เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 168
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 169
หลังจากลู่เซียวเซียวจากไป หลินตงก็คุยกับชายชราตระกูลลู่อีกสองสามคำ ชายชราตระกูลลู่ให้ลู่เฉินอยู่กับหลินตงและตัวเองก็ลุกขึ้นไปข้างบนระหว่างรับประทานอาหารกลางวัน ลู่เซียวเซียวยังคงหน้าแดง! และหลบหลีกหลินตงตลอดเวลาไม่กล้ามองเขาหลังอาหารกลางวัน หลินตงต้องการจากไป แต่ถูกชายชราตระกูลลู่เรียกไปที่ห้องหนังสือตามลำพัง"หนุ่มหลินเชิญนั่ง!" ลู่รุ่ยนั่งอยู่บนโซฟาในห้องหนังสือและพูดกับหลินตงหลินตงหาที่นั่งและไม่ตอบกลับ รอให้อีกฝ่ายพูดน่าจะมีอย่างอื่นที่ชายชราตระกูลลู่เรียกเขามา"หนุ่มหลิน นายคิดว่าสถานการณ์ตอนนี้ของตระกูลลู่ของฉันเป็นอย่างไรบ้าง?" ลู่รุ่ยถาม"ยิ่งใหญ่สุด ๆ!" หลินตงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดเขาไม่รู้ว่าทําไมลู่รุ่ยถึงถามแบบนี้ แต่เท่าที่เขารู้ ตระกูลลู่ในเจียงเฉิงและแม้แต่มณฑลเจียงหนานทั้งหมด ยิ่งใหญ่สุด ๆ จริง ๆ"ยิ่งใหญ่สุด ๆ เป็นเพียงภายนอกเท่านั้น ถ้าจู่ ๆ ฉันไม่อยู่แล้ว ตระกูลลู่ก็ไม่มีใครสามารถแบกรับภาระหนักนี้ได้ ตระกูลลู่เป็นเนื้ออ้วนชิ้นหนึ่ง ใคร ๆ ก็อยากกัดสักคำแบบนั้น" ลู่รุ่ยถอนหายใจหลินตงตกตะลึงพูดว่า "นี่เป็นไปไม่ได้มั้ง! ผมคิดว่าพี่ลู่เฉินน่าจะมีความสามาร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 170
เดิมทีเขาคิดว่าชายชราตระกูลลู่เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง แต่หลังจากพบกันจึงพบว่าก็เป็นแค่ชายชราไม้ใกล้ฝั่งจิตวิญญาณของหลินตงนั้นแข็งแกร่งมากจนเขาไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามจากชราตระกูลลู่เลยแม้แต่น้อยในตอนนี้บางทีชราตระกูลลู่อาจเคยแข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้เขาเป็นชายชราธรรมดาอย่างชัดเจนมันยากที่จะจินตนาการว่าครอบครัวที่ยิ่งใหญ่สุด ๆ ถูกสร้างขึ้นจากชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขาหากชายชราหายไม่อยู่อย่างกะทันหัน อาคารใหญ่ของตระกูลลู่ก็จะพังทลายลง"หลินตงไม่รู้! ขอให้คุณปู่ลู่ชี้แนะด้วย!" หลินตงถามไม่ใช่ว่าเขาอยากรู้อยากเห็นหรืออะไร แต่เมื่อลู่รุ่ยหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมา เขาจะต้องพูดต่ออย่างแน่นอนเขาเพียงแค่ถามไปตามน้ำเท่านั้นแน่นอน ลู่รุ่ยพูดต่อ: "นั่นเป็นเพราะฉันยังมีอีกตัวตนหนึ่ง!""ตัวตนอะไร?" หลินตงถามอย่างให้ความร่วมมือ"สมาชิกเกษียณอายุของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี!""สมาชิกเกษียณอายุของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี? นี่เป็นองค์กรอะไร?" หลินตงถามอย่างสงสัย!"ถ้าจะพูดถึงองค์กรนี้ ก็ต้องพูดถึงกลุ่มนักรบก่อน ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน กลุ่มนักรบก็ไม่เคยหายไป แต่สําหรับ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 171
หลังจากที่ลู่รุ่ยพูดจบ หลินตงก็เข้าใจแล้วหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติคงเป็นองค์กรที่ยอดเยี่ยมมากชายชราลู่เคยเป็นสมาชิกขององค์กรนี้ แต่เกษียณเนื่องจากได้รับบาดเจ็บ แต่ก่อนที่เขาจะตาย องค์กรจะยังคงรักษาตระกูลลู่ของเขาไว้ให้ปลอดภัยแต่นี่มีข้อกําหนดเบื้องต้นว่าตระกูลลู่ต้องเป็นฝ่ายที่มีเหตุผล ถ้าตระกูลลู่เองต้องการล่วงละเมิดผู้อื่น องค์กรนี้จะไม่สนใจพูดง่าย ๆ ก็คือ คุณมีผู้สนับสนุนเมื่อคุณมีเหตุผล และคุณต้องแบกรับเมื่อคุณไม่มีเหตุผลลู่เฉินหยิบอาวุธออกมาและต้องการฆ่าคนของฉินเจิง นั่นก็คือไม่สนใจ ตายก็ตายเปล่าแต่ทำไมชายชราคนนี้พูดกับตัวเองเยอะขนาดนี้?ยังบอกว่าจะให้ของขวัญชิ้นใหญ่ตัวเอง?หรือว่าจะให้ฉันเข้าร่วมหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติ?ถ้าเข้าร่วมได้ก็ดี งั้นเราก็ถือว่าเป็นคนที่มีสถานะและมีที่พึ่งพิงแล้ว อย่างน้อยใช้เงินสักหน่อยก็ไม่ต้องกลัวอีกแล้วใช่ไหม?ฉันไม่ได้ขโมยหรือปล้น ใช้เงินของตัวเอง ถ้าคนอื่นอิจฉาและมารบกวน ก็ถือว่าสมเหตุสมผลใช่ไหม?พอคิดแบบนี้แล้ว หลินตงกลับรู้สึกดีคือไม่รู้ว่ามีข้อจำกัดอะไรหรือเปล่า?จะต้องไปทํางานเก้าโมงเช้าเลิกห้าโมงเย็นทุกวันหรือเปล่า?
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 172
ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่กล้าปล่อยออร่าใส่ลู่รุ่ย เขากลัวที่จะส่งชายชราที่ไร้พลังคนนี้ไปตอนนี้เลยหลินตงกลับไม่รู้ว่าอะไรที่เป็นระบบไม่ระบบ ไม่มีใครคิดในแง่นี้เลยความแข็งแกร่งของโลกนี้ถูกฝึกฝนทีละขั้นตอน ไม่มีวิธีที่จะประสบความสําเร็จอย่างรวดเร็วและไม่มีเรื่องปาฏิหาริย์แม้แต่คนที่มีพรสวรรค์ก็ต้องฝึกตั้งแต่เด็ก เมื่อผ่านช่วงเวลาที่ดีที่สุดแล้ว ก็สามารถใช้ชีวิตธรรมดาได้เท่านั้นดังนั้นแม้ว่าบางคนจะตรวจสอบภูมิหลังของเขาได้ แต่ก็จะคล้ายกับที่ลู่รุ่ยคาดเดาเท่านั้น"หนุ่มหลินไม่จําเป็นต้องตื่นตระหนก เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ใช่ศัตรู ส่วนเรื่องที่ฉันตรวจสอบนาย นายควรขอบคุณฉันมากกว่า เพราะหลังจากฉันตรวจสอบเสร็จ ฉันก็ซ่อนตัวตนของนายไว้ และเวลาต่อมามีคนอย่างน้อยสามกลุ่มได้ตรวจสอบภูมิหลังของนาย แต่ตรวจสอบอะไรไม่ได้เลย" ลู่รุ่ยอธิบายออร่าที่หลินตงเพิ่งปล่อยออกมานั้นแข็งแกร่งมาก!แม้ว่าออร่าจะไม่ได้มุ่งตรงไปที่เขา แต่ในฐานะอดีตยอดฝีมือรายการเสือ แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะหายไปในขณะนี้ การรับรู้ของยอดฝีมือรายการเสือยังคงอยู่หลินตงแข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนที่เขาถึงจุดสูงสุดเสียอีก!ยิ่งทำใ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 173
ลู่รุ่ยกล่าวต่อไปว่า "หน่วยปฏิบัติการพิเศษเป็นหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายที่จัดตั้งขึ้นโดยรัฐต่อกลุ่มนักรบในประเทศ ในเมื่อมีสำหรับภายใน ก็ย่อมมีสำหรับภายนอก""สำหรับภายนอก? สำหรับนักรบต่างชาติ?" หลินตงถาม"ถูกต้อง! สันติภาพระหว่างประเทศไม่ได้สงบสุขอย่างที่เห็นภายนอก อย่างไรก็ตาม ทุกคนตกลงที่จะไม่ใช้อาวุธทำลายล้างสูงเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียชีวิต ดังนั้นเราจึงทำได้เพียงใช้อาวุธเพื่อสำรวจส่วนลึกของกันและกัน""และองค์กรที่มีเป้าหมายนักรบต่างชาติเรียกว่าเหยี่ยว หากคุณสามารถเข้าร่วมสององค์กรนี้ในเวลาเดียวกัน ข้อมูลของคุณจะเป็นระดับสูงสุดของประเทศ นอกจากคนไม่กี่คนแล้ว ไม่มีใครสามารถค้นดูได้ ตราบใดที่คุณไม่ทรยศต่อประเทศ คุณก็เท่ากับมีเครื่องรางสองอัน""สามารถเข้าร่วมสององค์กรนี้ในเวลาเดียวกันได้?" หลินตงถามอีกครั้ง"ได้ แต่ก็มีเงื่อนไขบางประการ"หลินตงออกมาจากห้องหนังสือของชายชราลู่ ทักทายพี่น้องลู่เฉินและลู่เซียวเซียวและออกจากบ้านตระกูลลู่เขาต้องกลับไปวิเคราะห์สิ่งที่ชายชราลู่บอกเขาในวันนี้นอกจากหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติแล้ว ยังมีองค์กรชื่อเหยี่ยวซึ่งเป็นองค์กรที่มีเป้าหมายเป็นนักรบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 174
"หัวหน้า! ผมไม่มีหน้าที่จะโทรหาคุณ ปีนั้นไม่สามารถทำภารกิจที่คุณให้สำเร็จได้!" ลู่รุ่ยกล่าว"ไร้สาระ! เรื่องในปีนั้นเป็นเพราะข่าวกรองผิดพลาด เลยทําให้ภารกิจล้มเหลว ไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่คุณกลับจ่ายราคาหนัก ท้ายที่สุดแล้ว องค์กรก็ยังเป็นหนี้คุณอยู่""หัวหน้า! เรื่องปีนั้นผ่านไปหลายปีแล้ว อย่าเพิ่งพูดถึงอีกเลย ครั้งนี้ผมโทรหาคุณเพื่อแนะนําใครสักคนให้คุณ เขาอยากสอบบุคคลภายนอก""ใคร?""ยอดฝีมืออันดับต้น ๆ ของรายการเสืออายุประมาณยี่สิบปี!""อะไรนะ! คุณแน่ใจเหรอ? แล้วภูมิหลังตัวตนล่ะ? เป็นลูกหลานของตระกูลใหญ่ไหน? หรือผู้สืบทอดลับคนไหน?""ไม่ใช่ลูกตระกูลใหญ่! ภูมิหลังสะอาดมาก แต่คงมีอาจารย์ท่านหนึ่ง รายละเอียดเป็นใครยังตรวจสอบไม่พบ เดี๋ยวผมจะส่งข้อมูลให้คุณ""ได้! ในเมื่อคุณเป็นคนแนะนำ ผมเชื่อคุณแน่นอน! จะมาจิงตูเมื่อไหร่? เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว! ถ้าไม่รวมตัวกันอีก เราจะฝังดินกันแล้ว""หัวหน้า! มีโอกาสผมจะมา!""โอเค! แล้วฉันจะรอคุณ!"หลังจากที่ลู่รุ่ยวางสาย เขาก็โทรออกอีกครั้งอีกฝ่ายก็เป็นชายชราเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ของหน่วยปฏิบัติการพิเศษ แต่เป็นของเหยี่ยวเขาได้รับโควตาการสอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 175
จิงตูในบ้านสวนโบราณหลังหนึ่งชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่สนาม พลิกดูข้อมูลที่ลู่รุ่ยเพิ่งส่งมา ข้อมูลมีความหนามาก มีเจ็ดหรือแปดหน้า โดยพื้นฐานแล้วเล่าถึงประสบการณ์ยี่สิบเอ็ดปีก่อนหน้านี้ของหลินตง ชายชราดูช้า ๆชายวัยกลางคนที่สง่างามสองคนยืนอยู่ด้านหลังชายชราชายชราคนนี้ดูเหมือนจะอายุไม่น้อยแล้ว อย่างน้อยก็ไม่น่าจะแตกต่างจากลู่รุ่ยมากนักแต่เขาแตกต่างจากลู่รุ่ย ลู่รุ่ยเต็มไปด้วยรอยย่นและจิตวิญญาณที่ซบเซา ดูเหมือนว่าวาระกําลังจะมาถึงแต่เขามีใบหน้าเหมือนเด็ก ผมขาว และมีจิตวิญญาณที่เต็มเปี่ยม แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่อีกยี่สิบสามสิบปีก็ไม่มีปัญหาเลยชายชราคนนี้ก็คือถังไห่หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี เขาอยู่ในตําแหน่งหัวหน้ากลุ่มบีนี้มานานกว่าสามสิบปีแล้ว แต่ก็ยังแข็งแกร่งไม่ใช่ว่าเขาโลภอำนาจและไม่เปิดโอกาสให้คนหนุ่มสาว จริง ๆ แล้วเขาทำรายงานและยื่นขอเกษียณอายุหลายฉบับแต่ไม่ได้รับการอนุมัติเลยเพราะจนถึงตอนนี้กลุ่มบียังหาคนที่สามารถป้องปรามได้ทั้งกลุ่ม และประสานงานภาพรวมมาทดแทนเขาไม่ได้กลุ่มบีซึ่งเป็นหน่วยงานสำคัญของประเทศในการรักษาความสงบเรียบร้อยของนักรบภายในประเทศมีภารก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 176
ถังไห่พูดจบก็ไม่สนใจทั้งสองคนอีกต่อไป เรียกเจ้าหน้าที่ของเขาและกดหมายเลขโทรศัพท์ที่เข้ารหัส"ป๋าถัง! เรื่องอะไร? ยังมีปัญหาที่พวกคุณจัดการไม่ได้อีกเหรอ? อยู่ที่ไหน? ฉันจะส่งคนไปเดี๋ยวนี้!" เสียงดังมาจากโทรศัพท์"ป๋าสวี! หาคุณครั้งนี้เป็นเรื่องดี!" ถังไห่กล่าว"เรื่องดี? คุณหาฉันจะมีเรื่องดีอะไรได้อีก? สมาชิกกลุ่มบีได้รับการเลื่อนตําแหน่งแล้วเหรอ? เป็นใคร?" สวีว่านหลี่ถาม"ไม่ใช่! คือจะแนะนําคนให้คุณ!""แนะนำคนให้ฉัน? ใคร?""เด็กอายุยี่สิบเอ็ดปีที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายการเสือ!""แม่ง! คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ล้อเล่น?""ไร้สาระ! มันสนุกไหมที่ฉันจะล้อเล่นกับคุณ?""รีบบอกฉันหน่อยว่าเป็นใคร? ประสบความสําเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย! ภูมิหลังอะไร? ไม่ใช่ว่าจะเป็นลูกหลานของตระกูลใหญ่คนไหน? หรือผู้สืบทอดลับคนไหน?" สวีว่านหลี่ถามถ้าเป็นตระกูลใหญ่หรือผู้สืบทอดลับ คุณค่าก็ลดลงมาก คนแบบนี้จะให้ความสําคัญกับผลประโยชน์ของครอบครัวเป็นอันดับแรกเท่านั้นแม้ว่าประเทศจะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะฝึกฝนเขา แต่เขาจะไม่เสียสละชีวิตเพื่อประเทศชาติ"ไม่ใช่ทายาทของครอบครัวใหญ่หรือผู้สืบทอดลับ ภูมิหลังของเขาสะ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1323
"ไม่เป็นไร! ฉันสบายดี! ไม่ต้องกังวลนะทุกคน ฉันแค่กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่และมัวแต่หมกมุ่นเกินไปหน่อย" หลินตงกล่าวอย่างรวดเร็วในที่สุดเรื่องนี้ก็ทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ ตราบใดที่หลินตงไม่เป็นไรก็พอแล้วแม้ว่าหลินตงจะฟื้นกลับมาแล้วแต่สิ่งที่เกิดขึ้นในใจนั้นน่าประทับใจกว่าความเป็นจริงเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้กันแน่?ทำไมภาพนั้นถึงผุดขึ้นมาในหัวเขาอย่างกะทันหันหลินตงรู้สถานการณ์ของตัวเองดีเขาไม่เคยคิดถึงแง่มุมนั้นเลยแม้ว่าผู้หญิงสวยอย่างไป๋หลี่เหยียนหงจะน่าดึงดูดใจผู้ชายมากก็ตามแต่หลินตงก็ถือได้ว่าเป็นคนที่ถูกล่อลวงมาเป็นเวลานานมีสาวสวยหลายคนอยู่รอบตัวเขา รวมถึงหวงฝู่ซีเยว่ ซึ่งล่อลวงเขาด้วยกลอุบายต่างๆ ทุกวันเขาจึงค่อยๆ กลายเป็นมีภูมิคุ้มกันในระดับหนึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนาความคิดที่สกปรกเช่นนี้ เมื่อเห็นสาวสวยไม่อย่างนั้นเขาจะไม่แตะต้องสาวสวยเหล่านี้ อย่างหวงฝู่ซีเยว่ได้อย่างไรจนกระทั่งตอนนี้?หลินตงกำลังครุ่นคิดว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของเขาที่นี่หัวใจของไป๋หลี่เหยียนหงกลับเกิดคลื่นลูกใหญ่ขึ้นมานี่....นี่......นี่คือพลังจิตวิญญาณงั้นเหรอ?เป็นไปไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1322
หลินตงถูกผลักให้ถอยห่างออกไปหลายร้อยเมตรไป๋หลี่เหยียนหงยังคงยืนอยู่ข้างหวงฝู่ซีเยว่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆในขณะนี้ เฉินจิงจื่อหานปรากฏตัวในตำแหน่งระหว่างไป๋หลี่เหยียนหงและหลินตงด้วย"ทั้งสองคน! ทั้งสองคน! มีอะไรก็ค่อยพูดกัน อย่าได้ลงไม้ลงมือกันเลย"หลังจากเฉินจิงจื่อหานพูดจบ เขาก็มองไปที่ไป๋หลี่เหยียนหงและโค้งคำนับต่อ "ป้าหง! หลินตงคือคนที่ผมวางแผนจะพาเข้าไปในสำนักเทียนซิง ได้โปรดแสดงความเมตตาด้วย ฉันต้องขอโทษคุณแทนเขาด้วย ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นอารยธรรมระดับต่ำ และเขาไม่รู้ตัวตนของคุณ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"จากนั้นเขาก็หันไปหาหลินตงและพูดว่า "น้องหลิน วางใจเถอะ! ฉันรับรองกับนายว่าป้าหงไม่มีเจตนาไม่ดีอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นด้วยความแข็งแกร่งของเธอ นายคงหายไปจากโลกนี้ไปนานแล้ว"หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี จ้าวซวน และคนอื่นๆ รีบไปหาหลินตง“หลินตง! คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”“พี่หลินตง! คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”พวกเขาทั้งหมดถามด้วยความกังวล“ฉันไม่เป็นไร!!!” หลินตงตอบจากนั้นเขาก็ส่ายหัว ซึ่งรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยและขยับร่างกาย รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวบ้าเอ๊ย!ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งชะมัด!แค่ปล่อย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1321
ไป๋หลี่เหยียนหงไม่สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมหลินตงถึงยังไม่สะทกสะท้าน จึงหันไปมองตัวละครหลักในเรื่องนี้แล้วพูด: "น้องซีเยว่ เธออยากไปกับฉันไหม?""ฉันจะฟังหลินตง!" หวงฝู่ซีเยว่ตอบไป๋หลี่เหยียนหงพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งและคิดสักครู่ก่อนจะพูดว่า "น้องซีเยว่! หลินตงได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและมีอายุยืนยาวไม่สิ้นสุด ตราบใดที่เขาไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา เขาก็แทบจะอยู่ยงคงกระพัน แต่เธอไม่ใช่ หากไม่ได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร สามพันปีคือขีดจำกัด และผู้คนจะค่อยๆ เสื่อมถอยและแก่ชราลงตามกาลเวลา อย่างไรก็ตาม หลินตงสามารถรักษาความเยาว์วัยเอาไว้ได้ตลอดไป เธอยอมรับได้ไหมว่า ภายในหนึ่งหรือสองพันปี คู่รักจะกลายเป็นปู่ย่าตายาย"นี่ไม่เพียงแต่เป็นสิ่งที่หวงฝู่ซีเยว่ไม่ต้องการเผชิญ แต่ยังเป็นสิ่งที่ยุนซี จ้าวซวน และคนอื่นๆ ไม่ต้องการเผชิญด้วยพวกเธอทั้งหมดจะแก่ในอนาคตหลินตงสามารถรักษารูปลักษณ์ปัจจุบันของเขาเอาไว้ได้เมื่อเดินเคียงข้างเขา ผู้คนจะคิดว่าพวกเขาอยู่คนละรุ่นกัน“ฉันไม่สนใจ! ไม่ว่าพวกเธอจะเปลี่ยนไปอย่างไร ฉันจะอยู่กับพวกเธอจนถึงวินาทีสุดท้าย” หลินตงกล่าวอย่างหนักแน่นอย่างไรก็ตาม ไป๋หลี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1320
อีกไม่กี่ร้อยปีข้างหน้า คนในหมู่พวกเธอคงเหลือแค่หลินตงและหวงฝู่ซีเยว่เท่านั้น!เมื่อถึงเวลานั้น ทั้งสองคนก็คงสามารถสำรวจจักรวาลร่วมกันได้อย่างสบายใจไร้กังวล"ซีเยว่เป็นเพียงผู้หญิงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เธอจะทำให้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลอย่างพี่หงเห็นคุณค่ามากขนาดนั้นได้อย่างไร?"หลินตงไม่หวั่นไหวกับคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงได้ง่ายๆหากไป๋หลี่เหยียนหงต้องการพาตัวหวงฝู่ซีเยว่ไปต้องแจ้งให้เขาทราบอย่างชัดเจนว่าทำไมมิฉะนั้นหลินตงจะไม่เห็นด้วยอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ ต้องรู้จักระวังตัวไม่สามารถไว้วางใจใครซักคนที่เพิ่งพบเจอเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำแม้ว่าตอนนี้เขาจะได้สนทนาอย่างดีกับเฉินจิงจื่อหานแล้ว หลินตงก็จะไม่ไว้วางใจเขาอย่างเต็มที่ความไว้วางใจระหว่างผู้คนต้องสร้างขึ้นจากปฏิสัมพันธ์ที่สะสมมาเป็นเวลานาน"คุณคิดว่าฉันกำลังโกหกคุณอยู่หรือเปล่า?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ฉันรู้สึกสับสนนิดหน่อยเท่านั้น" หลินตงตอบ"คุณพูดไปแล้วว่าน้องซีเยว่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ ในขณะที่ฉันเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่เหนือกว่า แล้วมีเหตุผลอะไรให้ฉันหลอกลวงเธอได้ล่ะ ส่วนเหตุผลที่แท้จริง ฉันยังบอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1319
แววตาของหวงฝู่ซีเยว่เต็มไปด้วยคำถาม หลินตงเองก็รับรู้ได้เป็นอย่างดีเมื่อพิจารณาจากตำแหน่งของคนทั้งหกคนนี้ในแถว ไม่มีข้อสงสัยเลยว่าเฉินจิงจื่อหานและหญิงงามวัยกลางคนที่อยู่แถวหน้ามีสถานะสูงสุดและเฉินจิงจื่อหานยังเรียกอีกฝ่ายว่าป้าหงด้วยเห็นได้ชัดว่าหญิงวัยกลางคนมีศักดิ์อาวุโสกว่าดังนั้นหญิงงามผู้เปี่ยมด้วยรัศมีเย้ายวนใจคนนี้คือผู้นำ?แล้วเหตุใดตอนนี้เธอถึงต้องการรับหวงฝูซียวี่เป็นลูกศิษย์ มีอะไรแอบแฝงหรือไม่?จริงหรือโกหกกันแน่?ความคิดของหลินตงก็เหมือนกับของหวงฝู่ซีเยว่หากอีกฝ่ายเป็นผู้ชายไม่ว่าหวงฝู่ซีเยว่จะตอบรับหรือไม่ หลินตงก็จะปฏิเสธโดยไม่ลังเลแต่ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากกว่าหวงฝู่ซีเยว่ และหลินตงก็เข้าใจได้ยากเล็กน้อยหากอีกฝ่ายต้องการรับหวงฝู่ซีเยว่เป็นศิษย์อย่างจริงใจ หลินตงก็ย่อมเห็นด้วยอย่างแน่นอนปีต่อๆ ไปนั้นทั้งเหงาและเดียวดาย หากมีใครสักคนที่คุ้นเคยอยู่ข้างๆ ก็คงจะดีไม่น้อยหลินตงหวังว่ายุนซีและคนเหล่านี้จะสามารถทะลุทะล่วงไปสู่อาณาจักรนิรันดร เป็นอมตะเหมือนเขา และเดินเคียงข้างกันตลอดไปน่าเสียดายที่เขารู้ว่าความปรารถนานี้ยากเกินไปที่จะบรรลุอาณาจักรนิรั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1318
และไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆแม้ว่าพรสวรรค์จะดี แต่ก็ไม่คุ้มที่จะพิจารณาเมื่อเทียบกับอัจฉริยะที่เคยต้องการสั่งสอนจากไป๋หลี่เหยียนหงแต่เนื่องจากไป๋หลี่เหยียนหงเป็นฝ่ายต้องการรับศิษย์ต้องมีบางอย่างที่เขาไม่รู้เป็นแน่สำหรับเรื่องที่ว่ามันคืออะไร!เฉินจิงจื่อหานก็ไม่รู้เช่นกันดูเหมือนว่าวิชาดวงตาจักรวาลของตนเอง ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ!เขาต้องฝึกฝนต่อไปอย่างหนักเมื่อกลับไป"เอ๋???"หวงฝู่ซีเยว่ตกตะลึงไปชั่วขณะเกิดอะไรขึ้น?ทำไมผู้หญิงสวยคนนี้ถึงต้องการพาเธอไป?เพื่อดูโลกภายนอก?คำพูดแบบนี้เหมือนกับหลอกเด็กถ้าอีกฝ่ายเป็นผู้ชายหวงฝู่ซีเยว่ก็ยังพอคิดได้เพราะยังไง เธอเคยเจอผู้ชายหลายคนที่หลงใหลในความงามของเธอแต่คราวนี้อีกฝ่ายเป็นผู้หญิงที่สวยงามอย่างน่าทึ่ง ซึ่งแผ่รัศมีแห่งความเย้ายวนยิ่งไปกว่านั้นหวงฝู่ซีเยว่รู้สึกว่าอีกฝ่ายน่าดึงดูดใจกว่าตัวเธอเองเพียงแค่ดูท่าทางที่หลงใหลของผู้ชายบนโลกที่อยู่รายล้อมก็ชัดเจนแล้วตั้งแต่วินาทีที่ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัว พวกเขาก็หลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้นมีเพียงไม่กี่คนที่ไม่ได้รับผลกระทบคนที่ไม่ได้รับผลกระทบเหล่านี้ ยกเว้นคนหนุ่มอย่างหลินตง ส่วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1317
"ยากไป! แต่ตอนนี้ฉันยังไปไม่ได้! บางทีฉันอาจจะออกไปดูในอนาคต แต่ไม่ใช่ตอนนี้!" หลินตงส่ายหัวและพูด"นาย...เฮ้อ! หลินตง พูดตามตรง ฉันชื่นชมนายมาก ฉันไม่อยากเห็นนายเสียเวลาในที่เล็กๆ แห่งนี้ ตอนนี้ถึงเวลาที่นายต้องทุ่มสุดตัวและไล่ตาม ไม่อย่างนั้นช่องว่างระหว่างนายกับคนพวกนั้นก็จะยิ่งกว้างไปเรื่อยๆ หากนายไม่ไล่ตามตอนนี้ ช่องว่างนั้นอาจไม่มีวันตามทันได้""ฉันรู้! แต่ฉันไม่สนใจ! ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่มีค่าในใจ และหากนั่นไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พี่เฉินก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำอีกต่อไป"ทำไมนายถึงไม่เข้าใจ ทำไมนายต้องดื้อรั้นขนาดนั้น?" เฉินจิงจื่อหานพูดอย่างหมดหนทางบรรยากาศโดนรอบก็เงียบลงทุกอย่างที่ต้องพูดได้ถูกพูดไปแล้ว และเฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าจะชักชวนหลินตงออกไปจากที่นี่ได้อย่างไรเขาได้ลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงแต่หลินตงไม่ได้รู้สึกอะไรเลยถ้าเป็นคนอื่น เขาคงไม่เสียเวลาพูดไปมากมายขนาดนี้แน่เหตุผลที่หลินตงพยายามอย่างหนัก เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาคือเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนและคนที่เขารักเขาจะไม่จากโลกนี้ไปอย่างแน่นอนส่วนการพายุนซีและพวกเธอไปด้วยกันถ้าเป็นแบบนั้น มีปัจจัยที่ไม่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1316
คนอย่างหลินตงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ จะได้รับอนุญาตให้เรียกเขาว่าพี่เฉินได้อย่างไร?นี่ไม่ใช่การดูหมิ่นเขาหรือ?ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานต้องการล่อหลินตงให้ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก แล้วหาทางชักชวนให้เข้าร่วมสำนักเทียนซิงนี่อาจถือเป็นการคัดเลือกบุคคลที่มีศักยภาพสำหรับสำนักเทียนซิง ซึ่งอาจมีประโยชน์ในอนาคต"หลินตง! นายไม่คิดจะก้าวออกจากกาแล็กซีเล็กๆ แห่งนี้และออกสำรวจโลกภายนอกจริงๆ เหรอ?""พี่เฉิน! ตอนนี้ฉันไม่มีความคิดนั้นจริงๆ แม้ว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกจะเป็นเพียงอารยธรรมระดับต่ำ แต่ที่นี่คือบ้านเกิดของฉัน มีทั้งครอบครัว เพื่อนและสิ่งที่ฉันห่วงใยอยู่ที่นี่ ดังนั้นฉันจะไม่จากที่นี่ไปในตอนนี้"หลินตงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด และไม่ได้บอกว่าจะไม่ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือกเด็ดขาดหลังจากเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและรู้แจ้งแล้ว หลินตงก็รู้ว่าเขาแตกต่างจากคนธรรมดาโดยสิ้นเชิงความแตกต่างที่ง่ายที่สุดคืออายุขัยของคนธรรมดามีจำกัด ในขณะที่อายุขัยของอาณาจักรนิรันดรนั้นไม่มีที่สิ้นสุดแม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นอย่างองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ตราบใดที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้ อายุขัยของเขาก็ยังคง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
