All Chapters of สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์: Chapter 1321 - Chapter 1330

1465 Chapters

บทที่ 1321 ชั่วร้ายกับใสซื่อ

หลิวซือจวินเป่าลมหายใจออก แล้วจึงพูดว่า “ขอบคุณแม่นางอิน”“ไม่ต้องเกรงใจ ไปกันเถอะ”อินชิงเสวียนเดินออกจากประตูอย่างรวดเร็ว หลิวซือจวินเดินตามหลังนางไปด้วยความคิดที่ซับซ้อนตามลำดับอายุแล้ว อินชิงเสวียนควรจะเป็นน้องสาวของนาง เฮ่อฉางเฟิงก็อายุน้อยกว่านางเช่นกัน ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมานั้นได้อยู่คนเดียวลำพัง แต่จู่ๆ ก็มีน้องชายกับน้องสาวเพิ่มขึ้นมา ในใจทั้งมีความสุขและความกังวลในเวลาเดียวกันมีความสุขที่ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวอีก ภายหน้าถ้าประสบพบเจอกับเรื่องใด ก็มีคนให้ปรึกษาหารือด้วย แต่สิ่งที่กังวลก็คือเฮ่อยวนจะเต็มใจยอมรับตัวเองหรือไม่ แล้วเจ้าตำหนักเหม่ยผู้นั้น จะยอมรับหรือไม่ขณะที่ครุ่นคิดเรื่อยเปื่อย ก็ได้ยินอินชิงเสวียนถามว่า “คุณชายหลิวมาที่นี่ เพื่อมาศึกษาวิชาแพทย์เท่านั้นหรอกหรือ”หลิวซือจวินต้องการบอกจุดประสงค์ของการเดินทางของตัวเองมาก แต่ในที่สุดก็ระงับไว้“ใช่ ตั้งแต่เดินทางมาถึงที่นี่ ก็ได้ยินชาวบ้านกล่าวขานกันว่าคนในอิ๋นเฉิงมีวิชาแพทย์ที่ยอดเยี่ยม เจ้าเมืองก็ใจดีมีเมตตามาก ซือจวินมีความปรารถนาอย่างแรงกล้า จึงเกิดความรู้สึกชอบขึ้นมาทันทีที่ได้พบ”อินชิงเสวียนชะลอความเร
Read more

บทที่ 1322 เคร่งขรึมจริงจัง

หลิวซือจวินโบกไม้โบกมืออย่างรวดเร็ว“ไม่ใช่ๆ ข้าแค่ถามเฉยๆ”อินชิงเสวียนกลับเข้าใจผิดไปแล้ว การที่สาวน้อยจะชื่นชมวีรบุรุษ ไม่ว่าจะอยู่ในยุคสมัยใด ล้วนไม่ใช่เรื่องแปลก ที่พ่อแม่ได้กลับมาคืนดีกันนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย นางไม่ต้องการให้เกิดปัญหาใดๆ ขึ้นอีก“ท่านพ่อมีความรักต่อท่านแม่อย่างลึกซึ้ง ชาตินี้ไม่มีวันรับอนุอีก ยิ่งไม่มีใครสามารถทำลายพวกเขาได้ และข้าก็ไม่ยอมให้ใครทำเช่นนี้เช่นกัน”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิวซือจวินก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อยตามเรื่องเล่าต่างๆ มักบอกว่าหญิงงามต้องคู่กับวีรบุรุษ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง แต่จะบอกว่าในใจไม่มีความรู้สึกโกรธเคืองใจเลยสักนิด ก็คงเป็นไปไม่ได้ไม่ว่าเฮ่อยวนจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม เขาไม่ควรละทิ้งพวกนางสองแม่ลูก แม้ว่าแม่ของนางจะหน้าตาธรรมดา แต่ก็ยังคงเป็นภรรยาคนแรกของเขาแล้วก็คิดอีกครั้ง บางทีเขาอาจจะมีเหตุผลอะไรที่จำใจต้องทำ หรือบางทีเขาอาจจะกลับไปตามหาพวกนางแม่ลูกแล้ว แต่พวกนางกลับย้ายที่อยู่ไปแล้วนางถอนหายใจและพูดว่า “เจ้าเมืองเฮ่อเป็นคนที่มีความรักลึกซึ้งจริงๆ”“นั่นเพราะเขามีความรักต่อแม่ของข้า”เมื่อคิดถึงแม่ หลิวซือจวินก็รู้สึกสะเทือนใจ“แ
Read more

บทที่ 1323 ใช้วิธีเดิมอีกครั้ง

“มาแล้วขอรับ”หวังซุ่นหดคอเดินเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นอินชิงเสวียนก็รีบโค้งคำนับอย่างรวดเร็ว“บ่าวถวายพระพรฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ”อินชิงเสวียนยิ้มเล็กน้อย“ลุกขึ้นเถอะ ที่ข้ามาหาเจ้าที่นี่ เพราะอยากได้หน้ากากผิวหนังมนุษย์ของเจ้า แต่ข้าไม่เคยเห็นรูปร่างหน้าตาของบุคคลนั้นมาก่อน โชคดีที่มีศิษย์จากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่นี่ด้วย ไปตามคนมาหน่อย”หวังซุ่นไม่เข้าใจว่าอินชิงเสวียนหมายความว่าอะไร เย่จิ่งหลานจึงพูดว่า “ไปตามฉินเซ่อผีผามา เดี๋ยวพวกนางจะอธิบายให้เจ้าฟังเอง”“อ้อ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้”หวังซุ่นไม่กล้าชักช้า หลังจากปิดประตูก็วิ่งแจ้นไป วันนี้เจ้านายยิ่งหงุดหงิดมากกว่าปกติ เขาไม่อยากขัดใจเจ้านายให้ตัวเองซวยหรอกนะหลังจากนั้นไม่นาน สาวใช้ทั้งสี่ก็มาถึง ดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ยังคงเศร้าเสียใจกับการจากไปของเจ้าสำนักเซี่ยว ดวงตาบวมแดงไปหมดทั้งหมดกำลังจะทำความเคารพ แต่ก็ถูกอินชิงเสวียนห้ามไว้“หลังจากเกิดเรื่องขึ้นกับท่านตา มีเพียงนักพรตเทียนจีที่หายตัวไป ซึ่งน่าสงสัยมาก ข้าอาจมีวิธีล่อเขาออกมา สอบถามเรื่องราวทั้งหมด ขอให้พี่สาวทั้งสี่ช่วยอธิบายความสูงและรูปร่างหน้าตาของนักพรตเทียนจี ร
Read more

บทที่ 1324 นักพรตเทียนชิง

ชายคนนี้สวมชุดคลุมสีฟ้าเทา คอเสื้อถูกซักจนสีซีด แต่กลับดูสะอาดสะอ้านและเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก มีใบหน้าซูบตอบ ในดวงตาเต็มไปด้วยความเมตตาที่ห่วงใยทุกสรรพสิ่งและความสงบสุขเมื่อสบตากัน อารมณ์วุ่นวายของอินชิงเสวียนดูเหมือนจะสงบลงทันทีนักพรตเต๋าชรายิ้มให้นาง แล้วหันไปหาเสี่ยวเอ้อร์ที่กำลังยกอาหารเข้ามา“พี่ชายน้อยท่านนี้ ที่นี่มีเสบียงอาหารแห้งขายหรือไม่”เสี่ยวเอ้อร์มองดูเสื้อผ้าซอมซ่อของเขา ได้กลิ่นความยากจน จึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “หมั่นโถวหรือแป้งเปี๊ยะก็ไม่มีทั้งนั้น ที่ถูกที่สุดมีแค่บะหมี่ ราคาชามละเจ็ดอีแปะ ถ้าเจ้าอยากกิน ก็รอจนกว่าข้าจะทำอาหารให้ลูกค้าทั้งสองท่านนี้เสร็จก่อน แล้วจะทำให้เจ้า”อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว ขณะที่กำลังจะพูด เย่จิ่งหลานก็ชิงพูดขึ้นเสียพูดก่อน“พูดอะไรแบบนั้น เจ้าไม่รู้จักคำว่าเคารพผู้อาวุโสปรานีเด็กหรือไง ค่าอาหารของท่านผู้เฒ่าคนนี้ ข้าจะเลี้ยงเอง”อินชิงเสวียนก็ยืนขึ้นเช่นกัน ประกบมือคำนับแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นักพรตท่านนี้ หากไม่รังเกียจ ทำไมไม่ร่วมรับประทานอาหารกับพวกเราพี่สาวน้องชายล่ะ?”เย่จิ่งหลานรีบแก้ไขทันที“เป็นพี่ชายน้องสาว”อินชิงเสวีย
Read more

บทที่ 1325 ตะลึง

อินชิงเสวียนมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ก็ไม่เห็นใครเลยเดิมทีนางคิดว่าเป็นเย่จิ่งอวี้ แต่ดูเหมือนว่านางคิดผิด นางหันความสนใจไปที่เย่จิ่งหลานทันที เขาดูเหมือนจะสับสนเช่นกันดวงตาทั้งสองคู่มองสบกันครู่หนึ่ง เย่จิ่งหลานก็ลอยขึ้นข้างบน แล้วถอยกลับไปหลายจั้ง“ลูกผู้ชายฆ่าได้ หยามไม่ได้ เจ้านักพรตเฒ่าจมูกวัวบัดซบ อย่าหวังว่าจะพาข้ากลับไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ได้”นักพรตเทียนชิงลูบเครายิ้มๆ“พี่ชายน้อยคนนี้ใจร้อนเกินไป นั่งลงเถอะ”เขาหมุนควงแขนเสื้อ เย่จิ่งหลานก็เหมือนถูกพลังอำนาจลึกลับบางอย่างดึงกลับไปที่เก้าอี้เดิมอย่างแม่นยำอินชิงเสวียนหัวใจเต้นแรงขึ้น นักพรตชราผู้นี้มีฌานตบะแกร่งกล้ามาก โชคดีที่เขาไม่มีเจตนาชั่วร้าย จึงรู้สึกโล่งใจลงบ้าง“จิ่งหลาน ท่านนักพรตพูดถูก เจ้าอยากอธิบายเรื่องชาดแห่งบาปให้ชัดเจนไม่ใช่หรือ ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีไม่ใช่หรือ”เย่จิ่งหลานรู้สึกราวกับว่าก้นถูกยึดติดอยู่กับเก้าอี้ ไม่สามารถขยับได้เลย อดไม่ได้ที่จะผรุสวาท “นักพรตจมูกวัวบัดซบพวกนี้จะพูดความจริงอะไรออกมาได้ แต่ละคนพอเจอหน้ากันก็มีแต่จะจับตัว ข้าไม่ใช่ศัตรูพืชในนาข้าวนะ ทำไมต้องถูกทุกคนในโลกจับตัวด้วย”อินช
Read more

บทที่ 1326 ในความสงบสุข มีผู้ที่ต้องแบกรับภาระ

เย่จิ่งหลานแค่นเสียงชิและพูดว่า “เจ้าอย่าอวยพวกเรานักเลย ไม่ว่าเราจะมาจากไหน เราทุกคนต่างก็เป็นมนุษย์ ไม่ใช่เทพ เราไม่มีความตั้งใจที่จะช่วยโลก แค่หวังว่าจะมีชีวิตที่สงบสุขเท่านั้น”นักเต๋าเทียนชิงกล่าวว่า “ใครๆ ก็อยากมีชีวิตที่สุขสงบ แต่วันที่สงบสุขเหล่านี้ ก็ต้องมีวีรบุรุษที่ไร้ชื่อคอยปกป้องอยู่เงียบๆ บางสิ่งไม่ใช่ความปรารถนาของเจ้าเอง แต่เป็นการเลือกของสวรรค์”ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็รู้สึกถึงปลงอนิจจังในใจ ซึ่งทำให้นางนึกถึงคำพูดทั่วไปในยุคปัจจุบัน เจ้าคิดว่าสงบสุขนั้น เพราะมีคนแบกรับภาระให้เจ้าพวกเขาช่วยกันปกป้องเป่ยไห่ ซึ่งถือได้ว่าเป็นคุณูปการต่อประชาชนในโลกนี้ แต่ไม่รู้ว่าจะเผชิญกับความยากลำบากอะไรในอนาคตจึงถอนหายใจเบาๆ และกล่าวว่า “อาจจะใช่ ในเมื่อเราเป็นคนของราชวงศ์โจวเช่นนั้นจึงควรทำหน้าที่ปกป้องราษฎรใต้หล้า ตั้งใจอย่างดีที่สุด ในอีกน้อยปีข้างหน้า จะไม่เหลือความเสียดายใดๆ”นักพรตเทียนชิงยกย่องนางว่า “พูดได้ดี หากอาตมภาพเดาไม่ผิด แม่นางผู้นี้คงจะเป็นฮองเฮาคนปัจจุบัน”อินชิงเสวียนตกตะลึงเล็กน้อย เรื่องนี้ก็ยังมองออก นักพรตชราผู้นี้มีความสามารถบางอย่างจริงๆจากนั้นจึงประ
Read more

บทที่ 1327 ทฤษฎีแก่นวิญญาณ

เมื่อเห็นท่าทีที่เคร่งขรึมของนักพรตเทียนชิง หัวใจของอินชิงเสวียนก็สั่นไหว เดินออกจากโรงเตี๊ยมในขณะนี้ยังไม่รู้ว่ามีตัวอะไรที่หนีออกมาจากวิถีแห่งสวรรค์ นักพรตเต๋าคนนี้ดูแข็งแกร่งยิ่งนัก ทั้งยังรู้ศาสตร์แห่งการทำนาย ทำไมไม่ยืมมือของเขาล่ะ...“ท่านนักพรตเห็นอะไรหรือ”อินชิงเสวียนเหลือบมองท้องฟ้า แล้วแสร้งถามทำเป็นไม่เข้าใจแต่ในใจกลับเดาได้ว่า น่าจะเกี่ยวข้องกับสิ่งชั่วร้ายนั้นนักพรตเทียนชิงหันกลับมาอย่างช้าๆ“เกรงว่าแม่นางคงจะรู้มานานแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นที่นี่”อินชิงเสวียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ท่านสามีเคยยกย่องท่านนักพรตว่ามีพรสวรรค์น่าทึ่ง ไม่มีใครเทียบได้ บัดนี้ได้พบ คู่ควรกับชื่อเสียงจริงๆ ที่นี่มีบางอย่างแปลกๆ เกิดขึ้นจริง”“อ้อ ข้าอยากฟังรายละเอียด”อินชิงเสวียนไม่ได้ปิดบังสิ่งใด เล่าเรื่องวิถีแห่งสวรรค์ให้นักพรตเทียนชิงฟังอย่างละเอียดนักพรตเทียนชิงพยักหน้าและกล่าวว่า “เช่นนี้นี่เอง เมื่อครู่ข้ามองไปที่เมฆดำ ก็ตระหนักว่าพลังแห่งฟ้าดินไม่ถูกต้อง ที่แท้มีวิญญาณชั่วร้ายก่อความวุ่นวายที่นี่นี่เอง”เขายกมือขึ้นชี้ จากนั้นก็ได้ยินเสียงพรึบเบาๆ ปราณกระบี่ในมือก็ทำ
Read more

บทที่ 1328 ความรักในครอบครัว

นักพรตเทียนชิงตกใจเล็กน้อย“ดวงตะวัน?”อินชิงเสวียนหัวเราะแห้งๆ แล้วพูดว่า “ผู้เยาว์เห็นสิ่งนี้ในหนังสือบันทึกเรื่องเหนือธรรมชาติ รู้สึกว่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก ไม่ทราบว่านี่คือสัญญาณบ่งบอกว่าอะไร”นักพรตเทียนชิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง“ข้าไม่รู้เรื่องนี้ และข้าไม่เคยได้ยินเรื่องแก่นวิญญาณในลักษณะนี้มาก่อน”เย่จิ่งหลานกำลังจะถามว่าต้องทำอย่างไรถึงจะฝึกฝนให้มีแก่นวิญญาณขึ้นได้ แต่ก็ได้ยินเสียงสุนัขเห่ามาแต่ไกล ชายหนุ่มรูปงามสวมเสื้อคลุมสีเขียวเข้มก็ปรากฏตัวขึ้นในสายตา“อาอวี้!”เมื่อเห็นเย่จิ่งอวี้ สีหน้าของอินชิงเสวียนก็เบิกบานด้วยความดีใจ นางโบกมือไปทางเขาไป๋เสวี่ยรีบวิ่งไปหานาง แล้วกอดเอวของอินชิงเสวียนและถูไถไปมา วนเจ้าขาวนั่งอยู่ข้างๆ ดวงตาสีเขียวคู่นั้นมองดูนักนักพรตเทียนชิงอย่างระมัดระวัง“เสวียนเอ๋อร์ ทำไมเจ้าลงจากเขาล่ะ”เย่จิ่งอวี้มองดูหญิงสาวด้วยความกังวล เมื่อเห็นว่านางไม่ได้รับบาดเจ็บก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อหันกลับมา ก็เห็นนักพรตเทียนชิง ทันใดนั้นดวงตาก็แสดงความประหลาดใจ“เหตุใดท่านนักพรตจึงมาที่นี่ได้”หลังจากถามจบ ก็นึกถึงเย่จิ่งหลานทันที ในใจพลันเข้าใจขึ้นทันที จึง
Read more

บทที่ 1329 แคว้นเฟยเหยา

ทั้งคู่ไล่ตามไป๋เสวี่ยไปติดๆ เย่จิ่งหลานก็ยิ้มอย่างขมขื่นในชาติที่แล้วเขาตัวคนเดียวไร้ที่พึ่ง ปล่อยให้คนทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ เมื่อเผชิญกับเรื่องใด ไม่มีแม้แต่ที่ที่จะให้ทวงคืนความยุติธรรม แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป เขามีพี่ชายที่รักและเคารพ มีเพื่อนสนิทที่ห่วงใย หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา พวกเขาจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่ โดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาแต่เขาจะทนลากพวกเขาลงไปได้อย่างไร ถ้าการไปแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นวิธีเดียวจริงๆ เขาจะเลือกที่จะเดินทางไปเพียงลำพังแม้ว่าเย่จิ่งหลานจะทั้งขำทั้งด่า คุยโวโอ้อวด แต่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจ ว่าเพื่อเรื่องยิบย่อยในยุทธภพ เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนถูกรั้งตัวไว้นานเกินไป ถึงเวลาที่ต้องกลับไปแล้วลำพังแค่หัวเดียวชีวิตเดียว ขนาดตงหลิวเขายังสามารถทำลายได้ นับประสาอะไรกับแดนศักดิ์สิทธิ์ มีอะไรให้กลัว?เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่จิ่งหลานก็รู้สึกโล่งใจตอนนี้เติบโตเป็นคนหนุ่มแล้ว ควรมีท่วงท่าลักษณะเหมือนคนหนุ่มทั่วไป วันนี้มีเหล้าวันนี้ก็เมา จะไปคิดอะไรให้มากความ!เขาสะบัดแขนเสื้อแล้วหมุนตัวกลับเข้าไปมีเย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนอยู่ที่นี่ แม้ว่าเขาจะไป ก็เป็นเพียงผู้สังเกต
Read more

บทที่ 1330 นิทานเรื่องหนึ่ง

ขณะที่หญิงสาวกำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ เย่จิ่งอวี้และอินชิงเสวียนก็ได้ตามไปถึงเรือนเล็กที่ทรุดโทรมแห่งหนึ่งแล้วไป๋เสวี่ยกระโดดลงจากกำแพงบ้าน บุกเข้าไปทางหน้าต่าง สองสามีภรรยาตามไปอย่างใกล้ชิด แต่เห็นเพียงถ้วยชาเท่านั้นทั้งสองคนแยกย้ายกันไปตรวจค้น แต่ไม่พบผู้ต้องสงสัย“ดูท่าทาง เขาเพิ่งจากไปไม่นานนี้”เย่จิ่งอวี้หยิบถ้วยชาขึ้นมา พบว่าน้ำยังอุ่นอยู่อินชิงเสวียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ในเมื่อไป๋เสวี่ยเคยได้ดมกลิ่นของนักพรตเทียนจีแล้ว ไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน เพียงว่าเขาถนัดในเรื่องค่ายกลและกลไก อาอวี้ระวังตัวด้วย”“อื้ม เราไปหากันต่อเถอะ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ฆาตกร แต่ก็ต้องมีความเกี่ยวข้องกับฆาตกรเป็นแน่”ทั้งสองพาไป๋เสวี่ยและเจ้าขาวออกจากบ้าน ทันทีที่ปิดประตู อินชิงเสวียนก็เห็นลูกศรที่วาดไว้บนประตู ชี้ไปทางทิศเหนือ“อาอวี้ ดูสิ”เย่จิ่งอวี้อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความรอบคอบของอินชิงเสวียน“บางทีเขาอาจจะทิ้งร่องรอยไว้ให้ผู้สมรู้ร่วมคิดของเขา เสวียนเอ๋อร์กลับไปหาจิ่งหลานก่อน ข้าจะไปดูหน่อย”อินชิงเสวียนส่ายศีรษะทันที“ไม่ได้ ถ้าจะไปก็ไปด้วยกัน”แม้ว่าอินชิงเสวียนไม่เคยมีอาการแพ้ครรภ์ที่รุนแ
Read more
PREV
1
...
131132133134135
...
147
DMCA.com Protection Status