All Chapters of Reincarnated As The Substitute Wife Of A Mafia Boss: Chapter 11 - Chapter 20

Pagkatapos ng lahat na kahihiyan na naitamo ko sa harap ni Maetel ay mas pinili kong manatili o sabihing nagkulong sa kwarto.Gusto ko nalang talaga magpalamon sa lupa dahil sa kahihiyan na natamo ko ngayong araw. Simula ng nandito ako ay halatang paborito akong paglaruan at gawin katuwaan ng kung sino man'g nagdala sa'kin dito.Malalim akong napabuntong hininga.Kasulukuyang tamad akong naka-upo sa isang single couch sa harap ng malaking wall glass. At katulad kahapon ay tinitignan ko lamang ang view na nasa labas. Pilit kong pinapakalma ang sarili pero hindi talaga maiwasan na mapapasigaw nalang talaga ako sa kalooban ko sa tuwing naalala ang nangyari kanina. Sa dami ba naman kasi mapanaginipan ay iyon pa talaga. Nakakahiya!Nakita kong mas tumitirik na 'yong sikat ng araw. Tinignan ko ang suot kong wristwatch at maga-alas dose na ng tanghali, kaya pala nakaramdam na ako ng gutom.Ilang oras na rin akong nasa ganitong position kaya sobr

Tinignan ko ang maliit na monitor na nasa ibabaw ng pintuan ng elevator at lumalabas 'yong numero kung saa'ng floor na kami ngayon.Nakita kong nasa 50 floors pa kami out of 170 floors sa kompanya na ito. Sobrang taas kasi nito at halos buong mundo ko na 'ata ang makikita ko dito. "The D.V Company is the tallest company in the whole world, Madame," pagsasalita ulit ni Jayme.Napansin niya 'ata ang gulat at pagkamangha sa pagmumukha ko.Nakuha rin kasi ang atensyon ko sa labas ng see through na elevator kaya nakikita ko ang mga tanawin sa labas. At habang mas paitaas kami na floors ay mas nakaramdam ako ng pagkalula.Medyo tinuboan ako ng takot dahil baka kapag nabasag ito ay tiyak na hindi na ako humihinga kapag nahulog ako at lumanding sa baba.Pa-simple akong humawak sa isang handle sa loob ng elevator. May kahigpitan ko itong hinawakan na tila nakasalalay ang buhay ko dito.Napalunok ako sa laway ko dahil t

Tumambad sa'kin ang maaliwalas na atmosphere. The inside of the mall was so spacious and looks so luxurious. Yes, luxurious talaga. Lalo na't nakita ko yong kumikinang na chandelier na alam kong mamahalin. Kumikinang pa ito na tila isang tunay na brilyante. Napaka-liwanag rin sa loob at kahit marami-rami yong mga tao sa loob, malalasap mo parin yong sariwang hangin at nakaka-excited na vibes dito. Nakikita ko pang may mga couple, friends o family na nagta-take ng pictures habang sa likod nila ay ang isang indoor water fountain. Sobra akong namamangha sa paiba-iba ng kulay nito. May red, green, yellow, blue, pink at iba pang kulay. The water of it was sparkling, parang may pixie dust ni Tinkerbell. That's makes to be more appealing and exciting feature of the mall. I think this is the biggest mall in this world and most expensive sa pag-gawa nito.Nagpatuloy na ako sa paglalakad at mangha-mangha parin ako sa mga dinadaanan ko. Naka-take note talaga sa uta

"What do you think you're doing? Did you step a poop or something?" mahihimigan ang kagulohan na tanong ko.Hindi lamang siya sumagit."So, saan ang punta natin ngayon? Ba't hindi nalang tayo sumabay sa tauhan mo na halatang papunta rin naman ng parking lot? At may emergency ba, para ikaw pa talaga ang sumundo sa'kin?" sunod-sunod kong tanong sakaniya. "Go home," maikli nitong sagot.Tila nagpanting ang tainga ko sa ikli ng sagot niya kaya halos pumutok ako sa inis."You know what? Ang sarap mong kausap kahit kailan talaga," napipikon kong ani."Not only from talking," out of nowhere, he said with a playful smile plaster on his lips."Huh?" nagugulohan ko pang asik pero ilang minuto ay tuloyan ng nag-sink sa isip ko ang sinabi niya.Naramdaman ko ang pamumula sa dalawang pisnge ko."So Mr. Maetel De Vistal knows how to joke?" pangaasar ko kahit halos lumabas na sa ribcage ang puso ko sa malakas na kabo

Hindi kami masyadong nagtagal sa Restaurant, pagkatapos namin kumain ni Maetel ay napagpasyahan na rin namin na umuwi na. Parang nasa kabaling kanto lang ang pinuntahan namin.Busog na busog akong lumabas sa Restaurant. Halos puputok na yong tiyan ko sa sobrang busog. Medyo nakaramdam rin ako ng konting pagka-hilo dahil sa ininom kong sake kanina, para sa cleanser na kinain ko. Sikat kasi yong sake dito sa Japan at dahil nandito rin naman ako ay sinulit ko na. Gusto ko rin sanang gumala kaso hindi naman ako ganoong kakapal ang mukha para gawin itong bakasyon ko.We bid our goodbyes and gratitude for the foods and their warm hospitality from the one of the owner of the restaurant. Sumakay na ulit kami sa sasakyan at kanina ko pang napapansin ang katahimikan ni Maetel. Alam kong hindi talaga siya pala-salita pero ubod talaga siyang tahimik. Maiksi rin parati ang sagot niya sa kasama namin. Dobleng lamig ang lumalabas sa bibig niya sa tuw