“He's handsome.”
“He look scary. Geez.”“The article says he's a successful business man.”Hindi ko mapigilang mapangiti ng marinig ang maliliit na kulitan ng tatlong anghel ko mula rito sa labas ng bahay.Their voices and sweet giggles are my medicine from all of the pain caused by my tiring work. Marinig lamang ang mga boses nila ay ayos na ako. They're my angels.Kaagad na nagsalubong ang mga kilay ko. Nasaan ba si Lily at hinahayaan lang ang mga anak ko rito sa sala.“Knock knock! Is my Alphabet babies here?” Nagkunwari pa akong kumakatok sa pintuan, kahit pa nakabukas naman iyon.Sabay sabay silang napalingon. “Mom!” humahagikhik na ani ng bunso ko bago yumakap sa akin na sinegundahan ng panganay ko.As usual ay hindi na nag-abala pang salubungin ako ng pangalawa na halatang inaantok na naman.“Oh bes! Nandito kana pala? I cooked adobo for dinner, come on let's eat.” Saad nang kararating lamang na si Lily mula sa kusina.“Yes, Adobo! I will eat adobo again!” Tumatalon-talon na sigaw ni Z habang kumikinang ang mga matang nakatingin sa kawaling nakasalang sa kalan.“Z, stop it.” saway naman sa kanya ni Y na binelatan lang ng huli.“Mom, I'm hungry na,” Nakangusong maktol ng bunso ko hindi alintana ang pagsaway ng kuya niya.“Thank you ninang Lily for always taking care of my babies. You're the best of the best friend!” Asar ko kay Lily na kaagad akong sinimangutan. “Ayaw mo pa? Compliment iyon ‘no.”Inismiran niya ako. “No problem, just for this little cuties!” Gatong niya at saka tahasang pinisil ang ilong ni Y.“Ninang, you're annoying! Ouch, my nose!” Reklamo naman nang huli ngunit ikinatawa lamang ni Lily.Z was just silently eating on my side. Akmang u-upo na ako sa isang upuan, when I noticed that my eldest son, X was busy over his iPad.“Anak, tama na muna ‘yan. Masamang pinaghihintay ang pagkain.” Tila ay hindi niya ako naririnig dahil patuloy pa rin siya sa pagkalikot sa iPad niya.I wonder what caught his interest. Si X ang tipo ng bata na madaling manawa sa isang bagay. Wala rin siyang paki-alam sa mga bagay na walang ambag sa buhay niya o hindi naman mahalaga.“He won't listen Mom, he keeps on looking on that scary guy.” Ani ni Y habang nakatuon pa rin ang mata sa kinakain.“He's not scary, okay? He’s handsome. I wanna be like him!” Depensa naman ni Z.Doon na nakuha ang buong atensyon ko, at sino naman itong lalaki na pinagaawayan pa ng mga anak ko.“The who?” pangunguna ni Lily, na akmang itatanong ko pa lamang.“Him, Mom,” Itinapat ni X ang screen ng iPad sa mukha ko.Kaagad na nagulantang ang buong pagkatao ko makita pa lamang ang pares ng mga matang iyon.“The article says he's Tyler Montero. And I'm confused why does he looked exactly like me.” Seryosong tanong ng anak ko habang may pagtataka sa mukha.Ilang minuto akong nabato, nabalot ng takot ang buong sistema ko nang mapansin niya ang pagkakahawig nila.Hinablot ko ito. “No he's not. I don't want you talking about this man again understand?” Taranta kong sigaw dala ng galit at takot.“But M—”I cut him off. “Never, again!”“Calm down, Misha. You're scaring the kids.” Lily whispered to me and that's when I get back to my senses. Kita ko ang gulat at takot sa mukha ng mga anak ko na kailanman ay hindi ko ginustong makita.Binigyan ko siya ng makahulugang tingin na agad niya namang nakuha.I rushed out of the house and immediately gasped for air. Hindi ko pa kayang sabihin sa kanila, wala pa ‘kong lakas ng loob.Humigpit ang hawak ko sa iPad na naglalaman ng litrato ng lalaking akala ko ay nakalimutan ko na, ang taong matagal ko ng tinatakasan.Hindi. Hindi ko hahayaang mahanap mo sila, kung kailangan kong magtago sa kahit saang sulok ng mundo huwag mo lang makita ang mga anak ko, gagawin ko.I'm Misha Ivone Hernandez, and I am Hiding Tyler Montero's Triplets.Chapter 1Nanatiling nakapikit ang mga mata ko natatakot na kapag binuksan ko iyon ay magkatugma ang makita ko sa iniisip ko ngayon.Dahan-dahan ang ginawa kong pagmulat at kaagad nanlumo sa tumambad sa harapan ko.Napakagat-labi na lang ako habang mangiyak-ngiyak na pinagmamasdan ang hawak kong resulta na naglalaman ng dalawang pulang guhit.Positive.Hindi ko mapigilang mapasampal sa mukha ko. Ito na ang pangatlong pregnancy test na sinubukan ko pero isang resulta lang ang ibinibigay.Gaya sa nauna, pinutol ko ang PT sa gitna at saka pinalubog sa toilet.Kahit pa nanginginig ang mga tuhod ko ay pinilit ko pa ring tumayo at lumabas ng cubicle.Wala sa sariling napa hawak ako sa tiyan ko.I'm only 18 for pete's sake. God! Dad will surely kill me.Nagtuloy tuloy lang ako sa paglalakad not minding those students who greeted me.Wala akong lakas para bumati pabalik. Wala na akong paki-alam pa kahit magulo na ang buhok ko o wala sa ayos ang damit ko. Gulong-gulo na ako sa lahat. I'm reig
Chapter 2Napabalikwas ako ng bangon, pakiramdam ko ay hinahalukay ang kaloob-looban ng tiyan ko.Dali-dali akong pumasok sa banyo at at saka sumuka, ngunit wala namang ibang lumalabas kundi tubig lang.Itinapat ko ang mukha sa gripo ‘tsaka naghilamos. “Baby, ‘wag mo naman pahirapan si mommy nang ganito.” nanghihinang ani ko.Tutal nagising narin naman ako ay naligo na ako at nagbihis.Bumaba na’ko, kailangan ko munang kumain bago pumasok pansin ko ang pagiging magugutomin ko lately. Naabutan ko silang nasa dining at ako nalang ang hinihintay.“Oh hija nandito kana pala, papaakyatin ko pa sana angkuya mo.” saad ni Mommy habang naghahanda ng plato.“Ang aga mo yata ngayon?” tanong ni Dad na nagbabasa ng diyaryo habang nagkakape.Hindi ko nalang sya pinansin at umupo sa tabi ni kuya. “Hi lil’ sis!” Napaismid ako sa nakakalokong ngiti ni Mico. Binelatan ko muna siya bago pinagsalikop ang mga braso ko at yumukod sa lamesa. Hindi ko alam kung bakit pagod na pagod ako gayong kagigising ko
Chapter 3Pagkalabas ng gate ay ipinasok niya ko sa kotse nya.“U-uuwi nalang ako!” Akmang bababa na’ko nang pigilan niya.“No. You'll come with me.” Madiin niyang sabi tanda na hindi ko na talaga siya mapipigilan pa“But my dad...” sigurado akong papagalitan ako no'n. “I already told Mico.” Kaswal niyang ani na para bang wala lang iyon. Mico? As in kuya? Papaanong—paniguradong issue na naman ito. Malikot pa naman ang utak no’n.“How did you...?” Pasiring siyang kumindat. “I have my ways.” pagmamayabang niya bago pinaandar ang sasakyanNanahimik nalang ako, knowing him at iyang makulit niyang pagu-ugali hindi rin ako makaka hindi. Tumapat kami sa isang malaking bahay.Napalingon ako ng bumukas ang pinto, hinayaan ko nalang siya nang buhatin na naman niya ako. Namangha ako ng bumungad sakin ang malinis na sala. Maayos at maganda ang pagkaka-organize ng mga kasangkapan. Bagay na hindi ko napansin noong unang pasok ko rito bukod sa wala ako sa katinuan ng mga oras na iyon... Mas magan
Chapter 4Expect the unexpected ika nga kung ano iyong hindi mo inaasahan magugulat ka na lang sa lakas ng impact ng pagtama nito sa ‘yo.Ang hirap pa lang lumayo lalo pa kung labag sa loob mo.“Hey, Earth to Misha?” Napabalik ako sa ulirat ng pitikin ako sa noo ni Lily. Dejavu? Parang dati lang iniisip ko kung anong gagawin sa pagbubuntis ko. Ngayon parang gusto ko na lang maiyak.I sighed. “I'm fine, Lily.” walang lakas na ani ko sa kanya bago isinubsob ang sarili.“Luh? Hindi ko naman tinatanong kung okay ka lang. Tinatanong ko lang kung may assignment ka na ba sa Math?” Nakapamaywang niyang harumintado.“Wala pa.” Tinatamad kong sagot.Nanlaki ang mga mata niya tila ba nakakita ng multo. “Wait! Ilabas mo! Nasaan siya, ilabas mo!” Kunyari ay nagdidiliryo niyang saad habang inaalog alog ako. Hinawi ko ang kamay niyang nakakapit sa balikat ko. “Oa mo.”“Anong Oa? Sino ba namang hindi mafi-freak out, si Misha Ivonne walang assignment?” Inirapan ko lang siya sa sinabi niya at saka b
Chapter 5Nakatitig lang ako sa kisame. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon. Apat na taon na pala ang nakalipas.“Mom are you mad? Im sorry.”Napabangon ako ng lumundo ang kama. Ang umiiyak na mukha ng panganay ko ang bumungad sa’kin. Agad lumambot ang puso ko, ayaw na ayaw kong makitang umiiyak ang isa man sa mga anak ko.“Shh, of course not. Mommy will never be mad at you always remember that.” Niyakap ko siya ng mahigpit, masaya akong ipinakikita niya sa’kin ang side niyang ‘to, so vulnerable.“Mom's sorry too.” Nagsumiksik siya sa leeg ko habang hinaplos haplos ko naman ang buhok niya. It felt like a de javu, sa kanilang tatlo ay siya talaga ang nakakuha ng lahat lahat mula sa ama nila.“Me too! Me too!” sumisigaw na ani ng bunso ko.“What about me?” humihikab na segundo naman ng pangalawa.“Come here babies, give mommy a hug,” They gave me a tight hug, wala na akong mahihiling pa kun’di ang makasama ang tatlong ito palagi.“Let's sleep? Mom will lull you.”Umayos naman s
Chapter 6“Bye babies, I'll see you later.” Nakangiti kong paalam sa tatlo nang ihatid nila ako palabas ng bahay.“Pasalubong for me? Please?” nagpapa-cute na wika ni Z habang nakayakap sa’kin. Ayaw pang bumitaw.“Of course baby,” sagot ko at saka pinisil ang ilong niya, bago bumaling kay X. “Take care of the two, okay?” I reminded him since he was the oldest. Sana lang ay ‘wag siya ang magsimula ng gulo, ang ugali pa naman ng isang ‘to. “Oh, gora na dai.” Inismiran ko si Lily. “Bantayan mo silang mabuti Lily.” Nakataas ang kilay kong paalala sa kanya.She salutes as if I was her commander. “Yes, ma'am!” Natatawang hiyaw niya.Binigyan ko muna sila ng makahulugang tingin bago itinaas ang kamay para kawayan sila. Tumalikod na ako papunta sa kotse ko. It’s time to work, mapupuno na naman ang araw ko na puro trabaho. Not that I hate it. In fact nakakatulong pa nga iyon to make my system busy at hindi ko na pakaisipin pa ang mga problema ko sa pinas.Habang ipinagbubuntis ko ‘yong tat
Chapter 7“Misha,” Napatigil ako sa paglalakad ng sabayan ako ni kuya. “Ayoko. Alam mo namang hindi lang dahil galit ako sa kanya ang dahilan ‘di ba.” mahabang sumbat ko sa kaniya. “Hindi naman kita pipigilan sa desisyon mo e, nandito lang naman ako kasi napagutusan ako,” Kamot ulo nkyang sabi.Inirapan ko siya. “Ewan ko sayo bumalik kana nga ng pilipinas!” Pinalo ko pa siya sa balikat. “Ganyan mo na ba talaga kaayaw sa’kin kaya pinapaalis mo na ‘ko?” paawang aniya. “Oo, kaya umuwi ka na,” Nilagpasan ko na siya. Pero nararamdaman ko pa ring sumunod siya hanggang sa akbayan niya ako. “Oh, bakit hindi ka pa umaalis?” tanong ko. “E, nandito na lang din ako bibisitahin ko na mga pamangkin ko,” Kindat niya na akala mo’y napaka-bright ng idea niya.Hanggang sa makabalik na ako sa tarabaho ay hindi pa rin mawala ang pagkakakunot ng noo ko. Padagdag ng padagdag ang mga iisipin ko. Wala namang kaso na kahit may alitan kami ni dad hindi ko naman ilalayo ang mga anak ko sa kanya ‘caus
Chapter 8Ako na ang nagayos ng lamesa para sa hapunan tutal si lily naman ang nagluto.Matapos kong ihanda ang lamesa ay tinawag ko na sila sa sala.Agad namang tumakbo palapit sa’kin ang tatlo, pinaupo ko na sila sa kanikanilang upuan kasunod si kuya na hawak hawak ang namumulang kamay niya.“Nangyari sa ’yo?” Natatawang asar ko sa kanya ng makaupo siya sa tabi ko. “Ipaalala mo ngang h’wag galawin si Y, kapag natutulog.” mangiyak ngiyak niyang ani dahilan para mas lalo akong natawa. Kitang kita sa kamay niya ang napakalalim na bakat ng maliliit na ngipin.“Magbiro ka na sa bagong gising, h’wag lang kay Yhler na antukin.” nanghihina niya wika. tinapik tapik ko siya sa balikat, kaawa awang nilalang.“Ikain mo na lang ‘yan Mico.”“The food is ready,” Inilapag ni Lily ang niluto niyang ulam ‘tsaka umupo sa tabi ni Y. Nagsimula na kaming kumain.Umalis na si kuya pagkatapos namin kumain, nagpabook naman daw siya ng hotel kaya may matutulugan siya ngayong gabi bukas na rin kasi kaagad
Hi lovely readers! This is Cats Pen. Maraming maraming salamat po sa pagbabasa ng Hiding Tyler Montero’s Triplets. Tapos na po ang kwento ni Tyler at Misha, Xyler at Asterelle, maging ang kay Yhler at Lualhati. Sa mga nagtatanong po tungkol sa kwento ni Zyler ang bunso. Balak ko pong IBUKOD ang kwento ni Zyler dahil magiging mas mahaba ito. Sana po ay masubaybayan niyo pa ang mga susunod pang kwento especially ang kwento ni ZYLER MONTERO. THANK YOU SO MUCH FOR MAKING IT THIS FAR. Look out for Zyler’s story [ BABYSITTING ZYLER MONTERO] na aking ipopost sa mga susunod na araw Sincerely, Cats Pen (✿ ♡‿♡)
Special Chapter 2.18: Y “Haah . . . ” Naging mabigat ang paghinga ni Yhler. Siya ay napatingala at mahigpit na napakapit sa balakang ni Lui matapos nitong magsimulang magtaas baba sa kaniyang kandungan. Ang isang kamay ni Lui ay pumatong sa kaniyang balikat at paminsana’y bumabaon ang kuko nito sa kaniyang balat. Bumababa tingin ni Yhler sa lalaki at kitang-kita niya kung paano mariing pumikit ang mga mata ni Lui habang patuloy pa rin sa ginagawa nito. “Ugh . . . Yhler. You feel so good,” ani Lui at matapos noon ay pinanggigilang pisilin ang sariling dibdib. Dahil doon ay tila isang gusaling gumuho ang lahat ng pasensya ni Yhler. Mas humigpit ang kaniyang kapit sa balakang ni Lui at saka tumayo at naglakad patungo sa kama. Pabalya niyang ibinagsak si Lui sa kama dahilan para tumalbog siya doon. He then made her lay on her stomach and immediately pushed his shaft inside her womb. “Mm!” daing ni Lui matapos hawakan ni Yhler ang kaniyang buhok at hilahin nito iyon. Her hair is b
Special Chapter 2.17: Y “Ang pangit mo, Kuya.” Iyan ang naging komento ni Zyler habang nakatingin sa kaniyang kapatid na si Yhler. Mahinang natawa si Xyler na nasa tabi lamang nilang dalawa. “I agreed,” gatong pa nito sa sinabi ng kapatid na si Z. “Should I show you the video taken at your wedding, Kuya?” rebat naman ni Yhler dahilan para matahimik si Xyler. Napaismid na lamang ang lalaki at saka inilibot ang paningin sa kabilang bahagi ng simbahan para hanapin ang kaniyang asawang si Asterelle. Hindi naman siya nahirapan sapagkat kumaway ito sa kaniya. “Ang pangit niyong dalawa,” may pait na saad ni Zyler. Sa pagkakataong iyon ay si Yhler naman ang tumawa. “Ang sabihin mo, you're just jealous cause no one wants to marry you.”Umirap si Zyler para itago ang katotohanang natamaan siya sa sinabi ng kapatid. “Don’t worry, Z. I'll make sure to get you a blind date after this,” pagbabalubag loob na may halong pangaasar na saad ni Xyler sa kanilang bunso. Napanguso na lamang siya at
Special Chapter 2.16: Y“At satingin niyo ba talaga ay papayag ako sa kasalang iyan?!” Dumagundong ang matinis at malakas na sigaw ni Uno, namumula ang mukha nito at halos pumutok na ang litid sa leeg. “Dad, you're at it again.” Kalmadong saad ni Lui at saka napabuntong hininga na para bang nauumay na siya sinasabi ng kaniyang ama. Lumapit siya dito iniayos ang suot nitong kurbata na medyo tabingi ang pagkakasuot. “Bakit ba galit na galit na naman kayo? H’wag niyong sabihin sa akin na dinatnan na naman kayo ng dalaw?” pagbibiro niya dahilan para mas lalong magsalubong ang noo ni Uno. “Ayoko! Hindi ako papayag na maikasal ka sa lalaking ’yon—” Isang malakas na batok ang tumama sa ulo ni Uno dahilan para mapatigil ito. “Talaga ba, Fortuno?” Marinig pa lamang ang pamilyar na boses na iyon kaagad na nagtaasan ang mga balahibo ni Uno. Kitang-kita ni Lui kung paano tila parang isang papel na tumiklop ang kaniyang ama at hindi nakapag-salita. “Mom!” natutuwang pagbungad ni Lui sa kani
Special Chapter 2.15: Y“Are you being serious right now? Dito talaga?” Hindi maituwid ang pagkakakunot ng noo ni Lui habang nakatitig sa kasalukuyang nasa harapan nilang dalawa ni Yhler. “Why? Isn't this what you wished for back in highschool—ouch!”Bago pa man matapos ni Yhler ang sasabihin nito ay nakatanggap na siya ng may kalakasang hampas mula sa babae. “Well, we're not in highschool anymore. Satingin mo ba talaga gusto ko pa rin ’to ngayon?” Yhler let out a laugh. “I’m sorry, okay?” Sumalikop ang dalawang kamay ni Lui sa kaniyang mga braso. Malalim siyang napabuntong hininga at napairap. “Sabihin mo nga sa akin, anong klaseng tanan ba ang narinig mo at narito tayo?” Isang ligaw na bola ang tumalbog papunta sa kinaroroonan nila. Dinampot iyon ni Yhler at tumawa lamang hindi sinasagot ang tanong ni Lui. “Isn’t the meaning of tanan is like a date? A romantic date! Z, told me that.” Marahas na napasabunot sa kaniyang buhok si Lui matapos marinig ang isinagot ni Yhler. Inis s
Special Chapter 2.14: Y[Back to Present]Namutawi ang siyang pagtunog ng lumagaslas na tubig mula sa timbang ihinagis ni Uno mula sa ikalawang palapag ng bahay pababa sa kinaroroonan nila Yhler. Kaagad na nahinto ang tugtugin at ang ginagawang pagkanta ni Yhler na siyang panliligaw kuno nito. Mabilis na tumama sa kanilang mga katawan ang malamig na tubig kasama ang timba na siyang sumaklot pa sa ulo ng katabi ni Yhler na si Thunder. “Sino may sabing mag-iingay kayo rito sa pamamahay ko?” hiyaw ni Uno mula sa itaas ng bahay. Napatakip sa kaniyang tainga si Lui matapos dumagundong ang malakas na boses ng kaniyang ama. “Dad!” aniya at tiningnan ng masama ang kaniyang ama. “What?” inosente at pabalang na tanong naman sa kaniya pabalik ni Uno. “I’m just doing what a father would do,” dagdag pa nito. Inis na nagpapadyak si Lui at saka patakbong bumaba mula sa ikalawang palapag ng bahay hanggang marating ang ground floor at ang gate kung saan naroon si Yhler at ang banda. “Bakit pati
Special Chapter 2.13: YWalang tigil ang mahinang pagtapik nang paa ni Yhler sa lupa. Makalipas ng ilang segundo ay tumayo ito mula sa pagkakasandal sa pader at naglakad itong muli pakanan, at pakaliwa. “Argh!” hiyaw ni Thunder at saka iritableng napasabunot sa kaniyang buhok. “P’wede ba! Kanina pa ’ko nahihilo sa ’yo Y!” asik nito at inis na bumunot sa mga damong pinaglalaruan niya kanina. “D-Do I look okay?” pagsasawalang bahala ni Yhler sa sinabi ni Thunder at sa halip ay pagtatanong nito. Napatunghay si Ben mula sa pagkakatuon ng mga mata nito sa gitarang itinotono. Napabuntong hininga ito. “You’ve asked that question for the fifth time Yhler, chill man. Hindi ka naman mamamatay,” komento nito at muling ibinalik ang paningin sa gitara. Iniayos pa nito ang pagkakaupo sa nakaparada nilang van. “But—” “Ayan na si Madam!” Naputol ang dapat na sasabihin ni Yhler nang sumigaw si Shawn mula sa itaas nang puno. “Hellton, help me down,” imporma nito kay Hellton na naka-amba na sa ba
Special Chapter 12: YLupaypay ang buong katawan ni Lui nang ito ay bumagsak sa kama. Kaagad na lumubog ang kaniyang mukha sa unan. “S-Stop, Yhler. I can't. . . no more,” aniya sa papahinang boses at saka pilit na inabot ang kumot. Bago pa man niya mahawakan ang kumot ay pumulupot na ang mga daliri ni Yhler sa kaniyang palapulsuhan para siya ay pigilan. Gamit ang kabilang kamay ay hinawi ni Yhler ang kaniyang buhok habang nakatalikod pa rin siya rito. Yhler then started kissing her nape, her left cheek, and her neck. “I’m sorry baby. Just one more, okay?” paghirit nito dahilan para marahas siyang humarap sa lalaki. Inis niyang hinampas ang dibdib ni Yhler. “Anong isa pa? Pang-limang isa pa mo na ’yan mula pa kanina!” asik niya at saka itinulak ang mukha ni Yhler na pilit na humahalik sa kaniya. Yhler laughed. Para sa kaniya ay napaka-cute ng naging reaksyon ni Lui, ang magkasalubong nitong mga kilay at ang nakasimangot nitong mga labi. “Alright, I won't,” pagsuko niya nang hindi m
Special Chapter 2.11: YNamutawi ang sandaling katahimikan. Nanlalaki ang mga mata ni Lui at hindi siya makapagsalita mula sa gulat dahil sa sinabi ni Yhler. On the other Yhler felt a sudden pang on his chest. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang pagiinit nang kaniyang buong katawan. Nang muli niyang ibalik ang paningin kay Lui ay may kung anong humahalina sa kaniya. Medyo nakaawang ang labi nito dahil sa gulat, may kung anong umaakit din sa kaniya nang kaniyang tapunan ng tingin ang mamula mula nitong pisngi dahil sa pagiyak. He’s getting the urge to make her cry more. Dali-dali siyang tumayo mula sa kama at saka lumayo kay Lualhati. “I-I should go,” aniya mahahalata ang pagpipigil. Nakakuyom na ang dalawang kamay niya at pakiramdam niya ay kapag nagtagal pa siya kasama si Lui ay hindi na niya mapipigil pa ang sarili at baka kung ano ang magawa niya. Mabibigat ang kaniyang mga hakbang. Mabibilis din iyon, nagmamadaling makaalis doon. Kinapa niya ang kaniyang bulsa habang pa