All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 1011 - Chapter 1020

อย่างไรก็ตาม ม่านแสงนี้สามารถทนต่อการโจมตีจากระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลครึ่งขั้นได้ชายชุดดำยังยื่นมือขวาของเขาออกมา โดยหันหน้าไปทางมือขวาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิอีกฟากของม่านแสงนี่คืออะไร???ดวงตาของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิหรี่ลง และแววตาตกใจที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าภายใต้เกราะจักรวรรดิมือของอีกฝ่ายกลายเป็นกรงเล็บที่เต็มไปด้วยเกล็ด“แคร้ก!!!”กรงเล็บของชายชุดดำแทงทะลุม่านแสง คว้ามือของกัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิ บิดมันและหักข้อมือของเขาอย่างง่ายดาย“กรอด…..”กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และไม่เชื่อบนใบหน้าของเขาอีกฝ่ายจะทำลายผนึกสวรรค์แปดทิศได้อย่างง่ายดายแบบนี้ได้ยังไง?โดนไม่สนความเจ็บปวดแสนสาหัสที่มือของเขากระบี่แสงปรากฏขึ้นที่มือซ้ายฟันกรงเล็บของชายชุดดำอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะถูกฟัน เขาถูกกรงเล็บอีกข้างคว้าเอาไว้ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ ชายชุดดำก็พุ่งไปข้างหน้า พุ่งเข้าชนหน้าอกขององครักษ์เกราะจักรพรรดิโดยตรงแม้จะผ่านเกราะจักรพรรดิพลังถูกดูดซับไปแล้วมากกว่า 90%กัปตันองครักษ์เกราะจักรพรรดิก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแ

สำหรับหลินตงแล้ว สามารถเรียกได้ว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟตอนนี้เขาไปถึงจุดสูงสุดของพลังการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลแล้วถ้าต้องการไปให้ไกลกว่านี้และกลายเป็นผู้ทรงพลังระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลครึ่งขั้นต้องยกระดับพลังจิตวิญญาณของเราจากระดับจ้าวจักรวาลขั้นสิบ ไปเป็นระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลขั้นสิบสิ่งนี้ต้องใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ 1,900 แต้มแต่ตอนนี้หลินตงมีแต้มเพียงร้อยกว่าแต้มเท่านั้นยังห่างไกลเกินไปดังนั้นจึงควรยอมแพ้โดยตรงและไม่เสียเวลาอีกต่อไปหลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวสิ้นสุดลง เขาจะไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกกับเย่ชิงหวู่แสดงทักษะของเขาในการประมูลอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินตงหดหู่ก็คือเวลางานเลี้ยงดูเหมือนจะถูกเลื่อนออกไปอีกครั้งเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอโชคดีที่ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวมากนักจากตระกูลเฟิงไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับบรรพบุรุษของตระกูลเฟิงที่ออกจากดาวของเขาทำให้หลินตงรู้สึกสบายใจขึ้นอีกหน่อยณ มหาดวงดาว พระราชวังที่เล่ยชางชิงอาศัยอยู่บรรยากาศที่คึกคักภายนอก ไม่สามารถบรรเทาความเย็นชาในใจของเล่ยชางชิงได้เลยเขาขังตัวเองอยู่ในห้องและไม่

เล่ยชางชิงไม่ได้เชิญเขาให้มางานเลี้ยงนี้ผลก็คือ เมื่อเย่ชิงหวู่มาที่นี่ เธอจึงวิ่งไปมาพร้อมกับเธอและกระเด้งไปมานี่มันเยี่ยมมากบางทีพวกเขาอาจเสี่ยงชีวิตของตัวเองก็ได้“ระ…..ระ…..ระ…..เราควรทำอย่างไร เราควรทำอย่างไร เราควรทำอย่างไร?” นายน้อยสามโหลวถามอย่างไม่เข้าใจเขาเสียสติไปแล้วอย่างสิ้นเชิงเสียใจอย่างมากกับการตัดสินใจของเขาถ้ารู้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่า สิ่งต่างๆ จะออกมาแบบนี้เขาจะไม่มาที่มหาดวงดาวเลย!นี่ไม่ใช่แค่การโยนตัวเองลงนรกหรอกหรือ?แล้วทำไมองค์หญิงสิบเก้าต้องมาที่อาณาเขตมหาดวงดาวด้วยล่ะ กาแล็กซีนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก เธอไม่เลือกดาวอื่นเหรอ?นายน้อยสามโหลวอยากจะตบตัวเองซักสองสามครั้งทั้งหมดเป็นเพราะหลินตงถ้าไม่ใช่เพราะเด็กคนนั้นที่ช่วยเย่ชิงหวู่ไว้ตอนนี้ตัวเองคงกำลังเพลิดเพลินกับร่างกายอันงดงามของเย่ชิงหวู่!จะมาที่มหาดวงดาวนี้ได้อย่างไร?ถ้าเขาไม่มาที่มหาดวงดาว ก็จะไม่ต้องติดอยู่ในความยุ่งเหยิงนี้กับองค์หญิงสิบเก้าตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะหนีด้วยซ้ำทำได้แต่รอความตายอย่างเชื่อฟังที่นี่เพราะแก ทั้งหมดเป็นเพราะแก!ตอนนี้นายน้อยสามโหลวปรารถนาที่จะหั่นหลินตงเ

สมาคมการค้าก่อตั้งขึ้น เพียงเพราะต้องการ?นั่นต้องใช้ความแข็งแกร่งและความมั่งคั่งมหาศาลสมาคมการค้าจะต้องมีบุคคลที่ทรงพลังอย่างน้อยหนึ่งคนจากอาณาจักรจักรวาล มานั่งตำแหน่ง เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถูกกองกำลังอื่นจับตามองไม่อย่างนั้น ไม่ว่าจะมีความมั่งคั่งมากเพียงใด ก็จะตกของคนอื่น“เทพธิดาเย่ งั้นเรามาทำข้อตกลงกันเถอะ หลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวเสร็จสิ้น เราจะไปที่ศูนย์กลางที่พลุกพล่านที่สุดของกาแล็กซีทางช้างเผือก เรื่องการเงินฉันจะจัดการเอง ส่วนคุณจัดการเรื่องการสนับสนุน เราสามารถจัดตั้งสมาคมธุรกิจเพื่อความสนุกสนาน และฉันจะไม่ขอให้คุณหาเงินมากมาย ฉันแค่คิดว่าสมาคมการค้านั้นฟังดูน่าสนใจ" หลินตงกล่าว“โอเค! เนื่องจากท่านหลินพูดเช่นนั้น ก็ไม่มีเหตุผลใดที่ชิงหวู่จะไม่ไปกับคุณ แต่ถ้าเราเสียเงินในภายหลัง อย่าโทษฉัน" เย่ชิงหวู่ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อทั้งสองกำลังสนทนากันอย่างมีความสุข“ปัง!!!”ประตูลานถูกเตะเปิดออกนายน้อยสามโหลวเดินเข้ามา ด้วยท่าทางหาเรื่องหลินตงมองนายน้อยสามโหลวด้วยสายตาไม่เป็นมิตรคนนี้มีเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า?“ฉันไม่ทราบว่านายน้อยสามมาทำอะไรที่นี่?" เย่ชิงหวู่ถาม

“ขออภัย นายน้อยสาม ฉันไม่สามารถตกลงตามเงื่อนไขนี้ได้ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันต้องการยกให้กับคนที่ฉันรอคอย แต่คุณไม่ใช่ ดังนั้นโปรดเปลี่ยนเงื่อนไขด้วย!” เย่ชิงหวู่ปฏิเสธ“วันนี้มันเกินการควบคุมของเธอแล้ว! เย่ชิงหวู่ ฉันแนะนำให้เธอตอบตกลงอย่างเชื่อฟัง! ยอมนอบน้อมเพื่อที่ฉันจะได้อ่อนโยนกับเธอสักนิด มิฉะนั้น อย่าโทษฉันที่ไม่แสดงความเมตตาในภายหลัง” นายน้อยสามโหลวกล่าวด้วยรอยยิ้มลามก“นายน้อยสาม โปรดแสดงเคารพบ้าง ชิงหวู่จะไม่ตกลงกับคุณ ดังนั้นเลิกคิดเรื่องนี้ได้แล้ว” เย่ชิงหวู่ตอบด้วยใบหน้าที่เศร้าหมองและสวยงามในขณะนี้ปรากฏว่าเธอตัดสินเขาผิดจริงๆ มาก่อนเธอไม่คาดคิดว่านายน้อยสามโหลวจะพูดจาโผงผางเช่นนั้น เขาเป็นเพียงคนเลวทรามต่ำช้า“โอ้? อย่างนั้นเหรอ? เย่ชิงหวู่ หลินตงคือผู้ชายที่เธอรอคอยใช่ไหม? เมื่อฉันหักแขนขาเขาและให้เขาเห็นว่าเธอโดนฉันย่ำยีเธอยังไง ฉันจะดูว่าเธอจะละอายใจไหม”“คุณ... ไร้ยางอาย... " เย่ชิงหวู่ชี้ไปที่นายน้อยสามโหลวและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"เดี๋ยวจะมีคนไร้ยางอายกว่านี้"หลังจากนายน้อยสามโหลวพูดจบ เขาก็เมินเย่ชิงหวู่และมองหลินตงต่อไปโดยพูด: "ไอ้หนู แกหักแขนหักขาตัวเองห