All Chapters of The Contractual Wife: Chapter 41 - Chapter 50

"Wow naman! ang saya saya nila, ang galing!" nilapitan sila nito."Audrey!" awat niya "ayoko ng gulo, please.!""Baby, hindi naman ako manggugulo. Binabati ko lang kayo," maangas na sagot ng babae, "well.. at mukhang nagienjoy ka na, kasama ang mga pangit na yan!""Nasaan ba ang pangit dito?" nagkunwari sina Dahlia na hinahanap ang tinutukoy ng babae, "nangangamoy ampalaya na naman dito.""Baka sila ang tinutukoy ni Audrey na pangit" sabi ni Amihan, "ikaw Malena, may pangit ba dito?""Demonyita meron," sabay nguso nito kay Audrey. Nagkatawanan ang mga kasama niyang babae."Hoy! kilalanin nyo ang binabangga niyo!" banta ng kasama ni Audrey kina Dahlia."Pustahan ulit tayo gusto nyo?" hamon ni Amihan, saka nagbigay ng isang mapaglarong ngiti."Girls, enough, wag nating iruin ang moment natin ng dahil lang sa mga basurang ito. Bye, baby!" hinalikan siya ng babae sa labi.Sinimangutan ni Dahlia ang babae na nagbabay pa sa kanila bago umalis. Napakamot naman siya sa kanyang batok."Let's go

Nagising siya sa mga katok sa pintuan ng kanyang kwarto. Tiningnan niya ang oras.. Alas singko pa lamang ng umaga. Napuyat sila ni Dahlia pag istar gazing kagabi kasama sina Malena at Amihan. Naiinis siyang tinungo ang pinto. Ang mommy niya."Anak, nariyan ang tatay ni Audrey, bilisan mo." sabi ng mommy niya."Bakit daw po" nagulat siya sa sinabi nito na naroon ang ama ni Audrey. 'Ano kayang ginagawa niya dito ng ganito kaaga?'Sumunod na lang siya sa ina. Naroon ito at nakaupo, kausap ang kanyang ama."Anak.." tawag ng tatay niya," may nangyari daw hindi maganda kay Audrey.""Ano po yun?" naupo siya."Nasa ospital ang anak ko ngayon Harvy, nakita siya kahapon ng mga residente sa kabilang barangay, walang saplot sa katawan, at bugbog sarado. Ginahasa ang anak ko Harvy!" umiyak ang matandang lalaki. "Hindi ko alam kung anong ginagawa niya doon, bakit siya napadpad doon.. At ngayong nagising siya, ikaw ang hinahanap niya. Nakikiusap ako sayo, puntahan mo ang anak ko.."Para siyang binuh

"Maaga po silang umalis?" tanong niya kay lolo Harry."Oo. May sumundo daw kanina sabi ng isang katulong," sagot ng matanda ,"malamang, naglambing na naman si Alma na lumabas sila ng maaga. Matagal na kasi nilang hindi nakakasama ang anak nila, lalo pa ngayon at ikakasal na siya," sagot nito sa kanya."Pupunta po ba kayong office? sasabay na po ako," sabi niya sa matanda."Mabuti pa nga, iwasan mo na ang magmaneho lagfi, lalo na at lagi kang pagod sa pag aasikaso ng kasal niyo."Lumabas ang tatay niya mula sa kusina na kausap si tita Claudia, nginitian niya ang mga ito."Aalis na ba tayo sir?" tanong nito kay lolo."Anong sir? kapag nasa bahay, tito na lang." sagot ng matanda. Medyo nahiya itong lumingon sa kanya, "hindi pa ba alam ng anak mo?"Napakamot sa ulo ang tatay niya, "eh.. hindi pa po.""Papa, wag kang mag alala, pansin na namin yan ni Malena, saka nag usap na kami ni tita kagabi, wala naman akong tutol.""Talaga?" nagulat ito, "bakit wala ka namang nabanggit sakin?" baling

Parang mali ang sinabi niya kay Dahlia, hindi niya intensiyon na saktan ang dalaga, subalit nahihirapan na siyang harapin ito. Para sa kanya, mas madali na siguro na hindi niya ito kinakausap kesa magiguilty siya ng dahil sa nangyari kay Audrey. Pero nagsisi siya masyado ng umalis si Dahlia. Tinatawagan niya ito sa intercom, iba ang sumagot, at sinabing umalis nga daw ang babae. Sinubukan niya itong tawagan, subalit hindi ito nasagot.Tinawagan niya si Amihan para tanungin kung magkasama sila, subalit hindi daw nito alam kung nasaan ang dalaga. Sinubukan din niya itong patawagan kay tito John, ayon sa matanda, nagpapahinga lang daw si Dahlia. Halata daw sa tinig nitp na may dinadamdam ito.Nag alala siya bigla para sa kasal nila bukas..'Paano kung hindi siya dumating? paano kung hindi siya makonsensiya sa kung anong mangyayari kay lolo? Hindi kasi ako nag iisip! Kahit kailan talaga Harvy, tanga ka!' sigaw niya sa isipan, 'sana hindi ka na lang nagsalita ng hindi maganda. Sana , nagso

Pagkalabas ni Harvy, hinabol niya pa ng tingin ang lalaki. Nakakalungkot lang isipin, na parang siya ang asawa, ngunit siya ang nang agaw. Totoo naman iyon. Kanina, naalala pa niya ng tawagan siya ni Amihan.."Oh, hello?" patamad niyang sagot."Asan ka na? alas otso na? kasal mo na ng alas nuebe ano ka ba!" halos masira ang ear drum niya sa lakas ng boses ni Amihan."Ah, kasal ko na ba? okay." saka niya pinatay ang kanyang cellphone. Limang minuto pa soyang tumitig sa kisame, bago bumangon.Ang bigat ng paa niyang humakbang. Parang ayaw umangat ng kanyang mga paa. Naligo lang siya ng mabilis. Pagkatapos niya sa banyo, tinuyo niya ang kanyang buhok. Nagblower siya. Saka nag make up. Sanay siya sa ganitong madalian. Itinaas lang niya ang kanyang buhok. Nagbihis siya, at kinuha ang bag.Ng makarating siya sa venue, naroroon sa labas ang mga nag aalalang coordinator. Nasa baba na ang make up artist at vanity mirror. "Nandyan na siya!!" sigawan ng mga ito. kulang na lang ay buhatin siya p