All Chapters of Shattered Promises (FILIPINO): Chapter 1 - Chapter 10

Medyo mabigat ang pakiramdam ko nang magising ako. Siguro ay dahil sa pagod na rin nitong mga nakaraang araw. Hindi na yata kinakaya pa ng katawan ko. Wala naman akong lagnat pero feeling ko ay meron. Agad akong napalingon sa pwesto ni Edrick. As usual, wala na naman siya.Kailan ka pa ba masasanay Lex? No… Ayokong masanay na wala siya lagi sa tabi ko. Natatakot ako na yun ang mag-uudyok sakin para sumuko. Bumangon na ako at dumiretso sa CR. After kung maligo at makapag ayos at linis sa kwarto ay bumaba na ako, baka sakaling maabutan ko pa siya.“Good morning nak.”“Good morning nang. Si Tsong?”“Ay! Kanina pa nakaalis. Akala ko ay gising ka ng bumaba siya rito kaya hindi na kita inakyat.” Napasinghap na lang ako at napatango-tango.“May sinabi ba siya 'nang bago umalis?”“Wala naman. Hindi nga rin ‘yon kumain eh.”“Hindi kumain? Bakit naman?”“Hindi ko rin alam. Ikaw ba, kumain ka kagabi?”Nasapo ko ang aking noo. Kaya naman pala nanghihina ako dahil nakalimutan ko ng kumain. Natulo

Nandito na ako ngayon sa isang private cemetery para dalawin si Baby Xandreik. Today is his birthday also. Ang buwan at petsa na ipanangak ko siya ay siya ring pagkawala niya.Kahit anong sabihin ko, kahit anong pandiwa pa ang gamitin ko, walang salitang makakapaglarawan sa sakit na aking nararamdaman hanggang ngayon.Sa dinarami-dami, bakit siya pa? Bakit ang anak ko pa? At 'yong pinakamalala? Hindi lang anak ang nawala sa'kin kundi mukhang pati asawa ko and it's scares me to death.Iyong gustong-gusto kong bumitaw pero hindi ko kaya. Hindi ko kakayanin ang sakit kapag pati siya ay nawala. I can't live without him anymore.Kahit kailan ay hindi ko nakita ang sarili ko sa ganitong sitwasyon. Na magtitiis ako dahil lang sa taong mahal ko. Dahil sa taong paulit-ulit na ni-re-reject ako. Rejection na pinakamasakit.Nasasaktan ako pero alam kung mas masasaktan pa ako kapag binitawan ko siya, kapag mapunta siya sa iba.What about us? What about those promises that we made? The memories we

Nandito ako ngayon sa isang Caffee with Mr. Maxwell Lawrence "Thank you for investing and for trusting me on this, Mr. Maxwell. I am giving you the assurance on this.""Well, no need to thank me, Miss Sebastian. Business is business." Napatango naman ako. Wala na siguro akong magagawa tungkol sa Miss or Mrs. issue niya sa akin."Mauna na ako." Nagulat pa ako nang mabilis niyang hinawakan ang braso ko.Napataas-kilay naman ako. He's always acting weird since we met. Konti na lang iisipin kung may gusto ito sa'kin.Bakit? Dahil una, hindi man lang ako nahirapang mag-set ng appointment with him. Pangalawa, walang alinlangang pumayag siya na mag-invest sa PC ko. Pangatlo, parang concern siya sa'kin everytime na nagkikita kami.In short, ibang-iba ang Maxwell na ito sa Maxwell na sinasabi nilang rude, jerk, cold, snobber at kung ano-ano pa.["You look so stressed, Miss Sebastian.""Mrs. Ramirez.""Whatever. Magpahinga ka naman minsan. Isa ka sa mayamang tao sa bansang ito kaya hindi mo na

Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata. Kinusot-kusot ko pa. What happened?Nasa clinic ako ng RAO. Naalala kong natamaan nga pala ako ng bottle ng wine. Napabuntong-hininga na lang ako.Ginawa ko 'yon dahil sa iisang rason. Napailing na lang ako. Napakadesperada ko na nga talaga. Hindi ko na mahanap pa ang dating ako."Mabuti naman at gising ka na." Agad akong napalingon sa may pinto.It's Edrick. Mabuti naman at nandito siya. Buong akala ko ay hindi ko na naman siya mamamataan dito.Bumangon ako at naupo kahit nahihilo pa rin ako."Anong sumagi sa isipan mo at sinalo mo ang bottle gamit ang noo mo ha? Nag-iisip ka ba talaga, Xandra?""You asked me to take good care of Crisha, diba? Kung hindi ako ang natamaan ay malamang na siya." Nagtagis naman ang kanyang panga. "Pero hindi ko sinabing ipahamak mo ang sarili mo.""Hindi nga. Sa tingin mo ba kung siya ang natamaan no'n ay nandito ka ngayon at kinakausap ako ha? Malamang siya na naman ang kasama mo, siya ang binuhat at inalaga

"Sure ka? Ayos lang na makasama mo siya sa misyon?" paninigurado pa sakin ni Jaeve.Wala naman na akong choice. Kung hindi ko siya tatanggapin as a partner then I need to quit from that mission bagay na hinding-hindi ko gagawin. Bakit? Dahil una ay interesado ako. Pangalawa, ay kahit sa misyon man lang na ito ay may mailigtas akong buhay ng inosente. Pangatlo ay nararamdaman kong parang kailangan ko talagang hawakan ang kaso nina Mr. Chan. Pang-apat, bakit ako ang bibitaw? Nauna yata ako sa misyon na iyon! Besides, I am not good at giving up without trying my best at all. I will just consider this as one of the inevitable situations since we still belong to the same group."Yes," tipid kong sagot. Tumayo na muna si Jaeve at nagpaalam na lalabas. Naiwan kami ng daot niyang girlfriend."How about your... You know!" makahulugang usisa nito agad."My what? Past with him?" tumango naman ito"I don't even remember kung ano ba talaga ang nangyari samin. Paano ako magluluksa?" Napatitig lang