All Chapters of SECRET LOVE: Chapter 101 - Chapter 110

Natahimik si Maggie sa mga narinig niya mula kay Kristoff. Nanginginig sa inis ito na di akalaing alam ng binata ang pinaggagawa niya. Napakagat tuloy siya sa ibabang bahagi ng labi niya dahil sa kahihiyang nadarama. Natatakot ito na baka sabihin niya sa madam.“So you mean..a- alam mo?”nauutal na tanong ni Maggie kay Kristoff.“What do you think?” tanong ng binata.Tuluyan nang lumabas si Kristoff sa bahay niya kahit nakasuot ng pambahay at slippers. Walang pag – aalinlangan na iniwan niya si Maggie roon. Napaupo bigla si Maggie sa sahig at naging matamlay ito.-------------“Miss, kailangan mong kumain at uminom ng vitamins mo. Makakabuti ito sa baby na nasa tiyan mo.” Payo ng doctor kay Abby.Nakaupo lamang si Abby sa kama niya nang suriin siya ng doctor. Nakatanaw sa bintana ang dalaga at malayo ang tingin. Hindi rin niya pinapansin ang doctor na kakilala ni Paul. Ilang araw na ng itinatago ni Paul si Abby sa lumang unit nito. Pinasuri ni Paul ang kalagayan ng pagbubuntis ni Abby

Humingi ng pabor si Kristoff sa binatang si Jasper. "Sir, pagpasensyahan niyo na po ang unit ko. Hindi pa po kasi ako nakapaglinis." Nahihiyang pagpapaliwanag ni Jasper kay Kristoff.Panay tingin si Kristoff sa buong bahay ni Jasper kung saan ang ibang gamit ay nakakalat lamang. Agad namang nagligpit si Jasper at naglinis."Ako nga ang dapat humingi ng paumanhin dahil inabala pa kita." Seryosong sagot ni Kristoff."Wala po iyon sir. It's my pleasure na patirahin ko po kayo rito. Pagpasensyahan nalang ninyo kung hindi ito gaya sa inyo. Pero welcome po kayo!""Ilang araw lang naman habang may inaayos pa ang mga bagay bagay.""Ahh, ganoon po ba. Sige po sir."-------- Naghintay si Maggie sa bahay ni Kristoff pero hindi bumalik ang binata. Nakaupo si Maggie sa silya sa may mesa sa dining room at nakatulala ito. Inihanda niya ang mesa para sabay silang kakain ni Kristoff at talagang pinaghandaan niya ito. May candlelight at wine pa sa gitna ng mesa na tila may magaganap na date. Lumipas

Palakas na ng palakas ang ulan sa labas. Galit na galit ang kalangitan kaya binuhos ang timba ng tubig mula sa langit.Nakita ni Abby ang cellphone ni Paul na nasa isang maliit na mesa. Hindi pa rin siya nahahalata ng binata na busy sa pag-aayos ng gamit. Pasulyap - sulyap si Abby sa cellphone at sa binatang nakaupo. Habang tumatagal ay kinakabahan siya dahil sa binabalak niya sa cellphone. Ito na ang oras para makawala siya sa kamay ni Paul.Dahan dahan niyang pinuntahan ang mesa kung saan naroon ang cellphone. Pasulyap sulyap siya sa binata at baka mahalata ito. Bawat hakbang niya ay kaba ang kanyang nararamdaman. Napapalunok din siya at ang lakas ng kabog ng dibdib niya habang papalapit siya.Napahikab si Paul at napahinto si Abby sa paghakbang. Titig na titig siya sa binata na bumalik ulit sa ginagawa.Nakahinga ng malalim ang dalaga nang hindi pa rin siya napapansin ni Paul. Nagpatuloy siya hanggang naabot na niya ang cellphone sa mesa. Tumalikod siya agad at tiningnan ang hawak

Lumabas ang isang binata sa kotse na huminto sa harapan kung saan nakaupo si Abby sa isang bench. “Miss Abby?” Pagtataka ng binata nang makita ang dalaga. Napatayo si Abby. “Sir Harry?” Naiiyak na pagsambit sa pangalan ng binata. Nakaramdam ng pag-asa si Abby nang makita niya si Harry. Nilapitan ni Harry si Abby at napatingin mula ulo hanggang paa ng dalaga. Napansin niya na walang suot na sapatos si Abby. “Anong ginagawa mo rito? Malalim na ang gabi! Mag – isa kalang ba?” Usisa ni Harry. Hindi nakasagot si Abby bagkos tumulo lang ang kanyang luha habang nakatingin sa binata. Biglang nakaramdam ng awa si Harry sa dalaga. Kaya niyaya na niya itong sumama sa kanya. “Halika na…” Aya ni Harry. “Pero..” Nahihiyang sambit ni Abby. “Hindi ka ba sasama? Malalim na ang gabi. Malayo rin ito sa lugar natin.” Napalinga – linga sa paligid si Harry. Sa mga oras na iyon ay tahimik na ang daan. “Mapanganib kung mananatili ka rito na mag – isa. Tara!” Sumama na si Abby kay Harry na sa

Nanlaki ang mga mata ni Abby nang marinig niya ang sinabi ni Harry. Hindi niya inaasahan na sasabihin ng binata ang kasinungalingang iyon. Ang lakas ng kabog ng kanyang puso dahil sa di mapaliwanag na kaba at sa kahihiyan na narinig kaya napayuko nalang siya."Congratulations!" Bati ng mga bisita na nagsipalakpakan sa pag-anunsyo nito. Hindi rin makapaniwala si Kristoff sa narinig. Nagulat din siya pati si Maggie sa sinabi ni Harry."Really?" Reaction ni Maggie na halatang hindi naniniwala. Napakunot noo naman si Kristoff at tinitigan si Abby na nasa stage. Nang marinig niya iyon ay para bang sumisikip ang kanyang dibdib. Hindi siya agad nakagalaw bagkos ay pinagmasdan lang niya ang dalaga. "Congratulations! Cheers!" Bati ulit nila habang tinataas ang dalang wine glass. "Thank you! Thank you!" Tugon ni Harry. Abot tenga ang ngiti ng binata.Hindi na nakayanan ni Abby na tumayo roon dahil sa mga pinagsasabi ni Harry. Napaatras si Abby at gustong makawala sa kamay ni Harry pero mas