All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 1021 - Chapter 1030

ถึงกระนั้น เมื่อซูเทียนคั่วตกลงพื้นก็ยังคงไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคงอยู่ดีตึงๆๆ!ซูเทียนคั่วถอยหลังไปสามก้าวติดต่อกัน สุดท้ายก็ล้มลงไปบนพื้น"คุณปู่!" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบวิ่งเข้าไปดูซือเทียนฉีแสดงสีหน้าพึงพอใจ กล่าวเยาะเย้ยว่า "ไม่รู้จักประมาณตน ไอ้แก่ แกอยากตายขนาดนี้เลยเหรอ?""ไม่ต้องรีบ ฉันจะช่วยให้แกได้สมหวัง!""ปู่กับหลานไปลงนรกด้วยกัน จะได้ไม่เหงาบนทางสู่ยมโลก"พูดจบ เขาก็ยกมือขึ้นเพื่อออกท่า ลมปราณจากฝ่ามือที่กำลังก่อตัวเกือบสมบูรณ์ พุ่งตรงไปยังสองปู่หลานเมื่อเห็นว่าซือเทียนฉีกำลังจะโจมตี ทันใดนั้นกลับมีคนปรากฏขึ้นข้างหน้า"คู่ต่อสู้ของแก คือฉัน" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาซือเทียนฉีไม่ได้ให้ค่ากับเขา หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "ไอ้หนู ที่แท้แกก็รีบร้อนที่จะพบยมบาลเช่นกันนี่เอง""สมกับคำโบราณที่ว่า ของประเภทเดียวกันมักอยู่ด้วยกัน แกทั้งสามคนมารวมกัน ช่างเหมาะสมจริงๆ""ในเมื่อทุกคนต้องตายอยู่แล้ว จะกำหนดลำดับก่อนหลังไปทำไม มันจำเป็นด้วยเหรอ?""อย่าได้คิดว่าเพียงแค่เอาชนะเย่ชิงซานได้เมื่อครู่แล้วจะสามารถมองข้ามวีรบุรุษของโลกได้ แกยังห่างไกลนัก!"ลั่วอู๋ฉางกวักนิ้วเ

"ความกล้าหาญที่แกมีตอนที่ต้องการฆ่าคนปล้นของนั้นหายไปไหนแล้วล่ะ? ตอนนี้ถึงมาขอความเมตตา แกไม่คิดว่ามันสายไปแล้วเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางยิ้มเย็นชา "แกยังแอบปล่อยเย่ชิงอวิ๋นให้หลบหนีไปโดยพลการ คิดว่าฉันจะปล่อยแกไปเหรอ?"ซือเทียนฉีแสดงสีหน้าบิดเบี้ยวอย่างโกรธแค้น "ลั่วอู๋ฉาง ถ้าแกไม่ปล่อยฉัน ฉันก็จะไม่ปล่อยแก ต่อให้กลายเป็นผี ฉันก็จะตามหลอกแก!"พูดจบ ซือเทียนฉีก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว พนมมือทั้งสองและใช้พลังภายในหมุนเวียนอย่างรวดเร็วในพริบตา ใบหน้าที่แก่ชราของซือเทียนฉีก็แดงก่ำ ราวกับไฟในร่างกายกำลังลุกโหมกระหน่ำ"แย่แล้ว! ไอ้แก่นี่กำลังจะทำการระเบิดตัวเอง!"ซูเทียนคั่วพูดเตือนเสียงดัง "ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ใหญ่ระเบิดตัวเอง รัศมีรอบร้อยเมตรจะไม่เหลือแม้แต่ต้นหญ้า และไม่มีใครรอดชีวิตได้""คุณลั่ว ผมวิ่งไม่ไหวแล้ว รีบพาเฉี่ยนเฉี่ยนออกไปจากที่นี่เถอะครับ!"ซือเทียนฉีหัวเราะบ้าคลั่ง "ภายในรัศมีร้อยเมตร? แกช่างไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!""ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งใดในระยะการระเบิดของฉัน ล้วนต้องถูกทำลายไปหมดสิ้น!""ถ้าฉันลากพวกแกให้ตายไปด้วยได้ ก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า!"ลั่วอู๋ฉางยกมือขึ้น

หลินเชี่ยนไม่สนใจการทะเลาะของทั้งสองคน มองบึงน้ำแข็งตรงหน้าด้วยสายตาที่แน่วแน่ในขณะนั้น มีผู้ติดตามคนหนึ่งรับโทรศัพท์ และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที"เสี่ยวเฉียง เกิดอะไรขึ้น?" หลินเชี่ยนรีบถามอย่างเร่งด่วนเสี่ยวเฉียง ผู้ติดตามเดินเข้ามาพูดเบาๆ ว่า "ท่านหัวหน้าตระกูลอาการกำเริบอีกแล้วครับ และเหมือนว่าสุขภาพจะแย่ลงเรื่อยๆ เป่ยไท่โต่ว หมอเทวดาอวิ่นบอกว่า ถ้าไม่สามารถหาหญ้าน้ำแข็งใบเก้าประกายได้โดยเร็ว ท่านหัวหน้าตระกูลคงไม่รอด!"หลินเชี่ยนร้อนใจอย่างมาก "อวิ่นไท่โตว่ได้บอกไหมว่าพ่อของฉันยังเหลือเวลาอีกนานเท่าไหร่?""มากสุดสามวันครับ!"เสี่ยวเฉียงตอบว่า "ถ้าเกินเวลานี้ไป แม้แต่เทพเจ้าก็ยังยากจะช่วยได้"หลินเชี่ยนมองเย่ชิงซานอย่างโมโห "อีกนานแค่ไหน?""เย่ชิงซาน นายต้องบอกเวลาที่แน่นอนมา มิเช่นนั้นทั้งนายและคนของนาย ได้เจอดีแน่!"เย่ชิงซานรีบให้คำมั่นว่า "ก่อนฟ้าสาง จะทำภารกิจให้สำเร็จแน่นอน!""จำคำของนายไว้ ถ้ากล้าโกหกฉัน ฉันสาบานว่านายจะไม่มีโอกาสเดินหายใจออกจากเขาชางหลงนี้แน่!" หลินเชี่ยนกัดฟันพูดแรงกดดันมาถึงเย่ชิงซาน เขาคว้าเครื่องมือสื่อสารขึ้นมาแล้วตะคอกใส่คนในเรือดำน้

ชายชราผู้สวมชุดปฏิบัติการยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองให้ลุกขึ้นมาได้ จะมีแรงไปช่วยคนอื่นได้อย่างไรเสี่ยวเฉียงกำลังใกล้จะสิ้นใจ พูดอะไรไม่ออกแล้ว ก่อนที่จะถูกพญานาคกลืนลงท้อง เขามองไปที่หลินเชี่ยนด้วยสายตาที่แน่วแน่จากนั้นเขาก็ใช้แรงทั้งหมดดึงระเบิดมือสองลูกที่ห้อยอยู่ที่อก แล้วใช้ปากกัดดึงสลักออก"ไม่นะ..."น้ำตาของหลินเชี่ยนไหลนองเต็มหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวังเธอได้แต่มองดูเสี่ยวเฉียงถูกพญานาคกลืนเข้าปากไปต่อหน้าต่อตาเย่ชิงหยุนและลูกทีมเมื่อเห็นเช่นนั้น ต่างก็แสดงสีหน้าดีใจ"ใช่แล้ว!"ถ้าระเบิดมือระเบิดตอนอยู่ในปากพญานาค ต้องสามารถระเบิดหัวของมันได้แน่"ตูม...ตูม..."เสียงระเบิดดังขึ้นสองครั้งต่อเนื่อง หัวของพญานาคสั่นอย่างรุนแรง จากนั้นรูม่านตาก็หดเล็กลง และร่างกายมันก็จมลงสู่ก้นน้ำ"สำเร็จแล้ว!" เย่ชิงหยุนตบขาด้วยความดีใจไม่ว่าเกล็ดของพญานาคจะแข็งสักเพียงใด ก็ไม่อาจทนทานต่อการระเบิดจากภายในได้ทุกคนต่างพากันโล่งใจ มีเพียงหลินเชี่ยนคนเดียวที่ร้องไห้ปานจะขาดใจพวกที่ใจกล้าบางคนเดินไปที่ริมบึง ยื่นหัวลงไปมองด้านล่างแต่บึงน้ำลึกมาก และเพิ่งถูกกวนจนมีฟองอากาศจำ

พญานาคที่มีอายุยืนยาวขนาดนี้ สามารถฟังและเข้าใจภาษามนุษย์ได้อย่างง่ายดายในเมื่อแกไม่ยอมรับน้ำใจ ก็อย่าโทษฉันว่าไม่ปรานีเลย!"ตายซะ!"ลั่วอู๋ฉางดีดนิ้วเบาๆลมไร้รูปลักษณ์จากการดีดนิ้วตกลงบนหน้าผากของพญานาคพญานาคตัวสั่นสะท้าน ก่อนที่หน้าผากจะระเบิดออกเหมือนลูกแตงโม"ตูม!"ในพริบตา เกล็ดมังกรสีดำ เลือดสีแดง เนื้อสมองสีขาว…เศษชิ้นส่วนมากมายกระจายออกมาเต็มพื้นพญานาคสิ้นใจไปทันที คางฟาดลงบนพื้นอย่างแรง ทำให้เกิดฝุ่นคละคลุ้งไปทั่วหางยาวๆ ของมันตกลงสู่ผิวน้ำอย่างไร้เรี่ยวแรง ทำให้น้ำกระเซ็นขึ้นสูงกว่าสิบเมตร"ซู่ว..."ผู้ชมรอบๆ ต่างพากันสูดลมหายใจเข้าอย่างแรงตกตะลึงจนพูดไม่ออก!ดวงตาทุกคู่เบิกกว้างยิ่งกว่าไข่ไก่บรรยากาศในที่นั้นเงียบงันจนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มตกพวกเขาอยากเชื่อเหลือเกินว่าสิ่งที่เห็นเป็นแค่ภาพลวงตา ไม่ใช่เรื่องจริงลั่วอู๋ฉาง ชายหนุ่มที่ไม่เคยมีชื่อเสียงอะไร ไม่เพียงแต่สามารถกักขังพญานาคด้วยมือเดียวได้อย่างง่ายดาย แต่ยังสามารถฆ่ามันด้วยนิ้วเดียวนี่มันช่างน่าเหลือเชื่อเกินไป!โดยเฉพาะคนที่เคยมองลั่วอู๋ฉางอย่างดูถูกและเยาะเย้ย ตอนนี้พวกเขาต่างรู้สึกสับส