“พอได้แล้ว!” ซ่งลี่เฉิงด่าเธอไป๋ซิ่วฮุ่ยตะคอกซ่งอวิ้นอวิ้นโดยไม่สนใจคำพูดของซ่งลี่เฉิง “เธอเป็นลูกสาวที่แต่งงานออกไปแล้ว ออกไปแล้วก็ออกไปแล้ว อย่าแม้แต่ที่จะคิดถึงสมบัติตระกูลซ่งเลย เพราะสมบัติทั้งหมดจะตกเป็นของรุ่ยเจี๋ย”“ฉันยังไม่ตาย เธอก็คิดจะครองสมบัติทั้งหมดของบ้านแล้วงั้นสิ เธอกำลังแช่งให้ฉันตายใช่ไหมล่ะ?” ซ่งลี่เฉิงรู้สึกโกรธ ถ้าเขามีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน ก็คงเป็นเพราะไป๋ซิ่วฮุ่ยนั่นแหละ!ไป๋ซิ่วฮุ่ยลูบหลังของเขาอย่างไม่เต็มใจ “คุณพูดอะไรกันคะ คุณเป็นที่พึ่งของฉันนะคะ”ตอนนี้เธอยังไม่อยากให้ซ่งลี่เฉิงตาย เพราะยังไม่ได้โน้มน้าวให้เขาเขียนพินัยกรรมเลย!ซ่งอวิ้นอวิ้นเหลือบมองไป๋ซิ่วฮุ่ย ก็ดูออกว่าเธอนั้นอยากได้สมบัติของตระกูลซ่งมากแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เมื่อเธอออกมาจากห้องพักคนไข้ก็พูดกับป้าหวู่ว่า “ไปกันเถอะค่ะ”ป้าหวู่เข็นเธอออกไปเธอได้ถอดเฝือกที่ขาออกแล้ว คุณหมอบอกว่าอีกไม่กี่วันเธอก็จะสามารถเดินได้คล่องแล้ว แต่ว่ายังไม่สามารถออกกำลังกายหนัก ๆ ได้ชั่วคราว อย่างเช่น วิ่ง กระโดดเชือก หรือกีฬาที่ใช้ขาในการออกกำลังกายเมื่อเธอถอดเฝือกเสร็จแล้วก็ไปพบกับผู้เชี่ยวชาญ
Read more