All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 571 - Chapter 580

"ผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเจียงเฉิงของพวกคุณ""ผู้... ผู้อำนวยการหลิว???" พยาบาลตกตะลึงก่อนอุทานเสียงดังในเวลานี้โทรศัพท์ของลู่เฉินก็เชื่อมต่อแล้ว"หลิวชวน! มาที่ห้องปู่ผมหน่อยสิ"ลู่เฉินพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ทันที"พวก... พวกคุณรู้จักผู้อำนวยการหลิวจริง ๆ เหรอ?" พยาบาลถามอย่างกังวลใจ"แน่นอน! จำเป็นต้องหลอกคุณด้วยเหรอ?" หลินตงกล่าว"เอ่อ... เอ่อ ต้องขอโทษทุกท่านด้วย เมื่อกี้ฉันพูดจาไม่ค่อยดี แต่... แต่ห้องไอซียูเข้าออกตามใจชอบไม่ได้จริง ๆ" พยาบาลพูดอย่างสับสนเล็กน้อยในใจเธอสับสนมากจริง ๆปล่อยพวกเขาเข้าไปและหากมีอะไรผิดปกติกับคนไข้ เธอจะไม่สามารถเป็นพนักงานประจำได้อย่างแน่นอนและจะถูกไล่ออกแต่ถ้าไม่ให้พวกเขาเข้าไปและทำให้ผู้อำนวยการหลิวขุ่นเคือง ผลที่ตามมาก็จะเหมือนเดิมทำยังไงดี? ? ?หรือว่าฉันถูกลิขิตให้ไม่สามารถทำงานที่ชอบนี้ได้เหรอ?นี่เป็นโรงพยาบาลแห่งที่สามที่เธอฝึกงานแล้วผู้อำนวยการโรงพยาบาลแห่งแรกเป็นคนนิสัยไม่ดีและมักจะลงไม้ลงมือกับเธอ สิ่งเหล่านี้เธออดทนหมดแล้ว สุดท้ายบอกเธอว่าถ้าอยากเป้นพนักงานประจำต้องนอนกับเขาคืนหนึ่งนี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้อย่าง

เขาแค่รวบรวมสมุนไพรให้เรียบร้อย สุดท้ายไม่ว่าชายชราตระกูลลู่จะช่วยกลับมาได้หรือไม่ โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเขาก็ไม่น่าจะต้องรับผิดชอบแล้วมั้ง!"ได้! งั้นก็รบกวนคุณแล้ว หลิวชวน! แต่คุณต้องรีบหน่อย ถ้าตระกูลลู่ของผมสามารถผ่านความยากลําบากนี้ไปได้ จะไม่ลืมคุณเลย" ลู่เฉินส่งกระดาษให้หลิวชวนแล้วพูด"ขอบคุณครับนายน้อยลู่! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้! พวกคุณรอสักครู่!"หลิวชวนพูดจบก็รีบถือกระดาษวิ่งเหยาะ ๆ ออกไปประโยคนี้ของลู่เฉินทำให้หัวใจที่ปิดผนึกไว้เป็นเวลานานของเขากลับมาอบอุ่นอีกครั้งหลิวชวนอายุเพียงห้าสิบกว่าปี เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งมาเกือบสิบปีแล้วเคยมีโอกาสเลื่อนขั้น แต่เพราะครอบครัวต่ำต้อย ไม่มีภูมิหลัง สุดท้ายถูกคนที่มีคุณสมบัติต่ำกว่าเขาแย่งไปก่อนหากได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลลู่ เขาจะสามารถปีนขึ้นไปได้อย่างแน่นอนจริง ๆ แล้วเขาไม่อยากได้เงินทองสาวสวย เขาแค่หวังที่จะยืนอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้นและมองทิวทัศน์ด้านบนก่อนจะเกษียณคำพูดของลู่เฉินจุดประกายความหวังอันไม่มีที่สิ้นสุดในตัวเขาอย่างไม่ต้องสงสัย"พวกเราไปรอที่ห้องผู้ป่วยของคุณกันเถอะ! ถือโอกาสเล่าเรื่องตระกู

ต่อไปก็ไม่มีเรื่องอะไรของเขาแล้ว แค่รอก็พอแล้วไม่จำเป็นต้องให้เขาเตรียมอะไรด้วย!รอถึงวันเกิดของชายชราตระกูลลู่ค่อยปรากฏตัวก็พอแค่ตระกูลเล็ก ๆ อย่างตระกูลข่งเท่านั้นจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้วไงล่ะ???แค่ตัวละครที่เหมือนขยะ มีผู้พิทักษ์ระดับเทพอย่างเขาอยู่ มาเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์หลังจากพักผ่อนเป็นเวลาสองวันจนมีชีวิตชีวาแล้ว หลินตงก็เตรียมออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลไปหาฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้นต้องการควบคุมเมืองเจียงเฉิง แม้กระทั่งควบคุมมณฑลเจียงหนานทั้งหมด เขาเป็นผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานจะไม่สนใจอะไรเลยเหรอ?แล้วจะมีผู้ว่าราชการอย่างเขาไปทำไม?นี่คืออาณาเขตของต้าเซี่ยไม่ว่าจะเป็นตระกูลที่ซ่อนเร้นหรือนิกายที่ซ่อนเร้น เป็นถึงมังกรก็ต้องขดไว้ให้ฉัน หรือจะเป็นเสือก็ต้องหมอบให้ฉันฟางเจิ้งกั๋วไม่สนใจ!!!เขาหลินตงจะจัดการเอง!!!ขับรถบูกาติมังกรบินของตัวเองที่จอดทิ้งไว้สองสามเดือน หลินตงออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลเอารถไปล้างที่บริเวณใกล้เคียงเรียกเสียงฮือฮาจากที่ล้างรถทันทีรถคันนี้มีความโดดเด่นสูงด

สมองของเลขาเฉินทำงานอย่างรวดเร็วต้องรักษางานของตัวเองไว้ให้ได้ ออกจากฟางเจิ้งกั๋วไม่ได้ไม่เช่นนั้นเขาก็จบแล้ว!!!ห้องทำงานฟางเจิ้งกั๋ว"ท่านสมาชิกสภาหลิน! เชิญดื่มชา!" ฟางเจิ้งกั๋วชงชาให้หลินตงด้วยตัวเองตอนนี้ไม่มีใครแล้ว แม้แต่คำเรียกฟางเจิ้งกั๋วก็เปลี่ยนหลินตงรับถ้วยชามา จิบแล้ววางลงบนโต๊ะชา ฟางเจิ้งกั๋วรู้ตัวตนของเขานั้นไม่ใช่เรื่องแปลกไม่อย่างนั้นคงไม่เคารพตัวเองมากขนาดนี้แน่นอน"ฟางเจิ้งกั๋ว! ผมมีเรื่องจะถามคุณ!" หลินตงกล่าว"ท่านสมาชิกสภาหลินเชิญพูด!""เรื่องตระกูลหวังแห่งเจียงเฉิงคุณรู้ไหม?""ท่านหมายถึงเรื่องของตระกูลหวังที่ร่วมมือกับตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้น?" ฟางเจิ้งกั๋วถาม"ใช่! เรื่องนี้แหละ!""รู้แน่นอน!""งั้นคุณในฐานะผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนาน คุณปล่อยให้ตระกูลซ่อนเร้นมาก่อกวนในดินแดนต้าเซี่ยของผมเช่นนี้? ผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานของคุณไม่อยากทำแล้วใช่ไหม?""ท่านสมาชิกสภาหลินไม่รู้อะไร ไม่ใช่ว่าผมฟางเจิ้งกั๋วไม่ทำอะไรเลย ตอนนี้ต้าเซี่ยหกสิบหกมณฑล อย่างน้อยครึ่งหนึ่งมีตระกูลและนิกายซ่อนเร้นร่วมมือกับตระกูลท้องถิ่น ตระกูลและนิกายซ่อนเร้นเหล่านี้มีค

หลังจากพลังของหลินตงถึงขั้นสูงสุด เขาก็เก็บกลับคืนฟางเจิ้งกั๋วรู้สึกโล่งใจทันทีมือทั้งสองข้างค้ำพื้น หายใจเข้าฟอดใหญ่ เหงื่อบนหน้าผากตกลงมาเหมือนหยดน้ำ ก่อตัวเป็นรอยน้ำบนพื้นอย่างรวดเร็ว"ท่าน... ท่านสมาชิกสภาหลิน! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป... ผมฟางเจิ้งกั๋วจะยึดท่านเป็นผู้นำและเชื่อฟังคำสั่งของท่าน ไม่กล้าคิดเห็นแก่ตัวเด็ดขาด" ฟางเจิ้งกั๋วพูดพลางหายใจหอบ"เห็นแก่ตัวหรือไม่ผมจะไม่สนใจ คนเราก็มีความเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น แต่ต่อหน้าภาพรวม ผมหวังว่าคุณจะตัดสินใจได้ถูกต้อง ถ้าให้ผมรู้ว่าคุณทำลายผลประโยชน์ของต้าเซี่ย ผลที่ตามมาคุณก็น่าจะรู้" หลินตงยืนขึ้นและพูดกับฟางเจิ้งกั๋วอย่างวางตัว"ท่านสมาชิกสภาหลิน! ผมเข้าใจ! จากนี้ไปผมจะทำตามที่คุณต้องการอย่างแน่นอน ทำในสิ่งที่ตัวเองควรทำ""อย่างนั้นก็ดี!!! ต้าเซี่ยมีผมกับลุงซ่งอยู่ ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังจะเกิด จะกลายเป็นดินแดนที่บริสุทธิ์ พวกนิกายและตระกูลที่ซ่อนเร้นเหล่านั้น ใครก็ตามที่กล้ากระโดดออกมาก่อกวนในต้าเซี่ยของผม ผมก็จะทำลายคนนั้น วันมะรืนจะเป็นฉลองวันเกิดแปดสิบปีของชายชราตระกูลลู่ ในงานเลี้ยงวันเกิดผมจะทำให้ตระกูลข่งรู้ถึงผลของก