All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 261 - Chapter 270

รูขนาดใหญ่ถูกกระแทกออกจากผนังคอนกรีตที่มีความหนามากกว่าสิบเซนติเมตรโดยตรงจะเห็นได้ว่าพลังการโจมตีของหลินตงนั้นไม่อาจจินตนาการได้ทัคเกอร์รู้สึกได้ทันทีว่ากระดูกที่หลังของเขาหักไปหมด"ฟู่!!!"เลือดอีกคำหนึ่งพุ่งออกมาทั้งสองทะลุกำแพงและล้มลงกับพื้นความแตกต่างก็คือทัคเกอร์นอนอยู่บนพื้นโดยมีอากาศเข้ามากและมีลมออกน้อย และกำลังจะตายหลินตงยืนอย่างมั่นคงบนพื้นทัคเกอร์อยากลุกขึ้น จากนั้นเขาก็ขยับศีรษะขึ้น แต่ร่างกายของเขาไม่สามารถออกแรงได้เลยพละกำลังสุดท้ายก็ค่อย ๆ หายไป และความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็เผาผลาญเขาหลินตงเดินไปหาทัคเกอร์และลองดูลมหายใจเขา"เชี่ย...ตายแล้ว!""แม่ง ทำไมไม่อึดเลย?""ยังไม่ได้ถามเลยว่าใครคิดจะฆ่าฉัน!"หลินตงไม่ได้รู้สึกมากนักเกี่ยวกับการฆ่าคนเป็นครั้งแรก และเขาก็ไม่มีภาระทางจิตใจใด ๆ เพราะถ้าเขาไม่ฆ่าคนอื่น คนอื่นก็จะฆ่าเขาเมื่อมองดูรูปร่างหน้าตาของชายบนพื้น น่าจะเป็นชาวต่างชาติหากชาวต่างชาติสร้างปัญหาในประเทศก็ควรให้เหยี่ยวมาจัดการใช่ไหม?หลินตงโทรหโจวเจิ้งหัวหัวหน้าทีมอีแร้งโดยตรงบอกอีกฝ่ายว่ามีชาวต่างชาติที่นี่ต้องการจะฆ่าเขาและใช้อาวุธทรง

หลินตงนึกถึงคนคนหนึ่งวางเฉียง!เขาใช้เงินมากกว่าหมื่นล้านซื้อเหมืองในรัฐเฟยไม่ใช่เหรอ? ตัวเองยังถือหุ้นอยู่ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ขอให้เขาช่วยหาวิธีซื้อเหมืองสองแห่งในรัฐเฟยซึ่งจะมีราคาอย่างน้อยสองหมื่นสามหมื่นล้าน! แต้มศักดิ์สิทธิ์ก็จะไม่มาทันทีเหรอ?ใช่!เอาแบบนี้!คิดแล้วก็ลงมือทำ!หลินตงโทรหาวางเฉียงโดยตรงหลายวันมานี้เขาก็อัดอั้นไม่ไหวแล้ว พลังจิตวิญญาณทะลุเขาก็ไม่กล้าออกไป"ฮัลโหล! น้องหลิน! ฉันคิดว่าคุณไม่สนใจหุ้นของคุณซะแล้ว!" วางเฉียงพูดทางโทรศัพท์ในช่วงเวลานี้เขายุ่งอยู่กับเหมืองเพชรในรัฐเฟย ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของหลินตงในประเทศและไม่รู้ว่าตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกหลักของเอสซีซีแล้ว"พี่วาง! ครั้งนี้ผมไม่ได้จะโทรหาพี่เรื่องหุ้นจริง ๆ แค่อยากขอความช่วยเหลือจากพี่หน่อย!" หลินตงพูดตรง ๆ"น้องหลินเชิญพูด!""พี่ไม่ได้มีช่องทางที่รัฐเฟยเหรอ? ผมก็อยากซื้อเหมืองสองแห่งมาไว้เล่น""โอ้? น้องหลินก็อยากซื้อเหมืองเหมือนกันเหรอ? เหมืองเพชรหรือเหมืองทองคำ?" วางเฉียงถาม"อะไรก็ได้หมด! เพิ่งมีเงินเหลือใช้เมื่อเร็ว ๆ นี้และไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับมัน เลยอยา

มหาวิทยาลัยชิงมู่ช่วงพักเที่ยงบนเก้าอี้ข้างทะเลสาบเทียมนักศึกษาสองคนกำลังคุยกันอยู่ที่นั่นแต่คนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ และอีกคนก็ยืนด้วยความเคารพต่อหน้าเขา"หลินตงยังไม่กลับมาเรียนเหรอ?" จางฮั่นหลินถามขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้"ตอบคุณชายฮั่นหลิน หลินตงไม่ได้มาเรียนเป็นเวลาสี่หรือห้าวันแล้ว" นักศึกษาที่ยืนอยู่ตอบพวกหลินตงมาที่มหาวิทยาลัยชิงมู่เพื่อแลกเปลี่ยนการศึกษา และก็อยู่ชั้นเดียวกันกับเขา ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ดีว่าหลินตงมาเรียนหรือไม่"ทันทีที่หลินตงกลับมา รีบแจ้งฉันทันที!""ครับ! คุณชายฮั่นหลิน!""เอาล่ะ ไม่มีเรื่องของคุณแล้ว ไปเถอะ!""ครับ!" นักศึกษาที่ยืนอยู่โค้งคำนับจางฮั่นหลินแล้วจากไปจางฮั่นหลินนั่งบนเก้าอี้และมองดูผืนน้ำอันเงียบสงบที่อยู่ไม่ไกล แต่อารมณ์ของเขากลับไม่สงบดาวมหาวิทยาลัยที่ตัวเองเอาใจมาสามปีแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะถูกนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่เพิ่งมาไม่กี่วันตัดหน้าไป?เดิมทีเขาไม่เชื่อข่าวลือเหล่านี้ แต่ภาพถ่ายเหล่านั้นและปฏิกิริยาของยุนซีทำให้เขาต้องเชื่อภาพน่าจะถ่ายในที่ที่ตัวเองนั่งอยู่ตอนนี้ ยุนซีพิงไอ้หนุ่มคนนั้นไม่ผิดแน่นอน ยิ่งไม่มีร่องรอยการตัดต่อเ

เหยาเสวี่ยกำลังยิ้มและพูดคุยกับนักลงทุนที่มีพุงใหญ่และศีรษะล้านในสายตาของคนนอก เธอเป็นหนึ่งในสี่นักแสดงในประเทศหน้าใหม่ที่มีชื่อเสียงไม่จำกัดแต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้สถานการณ์ที่แท้จริงของตัวเอง ตัวเองเป็นเพียงของเล่นในสายตาของนายทุนเหล่านี้ครั้งนี้ตัวเองรับภาพยนตร์โปรดักชั่นใหญ่เรื่องหนึ่ง ด้วยเหตุนี้เธอจึงเตรียมตัวมานาน แต่เพราะตัวเองไม่ยอมนอนกับนักลงทุนดังกล่าว สุดท้ายก็ไม่ได้ทำให้นักลงทุนพอใจทำให้นักลงทุนต้องถอนการลงทุนชั่วคราว ผู้กำกับก็ด่าเธออย่างมาก แถมยังบอกกับเธอว่า เป็นเพราะเธอนักลงทุนถึงถอนทุน ถ้าเธอไม่สามารถดึงการลงทุนใหม่ ๆ ได้ ต่อไปอย่าคิดวนเวียนอยู่ในวงการหนังเลยกล่าวอีกนัยหนึ่งหากตัวเองไม่สามารถดึงดูดการลงทุนใหม่ได้ ตัวเองก็จะถูกแบน ด้วยตำแหน่งผู้กำกับใหญ่คนนี้ การแบนเธอที่เป็นคนใหม่ที่เพิ่งปรากฏตัวนั้นง่ายมากดังนั้นแม้ว่าตอนนี้เธอจะรังเกียจสายตาของนักลงทุนคนนี้ที่อยากกินคน แต่เธอก็ยังต้องยิ้มและพูดคุยกับเขาโชคดีที่นี่มีคนเยอะและเป็นคนที่มีหน้ามีตา มิฉะนั้นอีกฝ่ายน่าจะลงไม้ลงมือกับเธอโดยตรงแล้วบางครั้งเธออยากออกจากวงการบันเทิงจริงๆ โดยไม่ได้คิดถึงความร

"เสี่ยวเสวี่ย นี่ใคร?" เฉินหงถามเสี่ยวเสวี่ยมีเพื่อนแบบนี้ด้วยเหรอ? ทำไมเธอถึงไม่รู้เลย!ต้องรู้ว่าเธอและเหยาเสวี่ยแทบจะตัวติดกัน พูดหยาบคายหน่อย เหยาเสวี่ยมีไฝกี่ที่บนตัวเธอรู้หมดทุกอย่างนอกจากนี้แวดวงเพื่อนของเสี่ยวเสวี่ยตัวเองก็รู้จักหมด ไม่เคยได้ยินว่ามีคนอย่างหลินตงเลย!หากสามารถนำหลินตงเข้าสตูดิโอได้ จับแต่งตัวใหม่ต้องเป็นบ่อเงินบ่อทองแน่นอน!ตอนนี้เป็นยุคของการต่อสู้ด้วยกระแสรูปร่างหน้าตาในปัจจุบันของหลินตงดึงดูดใจสาว ๆ ได้อย่างแน่นอนให้เธอจับแต่งสักหน่อย เธอรับประกันได้ ใช้เวลาไม่นานหลินตงจะกลายเป็นไก่ทอดในหมู่นักเรียนนักศึกษาและกลายเป็นเจ้าพ่อกระแสแน่นอนเมื่อถึงเวลานั้นพรีเซนเตอร์โฆษณาก็จะได้รับจนมือไม้อ่อน แม้ว่าจะได้รับความนิยมเพียงไม่กี่ปี แต่เงินที่ได้รับก็จะเพียงพอที่จะสนับสนุนพวกเขาไปตลอดชีวิตแล้ว"พี่หง นี่คือคุณหลินตง เขาคือคนที่ช่วยฉันที่หูเฉิงครั้งก่อน" เหยาเสวี่ยตอบ"ที่แท้ก็คุณหลินนี่เอง สวัสดีค่ะ! ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเสี่ยวเสวี่ย ฉันชื่อเฉินหงค่ะ!" เฉินหงยื่นมือขวาออกมาแล้วพูดกับหลินตงเรื่องที่หูเฉิงครั้งที่แล้ว เธอเคยได้ยินเสี่ยวเสวี่ยพูดถึ