าคิดจะแตะต้อง!ผู้ชายก็เป็นแบบนี้ ยิ่งได้มายาก ๆ ยิ่งชอบ……วิลล่ากวนหู คฤหาสน์หมายเลขหนึ่ง"มันใหญ่มาก คงจะหลายพันตารางเมตรใช่ไหม?"เมื่อยืนอยู่ที่ประตู อวี๋ซือหยวนและเจิ้งอวิ๋นจวนสองผัวเมียก็ตกตะลึง ดวงตาเบิกกว้างนี่มันคฤหาสน์ที่ไหนกัน นี่มันเรือนสี่ประสานแบบจีนชัด ๆ!อาคารหลักสูงสามชั้นครึ่ง และอาคารเสริมมีตั้งแต่หนึ่งถึงสองชั้น เนื้อที่หลายร้อยตารางเมตร ไม่รวมสวนส่วนตัวทั้งด้านหน้าและด้านหลังลั่วอู๋ฉางยักไหล่และพูดด้วยรอยยิ้ม "สิ่งก่อสร้างบนพื้นดินหนึ่งพันสามร้อยกว่าตารางเมตร ใต้ดินแปดร้อยกว่าตารางเมตร"ในใบโฉนด เขียนไว้อย่างนั้น"โอ้พระเจ้า พื้นที่มากกว่าสองพันตารางเมตร!"อวี๋ซือหยวนตกใจ "ห้องเรียน

อวี๋อีเหรินไม่รู้ว่าบ้านของเพื่อนลั่วอู๋ฉางคนนั้นเป็นอพาร์ทเมนต์ประเภทไหนแต่เมื่อพิจารณาว่าอีกฝ่ายเต็มใจที่จะให้คนนอกยืมไปอยู่อาศัย มันคงไม่ใช่บ้านที่ดีนักดังนั้นเธอจึงรู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อยในทางกลับกัน ตู้หมิงเจ๋อเป็นลูกเศรษฐีอย่างแท้จริงพ่อเป็นเจ้านายใหญ่ของบริษัทมหาชน สามารถซื้อบ้านที่นี่ได้โดยไม่ต้องสงสัยและมีแนวโน้มมากว่าจะเป็นคฤหาสน์จริง ๆ ทำเลดีและหลังใหญ่เพียงเพราะเธอไม่เคยเห็นบ้านของลั่วอู๋ฉาง อวี๋อีเหรินรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อฟังทุกคนเยาะเย้ยเขา แต่ก็ช่วยเขาโต้แย้งได้ไม่ดีนัก"นางฟ้าเสี่ยวอวี๋ รีบขึ้นรถเร็วเข้า!"ตู้หมิงเจ๋อเม้มริมฝีปากไปทางที่นั่งผู้โดยสารว่างแล้วพูดว่า "จะพาคุณไปดูบ้านของผม ส่วนคนอื่น อยากเห็นก็ต้องเดินไปเอง!"อวี๋อีเหรินไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเพื่อนร่วมงาน เรื่องนี้ยังต้องไว้หน้าตู้หมิงเจ๋อ"ไม่ต้องก็ได้ค่ะ เข้ามาในหมู่บ้านแล้ว เดินไม่กี่ก้าวก็น่าจะถึงแล้ว"ตู้หมิงเจ๋อยิ้ม "ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้ว่าวิลล่ากวนหูนี้ใหญ่แค่ไหน!""หมู่บ้านที่สร้างริมทะเลสาบ มีพื้นที่รวมกว่าสองหมื่นตารางเมตร ประตูทิศเหนือถึงประตูทิศใต้ห่างกันมากกว่าหนึ่งกิโลเม

ลั่วอู๋ฉางพูดออกมา ทุกคนก็หัวเราะทันที"ตรวจสอบเสร็จแล้ว นี่ก็คือสุนัขจิ้งจอกทั่วไปไม่สามารถกินองุ่นได้ กลับบอกว่าองุ่นเปรี้ยว!""คฤหาสน์เกือบร้อยล้านดูไม่สะดุดตา คนที่ไม่รู้จะต้องคิดว่านายไม่ได้ถูกปล่อยออกมาจากคุก แต่เพิ่งออกมาจากห้องนิรภัยของธนาคาร""มาดูกันว่าเขาจะอธิบายยังไงตอนหน้าแตกทีหลัง!"อวี๋จวิ้นหยางแนะนำ "ในเมื่อผู้ชายคนนี้ยืนกรานว่าตัวเองเป็นเจ้าของคฤหาสน์หมายเลขหนึ่ง มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะพิสูจน์ ทุกคนไปดูด้วยกันเถอะ""ฉันเห็นด้วย ทุกคนรอฉันก่อน ฉันจะเอากระเป๋าไว้ที่บ้านแล้วเราไปด้วยกัน"ตู้หมิงเจ๋อก้าวขึ้นบันไดประตูรักษาความปลอดภัยระดับสูงสว่างขึ้นด้วยแสงนวล ๆ ตามด้วยเสียงผู้หญิงอัตโนมัติ "ยินดีต้อนรับเจ้านายกลับบ้าน""คลิก!"ด้วยเสียงที่คมชัดของลิ้นล็อค ประตูก็เปิดโดยอัตโนมัติอวี๋จวิ้นหยางเริ่มประจบอย่างรวดเร็ว "ฟังสิ ทุกคนดู!""นี่คือบ้านหลักไฮเทคที่แท้จริง ไม่ใช้กุญแจหรือรหัสผ่าน มีแต่เจ้าของที่รวยที่สุดเท่านั้นที่สามารถเพลิดเพลินกับการรักษาความปลอดภัยระดับสูงได้"เถาเชี่ยนพูดด้วยความอิจฉา "แค่ประตูทางเข้าแบบนี้ก็คงจะมีราคาหลายหมื่นใช่ไหม?"อวี๋จวิ้นห