Chapter 5Nakatitig lang ako sa kisame. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon. Apat na taon na pala ang nakalipas.“Mom are you mad? Im sorry.”Napabangon ako ng lumundo ang kama. Ang umiiyak na mukha ng panganay ko ang bumungad sa’kin. Agad lumambot ang puso ko, ayaw na ayaw kong makitang umiiyak ang isa man sa mga anak ko.“Shh, of course not. Mommy will never be mad at you always remember that.” Niyakap ko siya ng mahigpit, masaya akong ipinakikita niya sa’kin ang side niyang ‘to, so vulnerable.“Mom's sorry too.” Nagsumiksik siya sa leeg ko habang hinaplos haplos ko naman ang buhok niya. It felt like a de javu, sa kanilang tatlo ay siya talaga ang nakakuha ng lahat lahat mula sa ama nila.“Me too! Me too!” sumisigaw na ani ng bunso ko.“What about me?” humihikab na segundo naman ng pangalawa.“Come here babies, give mommy a hug,” They gave me a tight hug, wala na akong mahihiling pa kun’di ang makasama ang tatlong ito palagi.“Let's sleep? Mom will lull you.”Umayos naman s
Last Updated : 2023-08-15 Read more