บททั้งหมดของ สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์: บทที่ 1061 - บทที่ 1070

“แม่นางอิน! แม่นางอิน?”เฟิงเอ้อร์เหนียงก้าวไปข้างหน้า และมีร่างหนึ่งเหาะลงมาจากข้างบนพูดเสียงเรียบ “ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่ให้นางตายหรอก”เฟิงเอ้อร์เหนียงคุกเข่าลงกับพื้นทันที“ผู้อาวุโสหันได้โปรดรักษาสัญญาด้วย ขอเพียงแม่นางอินส่งมอบน้ำพุวิญญาณ ก็ปล่อยนางกลับไปยังเมืองหลวง นางเป็นเพียงเด็กรุ่นหลัง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่ควรให้นางเข้ามาพัวพันกับความแค้นของคนรุ่นก่อน”ผู้อาวุโสหันแค่นเสียงกล่าวว่า “เรื่องพวกนี้ต้องให้เจ้าสอนด้วยรึ”เฟิงเอ้อร์เหนียงโขกศีรษะคำนับทันที“เฟิงอวิ๋นลี่ไม่กล้า ผู้อาวุโสหันได้โปรดปลดการควบคุมฉุยอวี้ด้วย พวกเราพี่น้องสัญญาว่าจะอยู่ในตำหนักเทพแต่โดยดี จะอุทิศตนเพื่อศึกการแย่งชิงทางสู่วิถีแห่งสวรรค์”ผู้อาวุโสหันไม่ตอบ เพียงโบกมือสั่งการคนที่อยู่ข้างหลัง“พาตัวอินชิงเสวียนไป!”ทันใดนั้นเฟิงเอ้อร์เหนียงก็เริ่มวิตกกังวล นางเอื้อมมือออกไปคว้ากางเกงของผู้อาวุโสหัน แต่ถูกผู้อาวุโสหันเตะออกไป“เฝ้าดูฉุยอวี้ไว้ให้ดี เมื่อเสร็จงานแล้ว จะไปหานางเอง”ยังพูดไม่ทันขาดคำ ตัวเขาก็เหาะออกไปแล้ว“ผู้อาวุโสหัน ผู้อาวุโสหัน!”เฟิงเอ้อร์เหนียงไล่ตามไปหลายก้าว และทันใดนั้

ศิษย์เดินออกมาปลดโซ่ทันที แล้วอินชิงเสวียนก็ขยับข้อมือเล็กน้อย“ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสหันตั้งใจจะเรียกรวมพลอาคันตุกะเหล่านี้เมื่อใด”ผู้อาวุโสหันหรี่ตา รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง“แม่นางอินดูเหมือนจะกระตือรือร้นกับข้ามาก?”อินชิงเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เฟิงเอ้อร์เหนียงบอกว่าเฮ่อยวนฆ่าแม่ของข้า ในฐานะลูกสาวการจะแก้แค้นแทนแม่ย่อมเป็นเรื่องปกติ ข้ารู้ว่าด้วยความสามารถของข้านั้นไม่สามารถเอาชนะเฮ่อยวนได้ จำต้องรับความช่วยเหลือจากตำหนักเทพ หากผู้อาวุโสหันเต็มใจที่จะช่วยข้า บุญคุณความแค้นระหว่างท่านกับข้าก็สามารถถูกลบล้างได้เช่นกัน”ผู้อาวุโสหันหัวเราะเบาๆ และกล่าวว่า “ย่อมเป็นเช่นนั้น เดิมทีแม่ของเจ้าก็เป็นคนของตำหนักเทพ ที่ข้าเร่งร้อนจะเลื่อนขั้นกำลังภายในของทุกคน ก็เพื่อต้องการทวงความยุติธรรมให้กับแม่ของเจ้า”“งั้นก็ต้องขอบคุณมาก”อินชิงเสวียนโบกมือ บนพื้นก็ปรากฏถังพลาสติกที่บรรจุน้ำพุวิญญาณสองถัง ซึ่งในนั้นนางเพิ่มส่วนผสมพิเศษลงไป“ส่วนของผู้อาวุโสหันข้าจะเอาให้ท่านก่อน หวังว่าผู้อาวุโสหันจะระดมพลได้โดยเร็ว อย่าปล่อยให้เสียเวลา”ผู้อาวุโสหันไม่เคยเห็นพลาสติกมาก่อน เมื่อเห็นวัต

อินชิงเสวียนเพ่งมองอยู่นาน แต่แล้วก็พบว่ามันเป็นผ้าไหมธรรมดาจริงๆ “ดูท่าทาง ตำหนักเทพต้องการชักภัยไปสู่ไปเมืองเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงจริงๆ ต่ำช้ามาก”เย่จั้นพยักหน้าและกล่าวว่า “เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงเปิดเมืองแล้ว ข้าเคยไปที่นั่นเมื่อไม่กี่วันก่อน ค่อนข้างแตกต่างจากการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดของตำหนักเทพมาก”“เสด็จอาคิดว่าที่ไหนดีกว่ากัน”อินชิงเสวียนถามเย่จั้นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “อิ๋นเฉิงมีความเป็นเมืองมนุษย์มากกว่า ทั้งยังมีมนุษยธรรมมากกว่า พวกเขาสามารถรักษาอาการเจ็บป่วยของชาวบ้านโดยไม่คิดเงิน ซึ่งทำเหมือนเป็นเรื่องปกติ”จากนั้นเขาก็ถามอีกครั้ง “จ้าวเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง ทำไมถึงไม่เห็นอยู่กับฮองเฮา”อินชิงเสวียนยิ้มและพูดว่า “จ้าวเอ๋อร์อยู่ในมิติของข้าแล้ว เสด็จอาไม่ต้องกังวล”เย่จั้นจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ดีแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฮองเฮาก็รีบลงเขาเถิด ไม่เห็นหน้ากันนาน ฝ่าบาทจะต้องคิดถึงมากแน่นอน”อินชิงเสวียนยิ้มอย่างขมขื่น“ข้าไม่รู้วิธีแก้เพลงลืมกลุ้ม ที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีการบันทึกวิธีแก้ไขเพลงนี้ เกรงว่าชั่วชีวิตนี้ของเขาคงจะไม่มีวันจำข้ากับเสี่ยว

“อินหลี?”เย่จั้นขมวดคิ้วเล็กน้อยนี่มันไม่ถูกต้อง!อินหลีผลักเขาออกไป แล้วเดินไปทางลำธารอย่างดื้อรั้นเย่จั้นเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของอินหลี ทันใดนั้นก็ได้ยินคนถามว่า “นั่นใคร”เย่จั้นจี้สกัดจุดของอินหลีทันที และอุ้มนางเหาะไปที่ถ้ำร้างในเวลานี้ อินชิงเสวียนกลับมาบนเขาแล้วเดิมทีนางคิดที่จะไปหาฉุยอวี้ ลังเลที่ประตูอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงล้มเลิกความตั้งใจเฟิงเอ้อร์เหนียงเพิ่งวางยานาง หากพบนางในตอนนี้คงจะรู้สึกอึดอัดแน่ๆ ตอนนี้นางไม่สามารถช่วยฉุยอวี้ได้ในขณะนี้ ไม่สู้ใช้คืนนี้ให้เป็นประโยชน์ ฝึกรวบรวมพลังยุทธ์ ไว้รอรับมือกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นพรุ่งนี้เพื่อไม่ให้เหมยชิงเกอมีคำถามมากเกินไป ดังนั้นอินชิงเสวียนจึงปิดหน้าจอแสดงผลในมิติ และนั่งขัดสมาธิบนเตียงหินนางใช้ความคิดระดมกำลังภายในทั้งหมด รวบรวมไว้ในจุดตันเถียน ทันใดนั้น การฝึกวิทยายุทธ์จำนวนนับไม่ถ้วนก็แวบเข้ามาในหัวของนางเองอินชิงเสวียนไม่เคยศึกษาวิทยายุทธ์เหล่านี้อย่างละเอียด วันนี้สงบจิตใจ ตัดสินใจที่จะพิจารณาให้ละเอียดยิ่งขึ้นในบรรดาวิทยายุทธ์ทั้งหมด มีวิชาฝ่ามือ วิชากระบี่ และวิชาดัชนี อินชิงเสวียนหลับตาเล็กน้อย

หลังจากออกจากบ้านถ้ำ ฉางเฮิ่นเทียนก็แสดงสายตาที่ไม่ระมัดระวังเหมือนก่อนอีกต่อไปเขาแทบรอไม่ไหวที่จะถอดฝาขวดออก และดื่มน้ำพุวิญญาณในอึกเดียวเขาต้องการสิ่งนี้มาก มีเพียงการฟื้นฟูความแข็งแกร่งสูงสุดโดยเร็วที่สุดเท่านั้น ถึงจะสามารถสู้กับเฮ่อยวนได้เขาต้องการทวงคืนทุกสิ่งที่ตัวเองสูญเสียไป ไม่ว่าจะเป็นเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิง หรือทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ เขาอยากจะถือมันไว้ในมือของเขาตอนนี้สามารถลากอินชิงเสวียนเข้าสู่ตำหนักเทพได้ ก็เท่ากับว่าตัวเองมีเบี้ยต่อรองอันทรงพลัง หากเฮ่อยวนรู้ว่าลูกสาวแท้ๆ อยู่ในมือของเขา เขาจะไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามแน่นอนสำหรับผู้อาวุโสหัน เขาไม่พอใจมานานแล้ว หากสามารถขับเขาออกจากตำหนักเทพได้จริงๆ ก็จะเป็นประโยชน์ไม่มีโทษต่อฉางเฮิ่นเทียนอยู่แล้ว ตาแก่บ้านี่กล้าให้เขาทำงานเป็นวัวเป็นม้า เขาไม่รู้จริงๆ ว่าตู้เยี่ยนในตอนนั้นเลื่องชื่อเพียงใดเมื่อนึกถึงความรุ่งโรจน์ในอดีต ฉางเฮิ่นเทียนก็ค่อยๆ ยกมุมปากขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายหลังจากที่เขาจากไป อินชิงเสวียนก็ขมวดคิ้วเช่นกันในเมื่อฉางเฮิ่นเทียนเชี่ยวชาญวรยุทธ์ที่น่ากลัวอย่างเช่นการฝังโลหิต ก็พิสูจน์ได้ว่าเขา