Share
บทที่ 176
Related chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 177
อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเขาไม่เคยตำหนิตาหวง แต่กลับสนับสนุนให้หนิงเป่ยเล่นกับตาหวงให้มากขึ้นต่อมา ตระกูลหนิงได้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงโดนฆ่าทั้งโคตร เป็นเพราะตาหวงเมาจนนอนข้างถนน เลยรอดชีวิตได้หลังจากนั้น ตาหวงมอบหนังสือสองเล่มให้กับหนิงเป่ย โดยบอกว่าเขาพบหนังสือเหล่านั้นในซากปรักหักพังของบ้านของตระกูลหนิงเพราะพึ่งพาหนังสือทั้งสองเล่มนี้เอง ที่หนิงเป่ยบรรลุถึงพลังการต่อสู้อันทรงพลังและทักษะทางการแพทย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ที่เขามีในปัจจุบันแน่นอนว่าเขาไม่ได้เรียนรู้ด้วยตนเองทั้งหมด มีหลายสิ่งในหนังสือที่เขาไม่เข้าใจ และตาหวงมักจะให้คำแนะนำแก่เขาได้นิดหน่อยตาหวงมีข้อเสียข้อหนึ่งก็คือ เขาชอบคุยโม้หลังจากดื่มมากเกินไปเขาอ้างว่าตัวเองเป็นผู้นำคนที่ 30 ของนิกายหวงฉีฝ่ายกูอู ภายใต้การบัญชาของเขา นิกายหวงฉีมีผู้ติดตาม 300 คนถึงจุดสูงสุด และความแข็งแกร่งของมันก็อยู่ในอันดับต้นๆ ในบรรดา 36 นิกายของฉีเหมินต่อมาไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร สามสิบหกนิกายของฉีเหมินได้ร่วมมือกันกลับลอบโจมตีนิกายหวงฉี ในการต่อสู้ครั้งนั้น นิกายหวงฉีทั้งหมดตายหมด รวมทั้งครอบครัวของตาหวงด้วยตาหวงสังหารแปดผู้นำจากแปดนิก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 178
จากระยะไกล เขาเห็นร่างหนึ่งสั่นไหวในระยะไกล และมีกลิ่นคาวเลือดลอยอยู่ในอากาศไฟดินกลัวเลือดมากที่สุด และมีคนจงใจทำลายไฟดิน!ปฏิกิริยาแรกของหนิงเป่ยคือคนที่หลงซ้วยส่งมาเขาโกรธจัด และใช้กำลังทั้งหมดเพื่อไล่ตามร่างนั้นทันทีในเวลาเดียวกัน ร่างนั้นก็ค้นพบหนิงเป่ยด้วย และวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังอย่างไรก็ตาม เมื่อหนิงเป่ยระเบิดด้วยพละกำลังทั้งหมดของเขา คู่ต่อสู้ก็ไม่สามารถวิ่งหนีเขาได้เลยใช้เวลาไม่นาน หนิงเป่ยก็ไล่ตามเขาทัน "หยุด"อีกฝ่ายไม่หันกลับมามอง เขาเอาแต่วิ่งหนีไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยไล่ตามเขาและคว้าชุดออกเดินทางในกลางคืนชี้!ชุดออกเดินทางในกลางคืนถูกฉีกจนขาดแล้ว เผยให้เห็นแผ่นหลังอันขาวและเรียบเนียนของเธอ และ... เส้นสายเดี่ยวด้วยยังเป็นผู้หญิงชายชุดดำโกรธเกรี้ยว และหยุดวิ่งหนีอีก เธอหันหลังกลับและเริ่มต่อสู้กับหนิงเป่ยอย่างไรก็ตาม คู่ต่อสู้แค่อยู่ในแก่นปรมาจารย์เท่านั้น หนิงเป่ยเลยแค่แสดงให้เห็นเพียงความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่และปราบคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดายก่อนตรึงเธอไว้หนิงเป่ย "บอกฉันมา หลงซ้วยส่งเธอมาที่นี่ใช่ไหม?"อีกฝ่ายดิ้นรนอย่างรุนแรง "ไอ้สารเลว
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 179
หนิงเป่ย "งั้นฉันจะแสดงให้เธอดูว่าฉันกล้าหรือไม่"ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบดาบนุ่มๆ ออกมาและวางมันไว้ที่คอของเติ้งชิงชิวเติ้งชิงชิวแทบคลั่งอยู่แล้ว "หนิงเป่ย นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก มันมีเหตุผลว่าทำไมฉันถึงช่วยชีวิตหลงซ้วยไว้"หนิงเป่ย "ให้โอกาสเธอ พูดมาสิ"เติ้งชิงชิว "เอาเท้าเหม็นของนายออกไปจากฉันก่อน"หนิงเป่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงดึงเท้าของเขากลับเติ้งชิงชิวรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมาก เธอเป็นหลานสาวผู้สง่างามของคุณเติ้ง เจ้าหญิงตัวน้อยในเมือง และเป็นที่ชื่นชมจากผู้คนหลายพันคน แต่ตอนนี้เธอกลับถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของไอ้ชายผู้เกลียดชังคนนี้อับอายตลอดชีวิตเลย!เติ้งชิงชิวกล่าวว่า "พูดตามตรง เราสงสัยมาโดยตลอดว่าหลงซ้วยกำลังสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังของศัตรู พวกเขาร่วมมือกันทั้งภายในและภายนอกเพื่อทำลายต้าเซี่ย และยังมีแผนที่จะโค่นอำนาจราชาผู้เฒ่าด้วย""กลุ่มหลง(มังกร)ของเรากำลังมุ่งเน้นไปที่การสืบสวนเรื่องนี้ เนื่องจากสถานะของฉัน มันมีความเป็นไปน้อยมากที่สุดที่ทำให้หลงซ้วยเดิกสงสัยเข้า และสามารถเข้าหาเขาได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นฉันจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้ากลุ่มของแผนนี้"
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 180
หนิงเป่ยโน้มตัวไปข้างหน้าและจับมือแม่ของเขา ลูกกระเดือกขยับ แต่ในที่สุดก็ไม่ได้เรียก "แม่" ออกมาเลยเขาตื่นเต้นมากจนไม่สามารถส่งเสียงอะไรได้"เด็กดี..."ผู้เป็นแม่ใช้กำลังทั้งหมดพูดคำนี้ออกแล้วก็โคม่าอีกครั้งร่างกายของเธออ่อนแอมากจนต้องใช้กำลังเกือบทั้งหมดในการพูดสองคำนี้หนิงเป่ยใช้เวลานานก่อนที่เขาจะพยายามสงบสติอารมณ์ในที่สุดเขาพูดว่า "แม่ต้องการพักผ่อนแล้ว เราออกไปก่อนเถอะ อย่ารบกวนเธอ"ได้!ทุกคนจากไปอย่างไม่เต็มใจเสียงของหนิงซานซานสำลักด้วยเสียงสะอื้น "พี่ชาย ครอบครัวของเราจะไม่มีวันแยกจากกันนับจากนี้ไป"หนิงเป่ยยิ้มและลูบหัวของเธอเบาๆ "อย่ากังวล พี่สัญญาว่าเราจะไม่แยกจากกันอีกเลย"หนิงเป่ยให้หนิงซานซานกลับไปพักผ่อน ส่วนเขาเรียกผู้ตาหวงให้ไปสูบบุหรี่ที่มุมห้องเป็นเพื่อนกัน"ตาหวง เรื่องที่พ่อของผมคือหลงซ้วยเรื่องนี้ คุณอย่าบอกซานซานแม้แต่น้อยเลยนะ""ผมกลัวว่าซานซานจะรับไม่ได้ในชั่วเวลาสั้นๆ"ไม่ต้องกังวลตาหวงกล่าวว่า "ฉันรู้ดีกว่านาย"งั้นก็ดีหนิงเป่ยสูบบุหรี่เสร็จแล้วก็จากไปตาหวงมองไปที่แผ่นหลังของหนิงเป่ย และยิ้มอย่างขมขื่น"ไอ้เด็กเวรเอ๊ย ไม่เพียงแต่พ่อ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 181
"ฉันได้แจ้งให้ท่านผู้เฒ่าห้ามารักษาให้รัวจือแล้ว"หลงซ้วยไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเขาได้ "ยาจือ ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณจริงๆ"หลังจากผ่านไปหนึ่งวันเต็มๆ ในที่สุดท่านผู้เฒ่าห้าของนิกายจิ่วซวนก็มาถึงหลังจากที่เขาเห็นอาการป่วยของหลงรัวจือ ใบหน้าของเขาก็ยิ่งไม่สู้ดีสักเท่าไรจ้าวยาจือถามอย่างใจจดใจจ่อว่า "ท่านผู้เฒ่าห้า ท่านสามารถช่วยรักษาโรคของลูกให้หายดีได้ไหม"ท่านผู้เฒ่าห้าถอนหายใจลึกๆ ว่า "คุณหนู พูดตามตรง คุณชายน้อยโดนฝังเข็มเข็มคุมกำเนิดของนิกายหวงฉี ""มีเพียงคนจากนิกายหวงฉีเท่านั้นที่สามารถถอนพิษของเข็มคุมกำเนิดนี้ ผมขอโทษที่ผมไม่สามารถช่วยได้"พ่อของจ้าวยาจือเป็นหัวหน้านิกายจิ่วซวน ดังนั้นท่านผู้เฒ่าห้าจึงเรียกเธอว่า "คุณหนู" และ เรียกหลงรัวจือเป็น "คุณชายน้อย"นิกายหวงฉี！จ้าวยาจือกล่าวด้วยความตกใจ "นิกายหวงฉีไม่ได้ถูกสังหารไปหมดนานแล้วหรือ ทำไมยังมีคนที่รู้จักวิธีการฝังเข็มของนิกายหวงฉี"ท่านผู้เฒ่าห้ากล่าวว่า "ในตอนนั้น ตาหวง หัวหน้าของนิกายหวงฉีหลบหนีไปได้ ผมคาดคิดว่าเป็นเขาที่แพร่วิธีการฝังเข็มคุมกำเนิดนี้ออกไป"นิกายหวงฉี！จ้าวยาจือกัดฟันด้วยความเกลียดชัง "ถ้า
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 182
หนิงเป่ยพูดกับหวงหยิงว่า "แม่ เบเวอร์ลี่ฟาร์มาซูติคอลนั้นเป็นบริษัท หนิงซื่อฟาร์มาซูติคอลในตอนแรก ไม่ต้องห่วง ผมจะสร้างความรุ่งโรจน์ของหนิงซื่อฟาร์มาซูติคอลขึ้นมาใหม่อย่างแน่นอน"หวงหยิงพูดอย่างมีความสุขว่า "เสี่ยวเป่ย เสี่ยวซานซาน ตราบใดที่พวกหนูมีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขก็พอ เรื่องอื่นๆ นั้นแม่ไม่สนใจหรอก"หลังจากป้อนซุปโสมแล้ว หนิงเป่ยก็พูดกับเสี่ยวซานซานว่า "ซานซาน เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนมาทั้งคืนแล้ว เธอกลับไปพักผ่อนเถอะ""ฉันจะคุยกับแม่สักหน่อย"ได้!เสี่ยวซานซานจากไปอย่างอาลัยอาวรณ์หนิงเป่ยว่า "แม่ จริงๆ แล้วผมสืบความจริงของการถูกสังหารชั่วโคตรในปีนั้นมาตลอด ผมได้กำจัดผู้กระทำผิดหลักไปแล้วสองในสี่คน...""ผมยังพบว่าพ่อของผมไม่ใช่บิดาผู้ให้กำเนิดของผม หลงซ้วยต่างหากที่เป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของผม…""แม่ช่วยบอกความจริงเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนั้นกับผมได้ไหม"หนิงเป่ยเล่าทุกอย่างที่เขาได้สืบสวนในช่วงเวลานี้ให้แม่ของเขาฟังอย่างละเอียดแน่นอนว่าเขาได้ปกปิดหลายเรื่อง เช่นการฆ่าคนเขาไม่อยากให้แม่ของเขากังวลใจหลังจากฟังเสร็จ หวงหยิงก็ตกใจในตอนแรก จากนั้นก็เงียบไปเป็นเวลานานในที่ส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 183
"ด้วยความสิ้นหวัง แม่ของคุณจึงมบอบคุณให้เรา และให้เราซ่อนตัวในขณะที่เธอล่อลวงพวกนักฆ่าไปเพียงลำพัง...""เรื่องต่อมาคุณก็รู้หมดแล้ว ฉันซ่อนตัวอยู่ที่ฉงเฉิง แต่งงานกับพ่อคนปัจจุบันของคุณ และใช้ชีวิตแบบไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริง""เพื่อเป็นการรำลึกถึงแม่ของคุณ และไม่ให้คุณลืมเธอไป ฉันจึงใช้ชื่อของเธอ หวงหยิง …"หลังจากได้ยินอย่างนั้น หนิงเป่ยก็กำหมัดแน่นด้วยเจตนาฆ่าชื่อทั้งสองนั้นฝังลึกอยู่ในใจของเขาแล้วหลงซ้วย！จ้าวยาจือจากนิกายจิ่วซวน！ฉันจะให้พวกแกชดใช้ด้วยชีวิตตาหวงก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่โทษตัวเองอย่างลึกซึ้ง "มันเป็นความผิดของผม ผมที่ไร้ประโยชน์ ไร้ความสามารถ และไม่สามารถปกป้องหยิงเอ๋อร์ให้ดี... ผมรู้สึกละอายใจกับบรรพบุรุษของนิกายหวงฉี"ตลอดที่ผ่านมา ตาหวงรู้สึกผิดที่ไม่สามารถช่วยหวงหยิงได้หวงหยิงปลอบใจเธอ "คุณหวง คุณไม่ต้องโทษตัวเอง หากไม่มีคุณ หนิงเป่ยอาจจะเสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นเด็กแล้วค่ะ"หนิงเป่ยยังพูดกับตาหวงว่า "ขอบคุณมา ตาหวง"ตาหวงพูดโดยไม่รู้ตัว "ถ้าอยากจะขอบคุณจริงๆ ไปหาไวน์ชั้นดีมาให้ฉันสองขวดสิ... "หนิงเป่ยไม่ตอบสนองต่อคำขอของเขา แต่ถามหวงหยิงว่า "แม่ คุ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 184
แม่ของหนิงเป่ยปฏิบัติต่ออันเคอซินเหมือนกับเป็นลูกสาวของเธอเอง ดังนั้น อันเคอซินจึงรู้สึกตื่นเต้นมากหลังจากทราบข่าวนี้หลังจากวางสายแล้ว อันเคอซินก็บอกกับแม่ของเธอและอันกั๋วเหว่ย จากนั้นจึงรีบไปพบแม่ของหนิงเป่ยแต่แล้วเธอขับรถออกไปยังไม่ไกลสักเท่าไร ก็มีรถโฟล์คสวาเก้นคันหนึ่งมาขวางทางเธอไว้หวังเฉียงลงจากรถโฟล์คสวาเก้นด้วยท่าทางตื่นตระหนกอันเคอซินดุว่า "หวังเฉียง นายกำลังทำอะไร หลีกทางออกไป!"หวังเฉียงพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น "พี่ อู่อู่ แม่ของผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู ชีวิตของเธอยังไม่พ้นขีดอันตราย""บนตัวผมไม่มีเงิน และที่โรงพยาบาลก็ไม่มีคนรู้จัก พี่ช่วยผมสักหน่อยได้ไหม""ถ้าพี่ไม่ไป แม่ของผมจะต้องเจอศึกใหญ่แน่นอน"เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์!อันเคอซินตกใจ "เร็วๆ สิ พาฉันไปโรงพยาบาลเร็วเข้า"ชีวิตคนสำคัญกว่า อันเคอซินลืมความขัดแย้งระหว่างทั้งสองครอบครัวไปแล้ว และแค่ต้องการช่วยชีวิตผู้คนเท่านั้น"ได้ ขึ้นรถผม"หวังเฉียงขับรถพาอันเคอซินออกไปทันทีอันเคอซินถามว่า "หวังเฉียง ป้าสามอยู่ที่โรงพยาบาลไหน?"หวังเฉียง "โรงพยาบาลประชาชนเทศบาล"อันเคอซิน "แต่ท
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
