บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 321 - บทที่ 330

จางฮั่นเซินแบกจางฮั่นหลิน ออกจากวิลล่า โยนเขาขึ้นรถของตัวเอง แล้วรีบกลับบ้านอย่างรวดเร็วเมื่อมาถึงบ้าน แม้แต่จางฮั่นหลินอยู่บนรถก็ไม่ทันได้สนใจ ก็ลงจากรถและวิ่งเข้าไปในห้องหนังสือของคุณปู่จางเหยาเฉิง"คุณปู่ช่วยผมด้วย!!!" จางฮั่นเซินคุกเข่าลงกับพื้นและตะโกนทั้งน้ำตาจางเหยาเฉิงกำลังฝึกเขียนพู่กัน ซึ่งเป็นงานอดิเรกของเขา เขาจะฝึกมันสักพักทุกครั้งที่เขามีเวลา เมื่อเขาเห็นหลานชายจางฮั่นเซินวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก เขาก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ตื่นตระหนกไร้มารยาท? นายดูสิว่าตอนนี้สภาพนายเป็นยังไง? เป็นสิ่งที่ว่าที่หัวหน้าตระกูลจางควรมีเหรอ? รีบลุกขึ้นมา!""คุณปู่ มีคนต้องการฆ่าผม! ท่านได้โปรดช่วยฉันด้วย!" จางฮั่นเซินพูดอย่างกังวลใจเขาไม่กังวลไม่ได้ตอนนี้บางทีหลินตงอาจจะกำลังไล่ตามมาระหว่างทางแล้วหลินตงกล้าที่จะฆ่าฉินเจิง ทำให้ตระกูลฉินทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่ามีภูมิหลังที่ใหญ่โต ตระกูลจางและตระกูลฉินเป็นตระกูลชั้นหนึ่ง เขาไม่คิดว่าตระกูลจางจะรักษาเขาไว้ได้ความหวังเดียวในตอนนี้คือใช้พลังของครอบครัวอย่างรวดเร็วเพื่อส่งเขาออกไปอย่างเงียบ ๆ ตราบใดที่เขาจากต้าเซี่ย เขาก็บินหนีไปบน

ยุนซีกลับไปที่วิลล่าเพียงลำพังยุนจงไห่และภรรยาเห็นว่าหลินตงไม่กลับมา และเมื่อถามยุนซีพวกเขาก็รู้ว่าหลินตงไปหาจางฮั่นหลินสิ่งนี้ทำให้พวกเขาทั้งสองวิตกกังวลอย่างมากแต่กังวลไปก็ทำอะไรไม่ได้ ระดับของพวกเขาอยู่ไกลจากครอบครัวชั้นนำของจิงตูอย่างตระกูลจางมากทำได้เพียงรออย่างใจจดใจจ่อและให้ยุนซีโทรหาหลินตงตลอดโทรไปสองครั้งติดต่อกันแต่ไม่มีใครรับสาย และสุดท้ายโทรศัพท์ก็ปิดเครื่องหลินตงเปิดโทรศัพท์มือถือของเขาระหว่างทางกลับและพบสายที่ไม่ได้รับจากยุนซีหลายสายเขาโทรกลับ บอกยุนซีว่าเขาไม่เจอจางฮั่นหลินและจะกลับไปเดี๋ยวนี้ครอบครัวยุนซีก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกันหลังจากวางสายโทรศัพท์ของยุนซี หลินตงก็กดหมายเลขของเซียวพ่อจวินอีกในไม่ช้า เสียงของเซียวพ่อจวินก็ดังขึ้น"นายน้อยหลิน!!!""พ่อจวิน ผมมีเรื่องจะถามคุณ!" หลินตงกล่าว"นายน้อยหลิน เชิญถาม!""คุณว่าตอนนี้ทหารรับจ้างต่างชาติทำงานหนักเพื่ออะไรกันแน่?"เซียวพ่อจวินตกตะลึงและไม่เข้าใจว่าทำไมหลินตงถึงถามคำถามเช่นนี้ แต่เขาก็ยังตอบว่า "คนส่วนใหญ่ทำเพื่อผลกำไร และมีคนจำนวนไม่มากที่ทำเพื่อชื่อเสียง""งั้นตอนนี้ผมจะมอบหมายงานให

หลินตงกลับไปที่บ้านของยุนซีเมื่อเห็นหลินตงกลับมาอย่างปลอดภัย ครอบครัวยุนซีก็รู้สึกโล่งใจยุนจงไห่และภรรยาก็ไปทำอาหาร เนื่องจากกำลังเตรียมที่จะออกจากจิงตู พวกเขาจึงไล่ป้าที่ทำอาหารทั้งหมดออกทั้งครอบครัวกำลังรับประทานอาหารโทรศัพท์ของยุนจงไห่ดังขึ้น!หัวหน้าเขาโทรมา ให้เขากลับไปทำงานพรุ่งนี้ก่อนที่ทั้งคู่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น โทรศัพท์ของกวนเหม่ยหลิงก็ดังขึ้นหมายเลขโทรศัพท์ของผู้จัดการทั่วไปหยูเหม่ยเหรินตระกูลจางไม่เพียงแต่ยกเลิกการปิดกั้นหยูเหม่ยเหรินเท่านั้น แต่ยังมอบหุ้นหยูเหม่ยเหรินทั้งหมดห้าสิบสี่เปอร์เซ็นต์ให้กับกวนเหม่ยหลิงโดยไม่มีเงื่อนไขอีกด้วยทั้งคู่สับสนเล็กน้อย!!!เหตุใดตระกูลจางจึงหยุดมือกะทันหัน?ไม่มีเหตุผล???ตอนนี้พวกเขาจนตรอกแล้วแต่พวกเขาไม่ได้สงสัยในตัวหลินตงเลยเพราะยุนจงไห่รู้จักตัวตนของหลินตงค่อนข้างดีเขาและยุนซีเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายและเรียนมัธยมปลายที่ชูเฉิง นี่เป็นของปลอมไม่ได้คนที่ออกมาจากเมืองเล็ก ๆ แบบนี้ กับครอบครัวอย่างตระกูลจางในจิงตู ห่างกันแค่นิดหน่อยที่ไหนกัน?พวกเขาทั้งหมดคิดว่าเป็นหัวหน้าเก่าของยุนจงไห่ที่ช่วย ในบรรดาคนที่ท

จางฮั่นเซินเหลือบมองสมาชิกหลักแก๊งอันธพาลที่นั่งอยู่ที่นี่แล้วพูดว่า "ฉันคิดว่าแก๊งอันธพาลของเราควรเปลี่ยนแปลงแล้ว!"ราชาอันธพาลอีกหกคนมองดูเขาอย่างสับสนจ้าวซือเต้า "พูดต่อ!""หมอตูเอสซีซีถูกควบคุมโดยสามนายใหญ่และกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว ฉันคิดว่าแก๊งอันธพาลของเราควรปฏิบัติตามและเพิ่มหัวหน้าอีกคน"หลังจากที่จางฮั่นเซินพูดจบ เขาก็มองไปที่ราชาอันธพาลอีกหกและจ้าวซือเต้าอย่างตื่นเต้นเขารู้ว่านี่เป็นการท้าทายอำนาจจ้าวซือเต้าแต่พอคิดถึงการมีลุงเจ๋ง ๆ แบบนี้ของงตัวเอง ก็สบายใจขึ้นในเมื่อมีผู้สนับสนุน ก็ควรใช้มันให้เกิดประโยชน์!เขารู้ดีว่าไพ่เด็ดของเขาอย่างลุงจางหยุนเทียนไม่สามารถใช้งานได้ง่ายเมื่อใช้แล้วนั่นหมายความว่าตระกูลจางอยู่ไม่ไกลจากการทำลายล้างแล้ว และมีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้นสิ่งที่ไพ่เด็ดใบนี้สำคัญกว่าคือมีบทบาทในการยับยั้ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมปู่จางเหยาเฉิงไม่วางตัวตนของจางหยุนเทียนไว้ด้านหน้า ซึ่งสามารถยับยั้งครอบครัวใหญ่ ๆ และให้โอกาสตระกูลจางในการพัฒนาอย่างมากเหมือนกับเวลาที่ทุกคนคือมือเปล่า คุณมีปืนแต่มีกระสุนเพียงนัดเดียวคุณเอาปืนมาวางไว้แนวหน้า ใคร ๆ ก็

หลังจากที่ทุกคนตกตะลึง สายตาก็เปลี่ยนไปเมื่อมองที่จางฮั่นเซินมีคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้เป็นผู้สนับสนุน จางฮั่นเซินถือว่าไร้ศัตรูแล้วไม่ต้องพูดถึงว่าหลินตงไม่กล้าฆ่าเขา ไม่มีใครในต้าเซี่ยกล้าฆ่าเขาไม่สิจะบอกว่าไม่กล้าไม่ได้ แต่คือไม่จำเป็น!เนื่องจากการฆ่าจางฮั่นเซินจะทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะรับได้"เซียวเหล่าเอ้อ นายพูดพล่ามอีกทีสิ? หากนายไม่รู้อิทธิพลของจอมทรราชย์ของลุงฉัน สามารถกลับบ้านและถามคนที่บ้านของนายได้" จางฮั่นเซินพูดกับเซียวเฉิงฉวนอย่างประชดประชันส่วนเซียวเฉิงฉวนก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกินแมลงวันตัวหนึ่งเข้าไป กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกไม่ต้องกลับบ้านไปถาม เขาก็รู้อิทธิพลของจอมทรราชย์การเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งรายการมังกร ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ไม่ต้องพูดถึงการมีพลังของกองทหารรับจ้างกระหายเลือด และครอบครองสถานที่เชิงกลยุทธ์เช่นมุมมืดจ้าวซือเต้าพูดในเวลานี้"ฮั่นเซิน งั้นนายต้องการอะไร?""ผมอยากเป็นหัวหน้าคนที่สองของแก๊งอันธพาลนี้ ไม่ทราบว่าพี่จ้าวคิดยังไง?" จางฮั่นเซินกล่าวตอนนี้เขาไม่เรียกหัวหน้าด้วยซ้ำ คิดว่าตัวเองสามารถเท่าเทียมกับจ้าวซือเต