Chapter 5

Chapter 5

Nakatitig lang ako sa kisame. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon.

Apat na taon na pala ang nakalipas.

“Mom are you mad? Im sorry.”

Napabangon ako ng lumundo ang kama. Ang umiiyak na mukha ng panganay ko ang bumungad sa’kin.

Agad lumambot ang puso ko, ayaw na ayaw kong makitang umiiyak ang isa man sa mga anak ko.

“Shh, of course not. Mommy will never be mad at you always remember that.” Niyakap ko siya ng mahigpit, masaya akong ipinakikita niya sa’kin ang side niyang ‘to, so vulnerable.

“Mom's sorry too.” Nagsumiksik siya sa leeg ko habang hinaplos haplos ko naman ang buhok niya.

It felt like a de javu, sa kanilang tatlo ay siya talaga ang nakakuha ng lahat lahat mula sa ama nila.

“Me too! Me too!” sumisigaw na ani ng bunso ko.

“What about me?” humihikab na segundo naman ng pangalawa.

“Come here babies, give mommy a hug,” They gave me a tight hug, wala na akong mahihiling pa kun’di ang makasama ang tatlong ito palagi.

“Let's sleep? Mom will lull you.”

Umayos naman sila ng higa sa kama, malaki naman ‘to kaya kasya kaming tatlo.

I started humming. Isa-isa ko silang binigyan ng halik sa noo. Hindi ko yata kakayanin kapag inilayo kayo sa akin...

“Mom wake up! Mom wake up!”

Naalimpungatan ako ng may maramdamang humahalik halik sa pisngi ko. Bumungad kaagad sa’kin ang mukha ng pinaka makulit kong bunso.

“You will cook adobo? You will cook adobo?” excited nitong tanong habang nagliliwanag ang mga mata.

“He keeps on asking me that earlier Mom. What an adobo addict.”

Napalingon ako kay X na hawak na naman ang cellphone niya. “Xyler, put that down. Ang aga aga iyan agad ang inaatupag mo.” saway ko sa kanya na kaagad naman niyang sinunod.

“I'm not an adobo addict, its just my favorite.” depensa naman ni Z. Natawa ako ng ngumuso ito.

“Really? Eating adobo more than three times a day. You sucks.”

Napaawang ang labi ko sa sinabi nito.

Tinampal ko ang nguso niya. “That's bad.” sermon ko rito at aba inirapan lang ako.

Hindi ko na lang sya pinansin at inikot ang paningin ko. Sandali, parang may kulang. Kaagad akong nag headcount at tama nga dalawa lang ang narito.

“Looking for Mr. sleepy head?” Napabalik ang tingin ko kay X ng inguso niya ang ilalim ng kama.

Agad naman akong bumaba at sinilip ang kama. There I saw Yhler whose sleeping peacefully. I chuckled, paano naman ‘to nakarating dito. Kaagad ko naman syang inakyat pabalik ng kama. Grabe hindi manlang nagising.

“Kuya Y is really sleepy, I wonder what was his dream about. ‘Cause mine, my dream is about dora.” humahagikhik na sabi ni Z. “Dora is seeking for adobo. Where are we going? ten, ten, ten, to tico's house! Where are we going? ten, ten, ten, to tico's house!” kumakanta kanta pa niyang sabi.

“Stop it Z. It's annoying.” hirit naman ni X.

“No, Swiper! No, swiping!” tukoy ni Z kay X nang akmang ibabato nito ang cellphone sa kanya.

“Hey, stop arguing wake Y up I'm gonna cook breakfast.” utos ko sa kanilang dalawa.

Akmang magrereklamo pa si X ng samaan ko ito ng tingin. Isinuot ko na ang tsinelas pero bago iyon hinarap ko muna si Z na kanina pa ako kinakalabit.

“Adobo?” nakatingala niyang tanong. Umakto akong parang nagiisip bago dahan dahang tumango.

Napatawa ako ng ipakita niya sa akin ang puting puti niyang maliliit na ngipin.

Xyler hissed. “Not again!”

Naiiling na lang ako sa kakulitan nila. They grow fast, how I wish na ganiyan na lang sila kaliit habang buhay.

They're my everything, at masaya ako dahil mayroon akong sila.

Dumiretso ako sa kusina at saka nagsimulang magluto ng paboritong adobo ng bunso ko.

Disgrasyada man para sa karamihan para sa’kin kahit pa bente tres pa lang ako, hindi ko pinagsisisihang nagkaanak ako ng maaga. Dahil sulit na sulit ang hirap ko sa tatlong iyon.

Halos mamatay matay ako ng ilabas ko sila isipin mong unang beses ko ‘yon tapos tatlo kaagad. Hah! mapapaiyak ka na lang talaga, pero kahit gano’n pinilit ko pa rin. Inisip kong anak ko sila at kailangan ko silang mailabas ng ligtas.

Inayos ko na ang lamesa ‘tsaka naglagay ng limang plato.

“Oh, bes tulog pa ‘yong tatlo?”

Napalingon ako kay Lily na pababa ng hagdan.

“Gising na ‘yong dalawa, ‘yong isa na lang alam mo namang pahirapan gisingin ‘yon, e.” I answered between my sighs.

Tumango siya pagkatapos ay umupo. “Bes, may ipapakita nga pala ‘ko sa ’yo.”

Kumunto ang noo ko nang kalikutin niya ang cellphone niya.

“Mom kuya X is bullying me.” Z stated in teary eyes. Ano na naman ba ang pinagaawayan ng dalawang ito.

“No, I'm not.” mabilis na depensa naman ng huli. Napatampal na lang ako sa noo.

“Yes you are. He took Bubbles away from me.” mangiyak-ngiyak nitong sumbong kaya naman lumapit na ako sa kanila.

“X anak, give it back,” Pinanlakihan ko siya ng mga mata at saka inilihad ang kamay ko sa harapan niya.

He just shrugged. “Xyler Xhione Hernandez!” banggit ko sa buong pangalan niya.

Hudyat na iyon na hindi ako natutuwa sa ginawa niya kaya naman ibinalik niya ang laruan ni Z.

“Psh. You’re gay for having a crush on a freakin’ cartoon character.” nangaasar na bulong ni X.

Nakita ko ang pagtaas baba ng dibdib ni Z tanda na ano mang oras ay iiyak na ito.

Isang lumilipad na unan ang tumama sa ulo ni X dahilan ng pagtigil nito. “Stop being childish, you're disturbing my sleep.”

Kinukusot kusot pa nito ang mata habang nakayakap sa isang unan. “Gising ka na pala anak, come down. Kakain na.”

“You kuya pawnget, diva mom kuya's pawnget.” nagsusumbong nyang sabi hindi ko alam kung matatawa ba ‘ko sakanya o ano. Bulol kasi siyang magtagalog.

“If I'm ugly so as you, we’re identical you know.” nakataas ang kilay na balik ni X bago lumapit kay Lily.

Saan ba nagmana ng ugali ang isang ito?

Inilipat ko ang atensyon kay Z. “Shh, stop crying okay? We’ll eat adobo.” nagliwanag naman ang mukha niya dahil sa sinabi ko.

Hindi na ako nagaksaya ng oras at lumapit na rin sa lamesa.

“Ano, anak pa,” nangu-uyam na banat ni Lily at dahil automatic ang kamay ko, naglanding ‘yon sa ulo niya.

“Inggit ka? Gawa kang sa ’yo.” Tumawa lang siya. Gaga talaga.

“Wait, where's Y?” nagtataka niyang tanong.

Saan na naman nagsusuot iyon, kanina lang ay kasunod ko ‘yon.

“There mommy! There mommy!”

Kaagad akong napangiwi nang makita ko itong natutulog sa sahig.

“Y baby, wake up time to eat.”

Nang magising ay binuhat ko na siya. Inilapag ko siya sa isang upuan at hinainan.

“Z dont play with your food.” Saway ko rito ng tuhog tuhogin niya ang isang piraso ng manok.

“Mom, where's the dessert?”

Tumayo naman ako papunta sa ref. Pagkakuha ko bumalik rin ako sa lamesa.

“Who wants a strawberry cake.”

Sabay sabay nanlaki ang mga mata nilang tatlo. “Strawberry cake!”

“Oy, ako den.”

Kahit talaga magkakaiba sila ng ugali sa isang bagay lang sila nagkakasundo

at sa Strawberry cake ‘yon. Siguro dahil sa strawberry ko sila pinaglihi.

“Ano nga pala yung sasabihin mo kanina?” tanong ko kay lily.

Tumingin muna siya sa mga anak kong busy sa pagkain bago ako sinenyasang sumunod sa kanya.

“Ano ba kasi ‘yon? Nakaka kaba ka naman.” agad kong tanong ng makalabas kami ng bahay.

“Gaga, dapat ka talagang kabahan.” Napangiwi ako sa sinabi niya. Kahit kailan ay bobita talaga e ‘di mas lalo akong kinabahan.

“I think you need to see this.”

Iniabot niya ang cellphone niya.

Pinindot ko ang isang video at nag-play ito. Kumabog ng malakas ang dibdib ko nang makita ang taong ini-interview sa isang live show. Ang Montero na iyon.

“So Mr. Montero, are you single?” tanong isang host.

“It's a Yes, and a No.” Kinagat ko ang pang-ibabang labi matapos marinig ang boses niya pagkalipas ng apat na taon. Mas nag-mature siya. He looked manly in every way.

“Oh, puwedeng paki-explain. Nakikinig ang ating mga chismosang kapitbahay”

“Yes I'm single,” naghiyawan ang mga hindi ko nakikitang manonood. “But as of now I have someone, so you can say it's a No.” I felt a loud pang in my chest.

“Really? at sino naman itong someone na ito?”

“Nah, I don't have plans on exposing her in a world with full of hungry wolves.” Sarkasmo nitong sagot na alam kong ikina-offend ng host. He didn't change one bit. Those smirk that always make me shiver.

“About this someone, does the girl know?”

“I dont know but one things for sure,”

“What is it?” the host asked.

Tumingin siya diretso sa camera, na para bang kinakausap kung sino man ang sinasabihan niya.

“I will find her, no matter how good of her at hiding.”