Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata. Kinusot-kusot ko pa. What happened?Nasa clinic ako ng RAO. Naalala kong natamaan nga pala ako ng bottle ng wine. Napabuntong-hininga na lang ako.Ginawa ko 'yon dahil sa iisang rason. Napailing na lang ako. Napakadesperada ko na nga talaga. Hindi ko na mahanap pa ang dating ako."Mabuti naman at gising ka na." Agad akong napalingon sa may pinto.It's Edrick. Mabuti naman at nandito siya. Buong akala ko ay hindi ko na naman siya mamamataan dito.Bumangon ako at naupo kahit nahihilo pa rin ako."Anong sumagi sa isipan mo at sinalo mo ang bottle gamit ang noo mo ha? Nag-iisip ka ba talaga, Xandra?""You asked me to take good care of Crisha, diba? Kung hindi ako ang natamaan ay malamang na siya." Nagtagis naman ang kanyang panga. "Pero hindi ko sinabing ipahamak mo ang sarili mo.""Hindi nga. Sa tingin mo ba kung siya ang natamaan no'n ay nandito ka ngayon at kinakausap ako ha? Malamang siya na naman ang kasama mo, siya ang binuhat at inalaga
"You know what?" bungad agad ni Lovely. Kakapasok nga lang niya. Nasa pad ko lang ako, pinag-aaralan ang hawak kong kaso.Hindi ko alam kung anong nangyayari pero mula dito sa loob ay naririnig ko ang ingay nila.Ilang buwan na rin akong nakatambay dito sa camp. Wala akong ginawa kundi magkulong at mag-isip magdamag.But later on, na realized ko rin naman na may mas mahalaga pang mga bagay na dapat kung pagtuonan kaysa sa masalimuot kong nakaraan.Mas nakakawalang gana lang kapag sumasagi sa isip ko ang nakakatangang parte ng buhay ko.Kaya nga the moment na natauhan ako ay agad na inayos ko ang aking landas at sunod-sunod na kumuha ng misyon.Pang limang misyon ko na itong kidnapping na naganap. Sana katulad ng apat ay mapagtagumpayan ko rin ito. Ito ang pinakamahalaga at makahulugang misyon para sakin kung magkataon."Ano? Bakit ang iingay niyo? Hindi ako makapag-concentrate sa ginagawa ko.""Kasi naman..." May inilapag siya sa kama ko. Sobre iyon. Tumayo naman ako at sinuri iyon."
"Sure ka? Ayos lang na makasama mo siya sa misyon?" paninigurado pa sakin ni Jaeve.Wala naman na akong choice. Kung hindi ko siya tatanggapin as a partner then I need to quit from that mission bagay na hinding-hindi ko gagawin. Bakit? Dahil una ay interesado ako. Pangalawa, ay kahit sa misyon man lang na ito ay may mailigtas akong buhay ng inosente. Pangatlo ay nararamdaman kong parang kailangan ko talagang hawakan ang kaso nina Mr. Chan. Pang-apat, bakit ako ang bibitaw? Nauna yata ako sa misyon na iyon! Besides, I am not good at giving up without trying my best at all. I will just consider this as one of the inevitable situations since we still belong to the same group."Yes," tipid kong sagot. Tumayo na muna si Jaeve at nagpaalam na lalabas. Naiwan kami ng daot niyang girlfriend."How about your... You know!" makahulugang usisa nito agad."My what? Past with him?" tumango naman ito"I don't even remember kung ano ba talaga ang nangyari samin. Paano ako magluluksa?" Napatitig lang
Kasalukuyan akong nasa isang sikat na restaurant dahil kailangan naming i-monitor ang mga taong nakakasalamuha ni Mr. Chan.Malakas kasi ang kutob namin na business o personal matter ang pagkawala ng kanyang anak.Hindi naman pwedeng kidnap for ransom iyon dahil kung ganon eh di sana tumawag na sila at humingi ng pera kapalit ng anak ng mag-asawa pero hindi nila iyon ginawa.Baka inggit ang dahilan. Well, hindi pa naman kami sigurado. Nasa isang kwarto pa kami na puno ng puzzle pieces. Hindi namin alam kung saan dapat magsimula. Wala pa naman din dito si Mr. Chan at ang makakasama niya. "Anong device ang inilagay mo sa ilalim ng mesa?"Unfortunately, kasama ko siya ngayon. Napairap ako ng pasimple. Kailangan pa bang itanong iyon? Agent ba talaga ito?Oo, agent siya. Shungang agent nga lang!"Ano sa tingin mo? Hindi naman pwedeng earphone ang ikabit ko roon," asik ko.Dot voice recorder lang naman iyon para malaman namin anuman ang pag-uusapan nila. "Kaya nga nagtatanong kasi hindi k
Hinila na lang ako basta palabas ng kitchen ng S-Resto ni Fatima."Ano ba 'yon?""I think, kailangan mo silang makita."May inis sa boses niya."The who?""Sila." Napangiwi naman ako ng mapagtanto kung sino ang tinutukoy niya."Bakit mo inilabas yan?" asik ni Lovely kay Fat."Para naman makita niya.""Tangek!""Enough na. Salamat, Fat. Balik ka na sa kusina.""Ayos lang ba sayo na nakapasok dito sa teritoryo mo yang Crisha na yan." Tila nanggigil na saad ni Lovely. Isa kami sa naka duty ngayon sa S Area. "Yes. Why?" Confident ko pang saad habang nakangiti at patango-tango."Seriously Lex? Are you out of your mind?""Nope. What's the problem with that? Nandito siya as one of our customers and each of them should be valued." Nanliit naman ang mata niya sa sinabi ko.Kung alam mo lang, Lovely.["Alis na ako dahil may next guesting pa kami.""Ohw! Natuto ka na rin palang magpaalam," sarkastik kong saad."Nagpapaka professional lang ako since Agent Partner kita.""Oh! So, dati pala ay unp
["Edrick, ingatan mo itong inaanak namin ha? Tandaan mo, buong RAO ang makakalaban mo kapag pinaiyak mo si A.A.""Y-es naman po. Promise, hinding-hindi ko po siya sasaktan.""Sobrang ganda mo. Deserve ko ba talagang magkaroon ng asawang diyosa?""Ano ka ba tsong? Ako lang ito, si Xandra lang ito oh."]Not going to hurt me? Promise? Psh!Why do some people make promises they can't keep?I don't think I'm like that. I have some reasons why I didn't let go of our relationship right away.Una ay dahil kasal kami. Malaking bagay iyon para sakin. Hindi lang iyon isang biro. Kapag humarap ang dalawang tao sa altar ay ibig sabihin nangangako silang kahit anong mangyari ay hindi nila bibitawan ang isa't-isa. Na for better or worst, magkakampi sila, na sabay silang lalaban. Pangalawa, inaamin ko namang may pagkakamali ako at hinihintay ko lang din na aminin niyang meron din siya. Na naniwala akong dulot lang iyon ng sakit na nararamdaman niya kaya siya nagkaganun. Na baka bukas ay mapagtanto n
"Ang sabi mo 7:00 pm ay nandito na si Mr. Chan. Where is he now, huh? Naglolokohan na naman ba tayo dito Agent Gray?" nanggigil kong saad. Nasa resto na kami at halos mag-iisang oras na ding naghihintay kay Mr. Chan pero ni anino nito ay hindi namin mahagip."I don't know what happened, okay?" kampante niya pang saad."Paano mo ipapaliwanag ang kaganapang ito, ha? Isa na naman ba ito sa power trip mo?""What are you talking about? Iyon ang sinabi ng informant ko.""Informant? Seriously? We're supposed to be the informants for this mission! How could you trust anybody else for this, huh? What if they're actually our enemies, just deceiving us? Tell me, who is this informant of yours?" My patience with this man is running out."Why?""Because I'll deal with them first!""Huh! Can you please calm down for a moment?"It seems like my system is getting even more agitated. How can I relax when this situation is getting more alarming?He has an informant I know nothing about. How did he know
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, business, years, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. ----------------------We are currently in the demonstration room, where we are analyzing various things while simultaneously disseminating information about Mr. Chan's case."This is Mr. Lebis and this is Mr. Peng," panimula pa ni Ramirez. Prente lang akong nakaupo sa may likuran niya, katabi si Jaeve habang nasa harapan niya naman sina Wade, Jane at Lovely.Hindi ko rin alam kung bakit nandito ang mga ito eh kami lang naman ang may session ngayon."Bakit nandito kayo?" usisa ko kay Jaeve."Eh? Interesado ako sa mission niyo, eh. Ewan ko lang sa tatlong yan. Teka, bakit? Bawal ba? O baka naman gusto mo lang solohin si Love...""Bwiset ka! Manahimik ka na nga lang diyan!" asik ko. Pigil tawa naman siya. Bulungan lang din ang mode namin ngayon at baka m
ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN-RAMIREZ POVNagising ako dahil sa halakhak ng isang kagwang at dalawang bulilit pero nanatili akong nakapikit."Gisingin niyo na ang mommy," utos pa ni Tsong sa dalawa namin anak na si Xandreik Jhon and Calla Lexa.Fortunately ay nabiyayaan kami ng dalawang bibong chikiting."Ikaw na dad," ungot ni Lala, ang bunso namin. Nasa anim na taon na siya samantalang si Xan-xan ay walo na.Yong nga lang, mukhang may mga attitude itong mga anak namin. Si XJ ay para pang may sariling mundo samantalang si Calla naman ay napaka moody. Siguro iyon talaga ang produkto ng pinaghalong genes ng dalawang kagwang, psss!"Mommy, gising na. Breakfast is ready," ani Tsong sabay tapik sa braso ko. Nanatili pa rin akong nakapikit. Naramdaman ko pa na dinampian niya ng halik ang labi ko."Eww!" sabay na sambit ng dalawa."Dad, are you going rape our mom?" supladitang tanong ni Calla.Hindi na ako nakatiis at nakisabayan na ako sa paghagalpak ng tawa kay Tsong. Bumangon ako at naupo.
ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN'S POV(Heart beats fastColors and promises)Sobrang bilis ng tibok ng aking puso habang naglalakad ako papuntang altar. Malayo pa lang ay natatanaw ko na si Edrick na gwapong-gwapo sa kanyang suot.Sinalubong din ako nina Tita Nana at Uncle Troy. Sila na ang tumayong parent ko.Dad, Mom sana nakikita niyo po ako ngayon. Naglalakad na po ako papuntang altar oh, how I wish na kayo ang mag-aabot ng kamay ko sa taong mahal at makakasama ko na habang buhay. Sana po, masayang-masaya din kayo ngayon for me.Don't you worry po, Edrick is the best man for your heiress."Edrick, ingatan mo itong inaanak namin ha? Tandaan mo, buong RAO ang makakalaban mo kapag pinaiyak mo si A.A.""Y-es naman po. Promise, hinding-hindi ko po siya sasaktan."Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan.(I have died everyday, waiting for you)"Sobrang ganda mo. Deserve ko ba talagang magkaroon ng asawang diyosa?" Natawa naman ako."Ano ka ba tsong? Ako lang ito, si Xandra lang ito oh."Siya n
CHAPTER 36ALEXANDRA ANGELA SEBASTIAN POV"At last nakarating din! Ang ganda dito Lex ha?" lintanya ni Leslie.We're here at Tagaytay, sa S' Hotel. Nagyaya kasi ng vacation ang mga ito.And since tatlong kwarto lang ang nasa loob ng luxury room at ayaw naman nilang maghiwa-hiwalay kami kaya isang kwarto lang kami ni Edrick, si Faye at Larry and magkasama sa iisang kwarto sina Faye, Shara at Leslie.Si Kier naman ang siyang pinaka mabait na pumayag na sa ibang kwarto na lang siya. Basta daw makikita niya pa rin si Les. Tsk. Mukhang tinamaan na ang isa."This is owned by her, actually," ani Sha. Nanlaki naman ang mata ng isa."Whoaa! Really Lex? Ang yaman mo naman pala ah! Sabagay, may sarili ka ng ngang publishing house. Pwede na!""Pwede na?""Yeah, pwede na kayong mag-settle down ni Tsong." Natigilan naman ako. Hindi pumasok sa isip ko ang sinabi niya eh.Nailibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng silid."Where's Edrick pala?" usisa ko. Nagkibit balikat lang sila.Saan naman kaya
CHAPTER 35LESLIE'S POVNasa Araneta na po kami dahil ngayong gabi na ang concert nina Edrick and Dina.Kasama na nga rin namin sina Sha and of course ang bida sa buhay ni DeeJee, si Alexandra.Nasa bukana mismo kami ng entablado kasi nga may pasabog daw si Tsong. And we don't know kung ano iyon. Pero feeling ko may alam na sina Zelle.Baka magtatapat na si Edrick kay Dina in front of Alexa?Goodbye Philippines na naman ang tema ng tsang kung magkataon."Aray! Dahan-dahan naman," reklamo niya dahil hinila na siya agad paupo ni Sha."Sorry, bagal mo eh."Well, Sha is my one of my close cousins who happened to be Alexandra's best friend din pala. Hindi ko alam 'yon pero ngayon alam ko na. Gulo ba? Hayaan mo na nga.Minuto na lang at magsisimula na kaya naman nagsisimula nang mag-ingay ang paligid."My god! I'm so excited! Sana may kissing scene naman ang dalawa 'no?""Oo nga! Para maiba naman, lagi na lang hugs yong eksena nila. Almost two years na rin silang magka-love team eh.""I ca
CHAPTER 34ALEXANDRA ANGELA'S POV"Kyaah! Miss A.A is here!""OMG, oo nga. Is it true? Pakisampal nga ako!""My goodness! Akala ko fake news lang nasagap ko, totoo nga pala!""Mabuti na lang din at naniwala ako sa mga nababasa kong ads eh. Baka na miss ko ang event na ito kung magkataon!"Napangiti ako dahil sa bulungan na iyon habang papaupo na ako sa pwesto ko. Magkalapit lang ang table namin ni Leslie. Nagugulat niya akong tiningnan. Mas nauna siya saking umuwi kaya naman hindi niya alam na umuwi din ako.Of course, bukod sa amin ay madami ding nobelista ang nandidito at lahat kami ay purong Pilipino.Ngayon na nga ang Grand Book Signing. Nakak-proud lang talaga na sa kabila ng modernisasyon ay patuloy pa ring namamayagpag ang mga may akda ng libro.Na marami pa ring nagbabasa ng kwento instead na magbabad na lang sa internet o sa social media.Meron ding Wattpad app na kung saan iba't-ibang stories din ang mababasa gamit ang gadgets pero heto sila ngayon, nakikipila at nakikipag
CHAPTER 33ALEXANDRA ANGELA'S POVNapasinghap ako ng maramdaman ko ang hangin na dumampi sa aking balat.Masarap iyon sa pakiramdam. Pumasok na ako sa bagong bili kong condo dito sa Los Angeles. Actually, kahapon lang din naman kasi ako dumating.Inilapag ko na muna sa kwarto ang mga gamit at nagpahinga sa sala.Napaka-relaxing ng atmosphere dito. Tila ba nakaramdam ako ng kapayapaan matapos ang nakakapagod ng mga nagdaang araw.Napatingala ako sa kisame. Mukhang magandang simula na nga ito. Sana na lang ay umayon sa akin ang kapaligiran ng bansang ito.Matapos ko makapagpahinga ay ang pag ge'general cleaning naman ang ginawa ko.Walis dito, walis doon. Gusto kong abalahin ang aking sarili para naman hindi na ako mag-isip ng mag-isip ng kung ano-ano.Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng condo. Sakto lang ang laki nito. Pero hindi ko gusto ang motif ng mga cutains kaya naman lumabas ako. Naghanap ng pwedeng mabilihan ng mga kurtinang matitipuhan ko.Apple Green. Yon ang kulay n
CHAPTER 32ALEXANDRA ANGELA'S POVTIME OF DEATH: 3:26 A.M"S-he's g-one... P-eacefully," anunsiyo ng isang agent. Nangatog ang buong sistema ko."No! Buhayin niyo siya! Please! I need my cousin! Hindi ko kayang mawala siya! Not now, please!" pakiusap ko sa mga doktor. Kinuwelyuhan mo pa yong isa."We're so sorry Miss Sebastian. Ginawa na namin ang abot sa aming makakaya, pero si Kyla na mismo ang kusang sumuko.""Please, ibalik niyo siya sakin. Nakikiusap ako sa inyo.""Pero, wala kaming kakayahang buhayin ang isang patay." Sinuntok ko ang doktor na nagsabi non. Agent siya kaya naman hindi niya na ako pinatulan. "Wala kayong karapatan na mag declare ng kamatayan ng isang tao! Diyos ba kayo ha? Diyos ba kayo?" Iling lang ang kanilang naging sagot. Lahat sila ay nakatikim ng suntok at sipa sa akin. Napakuyom ako."H-indi naman pala eh! U-malis kayo diyan! Buhay si Kyla, wag niyo akong pinagloloko! Wala kayong mga kwenta! Alis!" umiiyak kong sambit.Hindi ko pa kaya Kyla! Hindi ko pa ka
CHAPTER 31ALEXANDRA ANGELA'S POVI am wearing my favorite color. Color green. From my mask, leather jacket, sleeveless and fitted pants. Well siyempre except my boots. It's black.Itinali ko din ang mahaba kung buhok para walang sagabal pa sa pagkilos ko.Kampante akong naglalakad sa teritoryo ng RAO. As in taas noo. Wala akong takot na nararamdaman para sa sarili ko. Bakit ako matatakot? Ako naman ang may-ari nito, diba? Kahit ilang batalyon pa ang ipadala dito ng LSG leader ay hinding-hindi niya ako masisindak.Tsaka ilang beses na rin akong nakalusot sa bangis ng kamatayan. I am a survivor of killing that happened 13 years ago. The bullet did not succeed to bring me on my final destination. The bombing did not blow-up my world.So, ano pa ang dapat kung ikatakot? After all, pagod na rin ako sa ganitong klase ng buhay. Kung hindi ko nga lang nakilala si Edrick ay baka ako mismo ang kumitil sa sarili kung hininga nong malaman kung pati sina Pamela ay nadamay sa gulong meron ako.
CHAPTER 30"Xands, w-ala akong alam. Hindi ko alam kung bakit... Paanong... I don't know. Basta isa lang ang sigurado ako, nasa bahay niyo din ang ama ko noong mga panahong sinugod kayo ng mga kalaban or should I say nina Uncl... Nina Larsen."Napakuyom siya para pahupain ang galit sa kanyang sistema. Ayaw niyang magsalita sa ganitong galit na galit siya.Pero gusto niya ring ilabas ang kanyang saloobin. Gusto niyang sumigaw magmura, magwala. Lahat ng ginagwa ng taong galit ay gusto niya ring gawin pero wala na silang oras pa."Fix your things, aalis na tayo bago pa nila matunton tayo. Gagawan ko ng paraan na ma-copy ang mga liham ng Dad.""Galit ka ba sa akin?""Bakit ako magagalit sayo? Ikaw ba ang may kasalanan?" tiim bagang na kanyang sagot."Galit ka ba kay Dad?" Napakuyom naman siya. "Wag kang makulit, pwede ba? Galit ako. As in galit na galit ako Edrick! Yes, sabihin na nating nasa bahay namin siya ng araw na iyon, na sinubukan niyang iligtas kami... Pero para ano pa Edrick? P