ก่อนจะพิการ นายน้อยสามอาจมีใจสู้ต่อ แต่เขากลับทำไม่ได้ยิ่งกว่านั้น นายน้อยสามก็พิการไปแล้วความหวังทั้งหมดของเขาก็พังทลายไปพร้อมๆ กันลุงฟู่ยังต้องคำนึงถึงลูกหลานของเขาด้วย ไม่ควรไปขัดใจเล่ยชางชิงมากเกินไป“น้องหลิน ตอนนี้เป็นช่วงเวลาพิเศษ โปรดไว้หน้าให้เล่ยผู้นี้บ้างเถอะ" เล่ยชางชิงปลอบใจลุงฟู่และหันไปมองหลินตงแล้วพูด“อย่า!!! ฉันไม่มีพี่อย่างนาย ฉันเป็นคนเรียบง่าย ใครก็ตามที่อยากฆ่าฉัน ฉันจะฆ่าเขา ใครก็ตามที่กล้าคุกคามครอบครัวของฉัน ฉันจะทำลายครอบครัวของพวกเขาทั้งหมด" หลินตงพูดอย่างไม่แยแสเขาสังเกตเห็นแล้วว่าเล่ยชางชิงกำลังดูละครจากระยะไกลหลินตงไม่มีความประทับใจที่ดีต่อคนคนนี้เลยเล่ยชางชิงขมวดคิ้ว กำลังจะเรียกพ่อของเขา เรย์มอนด์ทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะเยาะเย้ยอันอ่อนแอขัดจังหวะพวกเขา“ฮ่า….ฮ่าๆ... ฮ่าๆ... หลินตง เย่ชิงหวู่ แกคิดว่าพวกแกชนะแล้วเหรอ แกคิดผิดแล้ว ทุกคนในที่นี้จะต้องตาย และไม่มีใครหนีรอดได้ ดังนั้น... จงสนุกกับช่วงเวลาสั้นๆ ที่จะมาถึงนี้! รู้สึกถึงความกลัวที่กำลังมาถึง ฮ่าๆ..." นายน้อยสามโหลวนอนลงบนพื้นแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบานี่เป็นครั้งที่สองที่หลินตงได
“ฮ่าๆ... ไร้ประโยชน์! ทุกคนจะต้องตาย และไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์ไม่ได้ปรากฏตัวมาหลายร้อยปีแล้ว ตอนนี้ที่พวกมันปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน จะต้องมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แน่นอน พวกมันเกลียดอาณาจักรอย่างถึงที่สุด และครั้งนี้พวกมันต้องเตรียมพร้อมมาด้วย แม้แต่องครักษ์เกราะจักรพรรดิที่คอยปกป้ององค์หญิงอย่างลับๆ ก็ถูกทำลายล้างได้อย่างง่ายดาย พวกแกยังอยากต่อต้านเศษซากอาณาจักรสวรรค์อยู่ไหม ฝันไปเถอะ! ฮ่าๆ... ฉันรอพวกแกอยู่ เรามาตายไปด้วยกันเมื่อถึงเวลาเถอะ!“ นายน้อยสามโหลวนอนลงบนพื้นอย่างอ่อนแรงและหัวเราะเสียงดัง”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลินตงก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักเขารู้เรื่ององครักษ์เกราะจักรพรรดิเป็นผู้เสียสละที่ได้รับการฝึกฝนจากจักรพรรดิของอาณาจักรกาแล็กซีปกป้องบุคคลสำคัญของราชวงศ์อย่างลับๆ โดยเฉพาะพลังการต่อสู้ของทีมองครักษ์เกราะจักรพรรดิควรเทียบเท่ากับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลครึ่งขั้นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเศษซากอาณาจักรสวรรค์สามารถฆ่าทีมองครักษ์เกราะจักรพรรดิได้ และพลังการต่อสู้ของพวกเขาสามารถไปถึงอย่างน้อยช่วงต้นของระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาล หรืออาจอยู่ในช่วงก
แม้จะต้องเผชิญหน้ากับเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัว เย่ชิงหวู่ก็ไม่กลัวอีกต่อไปราวกับว่าหลินตงสามารถมอบความปลอดภัยให้กับเธอได้“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทั้งหลาย แม้ว่าอาณาจักรสวรรค์จะเตรียมตัวมาในครั้งนี้ แม้แต่จักรพรรดิเองก็ไม่ทันระวังตัว แต่เราควรเชื่อมั่นในองค์จักรพรรดิ องค์หญิงสิบเก้า เป็นธิดาที่องค์จักรพรรดิโปรดปรานที่สุด และยังเป็นธิดาคนเดียวขององค์จักรพรรดิด้วย เขาไม่สามารถปล่อยให้องค์หญิงสิบเก้า ตกอยู่ในมือของศัตรูได้ สิ่งที่เราต้องทำคือซื้อเวลาให้องค์จักรพรรดิ ไม่ใช่เอาชนะเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ตราบใดที่เราช่วยองค์หญิงสิบเก้า ได้สำเร็จในครั้งนี้ สถานะและจุดยืนของเราในอนาคตจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง” เล่ยชางชิงกล่าวเย่ชิงหวู่และฟู่ป๋อรู้ดีว่าวิกฤตกะทันหันที่เกี่ยวข้องกับองค์หญิงสิบเก้านี้มาพร้อมกับโอกาสสำคัญอย่างไรก็ตาม ศัตรูมีพลังมากเกินไป และโอกาสที่จะประสบความสำเร็จนั้นริบหรี่แต่จริงๆ แล้วหลินตงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องวุ่นวายนี้เลยเศษซากอาณาจักรสวรรค์หายไปหลายร้อยปีแล้วคราวนี้มันปรากฏตัวขึ้นด้วยพละกำลังหมาศาลจะต้องมีการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างอาณาจักรกาแล็กซี
เหลือแค่หลินตงและเย่ชิงหวู่ในลานบ้าน“เทพธิดาเย่ โปรดนั่งข้างใน! ฉันมีบางอย่างจะบอกคุณ" หลินตงเชิญเธอ“ตกลง!!!" เย่ชิงหวู่ตอบทั้งสองเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นด้วยกันและนั่งลงหลินตงรินชาให้เย่ชิงหวู่“เทพธิดาเย่ ฉันคิดว่าการจัดตั้งสมาคมธุรกิจนั้นยุ่งยากเกินไป ดังนั้นฉันจะไม่ทำตอนนี้ ฉันมีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากให้คุณช่วย และฉันขอความยินยอมจากเทพธิดาเย่" หลินตงพูดหลังจากจิบชา“ท่านหลินโปรดบอกมาได้เลย ตราบใดที่ชิงหวู่ทำได้ ฉันจะไม่ปฏิเสธ" เย่ชิงหวู่ตอบการจัดตั้งสมาคมธุรกิจไม่เคยได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังโดยเย่ชิงหวู่ตอนนี้ที่หลินตงบอกว่ามันยุ่งยากเกินไปและเธอไม่ได้วางแผนที่จะทำ เธอก็ไม่รู้สึกผิดหวังเช่นกันตรงกันข้าม มันถูกมองข้ามไปท้ายที่สุดแล้วมันต้องใช้ทั้งเงินและลําบากและะต้องมีความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งจึงจะเข้าควบคุมได้“ฉันต้องการซื้อสมาคมการค้าโดยตรง เทพธิดาเย่ช่วยฉันได้ไหม?”“พรู่ด!!!”“อา???”เย่ชิงหวู่เพิ่งจิบชา แต่ก่อนที่เธอจะกลืนมันได้ เธอก็พ่นมันออกมาโดยตรงพ่นใส่หน้าของหลินตงหลินตงไม่เคยคาดคิดว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นตอนนี้เย่ชิงหวู่พ่นชาไปท
“เทพธิดาเย่มีการติดต่อกับคนชั้นสูงในอาณาจักรกาแล็กซีมากมาย คุณช่วยฉันถามได้ไหมว่ามีสมาคมการค้าใดที่พร้อมจะขายหรือไม่" หลินตงพยายามควบคุมความตื่นเต้นของเขาและถาม“คุณหลินต้องการซื้อสมาคมการค้าจริงๆ เหรอ คุณล้อเล่นกับฉันเหรือเปล่า?" เย่ชิงหวู่ถามด้วยท่าทีประหลาดใจ“แน่นอน! ฉันไม่ได้ล้อเล่นอย่างแน่นอน! ตราบใดที่มีคนขาย ฉันก็เต็มใจซื้อไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ก็ตาม" หลินตงตอบอย่างจริงจัง“ทะ... ท่านหลิน ได้โปรดให้ฉันพักก่อน เรื่องนี้... เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อฉันมาก และฉันไม่สามารถฟื้นตัวได้สักพัก" เย่ชิงหวู่กล่าวด้วยท่าทีสับสนหลินตงไม่ได้เร่งเร้าต่อไปเริ่มจิบชาอย่างช้าๆชาที่เย่ชิงหวู่พ่นใส่หน้าเขา แม้ว่าจะเช็ดจนสะอาดแล้วก็ตามแต่ยังคงมีกลิ่นเฉพาะตัวของเย่ชิงหวู่อยู่หนึ่งนาทีต่อมา….เย่ชิงหวู่ไม่คิดว่าหลินตงกำลังล้อเล่น และในที่สุดก็ยอมรับความจริงอย่างช้าๆ“ท่านหลิน ฉันช่วยคุณถามได้ แต่คงไม่มีใครเต็มใจขายหรอก ท้ายที่สุดแล้ว การจัดตั้งสมาคมการค้าเป็นเรื่องง่าย แต่การบริหารหอการค้าให้ดีนั้นยากมาก ตราบใดที่ไม่เจอปัญหาที่ยากลำบาก ก็ไม่มีใครเต็มใจขาย" เย่ชิงหวู่กล่าวหลังจากสงบสติอารมณ์ล
เย่ชิงหวู่มองหลินตงด้วยสายตาลึกซึ้งตอนนี้เธออยากจะร้องไห้ในอ้อมแขนของหลินตงจริงๆหลังจากรอคอยมานานหลายปี ในที่สุดเธอก็ได้พบกับชายที่เข้าใจหัวอกของเธอความพากเพียรของเธอ ความมุ่งมั่นของเธอในการรักษาความบริสุทธิ์ของเธอ ทั้งหมดนี้รู้สึกคุ้มค่าในตอนนี้ตอนนี้ หัวใจของเย่ชิงหวู่ถูกหลินตงพิชิตแล้วส่วนร่างกายนั้น เพียงแค่คำพูดของหลินตง เย่ชิงหวู่ก็ไม่ลังเลที่จะมอบมันให้กับเขาหลินตงมองเย่ชิงหวู่ด้วยความรู้สึกจริงใจในดวงตาของเขาแววตานั่นดูแปลกๆ นะ!พี่สาว! อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะฉันแค่อยากให้คุณช่วยฉันซื้อสมาคมการค้าสักสองสามแห่ง แค่ใช้เงินไม่กี่ล้านล้าน ห้าสิบล้านล้าน อย่าให้โดนหลอกหลินตงรีบหันศีรษะและมองไปทางอื่นแววตานั่นคุ้นเคยกับเขาเกินไปเห็นได้ชัดว่าเธอหลงใหลในรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและบุคลิกอันสูงส่งของเขาผู้หญิงเพียงไม่กี่คนบนโลกที่มองมาที่เขาเป็นครั้งคราวก็มีสายตาแบบนี้ในขณะนี้ เย่ชิงหวู่ก็ฟื้นคืนสติและควบคุมอารมณ์ของเธอได้“ท่านหลิน เนื่องจากคุณไว้ใจฉันมาก การที่ชิงหวู่ปฏิเสธอีกครั้งคงจะเป็นการไม่รู้จักบุญคุณเล็กน้อย ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยให้คุณจัดการเรื่อง
มีอวัยวะสำคัญเพียงไม่กี่ชิ้นที่ยังทำงานได้ยังอยากรักษานายน้อยสามเว้นแต่เขาจะได้รับร่างกายใหม่แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะสำเร็จด้วยเทคโนโลยีการแพทย์ของอารยธรรมระดับสามอย่างมากที่สุด ทำได้แค่รับรองว่านายน้อยสามจะไม่ตาย อาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตในการนอนบนเตียง กิน ดื่ม ขับถ่าย และต้องการใครสักคนมาดูแลนั่นไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเองอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานนักสิ่งที่ทำให้ลุงฟู่อยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกตอนนี้ คือจะแจ้งเรื่องนี้กลับไปยังตระกูลโหลวและให้พวกเขาตามหาตระกูลที่อยู่เบื้องหลังหลินตงเพื่อแก้แค้นนายน้อยสามหรือไม่หรือเขาควรปิดข่าวนี้ไว้และรอให้เศษซากของอาณาจักรสวรรค์มาถึง หากจัดการไม่ได้ ก็จะตายไปด้วยกันหมดด้วยวิธีนี้ นายน้อยสามก็ยังคงได้รับชื่อเสียงที่ดีหลงเหลืออยู่บ้างหากโลกภายนอกรู้ว่า นายน้อยสามถูกเด็กที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาทำให้พิการ ก็คงจะน่าอายไม่น้อยและชื่อเสียงของตระกูลโหลวก็ได้รับผลกระทบด้วยเพราะยังไง นายน้อยสามก็อยู่ในอันดับสามของทายาทของตระกูลโหลว และเป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่งในตำแหน่งหัวหน้าตระกูลโหลวลุงฟู่คิดสักครู่ จากนั้นเล
“เซี่ยอวิ๋นชวน ถ้าไม่ใช่เพราะแผนการของอาณาจักรกาแล็กซีของแกที่จะใส่ร้ายอาณาจักรสวรรค์ และทำให้ผู้ปกครองอาณาจักรสวรรค์ของเราถูกลอบสังหารในตอนนั้น ใครจะเป็นผู้ชนะหรือแพ้กันแน่! "หลี่เทียนระงับความโกรธของเขาและพูด“ฮ่าๆ... ชนะก็คือชนะ แพ้ก็คือแพ้ ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์ ผู้แพ้ไม่มีสิทธิพูด" เซี่ยอวิ๋นชวนหัวเราะและพูด“ใช่แล้ว! ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์ แพ้ก็แพ้ เราไม่มีอะไรจะพูด แต่คราวนี้ อาณาจักรสวรรค์ของเรากำลังกลับมาและจะทำลายตระกูลเซี่ยของแกจนสิ้นซากและยึดครองกาแลกซีทางช้างเผือกอย่างแน่นอน แกพร้อมแล้วหรือยัง ตระกูลเซี่ย?”“ก็แค่สุนัขจรจัดเพียงไม่กี่ตัว? ใครให้ความกล้าหาญกับแกในการพูดเรื่องใหญ่โตเช่นนี้?”“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เหรอ? เช่นนั้นก็รอดูกันต่อไป! วันนี้ แกจะไม่สามารถไปช่วยองค์หญิงสิบเก้าของแกได้ นี่เป็นของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นแรกที่เราจะมอบให้แก”“หลี่เทียน!! ถ้าแกมีปัญหาอะไรก็เข้ามาหาฉันได้เลย แกเป็นเศษซากจากอาณาจักรสวรรค์ ใช้แต่เพียงวิธีการน่ารังเกียจเหล่านี้เท่านั้นหรือ? พวกแกเป็นกลุ่มขยะไร้ยางอายและน่าขยะแขยงจริงๆ” เซี่ยอวิ๋นชวนพูดอย่างโกรธเคือง“ฮ่าๆ... เซี่ย
หยินเทียนหงจ้องมองหลินตงที่กำลังจะก้าวเข้าไปในยานรบแปดเหลี่ยมและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจขณะที่หลินตงก้าวขึ้นไปบนยานรบแปดเหลี่ยมด้วยเท้าข้างเดียว เขาก็หยุดและหันไปมองสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ไกลออกไปหัวเราะและพูด: "มันสนุกไหมล่ะ? ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับพวกแกจริงๆ นะ ส่วนเรื่องที่ว่าฉันจะดูถูกตระกูลหยินของแกหรือไม่นั้น พูดตามตรง ฉันดูถูกพวกแก ถ้าพวกแกอยากให้ฉันอยู่ต่อ ก็รอก่อนจนกว่าพวกแกรับดาบเล่มนี้ก่อนเถอะ!"เมื่อพูดจบ หลินตงก็หันหลังกลับ ยกมือซ้ายขึ้น และดีดนิ้วก่อนจะก้าวเข้าไปในยานรบแปดเหลี่ยมโดยตรง"เปาะ!!!"เสียงดีดนิ้วแหลมคมก้องอยู่ในหูของตระกูลหยินหยินเทียนหงที่กำลังจะทำบางอย่างเพื่อหยุดหลินตงทันใดนั้นก็รู้สึกว่าขนบนร่างกายของเขาลุกชูชันขึ้นไม่ใช่แค่เขาคนเดียวแต่สมาชิกตระกูลหยินคนอื่นๆ ก็รู้สึกถึงรัศมีแห่งความตายพุ่งเข้ามาหาพวกเขา ทุกคนตกตะลึง"เร็วเข้า!!! ออกไปจากที่นี่!!!" หยินเทียนหงตะโกนเสียงดังไปยังสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ข้างหลังเขาในเวลาเดียวกัน พลังต่อสู้ทั้งหมดที่อยู่ในช่วงกลางของระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลก็ปะทุขึ้น พยายามต้านทานคลื่นแห่งความตายที่จู่ๆ ก็ปรากฏน
ฉากนั้นเงียบลงขณะที่ทุกคนเฝ้าดูหลินตงและหยินเทียนหงด้วยความกังวล!"พร้อมหรือยัง? "หลินตงถามอย่างสบายๆ"เข้ามาได้ทุกเมื่อ!" หยินเทียนหงตอบเขาไม่คิดว่าหลินตงจะแข็งแกร่งทั้งที่ยังเด็กขนาดนี้เพียงแค่ต้องใส่ใจว่ามีคนอื่นแอบโจมตีจากภายในยานรบแปดเหลี่ยมหรือไม่หยินเทียนหงจึงจับตาไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมที่อยู่เบื้องหลังหลินตงส่วนหลินตงก็ไม่ได้ถูกเขาใส่ใจเลยหยินเทียนหงเชื่อเสมอว่าควรมีบุคคลที่แข็งแกร่งนั่งอยู่ในยานรบแปดเหลี่ยมซึ่งเป็นเหตุผลที่หลินตง ชายหนุ่มผู้นี้ถึงหยิ่งผยองเช่นนี้"โอเค! หยินเทียนหง เนื่องจากแกเต็มใจที่จะรับดาบเล่มนี้ ไม่ว่าแกจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ตาม จากนี้ไป ฉัน หลินตง และตระกูลหยินของแกจะไม่ติดค้างอะไรกันอีก"หลินตงหยุดพูดไร้สาระ หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบดาบกำราบมารขึ้นมาในมือและตั้งดาบไว้บนหน้าอกอย่างสบายๆ แล้วฟาดฟันจากซ้ายไปขวาการเคลื่อนไหวของเขาสง่างาม แต่ไม่ได้คล้ายกับการโจมตีที่หมายเข่นฆ่าสังหารตรงกันข้าม ดูเหมือนการแสดงมากกว่า ซึ่งดูดีแต่ไม่สามารถใช้ได้จริง และไม่มีพลังมากนักตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่างรู้สึกว่าหลินตงกำลังแกล้งพว
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าชีวิตหากไม่มีชีวิต ก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่ตราบใดที่ยังมีชีวิตและครอบครัวเขาก็ยังคงเป็นนายน้อยของตระกูลหยินต่อหน้าคนนอกเย่ชิงหวู่มองหยินไห่เหลียงที่คุกเข่าอยู่ไกลๆ ราวกับว่าเป็นความฝันเมื่อไหร่ที่นายน้อยของตระกูลหยิน ซึ่งอยู่ในอันดับที่สี่จากแปดตระกูลใหญ่ คุกเข่าลงและขอความเมตตาจากเธอ?คนอย่างนายน้อยของตระกูลหยินก่อนที่เธอจะเกี่ยวข้องกับหลินตงเขามักจะเป็นคนที่เธอสามารถมองขึ้นไปได้เท่านั้นแต่ตอนนี้ เขากำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอและร้องขอความเมตตา"คุณชายหลิน! ฉันรู้ว่ามีความเข้าใจผิดระหว่างคุณกับไห่เหลียง ตอนนี้เขาคุกเข่าที่นี่และขอโทษสำหรับความผิดพลาดของเขา โปรดละเว้นเขาด้วย จากนี้ไป คุณจะเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลหยินของฉัน ถ้ามีอะไรก็คุณต้องการก็สามารถบอกมาได้ ตระกูลหยินของฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้สำเร็จ" หยินเทียนหง ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหยินกล่าวจากด้านข้างเช่นกันเขาไม่มั่นใจที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้ไม่ว่าหลินตงจะจัดการทำลายยานรบนับไม่ถ้วนด้วยเสียงเดียวและผลักยักษ์ใหญ่ระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลทั้งสี่คนออกไปได้อย่างไร หยินเทีย
ในขณะที่สมาชิกหลักของตระกูลหยินทุกคน กำลังจ้องมองยานรบแปดเหลี่ยมด้วยความตกตะลึง ไม่รู้จะทำอย่างไรประตูของยานรบแปดเหลี่ยมก็เปิดออกสมาชิกทุกคนของตระกูลหยินหรี่ตาลงหลินตงก้าวออกมาเป็นคนแรกเย่ชิงหวู่เดินตามหลังมาอย่างใกล้ชิด โดยแบกกล่องไม้ไว้บนหลังทั้งสองยืนอยู่ในความว่างเปล่า จ้องมองสมาชิกตระกูลหยินที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตร"หยินไห่เหลียง เมื่อมองดูทั้งหมดนี้แล้ว ฉันสงสัยว่าแกจะเสียใจกับการตัดสินใจเมื่อตอนนั้นหรือไม่?" หลินตงถามเสียงดัง"กะ....แก... แกทำแบบนี้ได้ยังไง?" หยินไห่เหลียงชี้ไปที่หลินตง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจไม่ว่าเขาจะลองพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยคำพูดครั้งเดียว หลินตงก็สามารถทำลายยานรบของตระกูลหยินนับไม่ถ้วนยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ยังถูกซัดถอยหลังไปร้อยกิโลเมตรนี่คือสิ่งที่หยินไห่เหลียงไม่สามารถจินตนาการได้หยินไห่เหลียงเพิ่งพูดจบมีเสียงดังมาจากด้านหลัง“คุกเข่า!”จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งโจมตีเขาร่างกายคุกเข่าลงโดยไม่ได้ตั้งใจในความว่างเปล่าหยินไห่เหลียงหันหน้ามองด้วยความไม่เชื่อบุคคลที่
นี่มันหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่ายานรบแปดเหลี่ยมนี้ ซ่อนบุคคลระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลาย หรือแม้กระทั่งขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล?เป็นไปไม่ได้!!!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!!!สถานะของตัวตนระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงปลายคืออะไร? ในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดมีไม่มากนักจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?เป็นไปไม่ได้ที่ตัวตนเช่นนี้จะเดินทางบนยานอวกาศระดับต่ำเช่นนี้ต้องเป็นวิชาลับบางอย่าง ซึ่งสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นและไม่สามารถใช้ซ้ำได้หยินเทียนหงปลอบใจตัวเองด้วยวิธีนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็คิดว่าความเป็นไปได้นี้น้อยมากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะยึดติดกับความคิดนั้นเพราะถ้ามันเป็นความเป็นไปได้อื่นใดวันนี้ตระกูลหยินจะต้องพังทลายอย่างสิ้นเชิงและไม่มีความหวังที่จะฟื้นคืนได้อีกในอนาคตภายในยานรบแปดเหลี่ยมเย่ชิงหวู่ก็ตกตะลึงกับฉากนี้เช่นกันเมื่อหลินตงเอ่ยคำว่า 'ไสหัวไป' เมื่อกี้ เสียงของเขาไม่ดังเหมือนคำพูดปกติของเขาและเธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยเมื่ออยู่เคียงข้างหลินตง แต่ภายนอกกลับเกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ยานรบนับไม่ถ้วนของตระกูลหยิน ที่ล้อมรอบถูกทำลายด้วยคำ
ภายในยานรบแปดเหลี่ยมเมื่อเห็นหยินเต๋อหลินพุ่งเข้าหาเธอ เย่ชิงหวู่ก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจ เธอคว้าตัวหลินตงไว้แน่นและตะโกนด้วยความกังวลเล็กน้อย "คุณชาย!!!"แม้ว่าหลินตงจะบอกว่าตนเองแข็งแกร่งเพียงใด แต่เย่ชิงหวู่ก็ไม่เคยเห็นด้วยตาตนเองยิ่งกว่านั้น ตระกูลหยินก็ไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลเฟิง เพราะที่นี่ก็เป็นฐานที่มั่นของตระกูลหยินเช่นกันหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น พวกเขาคงไม่สามารถออกจากดวงดาวหยินหยวนได้ในวันนี้ในขณะนี้ หลินตงหันศีรษะไปมองเย่ชิงหวู่ ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ไม่มีอะไรต้องกลัว ฉันอยู่นี่แล้ว!"เมื่อเห็นรอยยิ้มของหลินตง หัวใจของเย่ชิงหวู่ก็สงบลงทันทีรอยยิ้มของชายผู้นี้ทำให้ผู้คนรู้สึกปลอดภัยจริงๆ!หยินเต๋อหลินมาถึงด้านนอกของยานรบแปดเหลี่ยมอย่างรวดเร็วและเตรียมที่จะเปิดเปลือกนอกของมันในขณะนี้ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่เขาหยินไห่เหลียงแสดงรอยยิ้มที่บ้าคลั่งปู่ลงมือแล้ววันนี้หลินตงจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขามีไม้เด็ดบางอย่าง?ยังมีท่านผู้เฒ่าสี่คนอยู่ที่นี่!หลินตงไม่สามารถหลบหนีได้หยินเทียนหงและท่านผู้เฒ่าะดับยักษ์ใหญ่สี่คนของตระกูลหยิ
หยินไห่เหลียงที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา ก็ถามขึ้นทันที่ว่า "แกคือหลินตงใช่ไหม?""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคุณชายหยิน! ฉันดีใจที่แกยังจำฉันได้" หลินตงทักทายด้วยรอยยิ้ม"แกมาทำอะไรที่นี่ ขอโทษฉันเหรอ? ส่งเย่ชิงหวู่มาหาฉันหรือไง? น่าเสียดายจริงๆ! แม้ว่าแกจะทำแบบนี้ ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไป ในเมื่อแกกล้าแตะต้องสิ่งที่เป็นของชั้น แกต้องเตรียมใจชดใช้ และราคานั้นก็คือความตาย!" หยินไห่เหลียงพูดอย่างโกรธเคืองหลินตงได้ชิงตัวเย่ชิงหวู่ไปนี่เป็นความแค้นครั้งใหญ่ในชีวิตของเขาอย่างแน่นอนจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาได้เย่ชิงหวู่ตอนนี้?ผู้คนยังคงนินทาเขาลับหลัง เขาหยินไห่เหลียง ผู้นำตระกูลหยินในอนาคต จริงแล้วเขากลับเอาเศษอาหารของคนอื่นไปดังนั้นหลินตงต้องตายสิ่งนี้อาจทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น"นายน้อยหยิน แกหลงตัวเองไปรึเปล่า? แกคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษแกงั้นเหรอ?""แล้วแกมาทำอะไรที่นี่?” หยินไห่เหลียงถาม"ฉันมาที่ตระกูลหยินของแกเพื่อขอคำอธิบาย""คำอธิบายเรื่องอะไร?""แกใช้ข้ออ้างเรื่องการซื้อขายสมาคมการค้า เพื่อล่อลวงฉันและชิงหวู่ไปที่ดาวว่างเปล่า เสียเวลาของฉันไปมาก นอกจากนั้น แกยังต้องการฆ่าฉันและครอบค
หลินตงสั่งการยานรบแปดเหลี่ยม และทันทีที่เรือมาถึงดาวหยินหยวน ก็ถูกยานตรวจการณ์หลายลำล้อมรอบทันที"ใครอยู่ข้างหน้า? บอกชื่อแซ่มาซะ! ทำไมเรื่องถึงมาที่ดาวหยินหยวน?"ทันใดนั้นก็มีเสียงออกมาจากภายในยานตรวจการณ์ในขณะนี้ หลินตงขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระกับอีกฝ่ายเขาได้เสียเวลาไปมากพอสมควรแล้วพลังจิตวิญญาณปะทุขึ้นในทันที ก่อให้เกิดลมพายุพลังจิตวิญญาณล้อมรอบยานรบแปดเหลี่ยม ซึ่งแผ่กระจายออกไปอย่างกะทันหัน“ปัง!!!”ยานตรวจการณ์หลายลำ ที่ล้อมรอบยานรบแปดเหลี่ยมถูกพัดออกไปทันทีเป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตรครั้งนี้ หลินตงไม่ได้ฆ่าใครแค่พัดไปคงไม่ทำให้ใครได้รับบาดเจ็บ"ไสหัวไป!!! เรียกหยินไห่เหลียงออกมาพบฉัน" เสียงทุ้มลึกของหลินตงดังขึ้นลูกเรือในยานตรวจการณ์หวาดกลัวอย่างยิ่ง ต่อการแสดงพลังของหลินตงพวกเขารีบติดต่อเจ้าหน้าที่บนดาวหยินหยวน“ปะ....ปะ....โปรดรอสักครู่ นายท่าน! เราจะติดต่อนายน้อยทันที”หลินตงไม่สนใจพวกเขาเขาสั่งให้ยานรบแปดเหลี่ยมลงจอดต่อไปยานตรวจการณ์ไม่กล้าขัดขวางเขาอีกต่อไปแค่ติดตามไปอย่างเงียบๆภายในห้องทำงานของผู้นำตระกูลหยินหยินไห่เหลียงยังคงหารือกับ
ขณะที่หยินไห่เหลียงกำลังจมดิ่งอยู่กับความคิด เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะเขา"ฉันเข้าใจแล้ว!" หยินไห่เหลียงตอบจากนั้นก็หันหลังและเดินตามคนๆ นั้นไปพบท่านผู้เฒ่าไม่นาน พวกเขาก็มาถึงห้องทำงานของผู้นำตระกูลหยิน"ก๊อกๆ!!"หยินไห่เหลียงก้าวไปข้างหน้าและเคาะประตูพร้อมพูดว่า "ท่านผู้เฒ่า ผมมาแล้ว"มีเสียงดังขึ้นจากข้างในทันที"เข้ามา!"หยินไห่เหลียงผลักประตูให้เปิดออกและเข้าไปมีคนห้าคนอยู่ในห้องท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ของตระกูลหยินในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาล เช่นเดียวกับหยินเต๋อหลิน ผู้นำตระกูลหยินคนห้าคนนี้เป็นสมาชิกระดับสูงสุดห้าคนของตระกูลหยินโดยพื้นฐาน"หยินไห่เหลียงคารวะท่านผู้เฒ่าทั้งสี่ และท่านปู่" หยินไห่เหลียงกล่าวอย่างเคารพ"ไห่เหลียงมาแล้วเรอะ นั่งลงสิ!" ชายชราผมหงอกกล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นมิตรคนคนนี้คือท่านผู้เฒ่าที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหยิน หยินเทียนหง ซึ่งความแข็งแกร่งของเขาไปถึงช่วงกลางของปรมาจารย์มหาจักรวาลการเข้าสู่ปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลางของเขา บรรลุได้เมื่อหยินไห่เหลียงเกิดหยินเทียนหงจึงชอบหยินไห่เหลียงมากเขารู้สึกว่าหยินไห่เหลียงเป็นตัวนำโชคสำหรับตัวเข