บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 801 - บทที่ 810

สายลมเย็นโชยมาพร้อมกับกลิ่นหอมของดินรอบ ๆ ทะเลสาบชิงหยางในขณะนี้ เกือบจะเต็มไปด้วยผู้คนสองยุทธภพใหญ่เจียงหนานและเจียงเป่ย ตรงข้ามทะเลสาบ ชักดาบตีลังกาสถานที่ต่อสู้ที่ตัดสินของการประชุมศิลปะการต่อสู้ คือทะเลสาบชิงหยางเมื่อหลายวันก่อน ยุทธภพได้สร้างสังเวียนใหญ่รัศมี 100 เมตรกลางทะเลสาบชิงหยางเวทีปราศรัยล้อมรอบไปด้วยน้ำ คนธรรมดาจะขึ้นยังต้องนั่งเรือภายในศาลาหนึ่งด้านทิศใต้คนของยุทธภพเจียงหนาน มารวมตัวกันหลังจากการคัดเลือก ในที่สุดเหลยว่านจุนก็รวบรวมผู้เชี่ยวชาญอีกสามคน ที่เป็นการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนเพียงแค่คุณภาพบางส่วนไม่สม่ำเสมอ เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถเทียบได้กับ เซว่เจิ้น ไป่หยู ฮั่วหยาง สามคนแต่ตอนนี้ ได้แต่เพิ่งพยายามครั้งสุดท้าย"ทุกคน การประชุมศิลปะการต่อสู้ในวันนี้ สําคัญมาก"เหลยว่านจุนมีสีหน้าจริงจัง สายตาของเขากวาดไปทั่วทั้งห้าคน "สิ่งที่พวกคุณแบกรับคือเกียรติยศของยุทธรภพเจียงหนาน ผมหวังว่าพวกคุณจะร่วมมือกันอย่างจริงใจ และพยายามอย่างเต็มที่ ผมอยู่ที่นี่ และขอให้ทุกคนกลับมาอย่างมีชัย!"กล่าวพร้อมกับกอดหมัด เพื่อแสดงความเคารพ"ผู้นำวางใจได้ เราจะฆ่าคนป่าเถ

ในเวลาเดียวกัน ฝีเท้าของเขาถบ ทั้งดีดตัวออกมาทันที เดินตามอาวุธดําและต่อยขึ้นไปหากอาวุธดําสามารถโจมตีได้ ย่อมดีที่สุด หากไม่ประสบความสําเร็จในการโจมตี หมัดที่ตามมา ก็สามารถวางเกมชนะได้"เทคนิคการแกะสลัก!"ชายชุดแดงยิ้มเย็นชา ทันใดนั้น ปืนยาวก็โบกขึ้น การแย่งเงาที่หนาแน่น ดูเหมือนกังหันลมขนาดใหญ่ที่หมุนอย่างรวดเร็ว ปิดกั้นอาวุธมืดที่ยิงมา กริดทั้งหมดหลังจากบล็อกอาวุธดําแล้ว ปืนยาวของชายชุดแดงก็แทงไปข้างหน้าอย่างแรงรวดเร็วจนน่าตกใจชายหน้ากลมยังไม่ทันตั้งตัว ถูกยิงเข้าที่บริเวณไหล่ 1 นัด กระเด็นไปไกลนับเมตรในที่เกิดเหตุ"คุณ..."ชายหน้ากลมเพิ่งจะลุกขึ้น ปลายปืนแหลมจ่อที่คอแล้วตราบเท่าที่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ จะถูกกริชฆ่าในที่เกิดเหตุ"คุณแพ้แล้ว"ชายชุดแดงมองลงมา เหมือนมองลงไปที่ตัวแตนมด"คุณ คุณเป็นใครกันแน่?" ชายหน้ากลมทั้งตกใจและกลัวเขาไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้เร็วขนาดนี้ และไม่มีพลังตอบโต้เลย"ฟังให้ดี ผมชื่อฉินจวง อยู่อันดับที่ 11 ของรายการฟา" ชายแดงพูดอย่างหยิ่งผยอง"ที่สิบเอ็ดในรายชื่อฟ้า?"ชายหน้ากลมถึงกับตกใจไม่แปลกใจเลย ที่อีกฝ่ายจะเก่งขนาดนี้ กลายเป็นว่าอันดับส

ในที่สุด ผู้เชี่ยวชาญก็ปรากฏตัวแล้วหวังว่าครั้งนี้จะกู้หน้าให้กับยุทธภพเจียงหนาน"คุณเป็นใคร? สมัครชื่อมา!"เมื่อมองไปที่เมิ่งเหยียนที่ขึ้นเวที ฉินจวงชักปืนยาวออกมาชี้ อย่างอุกอาจ"ที่สิบสองในรายชื่อฟ้า เมิ่งเหยียน"สายตาเมิ่งเหยียนแหลมคม จ้องคู่ต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย"ที่แท้ก็คือคุณ"ฉินจวงหรี่ตาเล็กน้อย สีหน้าเริ่มจริงจังขึ้นทั้งสองฝ่ายอยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายชื่อฟ้า และขาดเพียงอันดับเดียวกล่าวอีกนัยหนึ่ง ความแข็งแกร่งของทั้งสองไม่ได้แตกต่างกันมากนักเมื่อศัตรูเบาแล้ว มีโอกาสพ่ายแพ้ได้ตลอดเวลา"สงครามวันนี้ ผมมุ่งมั่นที่จะชนะ หลังจากสงครามครั้งนี้ ผมจะโจมตีสิบอันดับแรกของรายชื่อฟ้า และคุณ ก็คือหินรองเท้าของผม" เมิ่งเหยียนชักมีดออกมาอย่างช้า ๆ"ใช่เหรอ? งั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีความสามารถนี้หรือไม่" ฉินจวงหัวเราะเย็นชาสองมือจับปืนยาว และวางมือ"ดัง~!""ดัง~!""ดัง ~ "ในเวลานี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงระฆังสามเสียงดังมาจากระยะไกลสองคนที่มีจิตใจตึงเครียดตลอดเวลา ถีบอย่างรุนแรง และฆ่ามันในเวลาเดียวกันทันใดนั้น เงาปืนแสงมีด ประกายไฟกระเด็นไปทั่วมีเสียงเหล็กสีทองฟา

ลู่เฉินมองข้าม และถือโอกาสดึงมือ"เขาเหรอ? เขานับว่าเป็นอะไร? จะเปรียบเทียบกับพี่ใหญ่ของผมได้อย่างไร?" พี่สองครวญครางอย่างเย็นชา"ถูกต้อง พี่ใหญ่ของผมติดอันดับสิบสองในรายชื่อฟ้า ไอ้เด็กคนนี้ไม่คู่ควร แม้แต่จะถือรองเท้าให้พี่ใหญ่ของผม" ชายกล้ามเนื้อตะโกน"พี่ใหญ่ของพวกคุณเก่งขนาดนี้ เพิ่งแพ้ทําไม?" ลู่เฉินถามอย่างกะทันหัน“......”พูดง่ายๆ สำลักจนพูดไม่ออกหลายคน"ฮึ่ม ผมแพ้แล้ว แต่คุณคิดว่าตัวเองจะชนะได้เหรอ? ในระดับของคุณ แม้แต่ฉินจวงก็รอดไม่ได้" เมิ่งเหยียนกัดฟันพูด"ใช่เหรอ? งั้นเรามารอดูกันเถอะ?"ลู่เฉินยิ้มเบาๆ ไม่พูดอะไรมากใช้พลังพิสูจน์ตัวเองดีกว่ามาต่อสู้กันด้วยลิ้นแบบนี้"ดูเร็ว ฉินจวงก้าวลงจากเวทีแล้ว เปลี่ยนอีกคนลงสนาม"ในเวลานี้ มีเสียงตกใจดังขึ้นทุกคนมองไปที่ใจกลางทะเลสาบ และเห็นฉินจวงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส และถูกรับต่อไปมีชายหนุ่มชุดขาวอีกคนหนึ่ง นั่งเรือเบาและขึ้นเวทีอย่างลอยนวล"เอ๊ะ นั่นไม่ใช่หลินกงที่อยู่ในอันดับที่ 10 ของรายชื่อฟ้าเหรอ?""เหี้ย มันเป็นหลินกงจริง ๆ คราวนี้ลําบากแล้ว""ฉินจวงคนหนึ่งเกือบจะอยู่ยงคงกระพัน ตอนนี้ยังมีหลินกงที่แข็งแกร่งกว่

ฟ่านจิงกางขมวดคิ้วฟ่านเจี้ยนหลายคนก็เต้นตรง และค่อนข้างกลัว"อาจารย์ พวกเรากลับไปกันเถอะ การประชุมศิลปะการต่อสู้ครั้งนี้ ผมจะไม่เข้าร่วมแล้ว" กงหลินเกือบจะร้องไห้ออกมาประสบการณ์สองวันก่อน เป็นฝันร้ายของเขามาตลอดเขาโอ้อวดว่ามีพรสวรรค์ และมีวิถีการต่อสู้ที่โดดเด่น ตั้งแต่มีชื่อเสียง เขาก็ไม่แพ้ใครจะคาดคิดว่า คืนนั้นเจอสัตว์ประหลาดสองตัวจริง ๆตอนแรกผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้ถ้วยน้ำชาเพียงถ้วยเดียว ก็ตีเขาจนอาเจียนเป็นเลือดต่อมาผู้ชายที่โผล่ออกมานั้น น่ากลัวยิ่งกว่า ลำพังเนื้อหนังก็เกือบจะทําให้เขาตายแล้วตั้งแต่คืนนั้น ความมั่นใจในตนเองและศักดิ์ศรีของเขาก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์ลึกๆ แล้ว มีเงามืดปกคลุมอยู่ดังนั้น เมื่อเห็นลู่เฉิน ก็ตกใจตรงๆ จนหนีไปโดยไม่สนใจหน้าเลย"กงเอ๋อ คืนนั้นเป็นแค่อุบัติเหตุ บางทีคุณอาจจะมองผิดไปแล้ว"ฟ่านจิงกองปลอบใจไปแล้ว ก็ทําหน้าคนรอบข้างอีกว่า "เจ้ยเอ๋อ ไปพาพี่ใหญ่ของคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ถือโอกาสดื่มชาสักถ้วยแล้ววางใจ""ครับ"ฟ่านเจี้ยนตอบ ประคองหลินกงที่ขาอ่อนๆ เดินเข้าไปในวิลล่าลานบ้านที่อยู่ไม่ไกล"ผู้นำฟ่าน ศิษย์เอกของคุณ น่าผิดหวังนิดหน่อยนะ"