LOGINShare
บทที่ 261
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 262
หลินตงจากไปสำหรับเรื่องที่เหลือปล่อยให้เป็นของโจวเจิ้งหัวและคนอื่น ๆ พวกเขามีประสบการณ์มากกว่าในการจัดการเรื่องเหล่านี้โจวเจิ้งหัวบอกหลินตงว่าสมาชิกหญิงในทีมเหล่านั้นเป็นสมาชิกของทีมแมงมุมในเหยี่ยว รับผิดชอบเครือข่ายข่าวกรองเหยี่ยวทั้งหมด หากหลินตงต้องการทราบสิ่งใด เขาสามารถติดต่อพวกเธอได้โดยตรง หากพวกเธอพบข้อมูลที่เกี่ยวข้องก็จะแจ้งหลินตงด้วย ทั้งสองฝ่ายทิ้งข้อมูลการติดต่อของกันและกันหลินตงเห็นว่ารูปบนแขนของพวกเขานั้นเป็นรูปแมงมุมจริง ๆรูปบนแขนของชุดทีมตัวเองน่าจะเป็นรูปอีแร้งเขาเอาชุดทีมกลับมาแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ใส่เมื่อกลับมาที่โรงแรมแกรนด์สตาร์ หลินตงรู้สึกกระวนกระวาย การเผชิญหน้าในวันนี้อันตรายมาก หากเขาไม่รู้สึกถึงอันตรายทันเวลาเนื่องจากการรับรู้จิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของเขา อาจจะต้องจบอยู่ที่นั่นแล้วปืนสไนเปอร์ไรเฟิลที่ทรงพลังแบบนั้น ตราบใดที่มันสัมผัสตัวเอง ไม่ตายก็พิการน่ากลัวมาก!มีความจำเป็นต้องเพิ่มแต้มศักดิ์สิทธิ์เป็นหนึ่งพันโดยเร็วที่สุด จากนั้นต้องเพิ่มพลังจิตวิญญาณทะลุขีดจำกัดธรรมดา เพราะพลังจิตวิญญาณสำคัญมากจริง ๆนี่คือสิ่งสามารถสัมผัสได้ถึงอันตราย!ไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 263
หลินตงนึกถึงคนคนหนึ่งวางเฉียง!เขาใช้เงินมากกว่าหมื่นล้านซื้อเหมืองในรัฐเฟยไม่ใช่เหรอ? ตัวเองยังถือหุ้นอยู่ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ขอให้เขาช่วยหาวิธีซื้อเหมืองสองแห่งในรัฐเฟยซึ่งจะมีราคาอย่างน้อยสองหมื่นสามหมื่นล้าน! แต้มศักดิ์สิทธิ์ก็จะไม่มาทันทีเหรอ?ใช่!เอาแบบนี้!คิดแล้วก็ลงมือทำ!หลินตงโทรหาวางเฉียงโดยตรงหลายวันมานี้เขาก็อัดอั้นไม่ไหวแล้ว พลังจิตวิญญาณทะลุเขาก็ไม่กล้าออกไป"ฮัลโหล! น้องหลิน! ฉันคิดว่าคุณไม่สนใจหุ้นของคุณซะแล้ว!" วางเฉียงพูดทางโทรศัพท์ในช่วงเวลานี้เขายุ่งอยู่กับเหมืองเพชรในรัฐเฟย ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของหลินตงในประเทศและไม่รู้ว่าตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกหลักของเอสซีซีแล้ว"พี่วาง! ครั้งนี้ผมไม่ได้จะโทรหาพี่เรื่องหุ้นจริง ๆ แค่อยากขอความช่วยเหลือจากพี่หน่อย!" หลินตงพูดตรง ๆ"น้องหลินเชิญพูด!""พี่ไม่ได้มีช่องทางที่รัฐเฟยเหรอ? ผมก็อยากซื้อเหมืองสองแห่งมาไว้เล่น""โอ้? น้องหลินก็อยากซื้อเหมืองเหมือนกันเหรอ? เหมืองเพชรหรือเหมืองทองคำ?" วางเฉียงถาม"อะไรก็ได้หมด! เพิ่งมีเงินเหลือใช้เมื่อเร็ว ๆ นี้และไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับมัน เลยอยา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 264
วันต่อมา วางเฉียงทำทุกอย่างอย่างถูกต้องหลินตงได้โอนเงินสามหมื่นล้านไปทันทีเมื่อรวมกับการลงทุนบางส่วนในหมอตูและจิงตู แต้มศักดิ์สิทธิ์ของหลินตงจึงพุ่งสูงขึ้นเป็นหนึ่งพันสองร้อยสิบห้าแต้มหลินตงนั่งบนโซฟา มองไปที่แผงระบบที่อยู่ตรงหน้าเขา และคลิกที่เครื่องหมาย + ด้านหลังพลังจิตวิญญาณหน้าต่างจะปรากฏขึ้น"พลังจิตวิญญาณของเจ้านายหลินตงถึงขีดจำกัดของคนธรรมดาบนโลกแล้ว ต้องการปรับปรุงต่อไปหรือไม่? การอัพเกรดนี้จะใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์หนึ่งพันแต้ม"หลินตงเลือกใช่โดยไม่ลังเลหลังจากหักแต้มศักดิ์สิทธิ์หนึ่งพันแต้มแล้ว ยังเหลืออีกสองร้อยสิบห้าแต้มทันใดนั้นหลินตงก็รู้สึกเหมือนถูกเข็มทิ่มแทงในหัว ซึ่งกินเวลาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มบวมและเจ็บอย่างช้า ๆหลินตงล้มตัวลงนอนบนโซฟา สมองมึนงง และจิตสำนึกพร่ามัวเล็กน้อยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่ทันใดนั้นหลินตงก็ลุกขึ้นนั่ง สมองปลอดโปร่งความรู้สึกในขณะนี้เหมือนตื่นขึ้นมาจากสภาวะเมาสุรา ไม่เพียงแต่สมองจะรู้สึกปลอดโปร่งเท่านั้น แม้แต่ประสาทสัมผัสก็เพิ่มขึ้นแล้วเขาได้ยินเสียงยุงบินอยู่ที่มุมบ้านด้วยซ้ำหลินตงรู้สึกตื่นเต้นมาก ในที่สุดพลั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 265
มหาวิทยาลัยชิงมู่ช่วงพักเที่ยงบนเก้าอี้ข้างทะเลสาบเทียมนักศึกษาสองคนกำลังคุยกันอยู่ที่นั่นแต่คนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ และอีกคนก็ยืนด้วยความเคารพต่อหน้าเขา"หลินตงยังไม่กลับมาเรียนเหรอ?" จางฮั่นหลินถามขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้"ตอบคุณชายฮั่นหลิน หลินตงไม่ได้มาเรียนเป็นเวลาสี่หรือห้าวันแล้ว" นักศึกษาที่ยืนอยู่ตอบพวกหลินตงมาที่มหาวิทยาลัยชิงมู่เพื่อแลกเปลี่ยนการศึกษา และก็อยู่ชั้นเดียวกันกับเขา ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ดีว่าหลินตงมาเรียนหรือไม่"ทันทีที่หลินตงกลับมา รีบแจ้งฉันทันที!""ครับ! คุณชายฮั่นหลิน!""เอาล่ะ ไม่มีเรื่องของคุณแล้ว ไปเถอะ!""ครับ!" นักศึกษาที่ยืนอยู่โค้งคำนับจางฮั่นหลินแล้วจากไปจางฮั่นหลินนั่งบนเก้าอี้และมองดูผืนน้ำอันเงียบสงบที่อยู่ไม่ไกล แต่อารมณ์ของเขากลับไม่สงบดาวมหาวิทยาลัยที่ตัวเองเอาใจมาสามปีแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะถูกนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่เพิ่งมาไม่กี่วันตัดหน้าไป?เดิมทีเขาไม่เชื่อข่าวลือเหล่านี้ แต่ภาพถ่ายเหล่านั้นและปฏิกิริยาของยุนซีทำให้เขาต้องเชื่อภาพน่าจะถ่ายในที่ที่ตัวเองนั่งอยู่ตอนนี้ ยุนซีพิงไอ้หนุ่มคนนั้นไม่ผิดแน่นอน ยิ่งไม่มีร่องรอยการตัดต่อเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 266
เวลาผ่านไปอีกสองวันก็มาถึงวันหยุดสุดสัปดาห์หลินตงยังคงวิ่งไปหาซื้อบ้านทุกวันแต่ เนื่องจากไม่มีการซื้อจำนวนมาก การเพิ่มแต้มศักดิ์สิทธิ์จึงค่อนข้างช้าเล็กน้อยสองวันก็เพิ่มขึ้นจากสิบห้าเป็นร้อยแปดแต้ม ใช้เงินไม่ถึงหมื่นล้านหลินตงคลิกที่ร่างกายของเขาอีกครั้งโดยไม่ลังเล ในท้ายที่สุดเหลือแต้มศักดิ์สิทธิ์อีกแปดแต้มและ ร่างกายก็ไปถึงเหนือมนุษย์ระดับที่สี่เมื่อเขากลับมาถึงโรงแรม หลินตงพบว่าโรงแรมแกรนด์สตาร์ดูคึกคักมากในวันนี้ มีรถหรูมากมายที่ทางเข้าจนแทบจะหยุดไม่ได้ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนจำนวนมากรวมตัวกันรอบ ๆ โรงแรม หลายคนถือป้ายและแบนเนอร์ และถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนหยุดยั้งไว้นี่กำลังตามดาราเหรอ?คนดังมาพักที่โรงแรมแกรนด์สตาร์?เขาต้องจอดรถไว้ในโรงรถใต้ดินหลินตงถูกหยุดเมื่อเขาเดินไปที่ประตู ในอดีตมีเด็กผู้หญิงสี่คนที่คอยต้อนรับอยู่ที่นี่ แต่วันนี้พวกเขากลายเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่คน"คุณผู้ชาย กรุณาแสดงบัตรห้องพักของคุณด้วย วันนี้ไม่อนุญาตให้ใครเข้ามานอกจากผู้พักอาศัยเก่าของโรงแรม" เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งกล่าวหลินตงกำลังจะพูด หยางหลิ่วในห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 267
เหยาเสวี่ยกำลังยิ้มและพูดคุยกับนักลงทุนที่มีพุงใหญ่และศีรษะล้านในสายตาของคนนอก เธอเป็นหนึ่งในสี่นักแสดงในประเทศหน้าใหม่ที่มีชื่อเสียงไม่จำกัดแต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้สถานการณ์ที่แท้จริงของตัวเอง ตัวเองเป็นเพียงของเล่นในสายตาของนายทุนเหล่านี้ครั้งนี้ตัวเองรับภาพยนตร์โปรดักชั่นใหญ่เรื่องหนึ่ง ด้วยเหตุนี้เธอจึงเตรียมตัวมานาน แต่เพราะตัวเองไม่ยอมนอนกับนักลงทุนดังกล่าว สุดท้ายก็ไม่ได้ทำให้นักลงทุนพอใจทำให้นักลงทุนต้องถอนการลงทุนชั่วคราว ผู้กำกับก็ด่าเธออย่างมาก แถมยังบอกกับเธอว่า เป็นเพราะเธอนักลงทุนถึงถอนทุน ถ้าเธอไม่สามารถดึงการลงทุนใหม่ ๆ ได้ ต่อไปอย่าคิดวนเวียนอยู่ในวงการหนังเลยกล่าวอีกนัยหนึ่งหากตัวเองไม่สามารถดึงดูดการลงทุนใหม่ได้ ตัวเองก็จะถูกแบน ด้วยตำแหน่งผู้กำกับใหญ่คนนี้ การแบนเธอที่เป็นคนใหม่ที่เพิ่งปรากฏตัวนั้นง่ายมากดังนั้นแม้ว่าตอนนี้เธอจะรังเกียจสายตาของนักลงทุนคนนี้ที่อยากกินคน แต่เธอก็ยังต้องยิ้มและพูดคุยกับเขาโชคดีที่นี่มีคนเยอะและเป็นคนที่มีหน้ามีตา มิฉะนั้นอีกฝ่ายน่าจะลงไม้ลงมือกับเธอโดยตรงแล้วบางครั้งเธออยากออกจากวงการบันเทิงจริงๆ โดยไม่ได้คิดถึงความร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 268
แต่เหยาเสวี่ยไม่สนใจเขาอีกต่อไปเหยาเสวี่ยเดินไปรอบ ๆ และพูดคุยกับนักลงทุนอีกสองคนที่อายุน้อยกว่าเล็กน้อยและค่อนข้างน่ามอง แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ อีกฝ่ายบอกว่าบริษัทไม่มีแผนที่จะลงทุนในหนังขนาดใหญ่เช่นนี้เนื่องจากแผนการลงทุนสำหรับหนังเรื่องนี้คือสามร้อยถึง ห้าร้อยล้าน ซึ่งเป็นเงินจริงและไม่ใช่ทุกคนที่สามารถนำออกมาได้แม้ว่าบางบริษัทจะมีมูลค่าตลาดมากกว่าพันล้านหรือหลายพันล้าน แต่หากถูกขอให้ใช้จ่ายหลายร้อยล้านโดยไม่ส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานปกติของบริษัท ก็จะมีบริษัทไม่มากนักที่สามารถทำได้"เป็นยังไงบ้าง? เสี่ยวเสวี่ย!" หญิงวัยกลางคนแสนสวยเดินเข้ามาถามเธอเป็นผู้จัดการของเหยาเสวี่ย เฉินหงก็เป็นคนที่เฝ้าดูเหยาเสวี่ยตั้งแต่สำเร็จการศึกษาและและก้าวไปทีละขั้นจนถึงวันนี้เหยาเสวี่ยส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่มีความคืบหน้าเลย พี่เฉิน ฝั่งพี่ล่ะ?""ฉันก็เหมือนกัน เห้อ! ทุกวันนี้มีบริษัทเพียงไม่กี่แห่งที่สามารถลงทุนในภาพยนตร์ที่มีทุนสร้างสูงขนาดนี้ พวกที่ลงทุนได้เราก็ไปติดต่อกันหมดแล้ว" เฉินหงถอนหายใจแล้วพูด"พี่เฉิน! พี่ว่าฉันมีแต่ทางสุดท้ายที่สามารถเดินได้แล้วใช่ไหม? ตลาดตอนนี้ก็เป็นแบบนี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 269
"เสี่ยวเสวี่ย นี่ใคร?" เฉินหงถามเสี่ยวเสวี่ยมีเพื่อนแบบนี้ด้วยเหรอ? ทำไมเธอถึงไม่รู้เลย!ต้องรู้ว่าเธอและเหยาเสวี่ยแทบจะตัวติดกัน พูดหยาบคายหน่อย เหยาเสวี่ยมีไฝกี่ที่บนตัวเธอรู้หมดทุกอย่างนอกจากนี้แวดวงเพื่อนของเสี่ยวเสวี่ยตัวเองก็รู้จักหมด ไม่เคยได้ยินว่ามีคนอย่างหลินตงเลย!หากสามารถนำหลินตงเข้าสตูดิโอได้ จับแต่งตัวใหม่ต้องเป็นบ่อเงินบ่อทองแน่นอน!ตอนนี้เป็นยุคของการต่อสู้ด้วยกระแสรูปร่างหน้าตาในปัจจุบันของหลินตงดึงดูดใจสาว ๆ ได้อย่างแน่นอนให้เธอจับแต่งสักหน่อย เธอรับประกันได้ ใช้เวลาไม่นานหลินตงจะกลายเป็นไก่ทอดในหมู่นักเรียนนักศึกษาและกลายเป็นเจ้าพ่อกระแสแน่นอนเมื่อถึงเวลานั้นพรีเซนเตอร์โฆษณาก็จะได้รับจนมือไม้อ่อน แม้ว่าจะได้รับความนิยมเพียงไม่กี่ปี แต่เงินที่ได้รับก็จะเพียงพอที่จะสนับสนุนพวกเขาไปตลอดชีวิตแล้ว"พี่หง นี่คือคุณหลินตง เขาคือคนที่ช่วยฉันที่หูเฉิงครั้งก่อน" เหยาเสวี่ยตอบ"ที่แท้ก็คุณหลินนี่เอง สวัสดีค่ะ! ฉันเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเสี่ยวเสวี่ย ฉันชื่อเฉินหงค่ะ!" เฉินหงยื่นมือขวาออกมาแล้วพูดกับหลินตงเรื่องที่หูเฉิงครั้งที่แล้ว เธอเคยได้ยินเสี่ยวเสวี่ยพูดถึ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
