All Chapters of His Personal Maid: Chapter 61 - Chapter 70

Madilim ang paligid. Nakabibinging katahimikan. Iyan ng sumalubong kay Ashnaie sa kanyang pag uwi sa safe house. Hindi na siya nag abala pang magbukas ng ilaw dahil kabisado na niya ang bawat sulok ng bahay na ilang taon niyang ginawang taguan. Pasalampak siyang sumadal sa sofa. Ang mga paa ay ipinatong sa center table at ipinikit ang mata. Makatulog na siya ng payapa sa gabing ito dahil nagtagumpay siya sa kanyang plano kay Cathalea.Ngunit hanggang doon na lang ba siya? Ang patayin sila sa takot habang siya pisikal na nahihirapan noon sa mga nangyari sa kanya? Ngunit nangako na siya sa kanyang sarili na hinding hindi na niya dudungisan ang kanyang mga kamay pagkatapos ng gabing binalak niyang patayin ang sariling anak.Ngunit hindi sapat. She wanted a war. She wanted a bloody reavenge. To make them all suffer until to their death. Hindi siya papayag na magtapos na lang ang lahat na hindi nila maranasan ang dinanas na hirap ni Ashnaie sa mahabang panahon na pagtatago.Nagising si Ash

Wala sa plano ang pagsunod ni Hernan kaya nagulat si Nenita bakit biglang sumulpot ang kanyang ama.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Nakatingin lang siya sa kanyang ina na masama ang tingin sa kanya. Gusto niyang magpaliwanag, gusto niyang pagsabihan ang ama kung bakit ito hindi sumunod sa plano niya.Ngunit wala na siyang magagawa dahil nandito na ang ama at nahagip rin ng kanyang paningin si Cathalea at asawa nito na nagtatago sa gilid na parte ng bahay. Lihim siyang napabuntonghininga sa pagkadismaya. Dahil sa pangyayari wala ng chance na makapag-usap sila ng masinsinan ng kanyang ina.“Intensiyon mo bang magpakita sa akin para ipagkanulo ako sa tatay mo?” mariing tanong ni Ashnaie. “Para ano?” Napalunok ng mariin si Nenita. Kahit ganito ang kapalaran niya sa kanyang ina hindi niya parin mapigilan na masaktan at maawa habang nakikita ang dismayong mukha ng ina—ang pakiramdam na trinaydor ka at pinagkaisahan. “H-hindi sa ganun—”“Kung g

Sa lahat ng nangyari sa buhay ni Nenita ang kamatayan ng kanyang ina ang hindi niya makayanang tanggapin, hindi niya magawang intindihin, unawain ang sitwasyon kung bakit ito nagawa ng kanyang ina. Wala man silang pinagsamahan ng kanyang ina ngunit napakahirap sa kanya na gawing madali ang lahat. "After all, nagpakaina ka parin sa akin... I thought you abandoned me. I thought you don't love me but I was wrong. I'm so sorry... I'm sorry wholeheartedly for being to late to realize how important you are to me, " puno ng luha ang mga mata na hinaplos niya ang litrato nilang dalawa ni Ashnaie. "Nagsisisi ako kung bakit ko pinairal ang pagmamatigas na hindi ka kilalanin. Now, that you're gone, paano ako babawi sayo? Ang hirap tanggapin na wala ka na talaga. "Hindi na natiis ni King na lapitan si Nenita. Nais na niyang ilayo si Nenita rito ngunit hindi niya alam paano patahanin ang babae. "Net, kailangan na nating umalis rito. "Piniga ang puso ni King nang makita ang namumugto na mata ni

The power of being Montefalco is that they do something you don't expect. The Montefalco’s along with Hernan decision, they agreed to take down the news towards Ashnaie. Siniguro din nila na hindi lalabas sa balita ang pagkitil ni Ashnaie sa sarili. Ginawa nila ito para kay Nenita dahil kalabisan na ito para sa dalaga kung kakalat pa sa balita ang tungkol sa ginawa ng kanyang ina. Hindi man nila nakuha ang makatarungan na hustisyang nararapat sa kanila, gayunpaman sapat na sa kanila na maging tahimik na ang kanilang buhay at nalinawan sa lahat ng mga tanong na kay tagal nalutasan. “Kumusta na siya?” tanong ni Emmanuel kay Hernan nang makarating agad siya sa bahay. Umupo sila sa lantay sa labas ng bahay. “Nagmukmok sa kwarto. Panay parin ang pag iyak,” madamdaming usal ni Hernan. Naka ilang balik na siya sa kwarto ni Nenita upang tingnan ang anak ngunit hindi niya magawang silipin gayong hikbi ni Nenita ang kanyang naririnig sa labas. “Bigyan muna natin siya ng mahabang oras. Hi

“Nak, mag iisang oras ka na diyan hindi ka pa ba tapos maligo?" Wika ni Fatima habang kinakatok ang pintuan ng kwarto ni Nenita. “Papasok ako ha." Naka upo sa gilid ng kama, tulala si Nenita sa kawalan habang tuwalya lang ang tanging sapin sa katawan. Mukhang kanina pa ito tapos maligo dahil tuyo na ibang parte ng buhok nito.Fatima crossed her arm. Sumandal siya sa nakasaradong pinto, nakataas ang isnag kilay at nanunuri ang tingin kay Nenita. “Nagdadalawang-isip ka ba na magpakita sa kanya o kung hindi ka makapili ng damit na susuotin mo?" Pabagsak na humiga sa kama si Nenita. Wala siyang pakialam kung lumihis man ang tuwalya niya sa hita at makita ng nanay niya ang hindi dapat makita. “Wala sa choices, Nay." Ngunit ang totoo, nahihiya siyang magpakita kay King nang maalala ang mga nangyari noong isang araw. Ang mga pagyakap niyang daig pa ang linta kung lumingkis.“Okay, sabi mo e. Kaya pala ako nandito dahil aalis kami ng tatay mo." Umangat ang ulo ni Nenita upang silipin ang