All Chapters of My Diary Unspoken Love: Chapter 1 - Chapter 10

Pakagat na ang dilim ng makabalik ang mag iina sa bagong apartment na inuupahan nila. "Mama, maupo ka muna magsasaing lang po ako." at iniabot ni Serenity ang upuan sa ina. "Kayong dalawa naman ay magsiligo na dahil amoy suka na kayo hala na pasok sa banyo." utos niya sa dalawang nakababatang kapatid.Satuwing may makakakita kay Serenity ay walang mag akala na siya ay mag lalabindalawang taong gulang palamang dahil isa siyang batang responsable, hindi na niya kinakailangan pang utusan dahil alam na alam na niya ang dapat gawin sa araw araw. Mahirap man ang naging buhay nila ay hindi niya nagawang magalit sa ina dahil alam niyang nuong maliliit pa sila ay mag isa itong nagtaguyod sa kanilang tatlo. Isa nga lamang ang pinagtalunan nila nito at yun ay nagng magpasya itong sumama sa step father nila. Mabait naman ito nuong una at naibibigay ang pangangailangan nila. Ngunit sa pagdaan ng panahon ay tumatamad ito nagiging mainitin ang ulo palagi nalamang silang sinisigawan lalo na ng nagd

Malalaki ang hakbang na sumunod agad si Serenity sa binatang may dala ng mga labahin niya."Bakit mo ba ako laging sinisermunan tapos sa huli tutulong kadin naman." mataray na tanong niya rito."Alam mo bata naaawa lang ako saiyo kaya kita tinulungan kita mo pilay ka pa.""Hindi bata ang pangalan ko at hindi na ako bata ha malaki na ako!." "Stanley" at inilahad nito ang kamay matapos ibaba ang batya sa lapag.Tinitigan naman ito ni Serenity parang nagtatanong ang kanyang mga mata at madali naman iyong naintindihan ng kaharap."Stanley ang pangalan ko, ikaw anong pangalan mo?" "Serenity, siguro ikaw yung kuya nung cute na lalaki teka ano nga bang pangalan noon" tila nag iisip na napatingin sa itaas na wika ni Serenity."Kapatid na bunso yun si Simon, cute na iyon para saiyo? Eh ano pa ako gwapo?" natatawang tanong niyansa dalagita na tila naman masusuka ang itsura habang nakatingin sa kanya."Alam mo kuya, umuwi ka na at ng maumpisahan ko na iyang labahin hindi ka pa ata nag aalmusal

Matapos bumili ng diary ng ama ni Stanley ay ibinigay ito sa kanya. "Ikaw na ang magbigay nito kailangan ko ng bumalik ng Manila dahil may kliyenteng gusto akong makausap heto rin ang allowance mo para sa buwang ito." nakangiting abot nito ng pera sa anak."Pa, bakit pang isang buwan na ito? At parang sobra ah." nagtataka habang binibilang ang perang iniabot ng ama."Alam ko kasing may tinutulungan ka at isa pa medyo malaki ang kinita ko sa buwang ito dahil narin siguro sa dalang suwerte ni Serenity sa pamilya natin hahaha." masayang wika ng kanyang ama. "Alagaan mo ang mga kapatid mo at ang mama mo lalo na ang ampun natin.""Oh no papa! Yan ang huwag mong sasabihin." iling ng iling habang tumatawang reaksyon ni Stanley."Aba! Eh bakit naman? Hindi ba at parang bunso mo ng kapatid ang bata na iyon.""Papa hindi mangyayari yun kasi palaki ko ang batang yon hahaha." at nagkatawanan ang mag ama."Luko ka talaga pati ba naman si Serenity hindi mo paliligtasin, tssk magbago ka na at hindi

Nakangiti habang nakatingala si Serenity at unti unting dumaloy ang luha sa kanyang mga malulungkot na mata. "Alam nyo ba na masaya ako kasi parang normal na bata na ako, nakakapaglaro at kumakain sa tamang oras gayon din ang mga kapatid ko pero bakit naman ganon?" at huminga siya ng malalim bago muling nagsalita. "Masakit makita ang mama ko na umiiyak at nasasaktan, sana lahat ng sakit na nararamdaman niya ay mapawi na. Sadya bang ganon pagnagmahal? Sa sobrang pagmamahal niya kay tito palagi nalang siyang umiiyak halos mag tatlong linggo na siyang hindi umuuwi at alam ko kung bakit pero ayaw kong sabihin kay mama kasi ayaw ko siyang masaktan."* * * * FLASH BACK * * * *Binigyan ng puhunan ni Aling Gina si Aling Reny upang ang tubo ay maibili nila ng makakain sa araw araw. Sa Umaga ay sa harapan ito ng apartment nagtitinda at sa miryenda naman ay naglalako ito ng mga kakanin sa kadahilanang hindi na nga ito inuwian ng asawa at kailangan nitong mag ipon para sa panganganak nito

Araw ng linggo lahat ng gawain ay tinapos ni Serenity nakapamili narin siya ng mga mga kakailanganin nilang paninda. Tanghalian na, kaya naman sabay sabay silang pinag saluhan ang ginisang munggo at piniritong isda na niluto ng kanilang ina."Anak ako na ang magliligpit nito, dapat ay makapamahinga nga para bukas ay handang handa ka." "Ma, wala naman akong paghahandaan bukas eh. ang kailangan lang ay unat na unat ang uniporme ko at makintab ang sapatos at naayos ko na po lahat iyon." sagot niya sa ina."Sabi nga pala ng ate Savannah mo ay pumunta ka sa kanya ng ala una dahil magpapasama ata siya sa iyo sa bayan, sa tingin ko dapat ay maghanda kana dahil alas dose y medya na.""Sige po mama, maliligo na po ako."Matapos maligo ay agad siyang nagbihis, isang shorts na maong at isang sleeveless blouse na kulay baby pink ang napili niyang isuot. Kinuha rin niya ang rubber shoes na kulay puti. Lahat ng suot niya ay galing sa kanyang ate Savannah mga pinagliitan nito at karamihan ay hindi