Hindi alam ni Stella kung sino ang unang nag initiate ng halik sa kanila ng binata. Namalayan na lang niyang magkahugpong na ang kanilang mga labi. Ilang minuto ring nalunod siya sa masarap na halik ng binata. Nang gumapang ang halik nito sa kaniyang leeg ay saka lang siya parang natauhan."Too late, baby!" paanas na bulong ni Charles sa tainga ng dalaga at hindi hinayaang makawala sa yakap niya ito.Napasinghap siya at parang nakiliti nang marinig ang tawag sa kaniya ng binata. Dumagdag pa ang husky voice nito. Muli siyang nadarang sa init ng sensasyong nanalaytay sa kaniyang bawat himaymay. Nang itayo siya nito ay nagpatianod siya habang magkahugpong na naman ang kanilang labi.Ginalugad ng dila niya ang loob ng labi ng dalaga habang humahakbang paabanti. Hindi binigyan ng pagkakataon ang dalaga na makapag isip ng matino. Nang maabot ang siradura ng pintuan ay mabilis niyang nai lock iyon nang hindi namalayan ng dalaga. Sunod niyang ginawa ay hinawakan ito sa magkabilang hita at pab

"Darn, Charles!" Inis na hinarap niya ito at hinampas sa dibdib gamit ang palad. Ang hudyo, bumaba sa kama at hindi manlang nag abalang takpan ang pagkalalaki nitong tayong-tayo at naninigas. Parang ipinagyayabang pa iyon sa kaniya.Hinuli niya ang kamay ng dalaga at hinalikan iyo. "Kapag inumpisahan, dapat tapusin!" aniya in husky voice. Pinagapang niya ang halik mula sa daliri ng kamay ng dalaga pataas sa braso nito.Nakagat ni Stella ang loob ng labi nang may nanulay na parang kuryente sa bawat himaymay, mula sa mainit na labi ng binata. Ang mga mata nitong nangungusap ay nakatutok sa kaniyang mukha habang patuloy sa paghalik sa kaniyang kamay. Unting-unti niyang naipikit ang mga mata nang nasa pagitan na ng leeg niya at balikat ang labi ng binata. Sa pagkakataong ito ay hindi nagmamadali si Charles sa pag angkin sa dalaga. Nakapaloob ang tunay niyang damdamin sa bawat halik at haplos sa katawan ni Stella.Naipaling niya pakaliwa ang ulo nang gumapang pa ang halik ng binata sa ka

Pagkapasok ng bahay, hindi masalubong ni Stella ang nang-aarok na tingin ng abuelo. "Mommy, bakit ang tagal mo po? Kanina ka pa namin hinihintay ni lolo." tanong ni Zion sa ina. Mabilis na nilapitan ni Stella ang anak at hinalikan sa pisngi. "Sorry, baby, may importante lang inasikaso si Mommy.""Mag usap tayo." Tumayo si Fausto at dumiritso sa isang silid.Nakagat ni Stella ang gilid ng labi bago binalingan ang anak. "Baby, makipaglaro ka muna kay Yaya Sabel mo at may pag uusapan lang kami ng lolo mo."Nakakaunawang tumango ang bata at hindi na nangulit sa ina nito.Pagpasok ni Stella sa silid kung nasaan ang abuelo ay kinabahan siya. Ang pormal kasi ng mukha ng abuelo at seryusong nakatitig sa kaniya. Tumikhim siya nang makaupo at parang biglang namalat ang lalamunan niya."Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa," ani Fausto habang matamanan na pinakatitigan ang apo. "Si Charles ba ang dati mong asawa at ama ni Zion?"Pakiramdam ni Stella ay may tumtambol na sa kaniyang dibdib at ang la

Napabuga ng hangin sa bibig si Stella nang makita kung sino ang tumatawag sa account niya sa isang apps. Hindi ito nakuntinto sa tawag lamang at gusto ngayon ay video call naman. Mabuti na lang at napatulog na niya ang anak. Sandali siyang lumabas ng silid at baka makita ni Charles. Sa ugali nito ay alam niyang gusto rin nito makita ang nasa paligid niya."What are you doing?" mukhang naiinip na tanong ni Charles nang sagutin na ng dalawa ang tawag niya.Hindi binuksan ni Stella ang camera pero nakikita niya ang binata. Mukhang hindi na naman maganda ang mood nito at nakakunot ang noo. "Drinking wine.""Lalong nangunot ang noo ang Charles habang nakatutok ang tingin sa camera. "What's wrong? Bakit nagpapakalasing ka?"Napangiti si Stella habang mataman na pinagmamasdan ang mukha ng binata. Ang gulo ng buhok nito at hindi pa nakapag palit ng damit. "Where are you?"Tinanggal ni Charles ang suot na necktie at nairita dahil hindi siya sinasagot ng dalaga. "Kuya, si Ate Stella ba ang kau

Sophie, magkaibigan tayo. Nagawa mo na akong tulungan noon na masira ang pagsasama nilang dalawa. Bakit—""Eliza, pinagsisihan ko na ang ginawa ko noon kay Stella."Umawang ang labi ni Elizabeth at hindi makapaniwalang nakatitig sa kaibigan. "What?""I'm sorry pero hindi na kita matulungan ngayon." Naluluha at nagpapaunawa ang tingin niya sa kaibigan. Nangangalit ang ngipin at tumalim ang tingin ni Elizabeth sa kaibigan. "Dahil ba mas mayaman na sa akin ang babaing iyon?" Nainsulto si Sophie sa paratang ng kaibigan pero hindi niya magawang magalit dito. Hindi niya ito masisi. Kahit siya ang nasa kalagayan nito ay ganoon din ang iisipin niya. "I knew it!" Dinuro-duro ni Elizabeth ang kaibigan at tumango-tango habang lapat ng mariin ang mga labi."Elizabeth, sa maniwala ka at sa hindi ay hindi iyan ang dahilan. Alam mong hindi ako ganyan kababaw kung mag isip. May isang bagay akong nagawa noon na labis kong pinagsisihan at gustong itama iyon ngayon.""Sabihin mo para maintindihan ko