บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 161 - บทที่ 170

"นายน้อยหลิน!"พวกเขาทั้งสองตะโกนพร้อมกัน"พ่อจวิน! อาการบาดเจ็บเป็นยังไงบ้าง? เมื่อไหร่จะได้ออกจากโรงพยาบาล?" หลินตงก้าวไปข้างหน้าแล้วถาม"หมอบอกว่าสองหรือสามวันก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ถ้านายน้อยหลินมีอะไร ก็สั่งมา ตอนนี้ผมก็สามารถออกจากโรงพยาบาลได้เลย หายดีแล้ว!" เซียวพ่อจวินตอบ"ไม่ต้อง! ฟังหมอดีกว่า! ไม่ขาดแค่สองสามวันนี้หรอก! แผนกรักษาความปลอดภัยที่ให้นายจัดตั้งเป็นอย่างไรบ้าง? ดึงมาได้กี่คน?""ตอนนี้แน่ใจว่ามาได้ประมาณสิบกว่าคน ยังมีบางส่วนกำลังลังเลอยู่! คาดว่าไม่เชื่อว่ามีสวัสดิการที่ดีขนาดนี้ ถ้าคนกลุ่มนี้มาก่อนสามารถส่งต่อข่าวกลับไปได้ คนที่เข้าร่วมจะต้องเยอะแน่นอน""ได้! งั้นก็รับสมัครสิบกว่าคนนั้นก่อน แต่ต้องดูนิสัยคนให้ดี! ฉันไม่อยากให้มีคนชั่วร้ายในแผนกรักษาความปลอดภัยของฉันในอนาคต!""นายน้อยหลินวางใจได้! คนที่ผมหาน่าเชื่อถือมาก แม้ว่าพวกเราเป็นทหารรับจ้าง แต่ก็เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับการปกป้องความปลอดภัยของนายจ้างเป็นหลัก ไม่ใช่ทหารรับจ้างแบบนักฆ่าแบบนั้น พูดไปแล้ว พวกเรากับพวกเขายังคงเป็นศัตรูตัวฉกาจ เพราะเป้าหมายการลอบสังหารของพวกเขา มักจะเป็นนายจ้างที่เราต้องป

มีเพียงการจับคู่หลินตงกับลูกสาวของตัวเองเท่านั้นที่สามารถบรรลุผลประโยชน์สูงสุดของตระกูลเฉินได้แม่ชเฉินเห็นข้อความของน้องสาวตัวเองแล้ว หลังจากชั่งน้ําหนักข้อดีและข้อเสียแล้ว เธอรู้สึกว่าน้องสาวพูดถูกตอนนี้นอกจากลูกชายเฉินฮุยแล้ว ตระกูลเฉินของพวกเขายังไม่ได้รับผลประโยชน์ที่สําคัญหากสามารถจับคู่หลินตงกับหลานสาวของตัวเองและเพิ่มญาติกันได้จริง ๆ ตระกูลเฉินของพวกเขาถึงจะถือว่าพึ่งพาหลินตงได้จริง ๆเมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาแต่ละคนขับรถหรูไปกลับชูเฉิง สง่าไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแน่นอนเมื่อนึกถึงตรงนี้ เธอพูดกับหลินกั๋วยิงว่า "แม่ยาย! ตอนนี้หลินตงอายุเท่าไหร่แล้ว?""ยี่สิบเอ็ดย่างยี่สิบสอง อีกปีก็จะเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว! เห้อ เวลาผ่านไปเร็วมากจริง ๆ" หลินกั๋วยิงตอบ"แล้วเขามีแฟนหรือยัง?" แม่เฉินถามอีกครั้ง"เรื่องนี้ผมไม่แน่ใจเลย! ตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย เขายุ่งกับการทำงานพาร์ทไทม์ในวันหยุดและไม่ค่อยกลับมา! โทรกลับมาเป็นครั้งคราวก็ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเราเลย!""บ้านสะใภ้ เธอดู หลานสาวของฉันอายุพอ ๆ กับหลินตง และหน้าตาก็ไม่เลว รู้หนังสือมีมารยาท พวกเราก็รู้จักภูมิหลังเธอดี ไม่งั้นเราจะจั

หมอตู!ในอพาร์ตเมนต์ระดับไฮเอนด์จ้าวซวนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในชุดนอน และเพิ่งวางสายโทรศัพท์จากหลินตง และกำลังจะโทรหาลูกน้องเพื่อเร่งความคืบหน้าหลินตงบอกทางโทรศัพท์ว่าตราบใดที่ได้ผลงาน ไม่ต้องกลัวการใช้เงิน น่าจะอยากทำอะไรเร่งด่วนออกมาให้ครอบครัวดูในทีวีบอกไว้ไม่ใช่เหรอว่าเมื่อลูก ๆ ของครอบครัวใหญ่ ๆ แย่งชิงตำแหน่งหัวหน้าครอบครัว พวกเขาจะสู้ตายกันหมด?บางทีตอนนี้หลินตงอาจจะกำลังแข่งขันเพื่อสถานะในครอบครัว? กำลังเผชิญกับอันตรายแบบนี้ด้วยเหรอ?ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องเร่งความเร็วให้เร็วขึ้น ตอนนี้เธอและหลินตงต่างก็เป็นคนบนเรือลำเดียวกัน จะรุ่งหรือล่วงไปด้วยกันหากหลินตงล้มเหลวในการเป็นทายาท ชีวิตของเธอก็คงไม่ง่าย และนอกจากนี้ เธอยังคงมีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ต่อหลินตงดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการให้หลินตงล้มเหลว ดังนั้นตัวเองจึงต้องทำงานหนักขึ้นในเมื่อไม่กลัวเสียเงิน การทำงานย่อมต้องง่ายกว่าสองเท่าเพิ่งโทรหาลูกน้องเสร็จ เร่งให้พวกเขาสรุปการลงทุนอย่างรวดเร็ว และได้ติดต่อบริษัทขนาดใหญ่หลายแห่งที่มีความตั้งใจทางการเงินเพื่อพบกันในวันพรุ่งนี้เวลานี้ผู้หญิงที่มีรูปร่างยอดเยี่ยมคนหนึ

ลู่เฉินเป็นทายาทที่กําหนดโดยชายชราตระกูลลู่ แม้ว่าคนอื่น ๆ จะไม่ยอมเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีทางเลือก ในตระกูลลู่ ชราตระกูลลู่ก็คือพระเจ้าไม่มีใครกล้าคัดค้านสิ่งที่เขาพูด แม้ว่าจะไม่พอใจก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ ได้แต่ฝังมันไว้ในใจเท่านั้นหลินตงตามลู่เฉินสองพี่น้องเข้าไปในห้องโถงหลักด้วยกันก็เห็นชายชราที่มีรอยย่นเต็มหน้า นั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะกาแฟด้านหน้าของเขามีหม้อน้ำชาร้อน ๆ วางอยู่ ข้างหลังมีชายวัยกลางคนสี่คนยืนอยู่ สองคนในนั้นคือสองคนที่ถูกลุงซานที่อยู่ข้าง ๆ ฉินเจิงโจมตีได้รับบาดเจ็บสาหัสในฟู่ลี่จินซาครั้งที่แล้ว"คุณปู่!""คุณปู่!"สองพี่น้องลู่เฉินนั่งซ้ายขวาต่อหน้าชายชราแล้วเรียกชายชรายิ้มและพยักหน้า จากนั้นมองไปที่หลินตง"สวัสดีครับคุณปู่ลู่!" หลินตงทักทายอย่างสุภาพลู่รุ่ยไม่ได้พูดเพียงแค่มองดูหลินตงอย่างระมัดระวังกระบวนการนี้ใช้เวลาประมาณหนึ่งหรือสองนาทีก่อนที่ลู่รุ่ยจะพูดว่า "ไม่เลว! ไม่เลว! สมกับเป็นฮีโร่หนุ่มที่สามารถเอาชนะฉินเจิงได้!""คุณปู่ลู่ชมเกินไปแล้ว หลินตงอายเล็กน้อย!" หลินตงพูดอย่างถ่อมตัว"หนุ่มหลิน นายก็ไม่จําเป็นต้องถ่อมตัว ฉินเจิงก็ถือว่าเป็นคนที่ดีเด

เดิมทีเขาคิดว่าชายชราตระกูลลู่เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง แต่หลังจากพบกันจึงพบว่าก็เป็นแค่ชายชราไม้ใกล้ฝั่งจิตวิญญาณของหลินตงนั้นแข็งแกร่งมากจนเขาไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามจากชราตระกูลลู่เลยแม้แต่น้อยในตอนนี้บางทีชราตระกูลลู่อาจเคยแข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้เขาเป็นชายชราธรรมดาอย่างชัดเจนมันยากที่จะจินตนาการว่าครอบครัวที่ยิ่งใหญ่สุด ๆ ถูกสร้างขึ้นจากชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขาหากชายชราหายไม่อยู่อย่างกะทันหัน อาคารใหญ่ของตระกูลลู่ก็จะพังทลายลง"หลินตงไม่รู้! ขอให้คุณปู่ลู่ชี้แนะด้วย!" หลินตงถามไม่ใช่ว่าเขาอยากรู้อยากเห็นหรืออะไร แต่เมื่อลู่รุ่ยหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมา เขาจะต้องพูดต่ออย่างแน่นอนเขาเพียงแค่ถามไปตามน้ำเท่านั้นแน่นอน ลู่รุ่ยพูดต่อ: "นั่นเป็นเพราะฉันยังมีอีกตัวตนหนึ่ง!""ตัวตนอะไร?" หลินตงถามอย่างให้ความร่วมมือ"สมาชิกเกษียณอายุของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี!""สมาชิกเกษียณอายุของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี? นี่เป็นองค์กรอะไร?" หลินตงถามอย่างสงสัย!"ถ้าจะพูดถึงองค์กรนี้ ก็ต้องพูดถึงกลุ่มนักรบก่อน ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน กลุ่มนักรบก็ไม่เคยหายไป แต่สําหรับ