เล่ยชางชิงไม่ได้เชิญเขาให้มางานเลี้ยงนี้ผลก็คือ เมื่อเย่ชิงหวู่มาที่นี่ เธอจึงวิ่งไปมาพร้อมกับเธอและกระเด้งไปมานี่มันเยี่ยมมากบางทีพวกเขาอาจเสี่ยงชีวิตของตัวเองก็ได้“ระ…..ระ…..ระ…..เราควรทำอย่างไร เราควรทำอย่างไร เราควรทำอย่างไร?” นายน้อยสามโหลวถามอย่างไม่เข้าใจเขาเสียสติไปแล้วอย่างสิ้นเชิงเสียใจอย่างมากกับการตัดสินใจของเขาถ้ารู้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่า สิ่งต่างๆ จะออกมาแบบนี้เขาจะไม่มาที่มหาดวงดาวเลย!นี่ไม่ใช่แค่การโยนตัวเองลงนรกหรอกหรือ?แล้วทำไมองค์หญิงสิบเก้าต้องมาที่อาณาเขตมหาดวงดาวด้วยล่ะ กาแล็กซีนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมาก เธอไม่เลือกดาวอื่นเหรอ?นายน้อยสามโหลวอยากจะตบตัวเองซักสองสามครั้งทั้งหมดเป็นเพราะหลินตงถ้าไม่ใช่เพราะเด็กคนนั้นที่ช่วยเย่ชิงหวู่ไว้ตอนนี้ตัวเองคงกำลังเพลิดเพลินกับร่างกายอันงดงามของเย่ชิงหวู่!จะมาที่มหาดวงดาวนี้ได้อย่างไร?ถ้าเขาไม่มาที่มหาดวงดาว ก็จะไม่ต้องติดอยู่ในความยุ่งเหยิงนี้กับองค์หญิงสิบเก้าตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะหนีด้วยซ้ำทำได้แต่รอความตายอย่างเชื่อฟังที่นี่เพราะแก ทั้งหมดเป็นเพราะแก!ตอนนี้นายน้อยสามโหลวปรารถนาที่จะหั่นหลินตงเ
ตอนนี้ตัดสินใจแล้ว นายน้อยสามโหลวไม่ลังเลอีกต่อไปตรงไปที่บ้านพักของหลินตงทันทีจากที่เขารู้ เย่ชิงหวู่มาเยี่ยมหลินตงทุกเช้าในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนทำอะไรอยู่เขาแค่หวังว่าหลินตงจะไม่เอาเปรียบเย่ชิงหวู่ก่อนแม้ว่าเขาจะทรมานหลินตงจนตาย ก็ไม่เพียงพอที่จะดับความโกรธในใจของนายน้อยสามโหลวได้แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาพบกันเฉพาะตอนกลางวันก็บ่งบอกว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เย่ชิงหวู่ไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา นายน้อยสามโหลวได้บอกใบ้เป็นนัยๆ ทั้งอย่างเปิดเผยและแอบแฝงว่าเขาสนใจเธออย่างไรก็ตาม เย่ชิงหวู่แสร้งทำเป็นไม่สังเกตเห็น โดยรักษาระยะห่างเอาไว้ ทำให้เขาหงุดหงิดและกระสับกระส่ายส่วนคนอื่นๆ นั้น นายน้อยสามโหลวไม่เคยได้ยินว่าเย่ชิงหวู่สนิทกับผู้ชายคนไหนเลยแม้แต่คนรอบข้างเธอก็เป็นผู้หญิงทั้งนั้นเธอไม่มีทางตกหลุมรักหลินตงได้เร็วขนาดนี้หรอกเมื่อนายน้อยสามโหลวเดินเข้าไปใกล้ลานบ้านของหลินตงเขาได้ยินเสียงเย่ชิงหวู่และหลินตงคุยกันและหัวเราะอยู่ข้างในในใจเขาทั้งหดหู่และมีความสุขรู้สึกหงุดหงิดที่เห็นว่าเย่ชิงหวู่เข้ากับหลินตงได้ดีเพียงใด หลังจากที่รู
สมาคมการค้าก่อตั้งขึ้น เพียงเพราะต้องการ?นั่นต้องใช้ความแข็งแกร่งและความมั่งคั่งมหาศาลสมาคมการค้าจะต้องมีบุคคลที่ทรงพลังอย่างน้อยหนึ่งคนจากอาณาจักรจักรวาล มานั่งตำแหน่ง เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถูกกองกำลังอื่นจับตามองไม่อย่างนั้น ไม่ว่าจะมีความมั่งคั่งมากเพียงใด ก็จะตกของคนอื่น“เทพธิดาเย่ งั้นเรามาทำข้อตกลงกันเถอะ หลังจากงานเลี้ยงที่มหาดวงดาวเสร็จสิ้น เราจะไปที่ศูนย์กลางที่พลุกพล่านที่สุดของกาแล็กซีทางช้างเผือก เรื่องการเงินฉันจะจัดการเอง ส่วนคุณจัดการเรื่องการสนับสนุน เราสามารถจัดตั้งสมาคมธุรกิจเพื่อความสนุกสนาน และฉันจะไม่ขอให้คุณหาเงินมากมาย ฉันแค่คิดว่าสมาคมการค้านั้นฟังดูน่าสนใจ" หลินตงกล่าว“โอเค! เนื่องจากท่านหลินพูดเช่นนั้น ก็ไม่มีเหตุผลใดที่ชิงหวู่จะไม่ไปกับคุณ แต่ถ้าเราเสียเงินในภายหลัง อย่าโทษฉัน" เย่ชิงหวู่ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อทั้งสองกำลังสนทนากันอย่างมีความสุข“ปัง!!!”ประตูลานถูกเตะเปิดออกนายน้อยสามโหลวเดินเข้ามา ด้วยท่าทางหาเรื่องหลินตงมองนายน้อยสามโหลวด้วยสายตาไม่เป็นมิตรคนนี้มีเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า?“ฉันไม่ทราบว่านายน้อยสามมาทำอะไรที่นี่?" เย่ชิงหวู่ถาม
“ก่อนที่ฉันจะบอกเงื่อนไข ฉันต้องถามคุณก่อน คุณต้องตอบอย่างตรงไปตรงมา ก่อนที่ฉันจะบอกเงื่อนไขได้”“เชิญพูดมาได้!!!”“ตอนนี้คุณยังบริสุทธิ์อยู่ไหม?”เรื่องนี้……เย่ชิงหวู่ไม่ได้ตอบทันที แต่เหลือบมองหลินตงข้างๆ เธอ และพบว่าเขายังคงมีท่าทีสงบ“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้ว่าชิงหวู่ผู้นี้จะพบปะกับผู้ชายหลายคน รวมถึงคนที่คอยจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด แต่ชิงหวู่ก็ยังบริสุทธิ์มาโดยตลอด และไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับใครเลย โดยธรรมชาติแล้ว ฉันบริสุทธิ์ และแม้แต่จูบแรกของฉันก็ถูกเก็บเอาไว้จนถึงตอนนี้ รอคอยผู้ชายที่ครอบครองหัวใจของฉันอย่างแท้จริง เพื่อที่ฉันจะมอบกายให้เขาและใช้ชีวิตกับเขาไปตลอดชีวิต” เย่ชิงหวู่ตอบอย่างหนักแน่นคำพูดเหล่านี้ไม่ใช่แค่ให้นายน้อยสามโหลวได้ยินเท่านั้นคำพูดเหล่านี้ยังมีไว้สำหรับหลินตงด้วยเพราะในใจของเธอ หลินตงคือผู้ชายที่เธอกำลังรอคอยเมื่อได้ยินคำพูดของเย่ชิงหวู่ หลินตงก็หันศีรษะด้วยความประหลาดใจและมองไปที่เธอโดยไม่คาดคิด หลังจากที่เย่ชิงหวู่พูดจบ เธอก็หันศีรษะไปมองหลินตงทั้งสองมองหน้ากันสายตาของเทพธิดาเย่?ค่อนข้างคุ้นเคย!เคยเห็นที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า?
“ขออภัย นายน้อยสาม ฉันไม่สามารถตกลงตามเงื่อนไขนี้ได้ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันต้องการยกให้กับคนที่ฉันรอคอย แต่คุณไม่ใช่ ดังนั้นโปรดเปลี่ยนเงื่อนไขด้วย!” เย่ชิงหวู่ปฏิเสธ“วันนี้มันเกินการควบคุมของเธอแล้ว! เย่ชิงหวู่ ฉันแนะนำให้เธอตอบตกลงอย่างเชื่อฟัง! ยอมนอบน้อมเพื่อที่ฉันจะได้อ่อนโยนกับเธอสักนิด มิฉะนั้น อย่าโทษฉันที่ไม่แสดงความเมตตาในภายหลัง” นายน้อยสามโหลวกล่าวด้วยรอยยิ้มลามก“นายน้อยสาม โปรดแสดงเคารพบ้าง ชิงหวู่จะไม่ตกลงกับคุณ ดังนั้นเลิกคิดเรื่องนี้ได้แล้ว” เย่ชิงหวู่ตอบด้วยใบหน้าที่เศร้าหมองและสวยงามในขณะนี้ปรากฏว่าเธอตัดสินเขาผิดจริงๆ มาก่อนเธอไม่คาดคิดว่านายน้อยสามโหลวจะพูดจาโผงผางเช่นนั้น เขาเป็นเพียงคนเลวทรามต่ำช้า“โอ้? อย่างนั้นเหรอ? เย่ชิงหวู่ หลินตงคือผู้ชายที่เธอรอคอยใช่ไหม? เมื่อฉันหักแขนขาเขาและให้เขาเห็นว่าเธอโดนฉันย่ำยีเธอยังไง ฉันจะดูว่าเธอจะละอายใจไหม”“คุณ... ไร้ยางอาย... " เย่ชิงหวู่ชี้ไปที่นายน้อยสามโหลวและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"เดี๋ยวจะมีคนไร้ยางอายกว่านี้"หลังจากนายน้อยสามโหลวพูดจบ เขาก็เมินเย่ชิงหวู่และมองหลินตงต่อไปโดยพูด: "ไอ้หนู แกหักแขนหักขาตัวเองห
ตั้งแต่วินาทีที่นายน้อยสามโหลวเข้ามาในประตู ก็ได้เมินหลินตงอย่างสิ้นเชิงและไม่เห็นหัวเขาเลยสักนิด!ราวกับว่าหลินตงเป็นเหมือนปลาบนเขียง ปล่อยให้เขาถูกเชือดตามใจชอบและหลินตงก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีตลอดโดยไม่พูดอะไรเลยเขาต้องการดูว่านายน้อยสามโหลวต้องการทำอะไรกันแน่เรื่องนี้มาถึงจุดนี้แล้วในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วนายน้อยสามโหลวกับย่ชิงหวู่มาถึงจุดที่กู่ไม่กลับแล้ว นายน้อยสามโหลวตั้งใจที่จะกำจัดหลินตง และชิงเย่ชิงหวู่มาเป็นของตัวเองหลินตงรู้สึกไร้หนทางอย่างมากการช่วยใครก็ตามบนท้องถนนก็อาจทำให้เกิดปัญหาใหญ่ได้เช่นกันตอนนี้ประดังประเดเรื่องของตระกูลเฟิงยังไม่ได้รับการแก้ไข ยังต้องมาจัดการเรื่องตระกูลโหลวด้วยและตระกูลโหลวก็ทรงพลังกว่าตระกูลเฟิงมาก พวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลโหลวก็อยู่ในอันดับที่สองในกลุ่มแปดตระกูลใหญ่ เหนือกว่าตระกูลเฟิงที่มีอันดับต่ำกว่าหลายขุมแต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน เขาไม่สมารถอยู่เฉยได้จริงๆเย่ชิงหวู่เป็นส่วนสำคัญของแผนการใช้เงินที่จะเกิดขึ้นของหลินตงไม่ควรมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในขณะนี้และด้วยการที่โห
ทำให้เขารู้สึกเหมือนกองเนื้อเน่าที่ไม่อาจออกแรงได้ทั่วร่างกายความเจ็บปวดอย่างรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย และนายน้อยสามโหลวก็เปิดปากอยากจะส่งเสียงออกมาแต่เนื่องจากคอของเขาถูกบีบแน่นเขาจึงทำได้เพียงแค่ส่งเสียง "อา อา..." เท่านั้นเพียงแค่จากท่าทางบนใบหน้าของนายน้อยสามโหลว ก็เห็นได้ว่าตอนนี้เขาน่าจะเจ็บปวดมากนายน้อยสามโหลวไม่มีท่าทีต่อต้านและมือของเขาห้อยลงอย่างอ่อนแรง ไม่สามารถดิ้นรนได้ เขาทำได้เพียงแค่เบิกตากว้างและจ้องไปที่ใบหน้าที่อยู่ใกล้ๆ เท่านั้นรัศมีที่แผ่ออกมาในตอนแรกและอยู่ในระดับจ้าวจักรวาลช่วงต้นก็หยุดลงอย่างกะทันหันในทันทีลานบ้านที่สั่นสะเทือนก็สงบลงเมื่อกี้เหมือนมีพายุโหมกระหน่ำ และจู่ๆ ก็ท้องฟ้าก็กลับมาสดใสอีกครั้งเธอมองไปรอบๆ ด้วยความสับสนภาพตรงหน้าของเธอทำให้เธอตกใจจนแทบสิ้นสติเห็นหลินตงจับคอของนายน้อยสามโหลวด้วยมือข้างเดียว และยกเขาขึ้นอย่างง่ายดายมือของโหลวซานห้อยลงมา ร่างกายของเขาอ่อนปวกเปียกไปหมด โดยมีเพียงมือของหลินตงคอยพยุงไว้ในขณะนั้น เล่ยชางชิง ซึ่งกำลังเฝ้าดูจากระยะไกล ก็ตกตะลึงเช่นกันทันทีที่นายน้อยสามโหลวบุกเข้าไปในลานบ้านของหลินตง เขา
“ปล่อยนายน้อยสามโหลว ฉันจะเหลือให้ศพของแกครบสามสิบสอง” ลุงฟู่พูดในขณะนั้น เขากำลังอยู่ในอาการโกรธที่ไม่อาจควบคุมได้ได้ติดตามนายน้อยสามโหลวมาหลายปีแล้วแน่นอนว่าต้องการช่วยให้นายน้อยสามโหลวกลายเป็นหัวหน้าตระกูลโหลวด้วยวิธีนี้ สถานะและอิทธิพลของลุงฟู่จะยกระดับขึ้นสูงตอนนี้ การกระทำของหลินตงได้ทำลายความหวังนั้นลงความพยายามทั้งหมดสูญเปล่าสิ่งนี้จะทำให้เขาไม่โกรธในใจได้อย่างไร?หลินตงโยนเขาทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจ“ปัง!!!”นายน้อยสามโหลวหล่นลงกับพื้น“ฟู่... ลุงฟู่ ช่วย... ช่วยฉันด้วย! ฆ่า... ฆ่าหลินตง" นายน้อยสามโหลวกล่าวด้วยความเจ็บปวดในฐานะผู้ทรงพลังระดับจ้าวจักรวาลนายน้อยสามโหลวสามารถเข้าใจสถานการณ์ของตัวเองได้อย่างชัดเจนยกเว้นอวัยวะสำคัญบางส่วนทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายโดยหลินตงหากไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น คงไปสวัสดียมบาลแล้วในฐานะทายาทโดยตรงของตระกูลโหลวไม่สามารถยอมรับที่ตนจะกลายเป็นคนพิการได้นายน้อยสามโหลวรู้ดีเกี่ยวกับตระกูลโหลวการพิการหมายถึงการตัดหางปล่อยวัด“แกต้องการล้างแค้นให้เขาหรืเปล่า?" หลินตงมองไปที่ชายชราและถาม“แกรู้ไหมว่าคนบนพื้นดินเป็นใคร?" ลุ
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม