All Chapters of Call Me, Kuya! : Chapter 91 - Chapter 100

CHAPTER 91CALL ME, KUYA!” “Ayos ka lang anak?" Tanong ni mama sa akin habang hinahaplos ang buhok ko. Nasa taxi kami ngayon pauwi ng bahay.“Oo naman mama…” tumikhim ako dahil pakiramdam ko ay naipon ang bara sa lalamunan ko at ngayon lang nakaipon ng lakas para magsalita. “Alam ko na hindi…hindi lang naman ikaw ang may dalawang mata para hindi makita ang nakita mo kanina kaya masasabi ko na iyon ang dahilan kung bakit ka na tahimik. Sabi ko nga di ba? Hindi kita iniluwal sa mundo pero nararamdaman kita dahil kasama kita mula baby at pagdadalaga. Kaya …wala kang maitago sa akin lalo na sa usapang pag-ibig,” mas lalo akong sumiksik kay mama dahil tama siya. Ayokong umiyak lalo at nasa sasakyan kami, pero di ko mapigilan na lumuha dahil nga sa sariwa pa sa isip ko ang nangyari at nakita ko sa airport. Saan kaya niya dadalhin ang babae niya? Sa penthouse niya kaya? O sa bahay mismo? Halos wala akong balita sa kanya dahil kapag kinukumusta niya ako ay pinapatayan ko siya ng tawag dah

CHAPTER 93CALL ME, KUYA!“Bakit ka pa nandito? Umuwi ka na nga?” hindi ko maintindihan kung bakit narito pa rin siya bahay. Wala namang mangyayari na masama sa amin ni papa dito dahil nasanay na kami.“Dito na siya matulog anak dahil gabi na," nabigla ako sa sinabi ni mama."Pero saan naman mama? Wala na po siyang kwarto.” "Sa kwarto-" “Sa sala lang po ako tita. Ayaw na po akong katabi ng anak niyo dahil naiilang na siya sa akin, samantalang noon-” agad kong tinakpan ang bibig niya dahil baka…kung ano-ano na naman ang sasabihin niya. Baka ang pagyakap ko sa kanya ay sasabihin niya pa kay mama.“Sa sala siya mama dahil hindi po siya kasya sa kwarto dahil malaki po siya na tao, at kung ayaw niya sa sala…then umuwi siya sa kanila, mas masarap pa ang tulog niya dahil nasa kama niya mismo siya natutulog, di ba po?” Please, yes mama."Kayo ang bahala at matutulog na ako, napagod ako sa biyahe kanina.” napalumbaba ako dahil hindi man lang dinugtungan ni mama ang sinabi niya kay kuya Izaa

CHAPTER 95CALL ME, KUYA!“OMG! Ikaw na ba yan Budang?” pinaikot niya pa ako. “Ikaw din yan, Unique? Wow! Ibang-iba na talaga ang mga face natin." Masayang wika ng aking matagal na kaibigan. “Kaya nga eh, ibig sabihin nito, ngayon lang tayo nag matured," ani ko sabay tawa naming dalawa. Kaya pala kapag nagvivideo call ako sa kanya nitong mga nakaraang buwan ay ayaw niyang pinapakita ang kanyang mukha dahil may matinding pasabog pala ang babaeng ito. Pumuti at lagi nang may make-up ang mukha.And I'm happy for her na sa wakas, natagpuan niya na ang lalaking papakasalan n'ya, ilang heartbreaks ba naman naranasan ng kaibigan ko at sa tingin ko ay panahon na para sumaya siya.Kung ako ang tatanungin about sa lovelife ko? Well, basta makita kong masaya ang kaibigan ko ay masaya na rin ako. “Tara let's go. Nandyan na ang sundo natin.” Aniya sabay pakita ang papalapit na kotse, nagbook lang kami ngayong gabi at pinauwi ko na ang driver ni mommy.May usapan kasi kami ngayon na magbar kay

CHAPTER 97CALL ME, KUYA!“Baby! Si Izaak? How is he?" “Unique?" Agad akong tumayo galing sa silya dahil dumating ang mga magulang ko. “Mommy! Mama….si kuya po, may tama po siya ng bala. Tinamaan siya ng bala mom!” iyak ko sa harapan nila. Nasa operating room si kuya at hanggang ngayon ay ginagamot pa raw s'ya ng mga doctor. Hindi ko alam kung nasa loob pa ng katawan ang bala o daplis lang dahil marami dugo ang nakita ko sa kanya kanina. “Shh, shh, tahan na baby. Gagaling si Izaak, hmmm, gagaling siya.”“Kasalanan ko po kung bakit nandito si kuya sa ospital mommy…mama…kasalanan ko po. Kung…kung hindi ako lumabas ng bar at kinausap lang siya ng maayos ay hindi… hindi sana ito nangyari, kasalanan ko talaga, napahamak siya ng dahil sa akin. Mapapatawad niya kaya ako?” “Baby ... .no.... don't say that. Kung mayroon mang sisihin ay walang iba kundi ang mga masasamang tao na walang ginawa kundi ang manggulo at may baril pa na kasama, dapat sila ang makulong at magdusa,” si mommy ha

CHAPTER 99CALL ME, KUYA!“Ano ba, umayos ka nga? “ Saway ko sa kanya. Nagpapatulong na linisin ang kanyang sugat tapos ngayon, pinapakialaman ang buhok ko na nanahimik at pisngi, laging pinipisil. Kaya ilang ulit ko rin siyang hinahampas.Nakaupo kami pareho sa ibabaw ng kama niya dahil matutulog na raw siya kaya kailangan ko munang linisan.“Ang cute mo kasi kaya hindi ko mapigilan.” aba, may rason talaga. "Tumahimik ka nga at baka marinig ka ng mga magulang natin. Baka akala nila naghaharutan tayong dalawa,” saad ko at naglagay na ako ng betadine sa sugat niya. Medyo malalim pero malayo naman daw sa bituka, atapang naman na tao."Ano naman kung marinig tayo, ikaw lang naman ang maingay riyan." Pinalo ko ang kamay niya na gusto na namang hawakan ang ilong ko. "Kasi nakakainis ka, may ginagawa ako, hindi ako makapag-focus. Landi mo masyado,” saad ko pero nasisiyahan naman siya sa ginagawa niya.Pisilin ko yang itlog mo na-“Malandi na agad kapag ganito ako? Hindi ba pwedeng nagpap