All Chapters of GENUINE LOVE IN DECIET : Chapter 131 - Chapter 140

"Hindi ka na ba magpapapigil, kuya?" tanong ni Ian kay Marcus na ngayon ay handa nang umalis. Nasa harapan sila nito lahat para pakinggan ang paalam nito. "I deserve this, Ian. Habangbuhay akong papatayin ng kunsensya ko na buhay ako tapos ang kambal mo hindi. Ang chance na ito mas deserve niya, alam mo iyon, pero ako ang nakatanggap. Hindi naman ibig sabihin nito, hindi niyo na ako makikita ulit. Pwede niyo akong bisitahin doon, at darating ang araw, titira kayo doon mga isang buwan para mag-training," paliwanag nito at tumingin kay Margarette. "Ako ang magtuturo." "Hindi ka ba malulungkot doon?" tanong ni Clary. "Malungkot doon pero mas okay na iyon. At kayo na bahala kay Ian ah. Turuan niyo maghandle ng negosyo, lalo ka na Clary, magaling ka sa ganoon, kahit anong klaseng negosyo alam mong patakbuhin, ikaw na bahala kay Ian para dun, okay?" pakiusap nito. "Anong negosyo kuya?" tanong niya nalilito. "Iiwan mo sa akin lahat ng iyon? Hindi ko kaya iyon, wala akong alam, Kuya" ang

Badtrip na umuwi si Lilith dahil sa naganap na usapan sa pagitan ng kaniyang ama at ni Hector. Nais ng ama niya na ikasal na naman siya sa anak nitong sundalo rin ngunit sa nakikita naman niya sa anak ni Hector, ayaw siya nitong pansinin. Nadala na siya kay Knox noon, unang pagkakataon na pinakilala sa kaniya ang lalaking iyong halos naging hangin siya sa harapan nito naulit na naman iyon sa anak ni Hector, kaya ngayon, todo refused na siya. Mas gusto niyang bumalik sa dati niyang asawa dahil sandamakmak ang negosyo nun ngayon. Ngunit ang ama niya ay talagang ginigipit siya, lalo na't nagigipit ito sa paghihiwalay nila ni Knox Wolthorn nawalan siya ng rason sa MetalCrown. Dumagdag pa pagdating niya sa mansion nila ni Knox, walang tao, walang may nagbukas ng gate para sa kaniya, kaya todo tili siya, "Guard!" Walang may sumagot, kaya napilitan siyang bumaba at binuksan ang gate para sa kaniya. Pagbalik niya sa loob ng sasakyan, tumatawag si Jasper sa phone niya, badtrip siya kaya hin

"A-Ah...k-kwan—""So totoong ama namin si Daddy at si Clary talaga ang hindi tunay na anak?!" tumaas ang boses ni Jasper sa pagsumbat sa ina. Pati si Ruby nawindang. "J-Jasper—""Ma naman! All this time pala, habang naiingit kami kay Clary dahil may ama siya, yun pala ang tatay niya ay ang totoong tatay namin? Siya iyong minahal ng totoong tatay namin tapos kami, ginawang saling-pusa sa buhay niya—""Kasi iyon ang nagagawa ng pera, Jasper!" sigaw ng nanay niya nang maging tense na ang panunumbat niya. Napanganga na si Ruby habang umiiyak sa nalaman. "Kinontrol kami ni Hershe gamit ang pera niya! Kung hindi kasi iyon gagawin ng tatay niyo, walang-wala tayo, dahil bankrupt nga ang kompaniya! Iyon ang ginawa ng nanay ni Clary sa atin! Kaya may rason tayo sa kompanya kasi bayad nila iyon! Bayad sa sarkripisyo na ginawa ng daddy niyo! Kami ang kasal, kahit nangyari iyon ng lihim lang, kami ang legal, hindi kayo illegitimate!""Ma! Pâtây na si Daddy!" tili ni Ruby at humagulhol ng iyak. "N

Nabuga naman ng hininga si Clary, kakatapos lang niya maglinis ng katawan. Nakasuot na siya ng pantulog at mahiga na sana ngunit may naririnig siyang îgîk ng glass door na nagbubukas. Pagtingin niya roon gumagalaw na ang kurtina dahil sa pumasok na malamig na hangin. Familiar sa kaniya ang galaw ng kurtina na iyon at maya-maya may humawi rito. Napabuka siya ng bibig nang lumabas ang kalahating katawan ng asawa niya at parang batang yumakap sa kurtina. "Hi..." anito dahilan para matawa siya. "Bakit diyan ka dumaan? Pwede naman sa pintuan," tanong niya. "May order galing sa Mom mo na bawal ako papasukin dito kapag bumisita ako ng gabi, kaya dito ako dumaan," anito. Napatikom siya ng bibig at napatango na lang nang maintindihan niya ang ibig nitong sabihin. Dahan-dahan naman nitong sinara, pintuan. "Pero siyempre wais itong gwapo mong asawa kaya gumawa ako ng paraan," sabi pa nito na para bang ito lang ang assasin pero mommy niya hindi. Napairap siya at napasabi ng, "Sus...nanay ko

Ang mahirap lang sa lagay nila, dahil wala silang weapon kaya hindi pwedeng basta-basta na lang sila haharap sa mga taong may mga baril. Kaya ang ginagawa nila ngayon, takas lang muna. May waepon nga sila pero sa mga relo na suot lang nila iyon, shuriken knife lang ang mayroon doon at retractable, hindi iyon sapat para sumugod sa tigsasampong katao na humahabol sa kanila na may mga armas. "Tara tara dito!" hinila siya ni Yun Xiao para lumiko pero kahit gaano ka-delikado ng sitwasyon nila, hindi pa rin niya binitawan ang ilang stick pa ng barbeque, may laman ng baboy, paa ng manok, hotdog, isaw, at dugo. Nakarating sila sa bayan ng lugar na iyon, pumasok sila sa lugar na sandamakmak ang bangketa, huminto si Yun Xiao sa pamilihan ng mga damit, puro mga pajama ang nakikita niya doon at sinabi pa siya. "Bitawan mo iyang hawak mo." "Gutom ako," rason na naman niya. Inis itong napabulong, "Lagi ka namang gutom." Nagkunwari itong namimili ng pajama at awtomatikong nakangiti ang tinde