Lahat ng Kabanata ng Hiding His Mistress: Diovanni de Marcel: Kabanata 21 - Kabanata 30

KABANATA 21Shuen's POVSa wakas, ako'y napabuntong-hininga ng maluwag matapos ko maayos ang lahat ng aking gamit sa bagong apartment. Tinanaw ko ang kabuuan ng bahay, at isang matamis ngunit mapait na ngiti ang sumilay sa aking mga labi habang sumagi sa isip ko si Diovanni.Ang puso ko'y puno ng pag-asa, umaasang siya'y maghahanap sa akin. Hindi ko mapigilang magtaka kung ano ang naging reaksyon ni Diovanni nang malaman niyang pinalayas ako ni Katarina. Nagalit kaya siya? Nasaktan? Nagtangka kaya siyang hanapin ako?Alam kong wala akong karapatang umasa ngunit hindi ko ito maiwasan dahil iyon ang sinisigaw ng puso ko. Bukas, pagkatapos ng araw na ito at bago pa man ako makahanap ng trabaho, pupuntahan ko siya. Nais ko siyang makausap at linawin ang lahat sa kanya dahil hanggang ngayon, marami pa rin akong tanong.Naghanap ako ng computer shop dito para makagawa ng resume, at pagkatapos ay nagpaphotocopy ako. Maaga pa naman para sa tanghalian, alas nuwebe pa lang kaya may pagkakataon p

KABANATA 23Diovanni's POVNakita ko si Shuen na unti-unting lumalayo, at pakiramdam ko'y malapit na niya akong tuluyang makalimutan. Gusto ko sana siyang pigilan, sabihin sa kanya ang totoo kong nararamdaman, na mahal ko siya, na hindi ko siya kayang mawala, ngunit hindi ko nagawa. Kahit masakit, naisip ko na hindi na dapat akong umasa pa. Kaya pinabayaan ko na lang siyang umalis, at doon, parang nadurog ang puso ko. Umiyak ako, hindi ko mapigilan ang sakit na aking nararamdaman. Ang pagpapalaya kay Shuen ay napakahirap, ngunit wala akong magagawa.Nasaktan ko na siya ng sobra, at alam kong kung ipaglalaban ko pa siya, mas lalo ko lang siyang masasaktan. Napakasakit sa akin na makita ang sarili ko na ganito; parang hindi ko na kayang magpatuloy pa sa buhay na wala si Shuen. Ayaw ko ring masaktan si Dionne, marami na akong panahon na sinayang para makasama ang anak ko.Bagaman hindi pa rin ako makawala sa impluwensya ni Katarina kahit matagal na kaming wala sa isa't isa. Natatakot ako

KABANATA 25Shuen's POVWalang sa amin ang inasahan na bigla na lang susulpot ang lalaki, lalo na nang kanyang harangin si Mr. Takama. Masyado ring maliwanag ang pwesto ng lalaki, kaya hindi ko maaninag nang maayos ang kanyang mukha. "Isa, bibilang ako hanggang tatlo. Pakawalan mo siya," matigas niyang sabi.Agad nag-senyas si Mr. Takama sa kanyang mga bodyguard na ako'y pakawalan ako. Kaya naman dali-dali akong binitawan ng mga ito bago tuluyang umalis ang lalaki sa tabi ni Mr. Takama. Mabilis na lumapit sa akin ang lalaki at hinatak ako sa likuran niya.Matangkad siya at tila pamilyar ang hubog ng kanyang katawan, pati na rin ang amoy ng kanyang pabango ay parang kilala ko na. Noon ko lang na-realize na tama ang hinala ko nang humarap siya sa akin at malinaw kong nakita ang kanyang mukha."Izan?" hindi makapaniwalang bulalas ko sa kanyang pangalan.Seryoso ang mukha niya habang sinisiyasat niya ako mula ulo hanggang paa. "Kunin mo ang mga gamit mo at aalis na tayo dito," utos niya, k

KABANATA 27Diovanni's POVMabilis na naging seryoso ang kanyang ekspresyon. "Tungkol ito kay Katarina," sabi niya, at nang lumabas ang mga salitang iyon sa kanyang bibig, naramdaman ko na rin na tumigas ang aking sariling ekspresyon bilang tugon.Tinitigan ko siya ng may parehong kapusukan. "Ano ang problema sa kanya?""Marahil ay maupo muna tayo para dito," iminungkahi niya, habang dahan-dahang bumalik sa couch na kanyang nauna nang pinili.Wala akong masyadong pagpipilian kundi ang sumunod, at umupo ako sa tapat niya habang pinapanatili ang isang mahigpit na fachada. "Ano ba ang gusto mong pag-usapan tungkol kay Katarina?""Nalaman ko na muling nagsasama kayo. Bumalik ba siya sa buhay mo?" Ang bahagyang ngiti sa mukha ni Vitto ay misteryoso, na nagpapalakas sa aking kuryosidad.Nanginig ang aking panga sa kanyang insinuasyon. "Mali ang iyong impormasyon," matatag kong sinabi. "Pansamantala lang siyang nakatira sa akin, para sa kapakanan ni Dionne.""Gayon ba? Sinasabi mo ba na ang i

KABANATA 29Diovann's POV"Tama na!" Ang boses ko ay tumigil sa kanyang mga pakiusap, parang malamig na hangin. "Ang pamilya natin? Katarina, huwag na tayong magkunwari—matagal nang wasak ang pamilya natin! Kahit ayusin mo ito ngayon ay wala ng saysay. Huli na! Hindi mo na mabubuo ang pamilyang ito, lalo na at ikaw lang din naman ang sumira!" Nilamon ang sala ng alingawngaw ng aking mga salita, at naiwan kami sa mabigat na katahimikan."Ano pa ba ang gagawin ko, Dio?!" Desperado ang kanyang boses, nakikiusap ang kanyang mga mata. "Ginagawa ko ang lahat para magbago, para mabalik sa dati! Hindi mo ba nakikita ang lahat ng pagsisikap ko? Gusto kong ibalik ang pamilya natin!"Umiling ako, malinaw ang wakas sa aking kilos. "Katarina, matagal nang nawala ang anumang nararamdaman ko para sa'yo. Hindi na kita mahal. Kaya kahit subukan pa natin ngayon? Hindi na. Tapos na," matigas kong sabi. "Nag-file na ako ng divorce," dagdag ko, ramdam ang bigat ng sitwasyon.Napuno ng luha ang kanyang mga