บททั้งหมดของ สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา: บทที่ 171 - บทที่ 180

347

บทที่ 171

เธอรู้ดีว่าลุงสองของเธอชอบลูกชายมากกว่าลูกสาว แต่เธอไม่คิดว่าความลำเอียงจะไปถึงขนาดนี้อันกั๋วเหว่ยแย้งว่า "ฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน และฉันก็ต้องการยี่สิบห้าล้านนี้ด้วย..."หุบปาก!หลี่ต้าจงกล่าวว่า "นายขี้เกียจและวันๆ เอาแต่เที่ยวเล่น ตราบใดที่นายไม่อดอาหารจนตายก็พอ หวังเฉียงมีมีความกระตือรือร้นมากกว่านาย นายจะเทียบกับหวังเฉียงได้อย่างไร"ใบหน้าของอันกั๋วเหว่ยหน้าเขียวคล้ำถมึงทึง "แม่ แม่ช่วยพูดอะไรหน่อยสิ"หลีชุนฮวา "ฉันยังยืนยันคำเดิม ชดเชยมากสุดห้าร้อยล้าน ไม่เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องพูดคุยเรื่องนี้แล้ว"หลี่ต้าจงตะโกน "ผู้หญิงที่แต่งงานออกไปนั้นราวกับน้ำที่สาดออกไปจริงๆ!""ถ้าเธอไม่ยอมจ่ายยี่สิบห้าล้านนี้ ฉันจะตัดความสัมพันธ์กับเธอ และต่อไปเธอไม่ต้องกลับบ้านพ่อแม่ของเธออีก หากเธอกล้ากลับไป ฉันจะหักขาของเธอ!"อะไรนะ!หลีชุนฮวาตกตะลึงอย่างยิ่งเมื่อว่าตัดความสัมพันธ์และไม่ให้กลับบ้านของพ่อแม่เธออายุปูนนี้แล้ว ก้าเธอไม่กินเส้นกันกับครอบครัวฝ่ายพ่อแม่ตัวเอง ต่อไปเธอจะมีหน้าออกไปข้างนอกได้อย่างไร?หลีชุนฮวาเงียบอันเคอซินมองเห็นธาตุแท้ที่น่าเกลียดของญาติเหล่านี้ได้อย่างชัดเจน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 172

เธอเลยเสนอราคาใหม่ทันที "จริงสิ เมื่อกี้ฉันลืมรวมค่าสูญเสียของฉันไปด้วย""ยี่สิบห้าล้านแค่เพียงพอที่จะชดเชยหวังเฉียงของฉันได้ ำวกเธอยังต้องชดเชยให้ฉันห้าร้อยล้าน"หลี่ต้าจงเบิกตากว้างเมื่อเขาเห็นเงิน "ฉันไม่สามารถไกล่เกลี่ยให้พวกเธอโดยฟรีๆ พวกเธอต้องจ่ายค่าธรรมเนียมการไกล่เกลี่ยให้ฉันด้วย และถ้าไม่ใช่เพราะฉัน พวกเธอคงไม่พบว่ายังมีเงินห้าพันล้านอยู่ในบัตร""เงินห้าร้อยล้านจ่ายเป็นค่าตอบแทนฉัน ขาดบาทเดียวก็ไม่ได้"ไอ้โจร!เป็นโจรชัดๆ เลยอันเคอซินจะไม่ให้พวกเขาสมหวังอย่างแน่นอนเธอกล่าวว่า "ก่อนที่สืบที่ไปที่มาเรื่องนี้ให้ชัดเจน ใครก็ห้ามแตะต้องเงินนี้เด็ดขาด"หลี่ต้าจงชักหน้าทันที "ถ้าไม่ให้เงิน งั้นฉันจะตัดขาดความสัมพันธ์ของเราเลย"อันเคอซินขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจหลี่ต้าจง และเธอก็โทรหาหนิงเป่ยสัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่าห้าพันล้านนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับหนิงเป่ยอันเคอซิน "หนิงเป่ย ตอนนี้คุณมีเวลาไหม คุณมาที่ธนาคารตรงข้ามอันฮว่า ฟาร์มาซูติคอลสักหน่อยได้ไหม ฉันมีเรื่องต้องพบคุณ"หนิงเป่ย "เรื่องอะไร?"อันเคอซิน "คุยทางโทรศัพท์จะไม่เคลียร์กัน คุณมาก่อนแล้วเราค่อยว่ากัน"หนิงเป่ย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 173

"เคอซิน เราไปกันเถอะ" หลีชุนฮวาดึงอันเคอซินเตรียมตัวจะออกไปหยุด!หลี่ต้าจงตะโกนเพื่อหยุดพวกเขา "พ่อแม่ของเราเลี้ยงดูเธอให้โตขึ้นอย่างยากลำบาก เธอว่าจะตัดขาดความสัมพันธ์ก็ตัดเลยเหรอ? ไม่มีทาง!"เขาดึงมีดออกจากเอวแล้วปักไว้บนโต๊ะ "ถ้าเธอต้องการตัดขาดความสัมพันธ์ ให้คืนมือข้างหนึ่งของเธอให้พ่อแม่เราก่อน"อ๊าาา!คนของครอบครัวของอันเคอซินหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นมีดเพื่อเงิน พี่น้องแท้ๆ กันกลับใช้มีดมาขู่ด้วยมันเป็นเรื่องจริงที่เขาว่ากันว่าคนยอมตายเพื่อเงินและนกยอมตายเพื่ออาหารขณะที่ครอบครัวของอันเคอซินทำอะไรไม่ถูกนั้น หนิงเป่ยก็เอ่ยปากพูดว่า "จะมาเล่นสกปรกกับฉันเหรอ"หลี่ต้าจงยอมรับตรงๆ "ใช่ ฉันเล่นสกปรกกับนาย!""ฉันขอบอกนายให้ ฉันเคยติดตามชิงหลง เป็นถึงผู้นำของนิกายชิงหลง และเป็นหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์ของเขา""แม้ว่าฉันจะเกษียณไปนานแล้ว แต่แค่ฉันเอ่ยปากก็ยังสามารถตามหาคนหลายสิบคนมา""ถ้าไม่ให้เงิน ฉันจะให้ลูกน้องของฉันสับพวกแก"จริงเหรอ?ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆหรือว่านายไม่รู้เหรอว่าผู้นำของนิกายชิงหลงเป็นลูกน้องของฉัน?คนทั้งครอบครัวของอันเคอซินก็ตื่นตระหนกอย่างยิ่งพวก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 174

อะไรนะ!แบล็กเมล์คุณหนิงห้าร้อยล้าน!ให้ตายเถอะ เขากล้าดียังไง!คุณหนิงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ทำลายสี่ตระกูลหลักในจังหวัด และยังเกือบจะสังหารอดีตนายกรัฐมนตรีของพระราชวังต้องห้ามด้วยซ้ำหลี่ต้าจงเป็นแค่แมลง เขายังกล้าวางอำนาจต่อหน้าคุณหนิง เขารนหาที่ตายชัดๆ เลย?ชิงหลงคำรามด้วยความโกรธ "หลี่ต้าจง ไสหัวมาที่นี่!"หลี่ต้าจงเดินเซพร้อมร่างกายสั่นเทา "ท่านหลง ผม..."เพี๊ยะ!ชิงหลงตบหลี่ต้าจงโดยไม่ลังเล "แกกล้าที่จะแบล็กเมล์คุณหนิงเลย แกกล้าดียังไงฮะ""ถ้าอยากตายก็พูดตรงๆ เลย!"หลี่ต้าจงปิดหน้าแล้วรีบพูดขึ้น "ท่านหลง โปรดฟังคำอธิบายของผม นี่เป็นความเข้าใจผิดนะ ... "ชิงหลง "มา อธิบายเลย ถ้าแกอธิบายไม่ชัดเจน วันนี้ฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ"หลี่ต้าจงรีบขอโทษหนิงเป่ยด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "เสี่ยวเป่ยเอ๊ย ทำไมนายไม่บอกลุงสองแต่แรกว่านายรู้จักกับท่านหลงล่ะ ถ้านายบอกลุงก่อนหน้านี้ ลุงคงพานายไปเลี้ยงเหล้าแล้วแหละ…"ไอ้ไม่ได้เรื่อง!ชิงหลงเตะหลี่ต้าจงลงกับพื้น "แกคิดว่าแกเป็นใคร แกมีสิทธิ์ที่จะเลี้ยงเหล้าคุณหนิงเหรอ"ครับๆ!หลี่ต้าจงรีบลุกขึ้น "ผมไม่มีสิทธิ์ ผมไม่คู่ควร..."เขาวิ่งไปหาหลีชุนฮวาอัน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 175

แต่ตอนนี้พฤติกรรมของหนิงเป่ย เริ่มแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆมันทำให้เธอยืนตัวตรงต่อหน้าครอบครัวของพ่อแม่เธอเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำหากหนิงเป่ยในอดีตเก่งได้ครึ่งเดียวของทุกวันนี้ บางทีเธออาจจะไม่ยอมให้ทั้งสองหย่าร้างกันอย่างไรก็ตาม หลีชุนฮวาจะไม่มีทางให้หนิงเป่ยและอันเคอซินแต่งงานใหม่อีกครั้งใครใช้ให้หนิงเป่ยตกเป็นเป้าหมายของหลงซ้วยล่ะ?การตกเป็นเป้าหมายของคนใหญ่โตพวกนั้นเข้า มันก็เท่ากับว่าหนิงเป่ยมีอนาคตไม่ไกลระหว่างทางกลับ หนิงเป่ยถามชิงหลงว่า "ตอนนี้นายรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง?"ชิงหลงกล่าวว่า "หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น ความแข็งแกร่งของผมก็ลดลงอย่างมาก แม้ว่าผมจะยังอยู่ในระดับปรมาจารย์ แต่ประสิทธิภาพการต่อสู้ของผมก็ด้อยกว่าปรมาจารย์มาก""ผมมักจะมีอาการใจสั่นและหายใจไม่สะดวก บางครั้งถ้าผมทำงานหนักสักหน่อยก็ต้องพักหายใจเป็นเวลานาน""พี่น้องนับพันของผมที่ต่อสู้ในสงครามร่วมกันนั้นต่างก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผม"หนิงเป่ย "นี่เป็นผลข้างเคียงของกุ่ยเจียนโฉว อย่ากังวล ฉันจะรักษาพวกนายให้หายดี"ขณะพูด หนิงเป่ยก็โยนหนังสือเล่มหนึ่งให้ชิงหลง "นี่คือทักษะการต่อสู้หมัดไฟชั้นดี นายสามารถน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 176

หนิงเป่ยชี้ไปที่ชุมชนที่อยู่ตรงข้าม "ให้พี่น้องย้ายไปที่ชุมชนนี้โดยเร็ว ยิ่งเร็วยิ่งดี"ชิงหลง "ผมจะให้พวกพี่น้องย้ายมาที่นี่เดี๋ยวนี้เลย"หลังจากจัดการเรื่องของชิงหลงเสร็จแล้ว หนิงเป่ยก็ขับรถไปที่ชานเมืองในที่สุดเขาก็หยุดรถที่ตรอกสามฟุตอันเปลี่ยวตรอกสามฟุตนี้แคบมากและสามารถรองรับได้เฉพาะรถสามล้อเท่านั้นก่อนเข้าตรอกก็ได้กลิ่นไวน์ฉุนๆในตรอกมีสามครอบครัว ครอบครัวที่อยู่กลางนั้นคือโรงเตี๊ยม และกลิ่นหอมของไวน์เล็ดลอดออกมาจากโรงเตี๊ยมเก่าแห่งนี้หนิงเป่ยเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยมเก่าโรงเตี๊ยมเก่าทรุดโทรมมาก มีไหใหญ่ 9 ใบที่วางอยู่หน้าประตู ข้างในไหเต็มไปด้วยเหล้าข้าวฟ่าง เหล้าข้าวและเหล้าอื่นๆ ด้วยถัดจากไหไวน์มีตะกร้าใส่เงินอยู่ราคาครึ่งโลละ 25 บาท และถังละ 50 บาท แขกจะเสิร์ฟไวน์ด้วยตัวเอง ส่วนเงินก็ให้โยนลงตะกร้าเจ้าของร้านเป็นชายแก่ผอมแห้งคนหนึ่งขณะนี้เขากำลังนอนอยู่บนเก้าอี้โยก หลับสนิท มีน้ำลายไหลออกมาด้วย บางที่ก็จะยิ้มลามก โดยไม่รู้ว่าเขากำลังฝันดีอะไรอยู่ข้างเก้าอี้โยกมีชามไวน์หลายใบและมีเมล็ดยี่หร่าเหลือไม่เท่าไร เห็นได้ชัดว่าเจ้าของร้านเมาแล้วหนิงเป่ยตะโกน "ตาหว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 177

อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเขาไม่เคยตำหนิตาหวง แต่กลับสนับสนุนให้หนิงเป่ยเล่นกับตาหวงให้มากขึ้นต่อมา ตระกูลหนิงได้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงโดนฆ่าทั้งโคตร เป็นเพราะตาหวงเมาจนนอนข้างถนน เลยรอดชีวิตได้หลังจากนั้น ตาหวงมอบหนังสือสองเล่มให้กับหนิงเป่ย โดยบอกว่าเขาพบหนังสือเหล่านั้นในซากปรักหักพังของบ้านของตระกูลหนิงเพราะพึ่งพาหนังสือทั้งสองเล่มนี้เอง ที่หนิงเป่ยบรรลุถึงพลังการต่อสู้อันทรงพลังและทักษะทางการแพทย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ที่เขามีในปัจจุบันแน่นอนว่าเขาไม่ได้เรียนรู้ด้วยตนเองทั้งหมด มีหลายสิ่งในหนังสือที่เขาไม่เข้าใจ และตาหวงมักจะให้คำแนะนำแก่เขาได้นิดหน่อยตาหวงมีข้อเสียข้อหนึ่งก็คือ เขาชอบคุยโม้หลังจากดื่มมากเกินไปเขาอ้างว่าตัวเองเป็นผู้นำคนที่ 30 ของนิกายหวงฉีฝ่ายกูอู ภายใต้การบัญชาของเขา นิกายหวงฉีมีผู้ติดตาม 300 คนถึงจุดสูงสุด และความแข็งแกร่งของมันก็อยู่ในอันดับต้นๆ ในบรรดา 36 นิกายของฉีเหมินต่อมาไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร สามสิบหกนิกายของฉีเหมินได้ร่วมมือกันกลับลอบโจมตีนิกายหวงฉี ในการต่อสู้ครั้งนั้น นิกายหวงฉีทั้งหมดตายหมด รวมทั้งครอบครัวของตาหวงด้วยตาหวงสังหารแปดผู้นำจากแปดนิก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 178

จากระยะไกล เขาเห็นร่างหนึ่งสั่นไหวในระยะไกล และมีกลิ่นคาวเลือดลอยอยู่ในอากาศไฟดินกลัวเลือดมากที่สุด และมีคนจงใจทำลายไฟดิน!ปฏิกิริยาแรกของหนิงเป่ยคือคนที่หลงซ้วยส่งมาเขาโกรธจัด และใช้กำลังทั้งหมดเพื่อไล่ตามร่างนั้นทันทีในเวลาเดียวกัน ร่างนั้นก็ค้นพบหนิงเป่ยด้วย และวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังอย่างไรก็ตาม เมื่อหนิงเป่ยระเบิดด้วยพละกำลังทั้งหมดของเขา คู่ต่อสู้ก็ไม่สามารถวิ่งหนีเขาได้เลยใช้เวลาไม่นาน หนิงเป่ยก็ไล่ตามเขาทัน "หยุด"อีกฝ่ายไม่หันกลับมามอง เขาเอาแต่วิ่งหนีไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยไล่ตามเขาและคว้าชุดออกเดินทางในกลางคืนชี้!ชุดออกเดินทางในกลางคืนถูกฉีกจนขาดแล้ว เผยให้เห็นแผ่นหลังอันขาวและเรียบเนียนของเธอ และ... เส้นสายเดี่ยวด้วยยังเป็นผู้หญิงชายชุดดำโกรธเกรี้ยว และหยุดวิ่งหนีอีก เธอหันหลังกลับและเริ่มต่อสู้กับหนิงเป่ยอย่างไรก็ตาม คู่ต่อสู้แค่อยู่ในแก่นปรมาจารย์เท่านั้น หนิงเป่ยเลยแค่แสดงให้เห็นเพียงความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่และปราบคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดายก่อนตรึงเธอไว้หนิงเป่ย "บอกฉันมา หลงซ้วยส่งเธอมาที่นี่ใช่ไหม?"อีกฝ่ายดิ้นรนอย่างรุนแรง "ไอ้สารเลว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 179

หนิงเป่ย "งั้นฉันจะแสดงให้เธอดูว่าฉันกล้าหรือไม่"ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบดาบนุ่มๆ ออกมาและวางมันไว้ที่คอของเติ้งชิงชิวเติ้งชิงชิวแทบคลั่งอยู่แล้ว "หนิงเป่ย นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก มันมีเหตุผลว่าทำไมฉันถึงช่วยชีวิตหลงซ้วยไว้"หนิงเป่ย "ให้โอกาสเธอ พูดมาสิ"เติ้งชิงชิว "เอาเท้าเหม็นของนายออกไปจากฉันก่อน"หนิงเป่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงดึงเท้าของเขากลับเติ้งชิงชิวรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมาก เธอเป็นหลานสาวผู้สง่างามของคุณเติ้ง เจ้าหญิงตัวน้อยในเมือง และเป็นที่ชื่นชมจากผู้คนหลายพันคน แต่ตอนนี้เธอกลับถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของไอ้ชายผู้เกลียดชังคนนี้อับอายตลอดชีวิตเลย!เติ้งชิงชิวกล่าวว่า "พูดตามตรง เราสงสัยมาโดยตลอดว่าหลงซ้วยกำลังสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังของศัตรู พวกเขาร่วมมือกันทั้งภายในและภายนอกเพื่อทำลายต้าเซี่ย และยังมีแผนที่จะโค่นอำนาจราชาผู้เฒ่าด้วย""กลุ่มหลง(มังกร)ของเรากำลังมุ่งเน้นไปที่การสืบสวนเรื่องนี้ เนื่องจากสถานะของฉัน มันมีความเป็นไปน้อยมากที่สุดที่ทำให้หลงซ้วยเดิกสงสัยเข้า และสามารถเข้าหาเขาได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นฉันจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้ากลุ่มของแผนนี้"
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 180

หนิงเป่ยโน้มตัวไปข้างหน้าและจับมือแม่ของเขา ลูกกระเดือกขยับ แต่ในที่สุดก็ไม่ได้เรียก "แม่" ออกมาเลยเขาตื่นเต้นมากจนไม่สามารถส่งเสียงอะไรได้"เด็กดี..."ผู้เป็นแม่ใช้กำลังทั้งหมดพูดคำนี้ออกแล้วก็โคม่าอีกครั้งร่างกายของเธออ่อนแอมากจนต้องใช้กำลังเกือบทั้งหมดในการพูดสองคำนี้หนิงเป่ยใช้เวลานานก่อนที่เขาจะพยายามสงบสติอารมณ์ในที่สุดเขาพูดว่า "แม่ต้องการพักผ่อนแล้ว เราออกไปก่อนเถอะ อย่ารบกวนเธอ"ได้!ทุกคนจากไปอย่างไม่เต็มใจเสียงของหนิงซานซานสำลักด้วยเสียงสะอื้น "พี่ชาย ครอบครัวของเราจะไม่มีวันแยกจากกันนับจากนี้ไป"หนิงเป่ยยิ้มและลูบหัวของเธอเบาๆ "อย่ากังวล พี่สัญญาว่าเราจะไม่แยกจากกันอีกเลย"หนิงเป่ยให้หนิงซานซานกลับไปพักผ่อน ส่วนเขาเรียกผู้ตาหวงให้ไปสูบบุหรี่ที่มุมห้องเป็นเพื่อนกัน"ตาหวง เรื่องที่พ่อของผมคือหลงซ้วยเรื่องนี้ คุณอย่าบอกซานซานแม้แต่น้อยเลยนะ""ผมกลัวว่าซานซานจะรับไม่ได้ในชั่วเวลาสั้นๆ"ไม่ต้องกังวลตาหวงกล่าวว่า "ฉันรู้ดีกว่านาย"งั้นก็ดีหนิงเป่ยสูบบุหรี่เสร็จแล้วก็จากไปตาหวงมองไปที่แผ่นหลังของหนิงเป่ย และยิ้มอย่างขมขื่น"ไอ้เด็กเวรเอ๊ย ไม่เพียงแต่พ่อ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
1617181920
...
35
DMCA.com Protection Status