บททั้งหมดของ เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: บทที่ 911 - บทที่ 920

โลกในดินแดนเร้นลับเดิมและดินแดนเร้นลับใหม่นั้น ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้ และในช่วงเวลาที่โลกในดินแดนเร้นลับปรากฏขึ้นมานั่นเองเทะอิจิโร ดาไซรู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทันใดนั้น โดยไม่มีเวลาเตือนทั้งสองคนที่อยู่ข้างๆ เขา เขาก็แยกตัวออกไปจึงทำให้เทะอิจิโร นานะและเทะอิจิโร อุบาซะก็ได้รับแรงกดดันอย่างมหาศาล"ไม่ ไม่นะ..."ทั้งสองคนอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าฉู่เฉิน ซึ่งมีแต่เทะอิจิโร ดาไซที่แข็งแกร่งที่สุดได้หลบออกมาก่อน จึงทำให้พวกเขามีเวลาเพียงร้องอุทานก่อนที่จะถูกบดขยี้โดยโลกเร้นลับขนาดมหึมา พร้อมด้วยผู้รอดชีวิตอีกกว่าสิบคนที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังพวกเขาในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว นอกจากฉู่เฉินแล้ว มีเพียงเทะอิจิโร ดาไซที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ที่สามารถเอาชีวิตรอดออกมาได้ทั่วทั้งบริเวณมีแขนขาขาดและมีเลือดกระเซ็นในขณะนี้ เทะอิจิโร ดาไซไม่มีความเย่อหยิ่งอย่างก่อนหน้านี้อีกต่อไป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และตัวสั่นเทา เมื่อชี้ไปที่ฉู่เฉิน“แก... แกเป็นปีศาจประเภทไหน? แกเป็นใครกันแน่?”เขามองเทะอิจิโร ดาไซอย่างเย็นชา ซึ่งสูญเสียความกล้าที่จะต่อต้านอีก และถู

ในต้าเซี่ย ณ เมืองหลวง ผู้อาวุโสเฉินกำลังจัดการกับเรื่องน่าเบื่อหน่ายที่โต๊ะทำงานประตูถูกเคาะ“เข้ามาได้”มีคนผลักเปิดประตูแล้วเข้ามา นั่นคือชิงหลงเมื่อเห็นว่าชิงหลงที่เห็นได้ชัดว่ามีอะไรบางอย่างที่อยากจะพูดแต่ก็ลังเล ผู้อาวุโสเฉินจึงพูดอย่างสงบ“พูดมาสิ มีเรื่องอะไรเล่า?”ชิงหลงไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่วางโทรศัพท์ไว้ข้างหน้าผู้อาวุโสเฉิน"หมายความว่าอะไร?"ผู้อาวุโสเฉินไม่เข้าใจ“ผู้อาวุโสเฉิน นี่คือวิดีโอที่เผยแพร่ในญี่ปุ่น แค่ดูแล้วจะรู้เอง”ผู้อาวุโสเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างสงสัย แล้วคลิกเล่นวิดีโอในวิดีโอ เป็นภาพที่ฉู่เฉินสังหารทุกคนที่ทางเข้าตระกูลโกเบแม้ว่าคนที่ถ่ายจะอยู่ไกล แต่ผู้อาวุโสเฉินก็จำตัวเอกในวิดีโอได้ทันทีฉู่เฉิน!ขณะที่วิดีโอเล่น สีหน้าของผู้อาวุโสเฉินก็ค่อยๆ จริงจังขึ้นเมื่อวิดีโอจบลง เผยให้เห็นว่าฉู่เฉินจากไปอย่างปลอดภัย ผู้อาวุโสเฉินก็ถามอย่างใจเย็น"เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่?""เมื่อวาน"ผู้อาวุโสเฉินยิ้มอ่อน“นั่นหมายความว่าฉู่ซวนหวู่ได้สังหารคน และปลอดภัย”“แต่ผู้อาวุโสเฉิน มันไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ ที่ฉู่เฉินกำลังสร้างปัญหาในโตเกียว”เม

ณ เมืองหลวง ทันทีที่ชิงหลงกลับมาที่ฐานจากฝั่งผู้อาวุโสเฉิน แขกที่ไม่คาดคิดก็ปรากฏตัวขึ้นภายในฐาน“น้องสะใภ้ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้”ชิงหลงพูดด้วยความอยากรู้อยากเห็นบนใบหน้าเมื่อได้ยินคำพูดของชิงหลง ใบหน้าของหนิงชิงเสว่ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย“ฉันจะไปญี่ปุ่นเพื่อตามหาฉู่เฉิน คุณช่วยฉันได้ไหม”หนิงชิงเสว่ระบุจุดประสงค์ในการมาที่นี่แม้ว่าเธอจะบินไปที่นั่นได้โดยตรง แต่ก็คิดว่าด้วยความช่วยเหลือของชิงหลง เธอสามารถช่วยประหยัดแรงได้มาก ดังนั้นจึงมาตามหาเขา“ไปญี่ปุ่นเหรอ? เป็นไปไม่ได้ "ชิงหลงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดอย่างเด็ดขาด“ทำไมล่ะ?”“ถ้าฉู่เฉินรู้ว่า ฉันช่วยเธอไปญี่ปุ่น เขาจะทุบตีฉันอย่างแน่นอน เมื่อเขากลับมา ฉันเองก็ไม่อยากส่งเธอไปที่นั่นและทำให้เขากังวลด้วย”ชิงหลงให้เหตุผลที่ฟังขึ้น“ฉันไม่ได้ขอความยินยอมจากคุณ ไม่ว่าคุณจะช่วยฉันหรือไม่ก็ตาม ฉันก็จะไปอยู่ดี "ใบหน้าของหนิงชิงเสว่ กลับมาเป็นปกติและก็พูดอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของชิงหลงก็แดงขึ้น“ต้องไปจริงๆ เหรอ?”"แน่นอน!"“เอาล่ะ ฉันจะจัดเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวให้เธอทีหลัง แต่ก่อนหน้านั้นมีคนตามหาเ

“บนภูเขาไฟฟูจิมีคนธรรมดาๆ แบบพวกเขาเยอะไหม?” ฉู่เฉินถาม หลังจากผ่านนักปีนเขาทั้งสองคนไป“มีไม่มาก แต่ก็สามารถเจอได้ทุกปี” เทะอิจิโร ดาไซตอบกลับทันที“อืม เมื่อไปถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้ว นายก็รู้ใช่ไหมว่าต้องทำอย่างไร?”“ท่านเทพ ผมรู้แน่นอน”เทะอิจิโร ดาไซตอบกลับอย่างรวดเร็วสองชั่วโมงต่อมา เกือบจะใกล้กับยอดภูเขาไฟฟูจิ และไม่มีหิมะสีขาวในบริเวณนี้ กลับกลายเป็นป่าแทนฉู่เฉินรู้ว่านี่ เป็นเพราะพลังวิญญาณที่นี่รุนแรงเกินไปจากพลังวิญญาณที่รุนแรง ทำให้อากาศกลายเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปีหลังจากเข้าไปในป่า ฉู่เฉินก็ค้นพบว่าจริงๆ แล้วที่นี่มีนักสู้อยู่เต็มไปหมด“คนที่นี่ทุกคนทำอะไรกัน? “ฉู่เฉินถามอย่างสงสัย“ขอตอบกลับท่านเทพ คนที่ยังคงอยู่ที่นี่คือนักสู้ที่ไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ปฏิเสธที่จะยอมแพ้ ส่วนใหญ่เป็นนักสู้อิสระ แต่ก็มีบางคนจากตระกูลอื่นๆ ที่อยู่ที่นี่เพื่อบำเพ็ญเพียรย่างสันโดษ โดยหวังว่าสามารถเลื่อนระดับได้” เทะอิจิโร ดาไซ อธิบายสถานที่แห่งนี้คือขอบปลายด้านนอกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?“ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ห่างจากที่นี่แค่ไหน?”

นึกไม่ถึงว่าคนโง่กลุ่มนี้ จะเป็นฝ่ายยั่วยุฉู่เฉินก่อนจู่ๆ เทะอิจิโร ดาไซก็รู้สึกได้ทันทีว่ารอดตายแล้วถ้าตัวเองต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับจอมยุทธเจ็ดคนเพียงลำพัง แม้ว่าเขาจะอยู่ในขั้นสามของระดับจอมยุทธ ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหนีแต่หากฉู่เฉินเต็มใจที่จะลงมือ สถานการณ์จะพลิกผันไปอย่างแน่นอนเมื่อเผชิญกับการเยาะเย้ยจากฝูงชน ฉู่เฉินยังคงไม่แยแสเพียงปล่อยอาณาเขตเพชฌฆาต โดยไม่พูดไม่จาทันใดนั้นไม่ว่าจะเป็นต้นไม้หรือสมุนไพรจิตวิญญาณในป่าทั้งหมดก็เหี่ยวเฉา ราวกับถูกโปรยด้วยยาฆ่าหญ้า เมื่อสัมผัสเข้ากับหมอกไม่เคยคิดเลยว่าพลังชั่วร้ายจะมีผลต่อสัตว์และพืชเหล่านี้ได้ขนาดนี้ภาพนี้ปรากฏในสายตาของคนทั้งเจ็ดที่อยู่ตรงข้ามความเยาะเย้ยในดวงตาของพวกเขาหายไปพวกเขาทั้งหมดเป็นปรมาจารย์ระดับจอมยุทธและการกระทำเพียงครั้งเดียวนี้ ทำให้พวกเขาตระหนักว่าฉู่เฉินไม่ใช่ศัตรูธรรมดา“แกเป็นใครกันแน่?” ไดจิ อาโนถามด้วยสีหน้าตึงเครียด“ฉันเป็นใครนะเหรอ ฮ่าๆ ถ้าแกกลัวตระกูลเทะอิจิโร แกก็ควรกลัวฉันมากกว่านี้” ฉู่เฉินตอบอย่างสงบไดจิ อาโนดูเหมือนจะคาดเดาอะไรบางอย่างได้ โดยชี้ไปที่ฉู่เฉินด้วยความ