Все главы THE HEIR'S OBSESSION : Глава 121 - Глава 130

Tinotoo nga ni Ace ang sinabi nitong mag-papadala ito ng picture para ikompara niya kay Austin. Hindi naman niya kailangan ikompara dahil alam niya ang totoo. Huminga na lang siya nang malalim at napatingin kay Austin na nakadapa sa kama, actually nakatuwad ito pero tulog. Hinayaan niyang ganoon dahil kapag inayos niya, umiiyak. Muling tumunog ang phone niya at binasa niya ang mensahe, galing pa rin kay Ace, "Is that a coincidence?"Nag-reply siya, "Maybe."Maya-maya nagpadala na naman ito ng mensahe, "I lost my memory."Alam niya rin iyon, at alam niya kung ano ang tinutukoy nito. Nagreply siya kunwari hindi alam, "How did that happened?""My dad told me that I was in a hit-and-run accident. It happened while I was following my girlfriend and desperately pleading with her not to go, but she didn't stop and just left me behind." Napatakip siya ng bibig matapos niyang mabasa iyon. Totoo kaya iyon? Kaya ba siya hinabol ni Ace noon para pigilan hindi para saktan? Tumulo ang luha niya,

Siguro kung hindi dumating si Ace hindi niya nakitang masaya ang anak niya. Halakhak ito nang halakhak kasama ng tatay. Noong hindi pa nito nakita si Ace, dati kung kani-kanino na lang ito nagpapabuhat, ngayon maliban sa kaniya at kay Ace ayaw na nitong lumapit sa iba, kung baga nagsisimula na ang pamimili ni Austin ng mga taong gusto lang nito katulad ng ibang bata. Hindi na ito nagpapabuhat kay Noah, ayaw na rin kay Celestia at Natalie. Napagdesisyunan na lang ng ama na maligo kasama ito. Talagang nakahanda si Ace dahil may kinuha itong maliit na salbabida sa loob ng sasakyan. Bilog na spaceship ang design at may lusutan lang ng mga paa ng bata sa ilalim bilang alalay. Tawa ito nang tawa, habang nilalaro ng ama ang tubig. Sila naman nag-uusap na nanonood lang. Damang-dama niya ang saya habang pinapanood niya ito. Trunks lang ang suot ni Ace kaya kitang-kita niya ang hubog ng katawan nito. Hindi niya rin maiwasang pagmasdan at pagpantasyahan.Nakikita niyang nahahawakan ng anak ni

Pagkatapos ng init na kanilang pinagsaluhan, nag-bihis lang ito at humiga katabi ng anak. Nagbihis lang din siya at saka umupo sa tabi nito. Hinawakan naman nito ang bata para iayos ang higa pero umiyak lang ito at túmúwad ulit. Napakamot na lang ito ng ulo, natawa naman siya ay sinabing, "Hayaan mo na iyan, ganiyan talaga iyan.""Nakakapagod ang ginagawa nito. Hindi ba ito nangangawit?" curious nitong tanong. "Bata iyan, kung ano mang posisyon niya na sa tingin mo weird, komportable iyan," paliwanag naman niya. Tumihaya ito, at hinila-hila bahagya ang damit niya. "Can I take you to our place? Mom and Dad want to see Austin."Hinarap niya ito, ngumiti siya at tumango. "Sure, I missed grandma too."Gumapang siya at yumakap rito. Tinapik-tapik nito ang pwètàn niya, habang siya naman sandaling hinalikan ito sa labi at sinabing, "Dito ka lang? Bababa ako."Tumango ito. Sandaling hinawakan ang pisngi niya. Napapikit naman siya at saka nagpasyang lumayo. Bumaba siya sa kama, nagsuot ng s

Halos hindi na ni Mark makikita ang daan sa bilis ng takbo ng kaniyang sasakyan. Nakikipagkarera rin pati ang mga executive assistants niya, dalawang sasakyan ang gamit ng mga ito. Matapos niyang marinig ang boses ni Ace na tila naghihingalo, at boses ng batang umiiyak, may pútúkan na nangyari. Patunay, naabutan iyon ng mga tauhan niya. Nang sabihin ng babae kanina na nanganganib ang buhay ng apo niya, agad siyang nagpadala ng mga tauhan upang salubungin sila Ace sa pag-uwi ng mga ito ngunit nahuli na yata sila.Nagmamaneho pa lang, halos masisiraan siya ng bait, tinawagan niya ang kambal niya at sinabi ang nangyari, nagmakaawa siya ng tulong. Hindi rin ito nag-atubiling magsabi ng, "Sige papunta na ako.""Hindi ko alam ang sasabihin ko kay Diether!" Halos iuntog niya ang ulo niya sa manibela. Tunay na humahagulhol siya sa sobrang takot, pag-alala para sa anak niya at sa mag-ina nito. Inaalala niya ang bata, kahit konting sugat lang halimbawa meron ito, hindi niya kaya. Nadudurog siy

Bumaba sila mula sa Fourth floor, sa sobrang sabik na makita ang laman ng USB naglalakad siyang bumubulong, "I need laptop, I need laptop."Halos hindi na niya alintana ang mga taong nakakasalubong at nadaanan niya. Sumasabay lang sa lakad niya si Deither na nababalisa. Nagulat na lang siya may babaeng tumayo sa harap niya. "Dad..." Pagtingin niya rito, si Avery at nakatingin ito sa ama. Napatitig siya sa dalaga at habang tinititigan niya ito, saka lang niya nare-realize ang hawig nito kay Samantha. "W-Wha..." halos hindi niya masambit ang salitang what, hindi niya alam ang dapat i-react. "Anong ginagawa mo dito, Ave? Hindi ba't sumama ka sa kanila?" pagalit na tanong ni Diether na pinipilit lang din kumalma. Nag-pipisil ito nagkamao na nakaharap sa ama. Naiiyak na naman habang sinasabi, "I just thought, what if kausapin natin si Mom? Tanungin natin siya sino ba talaga ang kaaway niya—""Ave..." Deither groaned. "Dad, hindi natin pwedeng baliwalain ito! Hindi pwedeng walang may m