บทที่ 806

"จบแล้ว... ครั้งนี้ไม่ได้ช่วยอะไรเลย"

"ทําไมถึงเป็นแบบนี้? ทําไมไม่ชนะแม้แต่เกมเดียวล่ะ?"

"การประชุมศิลปะการต่สู้ครั้งนี้ เป็นความอัปยศอดสูของยุทธภพเจียงหนานของเราจริง ๆ"

เมิ่งเหยียนพ่ายแพ้แล้ว ฝั่งยุทธภพเจียงหนาน เรียกได้ว่าเป็นเสียงเศร้า

มีทั้งโกรธแค้น ผิดหวัง จนใจ แค้นที่เกลียดเหล็กไม่เป็นเหล็ก

การประชุมศิลปะการต่อสู้ครั้งที่ผ่านมา ทั้งสองฝ่ายมีทั้งไปและกลับ น่าตื่นเต้นเป็นพิเศษ

ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ อย่างน้อยก็ได้ตีลีลา

แต่การประชุมศิลปะการต่อสู้ในวันนี้ กลับเยือกเย็นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน สามรอบแรกถูกบดขยี้ทั้งหมด และไม่ได้มองจุดสนใจแม้แต่น้อย

เกมที่สี่ยังถือว่ายอดเยี่ยมนิดหน่อย และในที่สุดไนโฮก็พ่ายแพ้

ถึงตอนนี้ แพ้มา 4 เกมติดต่อกัน และเสียหน้า

มันน่าอายจริงๆ!

"ไม่... เป็นไปไม่ได้ พี่ใหณ่ของผมอยู่ยงคงกระพันในโลก จะพ่ายแพ้ได้อย่างไร?"

"เพิ่งมีดสุดท้าย เห็นได้ชัดว่าพี่เมิ่งเฉือนฉินจวงก่อน แต่กลับโดนคู่ต่อสู้ชกตกเวที น่าเสียดายจริง ๆ

สาวกสำนักสวนอู่ที่เฝ้าสงคราม บางคนยากที่จะยอมรับผลลัพธ์นี้

ความแข็งแกร่งของเมิ่งเหยียน ในบรรดาคนรุ่นใหม่ในสำนักสวนอู่ทั้งหมด ก็คือเทียบกันไ