LOGINShare
บทที่ 174
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 175
จิงตูในบ้านสวนโบราณหลังหนึ่งชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่สนาม พลิกดูข้อมูลที่ลู่รุ่ยเพิ่งส่งมา ข้อมูลมีความหนามาก มีเจ็ดหรือแปดหน้า โดยพื้นฐานแล้วเล่าถึงประสบการณ์ยี่สิบเอ็ดปีก่อนหน้านี้ของหลินตง ชายชราดูช้า ๆชายวัยกลางคนที่สง่างามสองคนยืนอยู่ด้านหลังชายชราชายชราคนนี้ดูเหมือนจะอายุไม่น้อยแล้ว อย่างน้อยก็ไม่น่าจะแตกต่างจากลู่รุ่ยมากนักแต่เขาแตกต่างจากลู่รุ่ย ลู่รุ่ยเต็มไปด้วยรอยย่นและจิตวิญญาณที่ซบเซา ดูเหมือนว่าวาระกําลังจะมาถึงแต่เขามีใบหน้าเหมือนเด็ก ผมขาว และมีจิตวิญญาณที่เต็มเปี่ยม แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่อีกยี่สิบสามสิบปีก็ไม่มีปัญหาเลยชายชราคนนี้ก็คือถังไห่หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มบี เขาอยู่ในตําแหน่งหัวหน้ากลุ่มบีนี้มานานกว่าสามสิบปีแล้ว แต่ก็ยังแข็งแกร่งไม่ใช่ว่าเขาโลภอำนาจและไม่เปิดโอกาสให้คนหนุ่มสาว จริง ๆ แล้วเขาทำรายงานและยื่นขอเกษียณอายุหลายฉบับแต่ไม่ได้รับการอนุมัติเลยเพราะจนถึงตอนนี้กลุ่มบียังหาคนที่สามารถป้องปรามได้ทั้งกลุ่ม และประสานงานภาพรวมมาทดแทนเขาไม่ได้กลุ่มบีซึ่งเป็นหน่วยงานสำคัญของประเทศในการรักษาความสงบเรียบร้อยของนักรบภายในประเทศมีภารก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 176
ถังไห่พูดจบก็ไม่สนใจทั้งสองคนอีกต่อไป เรียกเจ้าหน้าที่ของเขาและกดหมายเลขโทรศัพท์ที่เข้ารหัส"ป๋าถัง! เรื่องอะไร? ยังมีปัญหาที่พวกคุณจัดการไม่ได้อีกเหรอ? อยู่ที่ไหน? ฉันจะส่งคนไปเดี๋ยวนี้!" เสียงดังมาจากโทรศัพท์"ป๋าสวี! หาคุณครั้งนี้เป็นเรื่องดี!" ถังไห่กล่าว"เรื่องดี? คุณหาฉันจะมีเรื่องดีอะไรได้อีก? สมาชิกกลุ่มบีได้รับการเลื่อนตําแหน่งแล้วเหรอ? เป็นใคร?" สวีว่านหลี่ถาม"ไม่ใช่! คือจะแนะนําคนให้คุณ!""แนะนำคนให้ฉัน? ใคร?""เด็กอายุยี่สิบเอ็ดปีที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายการเสือ!""แม่ง! คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ล้อเล่น?""ไร้สาระ! มันสนุกไหมที่ฉันจะล้อเล่นกับคุณ?""รีบบอกฉันหน่อยว่าเป็นใคร? ประสบความสําเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย! ภูมิหลังอะไร? ไม่ใช่ว่าจะเป็นลูกหลานของตระกูลใหญ่คนไหน? หรือผู้สืบทอดลับคนไหน?" สวีว่านหลี่ถามถ้าเป็นตระกูลใหญ่หรือผู้สืบทอดลับ คุณค่าก็ลดลงมาก คนแบบนี้จะให้ความสําคัญกับผลประโยชน์ของครอบครัวเป็นอันดับแรกเท่านั้นแม้ว่าประเทศจะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะฝึกฝนเขา แต่เขาจะไม่เสียสละชีวิตเพื่อประเทศชาติ"ไม่ใช่ทายาทของครอบครัวใหญ่หรือผู้สืบทอดลับ ภูมิหลังของเขาสะ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 177
"ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?" สวีว่านหลี่ถาม"ตอนนี้ผมอยู่ที่ชายแดนมณฑลเจียงหนานและมณฑลเจียงเป่ย!""ตอนนี้ไปเจียงเฉิง หาสมาชิกที่เกษียณแล้วของกลุ่มบี ลู่รุ่ย เขาแนะนําคนหนึ่งให้เข้าเป็นสมาชิกสํารองของกลุ่มเอ ต้องการให้นายไปประเมินหน่อย!""เข้าสมาชิกสํารองกลุ่มเอเหรอ? มีข้อมูลรายละเอียดหรือเปล่า?"ไฉโจวถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น"ลู่รุ่ยจะบอกคุณทุกอย่างเมื่อนายไปและไปถึงที่นั่นโดยเร็วที่สุด""รับทราบครับ! หัวหน้า!"หลังจากวางสายแล้ว ไฉโจวก็รีบไปที่เจียงเฉิงหลินตงกำลังเรียนในมหาวิทยาลัย รู้สึกง่วงเล็กน้อยไม่ได้มาเรียนมาหลายวันแล้ว ถึงจะมีดาบเป็นอาจารย์ใหญ่ สามารถขอลาได้ตลอดเวลาแต่เนื่องจากยังเป็นนักศึกษา เลยยังต้องมามหาวิทยาลัยบ่อย ๆแต่ประสบการณ์มามหาวิทยาลัยวันนี้ทำให้เขาเลิกคิดที่จะมาบ่อย ๆเพื่อนร่วมชั้นในชั้นเรียนจ้องมองเขาอย่างสงสัยตอนนี้หลินตงเป็นคนดังในมหาวิทยาลัยจริง ๆหวงจุนหลางคุกเข่าลงและขอโทษโจวหวยหลี่ไอดอลชายอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยและเป็นประธานสภานักศึกษาเรียกเขาว่านายน้อยหลินสิ่งนี้ได้ถูกเผยแพร่ไปทั่วมหาวิทยาลัยตอนนี้ลือกันว่าเขาเป็นทายาทของครอบครัวที่ร่ำร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 178
หลินตงนั่งอยู่ในห้องเรียนและได้รับสายตาที่เร่าร้อนจากเพื่อนร่วมชั้นหลายคนพูดตามตรง เขาไม่ชอบความรู้สึกนี้มากนัก!มันสะดุดตามาก เขายังคงชอบรวยแบบเงียบ ๆ!เมื่อถึงเวลาต้องเปิดเผย ต้องไม่ส่งเสียงดังและทําให้โลกตะลึงนี่ถึงจะเข้ากับคาแรกเตอร์ของเขาตอนนี้เขารู้สึกว่ายังไม่ถึงเวลา ตัวเองทําได้แค่ให้มหาวิทยาลับตะลึง ยังทําให้โลกตะลึงไม่ได้ เปิดเผยก่อนเวลาอันควรแล้ว ดูเหมือนจะต้องหาวิธีลดความฮอทของตัวเองในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของหลินตงดังขึ้นหลินตงมองไปที่อาจารย์ที่กำลังบรรยายอย่างหนักบนแท่น แต่ดูเหมือนว่าอาจารย์จะไม่สังเกตเห็นและยังคงสอนต่อไปหากสิ่งนี้เกิดขึ้นในอดีต คาดว่าคงตกใจกับเสียงคํารามของสิงโตของเขาไปนานแล้วหลินตงหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้วดู มันเป็นลู่เฉินที่โทรมาเขายืนขึ้นและเดินออกจากห้องเรียนทางประตูหลังภายใต้สายตาของทุกคนเมื่อมาถึงบันได หลินตงก็รับโทรศัพท์เสียงที่มาจากโทรศัพท์ไม่ใช่เสียงของลู่เฉิน แต่เป็นเสียงของลู่รุ่ยชายชราตระกูลลู่"หนุ่มหลิน? ตอนนี้นายว่างไหม? ผู้รับผิดชอบการประเมินมาถึงแล้ว!"หลินตงตกตะลึงคนประเมิน?ทีมปฏิบัติการพิเศษ?หรือเห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 179
ทั้งสองเดินผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันหลายปี แม้จะยากจน แต่ก็เต็มไปด้วยความสุขและความอบอุ่นเธอมองไม่ออกด้วยซ้ำว่าจริง ๆ แล้วหลินตงนั้นเป็นลูกคนรวยมหาศาลที่ซ่อนเร้นอยู่เธอคิดว่าเธอมีดวงตาที่แหลมคม แต่เธอคิดผิดแต่ลูกคนรวยขั้นเทพอย่างหลินตง จริง ๆ แล้วทำงานพาร์ทไทม์ทุกวันหยุด วันเสาร์และวันอาทิตย์เหรอ?และทำอยู่นานหลายปี!ใครจะกล้าเชื่อล่ะ?ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอมองไม่ออก คงไม่มีใครในมหาวอทยาลัยมองออกเช่นกันความคิดของลูกคนรวยเหล่านี้ยากจะเข้าใจจริง ๆ พวกเขามีสถานะและภูมิหลังที่น่ากลัว แต่ก็ยังอยากเก็บตัวไว้เฉย ๆ อยู่กับคนที่รักมาหลายปี แต่ก็ยังไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนและต้องการทดสอบความรักของพวกเขาเธอยังสงสัยว่าหลินตงเป็นโรคจิตไปหรือเปล่า รอให้แฟนของตัวเองเปลี่ยนใจ ก็เปิดเผยตัวตนอย่างรวดเร็วเพื่อให้อีกฝ่ายเสียใจ เพื่อทำให้ตัวเองมีความสุขแต่ในความเห็นของเธอ หลินตงเคยรักเจียงซานจริง ๆ มาก่อน และไม่สามารถเสแสร้งออกได้ไม่อย่างนั้นใครจะส่งขนมไปที่หอพักตอนฝนตกหนักกลางดึก?เจียงซานทำได้เพียงโทษตัวเองที่ไม่ทนต่อการทดสอบว่ากันว่าตอนนี้ หวงจุนหลางได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับคนสำคัญ และค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 180
หลินตงขับรถไปที่ตระกูลลู่ และเดินตรงเข้าไปในห้องรับแขกทันทีที่หลินตงเข้าไปในห้องรับแขก เขาก็เห็นชายวัยกลางคนที่มีเครานั่งอยู่บนโซฟาปู่หลานลู่รุ่ยและลู่เฉินกําลังคุยกับเขาอย่างกระตือรือร้น แต่ผู้ชายดูเหมือนจะไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจพวกเขาและต่างก็ตอบสนองโดยประโยคเดียวลู่รุ่ยปู่หลานไม่ได้รู้สึกอึดอัดเพราะความเย็นชาของผู้ชายและยังคงพูดอย่างกระตือรือร้นการมาถึงของหลินตงดึงดูดความสนใจของทั้งสามคนทันที"หนุ่มหลิน!""น้องหลิน!"ลู่รุ่ยและลู่เฉินทักทายพร้อมกันหลินตงไม่พูดอะไรและมองไปที่ชายวัยกลางคนไฉโจวก็มองไปที่หลินตงความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของหลินตงรู้สึกได้ถึงความกดดันที่ไฉโจวนำมาสู่เขาแข็งแกร่งมาก!แข็งแกร่งกว่าใคร ๆ ที่เขาเคยเห็นมาก่อนมาก!"คุณคือหลินตงใช่ไหม?" ไฉโจวถามก่อน"ครับ!""ผมเป็นสมาชิกของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแห่งชาติกลุ่มเอ ไฉโจว! ผมจะดําเนินการประเมินของคุณ หวังว่าคุณจะไม่ทําให้ผมผิดหวัง!" ไฉโจวกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์"กลุ่มเอ?" หลินตงถามอย่างสงสัยในเวลานี้ลู่รุ่ยพูดแทรกว่า "หนุ่มหลิน ฉันแนะนํานายให้กับหัวหน้ากลุ่มบีของเรา แต่หัวหน้ากลุ่มของเรารู้สึกว่านา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 181
โมเมนตัมแข็งแกร่งจริง ๆ!แม้ว่าลู่รุ่ยจะรู้สึกว่าเขาประเมินหลินตงสูงแล้ว แต่ภายใต้การระเบิดเต็มรูปแบบของหลินตง ก็ยังทําให้เขารู้สึกว่าวิสัยทัศน์ของเขาค่อนข้างแคบไม่ต้องพูดถึงลู่เฉิน ความแข็งแกร่งของเขาเทียบไม่ได้กับยอดฝีมือระดับสองด้วยซ้ำ สำหรับแรงกดดันที่ปล่อยออกมาจากยอดฝีมือระดับนี้ ถึงกับรู้สึกว่าหายใจลำบากด้วยซ้ำหลินตงกำลังสะสมพลัง เขาต้องปรับตัวเองให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดถึงจะลงมือได้ไฉโจวให้ความกดดันเขามากเกินไปมีเพียงคนอย่างหลินตงซึ่งมีความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณถึงขีดจำกัดเท่านั้นที่สามารถสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ได้ภายใต้สถานการณ์ปกติแม้ว่ายอดฝีมือจะสัมผัสกันได้แต่พวกเขาก็ไม่สามารถสัมผัสกันได้รุนแรงเท่ากับหลินตง ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากประโยชน์ของสภาวะขีดจำกัดทางจิตวิญญาณของเขาดังนั้นจริง ๆ แล้วหลินตงมีข้อได้เปรียบในการต่อสู้กับยอดฝีมือ เขาสามารถรู้สึกถึงความแข็งแกร่งทั่วไปของฝ่ายตรงข้าม แต่ความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามที่มีต่อเขานั้นคลุมเครือมากแม้ว่าเขาจะจงใจซ่อนมันไว้ โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นเรื่องยากสำหรับคู่ต่อสู้ที่จะสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของเขา ตราบใดที่พวกเข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 182
ไฉโจวรู้สึกทึ่งในความแข็งแกร่งของหลินตง เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดารุ่นน้องที่เขาเคยเห็น แม้แต่ในหมู่สมาชิกสำรองของกลุ่มเอก็ยังเป็นอันดับหนึ่งอย่างแน่นอนอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะประหลาดใจในใจ แต่เขาก็ยังคงสงบอยู่บนใบหน้า ในฐานะผู้ประเมิน เขาจำเป็นต้องให้หลินตงเข้าใจข้อบกพร่องของเขา เพื่อที่เขาจะได้ขยันและปรับปรุงต่อไป และมุ่งมั่นที่จะเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของกลุ่มเอโดยเร็วที่สุดดังนั้นเขาจะไม่แสดงมันออกมา ซึ่งจะทำให้หลินตงชะล่าใจและสูญเสียความทะเยอทะยานที่จะก้าวหน้าซึ่งไม่รู้เลยว่าตอนนี้หัวใจของหลินตงนั้นเย็นชาแล้ว แม้ว่าไฉโจวจะชมเขาสักสองสามคำเขาก็จะไม่รู้สึกมีความสุขแม้แต่น้อยในฐานะคนที่พัฒนาด้วยระบบ หลินตงไม่เคยวางตำแหน่งตัวเองเป็นอันดับหนึ่งในหมู่คนรุ่นใหม่เลยสิ่งที่เขาอยากทำคือการเป็นอันดับหนึ่งที่แท้จริง ไม่ว่าใครจะเป็นรุ่นน้องหรือรุ่นพี่เป้าหมายของเขาคือการเป็นอันดับหนึ่งด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เขารู้สึกว่าเขาสามารถเก็บความลับของเขาได้และจะรู้สึกปลอดภัยถอนหมัดตัวเองที่ไฉโจวสกัดไว้หลินตงสนใจน้อยลงเล็กน้อยช่องว่างระหว่างตัวเองกับยอดฝีมือที่แท้จริงนั้นใหญ่ม
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1321
ไป๋หลี่เหยียนหงไม่สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมหลินตงถึงยังไม่สะทกสะท้าน จึงหันไปมองตัวละครหลักในเรื่องนี้แล้วพูด: "น้องซีเยว่ เธออยากไปกับฉันไหม?""ฉันจะฟังหลินตง!" หวงฝู่ซีเยว่ตอบไป๋หลี่เหยียนหงพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งและคิดสักครู่ก่อนจะพูดว่า "น้องซีเยว่! หลินตงได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและมีอายุยืนยาวไม่สิ้นสุด ตราบใดที่เขาไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขา เขาก็แทบจะอยู่ยงคงกระพัน แต่เธอไม่ใช่ หากไม่ได้เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร สามพันปีคือขีดจำกัด และผู้คนจะค่อยๆ เสื่อมถอยและแก่ชราลงตามกาลเวลา อย่างไรก็ตาม หลินตงสามารถรักษาความเยาว์วัยเอาไว้ได้ตลอดไป เธอยอมรับได้ไหมว่า ภายในหนึ่งหรือสองพันปี คู่รักจะกลายเป็นปู่ย่าตายาย"นี่ไม่เพียงแต่เป็นสิ่งที่หวงฝู่ซีเยว่ไม่ต้องการเผชิญ แต่ยังเป็นสิ่งที่ยุนซี จ้าวซวน และคนอื่นๆ ไม่ต้องการเผชิญด้วยพวกเธอทั้งหมดจะแก่ในอนาคตหลินตงสามารถรักษารูปลักษณ์ปัจจุบันของเขาเอาไว้ได้เมื่อเดินเคียงข้างเขา ผู้คนจะคิดว่าพวกเขาอยู่คนละรุ่นกัน“ฉันไม่สนใจ! ไม่ว่าพวกเธอจะเปลี่ยนไปอย่างไร ฉันจะอยู่กับพวกเธอจนถึงวินาทีสุดท้าย” หลินตงกล่าวอย่างหนักแน่นอย่างไรก็ตาม ไป๋หลี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1320
อีกไม่กี่ร้อยปีข้างหน้า คนในหมู่พวกเธอคงเหลือแค่หลินตงและหวงฝู่ซีเยว่เท่านั้น!เมื่อถึงเวลานั้น ทั้งสองคนก็คงสามารถสำรวจจักรวาลร่วมกันได้อย่างสบายใจไร้กังวล"ซีเยว่เป็นเพียงผู้หญิงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เธอจะทำให้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลอย่างพี่หงเห็นคุณค่ามากขนาดนั้นได้อย่างไร?"หลินตงไม่หวั่นไหวกับคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงได้ง่ายๆหากไป๋หลี่เหยียนหงต้องการพาตัวหวงฝู่ซีเยว่ไปต้องแจ้งให้เขาทราบอย่างชัดเจนว่าทำไมมิฉะนั้นหลินตงจะไม่เห็นด้วยอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ ต้องรู้จักระวังตัวไม่สามารถไว้วางใจใครซักคนที่เพิ่งพบเจอเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำแม้ว่าตอนนี้เขาจะได้สนทนาอย่างดีกับเฉินจิงจื่อหานแล้ว หลินตงก็จะไม่ไว้วางใจเขาอย่างเต็มที่ความไว้วางใจระหว่างผู้คนต้องสร้างขึ้นจากปฏิสัมพันธ์ที่สะสมมาเป็นเวลานาน"คุณคิดว่าฉันกำลังโกหกคุณอยู่หรือเปล่า?" ไป๋หลี่เหยียนหงถาม"ฉันรู้สึกสับสนนิดหน่อยเท่านั้น" หลินตงตอบ"คุณพูดไปแล้วว่าน้องซีเยว่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ ในขณะที่ฉันเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่เหนือกว่า แล้วมีเหตุผลอะไรให้ฉันหลอกลวงเธอได้ล่ะ ส่วนเหตุผลที่แท้จริง ฉันยังบอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1319
แววตาของหวงฝู่ซีเยว่เต็มไปด้วยคำถาม หลินตงเองก็รับรู้ได้เป็นอย่างดีเมื่อพิจารณาจากตำแหน่งของคนทั้งหกคนนี้ในแถว ไม่มีข้อสงสัยเลยว่าเฉินจิงจื่อหานและหญิงงามวัยกลางคนที่อยู่แถวหน้ามีสถานะสูงสุดและเฉินจิงจื่อหานยังเรียกอีกฝ่ายว่าป้าหงด้วยเห็นได้ชัดว่าหญิงวัยกลางคนมีศักดิ์อาวุโสกว่าดังนั้นหญิงงามผู้เปี่ยมด้วยรัศมีเย้ายวนใจคนนี้คือผู้นำ?แล้วเหตุใดตอนนี้เธอถึงต้องการรับหวงฝูซียวี่เป็นลูกศิษย์ มีอะไรแอบแฝงหรือไม่?จริงหรือโกหกกันแน่?ความคิดของหลินตงก็เหมือนกับของหวงฝู่ซีเยว่หากอีกฝ่ายเป็นผู้ชายไม่ว่าหวงฝู่ซีเยว่จะตอบรับหรือไม่ หลินตงก็จะปฏิเสธโดยไม่ลังเลแต่ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากกว่าหวงฝู่ซีเยว่ และหลินตงก็เข้าใจได้ยากเล็กน้อยหากอีกฝ่ายต้องการรับหวงฝู่ซีเยว่เป็นศิษย์อย่างจริงใจ หลินตงก็ย่อมเห็นด้วยอย่างแน่นอนปีต่อๆ ไปนั้นทั้งเหงาและเดียวดาย หากมีใครสักคนที่คุ้นเคยอยู่ข้างๆ ก็คงจะดีไม่น้อยหลินตงหวังว่ายุนซีและคนเหล่านี้จะสามารถทะลุทะล่วงไปสู่อาณาจักรนิรันดร เป็นอมตะเหมือนเขา และเดินเคียงข้างกันตลอดไปน่าเสียดายที่เขารู้ว่าความปรารถนานี้ยากเกินไปที่จะบรรลุอาณาจักรนิรั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1318
และไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆแม้ว่าพรสวรรค์จะดี แต่ก็ไม่คุ้มที่จะพิจารณาเมื่อเทียบกับอัจฉริยะที่เคยต้องการสั่งสอนจากไป๋หลี่เหยียนหงแต่เนื่องจากไป๋หลี่เหยียนหงเป็นฝ่ายต้องการรับศิษย์ต้องมีบางอย่างที่เขาไม่รู้เป็นแน่สำหรับเรื่องที่ว่ามันคืออะไร!เฉินจิงจื่อหานก็ไม่รู้เช่นกันดูเหมือนว่าวิชาดวงตาจักรวาลของตนเอง ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ!เขาต้องฝึกฝนต่อไปอย่างหนักเมื่อกลับไป"เอ๋???"หวงฝู่ซีเยว่ตกตะลึงไปชั่วขณะเกิดอะไรขึ้น?ทำไมผู้หญิงสวยคนนี้ถึงต้องการพาเธอไป?เพื่อดูโลกภายนอก?คำพูดแบบนี้เหมือนกับหลอกเด็กถ้าอีกฝ่ายเป็นผู้ชายหวงฝู่ซีเยว่ก็ยังพอคิดได้เพราะยังไง เธอเคยเจอผู้ชายหลายคนที่หลงใหลในความงามของเธอแต่คราวนี้อีกฝ่ายเป็นผู้หญิงที่สวยงามอย่างน่าทึ่ง ซึ่งแผ่รัศมีแห่งความเย้ายวนยิ่งไปกว่านั้นหวงฝู่ซีเยว่รู้สึกว่าอีกฝ่ายน่าดึงดูดใจกว่าตัวเธอเองเพียงแค่ดูท่าทางที่หลงใหลของผู้ชายบนโลกที่อยู่รายล้อมก็ชัดเจนแล้วตั้งแต่วินาทีที่ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัว พวกเขาก็หลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้นมีเพียงไม่กี่คนที่ไม่ได้รับผลกระทบคนที่ไม่ได้รับผลกระทบเหล่านี้ ยกเว้นคนหนุ่มอย่างหลินตง ส่วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1317
"ยากไป! แต่ตอนนี้ฉันยังไปไม่ได้! บางทีฉันอาจจะออกไปดูในอนาคต แต่ไม่ใช่ตอนนี้!" หลินตงส่ายหัวและพูด"นาย...เฮ้อ! หลินตง พูดตามตรง ฉันชื่นชมนายมาก ฉันไม่อยากเห็นนายเสียเวลาในที่เล็กๆ แห่งนี้ ตอนนี้ถึงเวลาที่นายต้องทุ่มสุดตัวและไล่ตาม ไม่อย่างนั้นช่องว่างระหว่างนายกับคนพวกนั้นก็จะยิ่งกว้างไปเรื่อยๆ หากนายไม่ไล่ตามตอนนี้ ช่องว่างนั้นอาจไม่มีวันตามทันได้""ฉันรู้! แต่ฉันไม่สนใจ! ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่มีค่าในใจ และหากนั่นไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พี่เฉินก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำอีกต่อไป"ทำไมนายถึงไม่เข้าใจ ทำไมนายต้องดื้อรั้นขนาดนั้น?" เฉินจิงจื่อหานพูดอย่างหมดหนทางบรรยากาศโดนรอบก็เงียบลงทุกอย่างที่ต้องพูดได้ถูกพูดไปแล้ว และเฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าจะชักชวนหลินตงออกไปจากที่นี่ได้อย่างไรเขาได้ลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงแต่หลินตงไม่ได้รู้สึกอะไรเลยถ้าเป็นคนอื่น เขาคงไม่เสียเวลาพูดไปมากมายขนาดนี้แน่เหตุผลที่หลินตงพยายามอย่างหนัก เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาคือเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนและคนที่เขารักเขาจะไม่จากโลกนี้ไปอย่างแน่นอนส่วนการพายุนซีและพวกเธอไปด้วยกันถ้าเป็นแบบนั้น มีปัจจัยที่ไม่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1316
คนอย่างหลินตงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ จะได้รับอนุญาตให้เรียกเขาว่าพี่เฉินได้อย่างไร?นี่ไม่ใช่การดูหมิ่นเขาหรือ?ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานต้องการล่อหลินตงให้ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก แล้วหาทางชักชวนให้เข้าร่วมสำนักเทียนซิงนี่อาจถือเป็นการคัดเลือกบุคคลที่มีศักยภาพสำหรับสำนักเทียนซิง ซึ่งอาจมีประโยชน์ในอนาคต"หลินตง! นายไม่คิดจะก้าวออกจากกาแล็กซีเล็กๆ แห่งนี้และออกสำรวจโลกภายนอกจริงๆ เหรอ?""พี่เฉิน! ตอนนี้ฉันไม่มีความคิดนั้นจริงๆ แม้ว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกจะเป็นเพียงอารยธรรมระดับต่ำ แต่ที่นี่คือบ้านเกิดของฉัน มีทั้งครอบครัว เพื่อนและสิ่งที่ฉันห่วงใยอยู่ที่นี่ ดังนั้นฉันจะไม่จากที่นี่ไปในตอนนี้"หลินตงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด และไม่ได้บอกว่าจะไม่ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือกเด็ดขาดหลังจากเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและรู้แจ้งแล้ว หลินตงก็รู้ว่าเขาแตกต่างจากคนธรรมดาโดยสิ้นเชิงความแตกต่างที่ง่ายที่สุดคืออายุขัยของคนธรรมดามีจำกัด ในขณะที่อายุขัยของอาณาจักรนิรันดรนั้นไม่มีที่สิ้นสุดแม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นอย่างองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ตราบใดที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้ อายุขัยของเขาก็ยังคง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1314
ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทูตปกป้องสันติภาพแห่งจักรวาลตัวตนประเภทนี้ไม่ควรเป็นศัตรู และคงไม่มีเจตนาใดต่อโลกใบนี้"ที่แท้พวกก็เป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล ยินดีที่ได้พบ ฉันชื่อหลินตง เจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือก" หลินตงพูดอย่างสุภาพ"หลินตง นี่คือดาวบ้านเกิดของนายเหรอ?" เฉินจิงจื่อหานถาม"ใช่!!!" หลินตงตอบอย่างหนักแน่น"ฉันค่อนข้างสงสัยนะ! ดาวเคราะห์เล็กๆ แบบนั้นจะสร้างคนอย่างนายได้ยังไง ดูจากอายุของนายแล้ว คงไม่น่าจะแก่ขนาดนั้นใช่มั้ย!""ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง! ใครตั้งกฏเอาไว้ว่า โลกไม่สามารถสร้างตัวตนที่ยิ่งใหญ่ได้?""ฮ่าๆ... พูดได้ดี พูดได้ดี! ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง หลินตง แค่ประโยคนี้เท่านั้น ฉัน เฉินจิงจื่อหานก็ยอมรับนายแล้ว!" เฉินจิงจื่อหานหัวเราะอย่างสนุกสนาน“พี่เฉิน คุณใจดีเกินไป ฉันแค่พูดความจริงเท่านั้น คนเราไม่สามารถเลือกชาติกำเนิดได้ แต่สามารถเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้”“หลินตง! หากนายพูดแบบนี้แถวบ้านฉันนะ หลายคนคงหัวเราะเยาะนายแล้ว แต่ฉันแตกต่างออกไป ฉันคิดว่าคำพูดของนายมีเหตุมีผล ฉันถือว่านายเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ฉันเช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1313
ในขณะนี้หลินตงและชาวโลกคนอื่นๆ เห็นจุดสีดำในดวงตาของพวกเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที จุดสีดำนั้นก็เปลี่ยนเป็นเต่าขนาดใหญ่และบินเข้ามาบนท้องฟ้านี่คือ???เต่า???ซ่งซือหมินและปรมาจารย์ทรงพลังของโลกต่างก็ตกตะลึงเต่าตัวนี้ใหญ่เกินไปจริงๆใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้จะมีอยู่ได้อย่างไร?และแรงกดดันที่เต่าตัวนี้สร้างให้กับพวกเขาก็น่ากลัวเช่นกันหลินตงมองดูเต่าตัวใหญ่บนท้องฟ้านี่คือตัวตนที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ปกติสักเท่าไรที่แท้เจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ตัวจริงสถานการณ์นี้อาจซับซ้อนกว่าที่เขาคิดในตอนแรกระหว่างที่เต่าตัวใหญ่กำลังลงมา ร่างกายของมันค่อยๆ หดตัวลงและในที่สุดก็กลับคืนสู่ขนาดปกติไป๋หลี่เหยียนหงเก็บตำหนักบนหลังเต่ายักษ์มาไว้ในมือเรียบร้อยแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วมากซ่งซือหมินและคนอื่นๆ รู้สึกเพียงชั่วพริบตาเต่าตัวใหญ่หายไป มีชายคนหนึ่ง หญิงห้าคน และคนหกคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายคนนั้นคือเฉินจิงจื่อหานหญิงห้าคน หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ของสาววัยกลางคน และนั่นก็คือไป๋หลี่เหยียนหงอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลั
