Bahagyang ngumiti si Calista. Ang kanyang mga mata ay may lumiwanag ng may kapilyuhan, ngunit siya ay may mapanuksong ngiti."Sa tingin mo ba nagkataon lang ‘yon?" Binitiwan siya ni Lucian at itinaas ang kamay para isuksok ang mga hibla ng buhok sa likod ng kanyang tainga, at sinabing, "Hindi, hindi ito nagkataon. Maraming pangit na gawain sa industriyang ito, ngunit hindi ako kailanman nasangkot sa anumang bagay. Kaya't huwag mo na ako tanungin kung may alam ako sa susunod" "Isang beses lang ako nadamay, at iyon ay yung kasama ka. Kaya naman, ako ang kusang lumapit sa iyo." Si Lucian ay bihirang makipag-usap ng ganito. Ang kanyang pagtatangka sa pambobola ay nagiging prangka at madamdamin, tulad ng mga liham na isinulat ni Hector noong mga araw na sila’y nag-aaral pa. Ang mga iyon ay parang mga tula.Kaya naman, hindi siya sigurado kung ipinagtatapat ni Lucian ang kanyang pagmamahal o sinasagot ang kanyang tanong. Habang si Calista ay nagiisip-isip, si Lucian naman at nagpalit

Nilinis ni Calista ang sugat at sinabing, "Hmm, naiintindihan ko. Salamat.""Nagawa nilang burahin ang lahat ng bakas ng kanilang mga sarili mula sa eksena nang mabilis at kumuha ng ibang tauhan para sisihin. Wala nang higit sa sampung organisasyon sa Apthon ang kayang gawin ito. Nagpadala ako ng mga tao upang bantayan sila, ngunit maaaring tumagal ng ilang taon ito."Hindi siya lumaki sa Apthon . Hindi magiging madali ang pagtuklas ng mga pundasyong itinatag doon sa loob ng maraming taon.Kung tutuusin, magiging walang saysay ang kanilang mga pagsisikap kung ang utak sa likod ng mga eksena ay madaling matuklasan.Sa kasong ito, kumilos sila nang maingat at nagkaroon ng maraming backup na plano. Natatakot si Lucian na baka alertuhan niya ang mga ito kung hawakan niya ang mga bagay nang walang ingat.Ito ay magiging mas mahirap na hulihin sa hinaharap. Kailangan niyang tumapak nang maingat, na mangangailangan ng kaunting pagsisikap.Hinala niya kahit ang mga larawan ni Calista ay

Sinadya ni Calista na kumuha ng ilang impormasyon mula kay Liam. Gayunpaman, sa halip na makakuha ng anumang kapaki-pakinabang mula sa kanya, nakuha niya ang kanyang sarili sa isang mahirap na kalagayan. "Hindi kita kailangan dito. Alamin mo saan ka maghinhintay." Ang apartment ni Paul ay may one-bedroom layout, at kahit may mga extrang kwarto, hindi niya maaaring hayaang pumasok ang isang estranghero tulad ni Liam, na walang alam tungkol sa kanya. "Bodyguard mo ako, kailangan kitang protektahan. Paano ko magagawa iyon kung hindi kita kasama sa bawat pupuntahan mo? Pwede ako sa sofa matulog."Kumunot ang noo niya, napagtantong wala na siyang pwedeng tulugan dito. Hindi man lang umatras si Calista."Pwede kang bumili ng tent at itayo mo sa labas. Business associate lang ako sa lalaking nabanggit mo. Ni hindi ko pa nakikita ang mukha niya, ni hindi ko alam kung iisang tao ang pinag-uusapan natin. Sa palagay mo ba, sa sitwasyong ito, mapagkakatiwalaan ko ang isang taong inutusan n

Hindi alam ni Lucian kung naiintindihan niya, ngunit masunurin siyang umupo. Hinawakan niya si Calista, at hindi siya tumutol. Hindi siya gaanong magaan, at ito ay kayang-kaya niya sa ilalim ng normal na mga pangyayari. Gayunpaman, kapag lasing, ito ay medyo mahirap.Habang sinisimulan siyang buhatin ni Lucian, nanghina ang mga braso at binti nito, at pareho silang bumagsak sa sofa. Sa kabutihang palad, ang apartment ay pag-aari ni Paul, at pinili niya ang mga de-kalidad na gamit pang bahay.Malapad at malambot ang sofa kaya naman nang mahulog si Lucian ay ginamit niya ang kanyang siko para mabawasan ang impact at hindi tuluyang bumagsak sa ibabaw ni Calista. Itinukod niya ang sarili habang nakatingin sa tahimik na babae sa ilalim niya. Namumula ang mga kilay at mata ni Calista. Iba ang tingin nito sa kanya sa karaniwang pagtanggi at pangungutya niya.Lucian's long fingers slid along the contours of her face, " Paano kung hindi ito maganda ang kalabasan nito satin? Gugustuhin mo

Inis na pinandilatan ni Yara si Lucian at sinabi, "Naisip mo na ba kung paano alipustahin ng dati mong asawa ang lahat ng tao noon?"Natagpuan ni Lucian ang kanyang sarili na nawalan ng mga salita, isang bihirang pangyayari talaga. Pinagmasdan siya ni Calista na napahiya sa unang pagkakataon at hindi niya maiwasang mapatawa.Nabigo ang kanyang pagnanais na pigilan ang isang mapait na ngiti, at tumugon siya, "Mukhang may paraan ang universe para tanggihan siya."Lumipat ang tingin ni Yara sa namamagang paa ni Calista.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Whoa, anong nangyari sa paa mo? Nagpacheck ka ba sa doktor?"Pinagmasdan ni Yara ang silid na puno ng sari-saring bote ng alak habang papalapit kay Calista.Napakaraming seleksyon ng mga inuming nakalalasing na naka-display, mula sa mga pagpipilian sa nangungunang istante hanggang sa higit pang mga opsyon na angkop sa badyet.Agad na nakita ni Yara ang nakahanay pagkapasok sa sala.Dahil hindi naman pala-inom si Calista sa kanyan