All Chapters of The Girlboss Begs for Remarriage: Chapter 1021 - Chapter 1030

Hindi nagsayang ng oras si Frank at tinawagan niya si Glen para makatipid sa oras at makapagluto ng mas maraming herbal bath extract. Halatang nakita na ni Glen ang panloloko sa kanya at wala nang tyansang magkasundo pa ang pamilya niya at ang mga Lionheart. Dahil dito, boto na siya kay Frank sa mapapangasawa ni Vicky, hindi kay Titus. Ang totoo, hindi siya nagdalawang-isip na magpadala ng napakaraming likas na yaman mula sa ipon niya, at hindi siya nagkulang sa mga herb na isandaang taong gulang. Maging si Frank ay namangha—talagang mayaman ang mga Turnbull kagaya ng inaasahan. Noong nasa Riverton siya noon, kinailangan niyang maghintay nang matagal para lang makahanap ng isa, pero maraming hawak na ganito si Glen. Gayunpaman, kahit na nagpadala rin ng maraming herbs ang Loggins Apothecary para tulungan rin si Frank, hindi ito makapantay sa Hale Marrow na nagkataong nakuha niya sa auction.Kahit na ganun, sapat na ito pansamantala. Sa gabing iyon, sumakay si Frank sa isan

Gayunpaman, naglagay lang si Frank ng isang patak ng dugo ni Kat at tumindi ang lapot nito nang sobra-sobra. Bigla na lang, para bang nasa higit 500 taon na ang mga sangkap na ginamit niya. Ang medicinal value ng herbal bath extract ay kapantay na ng sa herbal extract na nagawa niya mula sa Hale Marrow noon. Ang totoo, maging ang kakayahan ni Frank ay lalakas kapag ininom niya ang extract na ito, na lalong magpapakapal sa pure vigor niya!“Grabe…” Nanigas si Frank, hindi niya kayang kumalma pagkatapos ng mahabang sandali. Nakakatakot ang lakas ng bisa ng dugo ni Kat… Isa siyang naglalakad at nagsasalitang panacea spirit!Hindi na nakakagulat ngayon kung bakit sobrang pinoprotektahan ni Nash si Kat… maging kay Frank mismo. At kapag nalaman ng Hundred Bane Sect ang tungkol kay Kat, magiging katapusan na niya dahil ikukulong nila siya at paduduguin nang parang inahin.Kahit na ganun, nakahinga nang maluwag si Frank—gamit ng garapon ng dugo ni Kat, pwede siyang gumawa ulit ng he

Habang sumama ang ere ng hapunan, magsisimula na sanang sumigaw si Mark nang tumayo si Helen. Hawak ang baso ng wine niya sa pagitan ng mga daliri niya, matatag at determinado ang mga mata niya nang nagsalita siya, “Mga mahal kong tito—naiintindihan ko kung bakit niyo kayang pagdudahan ang tagumpay ng iba. Lalo na't pareho kayong walang kwenta at kumbinsido kayong ganun rin ang iba. Hindi ako natatakot na amining utang ko ang tagumpay ko sa asawa kong si Frank Lawrence, pero kahit na ganun, hindi ako susuko hindi kagaya niyong dalawa.”Parehong sumimangot sina Clark at Gable habang nagpatuloy si Helen na matahin sila. “Ibig kong sabihin, naubos niyo ang lahat ng pera ni granduncle, pagkatapos uuwi kayo nang parang kayo pa rin ang may-ari ng bahay na'to? Babae ako, pero kahit papaano ay alam kong mahiya at aminin ang sarili kong pagkukulang sa halip na gumamit ng mahihinang pang-iinsulto o personal na atake.”Pagkatapos, lumingon siya kay Luna at bahagyang ngumiti. “Ikaw naman, dapa

Nagpatuloy sa pagiging sulsol si Gable. “Makinig ka, Luna. Kahit na hindi kami maging head ng pamilya ng Tito Clark mo, mas magandang ikaw ang mamuno kaysa hayaan natin si Helen!”“Tama! Meron ka ring kandidasiya bilang susunod na head ng Lane Family, at sinusuportahan ka ni Madam Lang. Tiyak na lamang ka kaysa kay Helen, at kapag naglaho siya kasabay nun…” hinto ni Clark habang babungkit ang mga mata niya sa isang tusong ngisi. “Ako ang magiging head ng pamilya…” bulong ni Luna sa sarili niya, kumislap ang mga mata niya sa sabik habang nagmamalaki siyang ngumiti. “Tama!” Tumango si Gable habang sinasang-ayunan ang ambisyon niya. “Susuportahan ka namin ng Tito Clark mo!”“Tama,” patuloy ring binobola ni Clark si Luna. “Kapag nabura na natin si Helen, babawiin natin ang kontrol sa pamilya natin!”Ang totoo, hindi talaga kailangang mag-alala nina Clark at Gable—matagal nang kinakaayawan ni Luna si Helen, pero kinimkim niya lang ito dahil wala siyang pagkakataon. Ngayong binigyan

“Ano bang gusto niyo?!” sigaw ni Helen habang humakbang siya paatras, sumandal sa kotse niya habang nagdududang nakatingin sa mga sanggano sa paligid niya, at pati kina Clark at Gable. “Anong gusto ba namin ang tanong mo?”Umiling si Clark habang naglakad papalapit, hawak ang bakal na pamalo niya malapit sa mukha ni Helen. “Ang ganda mo pala talaga sa malapitan. Sayang naman kung papatayin kita kaagad… bakit di natin hayaang magsaya ang mga bata natin, Gable?”Habang tumawa ang mga sanggano na sa paligid nila, malagim na ngumisi si Clark. “Naalala ko ang lahat ng sinabi mo kanina sa hapunan! Hindi ba dapat humihingi ka na ng tawad ngayon, ha?!”Gabing-gabi na at nasa gitna sila ng kawalan—ito ang perpektong pagkakataon para pumatay. Kahit na ganun, hindi man lang natakot si Helen na sumigaw pa nga, “Humingi ng tawad? Talaga? Mas lalo niyo lang pinatunayang mga walanghiya kayo.”Napahinto si Clark sa matibay na reaksyon ni Helen. Lumingon siya sa kotse ni Helen at nakahinga nang