Malalaki ang hakbang na sumunod agad si Serenity sa binatang may dala ng mga labahin niya.
"Bakit mo ba ako laging sinisermunan tapos sa huli tutulong kadin naman." mataray na tanong niya rito.
"Alam mo bata naaawa lang ako saiyo kaya kita tinulungan kita mo pilay ka pa."
"Hindi bata ang pangalan ko at hindi na ako bata ha malaki na ako!."
"Stanley" at inilahad nito ang kamay matapos ibaba ang batya sa lapag.
Tinitigan naman ito ni Serenity parang nagtatanong ang kanyang mga mata at madali naman iyong naintindihan ng kaharap.
"Stanley ang pangalan ko, ikaw anong pangalan mo?"
"Serenity, siguro ikaw yung kuya nung cute na lalaki teka ano nga bang pangalan noon" tila nag iisip na napatingin sa itaas na wika ni Serenity.
"Kapatid na bunso yun si Simon, cute na iyon para saiyo? Eh ano pa ako gwapo?" natatawang tanong niyansa dalagita na tila naman masusuka ang itsura habang nakatingin sa kanya.
"Alam mo kuya, umuwi ka na at ng maumpisahan ko na iyang labahin hindi ka pa ata nag aalmusal mukhang nalipasan ka ng gutom eh." iiling iling pang wika nito at inumpisahan na ang labahin.
"Tsskk siguro crush mo yung kapatid ko ano?" pang iinis naman ni Stanley dito.
Agad namang nanlaki ang mga mata ni Serenity dahil sa sinabi ng kaharap. Tinulak niya ito at ipinagtabuyan. "Umuwi ka na masyado kang maingay." inis na tulak tulak niya ito.
"Ano ba huwag mo akong itulak aalis na nga eh!" sigaw naman ni Stanley at patakbong umuwi habang tumatawa, nakasalubong naman nito si Savannah ang pangalawa nitong kapatid.
"OH anong itinatawa tawa mo diyan?" tanong nito.
"Wala inaasar ko lamang yung batang may crush kay Simon, ayun galit na galit sa akin." tumatawang sagot niya rito.
Pinagkurot naman siya ng kapatid. "Sira ulo ka talaga at pinag trip-an mo pa si Seren, alam mo bang napakabait ng batang yun kaya ako na ang nakikiusap saiyo huwag mo nag kulitin baka umiyak pa." at lumabas ito ng bahay dala ang ilang damit nag tungo siya sa kinaroroonan ni Serenity.
"Seren! pakisama naman nitong uniform ko oh please."
"Oo naman ate Annah."
"Pagpasensyahan mo na ang kapatid ko ha kinukulit ka daw eh, mabait yun isip bata lang talaga alam no naman panganay kaya bully."
"Ate Annah naman eh panganay din naman ako pero hindi po ako bully, hehehe."
"Ay sorry, oo naman kasi mas mukha kang may isip kung ikukumpara sa kuya ko. Huwag mo nalang pansinin ha, teka ikaw lang ba mag lalaba mag isa niyan?" biglang tanong nito ng makita ang maraming labahin.
"Hindi po tutulungan po ako ni mama, pinakakain ko lamang po siya medyo hirap narin po kasi siyang kumilos dahil masyadong malaki ang ntiyan niya."
"Okay sige iwanan na kita riyan ha."
"Sige po ate."
Matulin dumaan ang mga araw isang linggo nalamang at kaarawan na ni Serenity. Patuloy ang pag aasaran nila ni Stanley habang si Simon naman ay hindi siya napapansin dahil busy ito sa pakikipag laro ng basketball sa mga kaibigan nito.
Isang gabi muling naupo si Serenity sa sementong upuan sa terrace at tiningala niya ang mga kumikinang na bituin. Gabi gabi niya itong ginagawa at habang nakikipag usap sa mga bituin lingid sa kaalaman niya ay pinakikinggan siya ni Stanley.
"Heto nanaman ako kaibigang mga bituin, natapos muli ang aking araw ng ganito lamang alam nyo ba na pinagalitan ako ng teacher ko kanina." tila nag susumbong na wika pa niya sa mga bituin. "Kasi naman yung exam ko halos bumagsak na eh pano ko ba naman masasagutan iyon eh lagi akong absent kaya hindi ko alam yung napag aralan nila. Pagnagtatanong naman ako ayaw sagutin ng mga kaklase ko hayyyy... kailan kaya ako mawawalan ng problema. Alam mo bang pagod na pagod ako pag uwi kmo kasi nilakad ko mula school namin pauwi dito wala kasi akong pamasahe eh buti nalang nakasalubong ko si Simon kanina kaya yun nawala ang pagod ko. Sige na kaibigan tutulog na ako marami pa akong kailangang gawin bukas eh." muli siyang pumasok sa loob at natulog sa tabi ng mga kapatid.
Hanggang sa padalawang gabi nang hindi lumalabas sa terrace nila si Serenity at hindi rin ito nakikita kahit sa labas ng bakuran kaya naman nagtaka si Stanley at tinanong na sa kanyang ina.
"Mama, napansin mo bang lumabas yung batang mataray?"
"Si Seren, ba naku eh dalawang araw nang may sakit inaapoy raw ng lagnat tapos hindi pa nauwi yung asawa ng ina niya kaya ayun di nalabas ang mag iina. Kanina ay dinalhan ko ng isang kilong bigas at limang pirasong itlog dahil narinig kong nag iiyakan na yung dalawang kapatid na maliit hindi pala kumakain kahapon pa. Hay... nakakaawa naman ang mga batang iyon hindi nko rin naman masisisi ang ina at buntis kaya di makagawa ng paraan.
Hindi maintindihan ni Stanley ang mararamdaman niya ng marinig yun sa kanyang ina. Kaya naman ng sumapit ang oras na alam niyang pagpunta ni Serenity sa terrace upang makipag usap sa mga bituin ay muli niyang inabangan ito at muling nakinig ng palihim.
"Kumusta na kayo mga kaibigan, pasensya na kayo ha dalawang gabi ko kayong hindi nalabas. Nilalagnat kasi ako at hindi kayang bumangon akala ko nga mamamatay na ako eh, pero nisip ko paano kung mawawala ako kawawa naman ang mama ko, wala siyang karamay papaano narin ang mga kapatid ko. Alam nyo bang nagtatampo ako kay God, kasi hindi ko maintindihan kung bakit binigyan niya ako ng mga pasanin sa balikat. Ang bata bata ko pa pero puro hirap na ang dinaranas ko, minsan naitatanong ko kay God kung masamang anak ba ako. May kulang pa ba sa ginagawa ko mabait naman akong bata eh, pero bakit niya ako pinahihirapan. Siguro hindi totoong mahal ni God ang lahat ng tao, siguro gaya ng papa ko ay may pinipili lang siyang pakinggan." at pinahid niya ang luhang umaagos sa kanyang mga mata.
Hindi na pigilan ni Stanley at marahan siyang nagsalita. " Alam mo bang dahil mabait kang bata ay pinadalhan ka ng Diyos ng isang anghel na tutulong saiyo?" nagulat si Serenity at dahan dahan niyang idinungaw ang ulo niya sa kabilang terrace, hindi siya agad nakapag salita ng makita si Stanley na nakaupo at unti unting tumayo lumakd ito papalapit sa kanya ibinalabal sa kanya ang jacket na hawak nito. "Hindi maganda ang pakiramdam mo dapat dika muna bumangon malamig pa dito sa labas." at naupo siya sa tabi nito.
"Nagsesermon ka nanaman ba?" mahinang tanong niya rito.
"Hindi naman, gusto ko lang sagutin yung mga tanong mo dahil hindi namn sasagot yung mga bituin sayo eh. Kung okay lang sayo kahit ngayon lang hayaan mo akong makinig sa mga sasabihin mo sa mga hinanaing mo."
At tinitigan siya ng dalagita, bakas na bakas ang lungkot sa mukha nito. Kahit malamlam ang ilaw ay makikita mo ang kislap ng luha sa mga mata nito.
"Sige lang magsalita ka at huwag mong isipin na narito ako." dagdag pa ni Stanley.Nahihiya man si Serenity pero mayroong bahagi sa dibdib niya ang nakaramdam ng tuwa dahil sa kauna unahang pagkakataon may isang taong handang makinig sa kanyang hinanaing. Muli siyang tumingala sa langit at hinayaan ang mga luhang dumaloy sa pisngi niya."Nahihirapan na kasi ako, pero ayokong ipakita kay mama at sa mga kapatid ko. Ayaw kong makita nila na mahina ako dahil alam kong sa akin lamang sila umaasa. Hindi ko rin maintindihan kung bakit sa edad kong ito ay kailangan kong pagdaanan ang hirap ng buhay. Bakit yung ibang kasing edad ko ay malayang nakapag lalaro at nakapag aaral ng walang hirap samantalang ako eto nalilito kung bakit ganito ang sitwasyon ng buhay namin." patuloy siyang nagsalita habang si Stanley ay nakikinig lamang sa tabihan niya. "Alam mo bang ilang beses ko ng hiniling na sana mamatay nalang ako, nang saganuong paraan ay hindi ko na maranasan ang hirap na pinag dadaanan namin.
Matapos bumili ng diary ng ama ni Stanley ay ibinigay ito sa kanya. "Ikaw na ang magbigay nito kailangan ko ng bumalik ng Manila dahil may kliyenteng gusto akong makausap heto rin ang allowance mo para sa buwang ito." nakangiting abot nito ng pera sa anak."Pa, bakit pang isang buwan na ito? At parang sobra ah." nagtataka habang binibilang ang perang iniabot ng ama."Alam ko kasing may tinutulungan ka at isa pa medyo malaki ang kinita ko sa buwang ito dahil narin siguro sa dalang suwerte ni Serenity sa pamilya natin hahaha." masayang wika ng kanyang ama. "Alagaan mo ang mga kapatid mo at ang mama mo lalo na ang ampun natin.""Oh no papa! Yan ang huwag mong sasabihin." iling ng iling habang tumatawang reaksyon ni Stanley."Aba! Eh bakit naman? Hindi ba at parang bunso mo ng kapatid ang bata na iyon.""Papa hindi mangyayari yun kasi palaki ko ang batang yon hahaha." at nagkatawanan ang mag ama."Luko ka talaga pati ba naman si Serenity hindi mo paliligtasin, tssk magbago ka na at hindi
Hindi naman nakaimik si Stanley lalo na ng makita niyang umiiyak na si Serenity. Agad niyang dinukot ang panyo sa kanyang bulsa at nilapitan ito pinahiran niya ang luha nito. "Sorry, nabigla lang ako. Ikaw naman kasi kanina pa ako nag aantay duon para ibigay ang regalo sayo ni papa tapos yun pa ang makikita ko." paliwanag niya rito."Ewan ko sayo Enemy, nakakasama ka ng loob. Alam ko na ngayon na wala kang tiwala sa akin." at lumakad na siya papalayo.Agad naman sumunod si Stanley at hinila siya muli sa kamay para hindi na siya makalayo. "Sasakay na tayo, huwag ka ng magalit sorry na hindi na yun mauulit promise." malungkot na sabi niya. Hindi naman umimik ang dalagita pero hindi narin siya nanguna sa paglakad sabay na nilang tinahak ang sakayan ng tricycle sa kanto. Ngunit bago pa makalayo ay may tumawag sa pangalan ni Stanley."Stanley!" sigaw ng babae at agad lumapit at nagunyapit sa braso ni Stanley. "Saan ka galing? at sino yan baby sister mo?" nakangiting tanong nito."Hindi ko
Nakangiti habang nakatingala si Serenity at unti unting dumaloy ang luha sa kanyang mga malulungkot na mata. "Alam nyo ba na masaya ako kasi parang normal na bata na ako, nakakapaglaro at kumakain sa tamang oras gayon din ang mga kapatid ko pero bakit naman ganon?" at huminga siya ng malalim bago muling nagsalita. "Masakit makita ang mama ko na umiiyak at nasasaktan, sana lahat ng sakit na nararamdaman niya ay mapawi na. Sadya bang ganon pagnagmahal? Sa sobrang pagmamahal niya kay tito palagi nalang siyang umiiyak halos mag tatlong linggo na siyang hindi umuuwi at alam ko kung bakit pero ayaw kong sabihin kay mama kasi ayaw ko siyang masaktan."* * * * FLASH BACK * * * *Binigyan ng puhunan ni Aling Gina si Aling Reny upang ang tubo ay maibili nila ng makakain sa araw araw. Sa Umaga ay sa harapan ito ng apartment nagtitinda at sa miryenda naman ay naglalako ito ng mga kakanin sa kadahilanang hindi na nga ito inuwian ng asawa at kailangan nitong mag ipon para sa panganganak nito
"Nakakainis ang batang iyon, ipinaghanda ko pa ng almusal wala naman pala, bakit naman hindi niya nabanggit sa akin ang pagpunta sa school ngayong araw? Galit pa siguro yun sa pang aasar ko kahapo." anang kangyang isipan at para siyang batang naiinis sa kalaro. Nagmukmuk lamang siya sa higaan hanggang tanghali saka naligo at lumabas ng bahay."Aba! seniorito tanghalian na ngayon kalang bumangon halika na at kakain na." bulyaw sa kanya ng ina kaya naman wala siyang nagawa kung hindi ang dumulog sa hapagkainan. Ngunit nakapagtatakang wala siyang gana. Hindi nagtagal ay tumunog ang telepono nila at sinagot iyon ni Simon na siyang malapit sa kinalalagyan noon."Hello, sino to?" tanong nito sa kausa "Okay sige sige sasabihin ko nalang kay mama at kay tita Reny, sige mag ingat ka nalang pauwi----" natigilan ito ng tanungin ng ina."Sino yan Simon?" tanong ni aling Gina."Si Seren po mama, pinasasabi na aabutin daw ng hapo sa school makikiulit narin daw po sa mama niya." sagot niya habang hi
Araw ng linggo lahat ng gawain ay tinapos ni Serenity nakapamili narin siya ng mga mga kakailanganin nilang paninda. Tanghalian na, kaya naman sabay sabay silang pinag saluhan ang ginisang munggo at piniritong isda na niluto ng kanilang ina."Anak ako na ang magliligpit nito, dapat ay makapamahinga nga para bukas ay handang handa ka." "Ma, wala naman akong paghahandaan bukas eh. ang kailangan lang ay unat na unat ang uniporme ko at makintab ang sapatos at naayos ko na po lahat iyon." sagot niya sa ina."Sabi nga pala ng ate Savannah mo ay pumunta ka sa kanya ng ala una dahil magpapasama ata siya sa iyo sa bayan, sa tingin ko dapat ay maghanda kana dahil alas dose y medya na.""Sige po mama, maliligo na po ako."Matapos maligo ay agad siyang nagbihis, isang shorts na maong at isang sleeveless blouse na kulay baby pink ang napili niyang isuot. Kinuha rin niya ang rubber shoes na kulay puti. Lahat ng suot niya ay galing sa kanyang ate Savannah mga pinagliitan nito at karamihan ay hindi
Hindi makapaniwala si Savannah habang tinititigan sa making salamin ang napakagandang dalagita sa kanyang harapan. Pinakulot niya ang laylayan ng mahaba nitong buhok pinaayusan ng light make up at pinalinisan ng mga kuko."Grabe napakaganda ng batang ito." opinyon ng mga baklang nag ayos dito ng biglang sumingit ang may ari mismo ng salon."Ms. Savannah maaari ba naming kunin bilang modelo ang iyong kapatid?" tanong ng magandang transwoman na si Astrid."Oo naman mama Astrid pero tanungin nyo rin muna ang batang yan hindi ko kasi talaga siya kapatid pero parang ganon narin ang turing ko sa kanya." sagot ni Savannah.Nilapitan ni mama Astrid si Serenity saka kinausap. "Hija, baka nais mong maging modelo ng aking salon pangako marami kang makukuhang benefits at syempre aalagaan narin kita upang maslalong lumitaw ang iyong ganda. Kikita ka rito para sa iyong pag aaral." pang hihikayat nito."A---ano po bang gagawin ko?" naguguluhang tanong ni Serenity."Kukunan ka lamang ng mga larawan n
"U--uuwi na ko excuse me!" paalam ni Serenity dito. Ngunit agad tumayo si Stanley at inilapit sa tainga niya ang mga labi nito saka bumulong. "Mag uusap tayo bukas, matulog ka ng maaga." saka nito bahagyang ginulo ang kianyang buhok at iniwan siyang tulala. Nagmamadali namang umuwi si Serenity at sa buong gabing iyon ay hindi siya dinalaw ng antok dahil sa kabang nararamdaman. Paumaga na ang makatulog siya kaya naman ng tumunog ang alarm clock niya ay sobrang sakit ng ulo niya sa puyat. Agad siyang bumangon at kumuha ng towel nanligo siya at nagbihis ng simpleng dress upang madaling hubarin mamaya pagpapalit niya ng uniporme. "Anak kumain kana bago ka magpa make up sa ate Annah mo." utos ng ina niya na agd siyang hinayinan. "Kumain ka narin po mama tapos maghanda ka narin po ha. Pano nga pala po ang mga kapatid ko walang maiiwan sa kanila?" tanong niya habang kumakain."Sus kala mo naman eh kaliliit pa ng kapatid mo at alalang alala ka na maiwan sila. Huwag kang mag alala at si Ti
Kumakanta at sumasyaw na si Serenity kasama ng mga kaklase at ng mga barkada ni Drake. Para silang nasa diskuhan na sayaw dito at hiyaw duon ng bigla nalamang siyang natigilan dahil hinila siya ni Drake sa beywang niya at saka inilapit sa katawan nito saka ng sasayaw. Itinulak niya ito ngunit mahigpit ang pagkakahawak nito at amoy na amoy na niya ang alak sa hininga nito na halos usang dangkal nalamang ang layo sa kanyang mukha."D--Drake a--ano ba bitawan mo ko!" sigaw niya na umagaw ng atensyon sa iba nilang kasamahan na nag kakasiyahan."Drake pare, lasing ka na wala namang bastusan." pigil dito ng isang kaklase ni Serenity."Eh bakit ba na ngingialam ka eh kursunada ko eto eh." sigaw ni Drake na itinulak pa ang lalaking kakalapit lamang."Eh sira ulo ka pala eh anong palagay mo kay Serenity?" pasigaw na tanong ni Amara."Eh magkano ba ang kailangan mo Serenity para mag hubad ka sa harapan ko? Eh di ba nagllantad ka ng katawan para manalo sa pageant eh di babayaran nalamang kita pa
"Who's this?" tanong ni Stanley sa kabilang linya. Hindi naman umaalis si Serenity at tila ba nakikinig ng biglang may babaeng naglambitin sa leeg nito at basta na lamang ito humalik rito. Gulat na gulat naman si Serenity at bahagya pang napaurong."Oh My God! It's really you! I missed you so much finally after a long time you came back." ani Stanley na hindi mawaglit ang tingin sa kababatang si Camella. Napakaganda nito at napaka sexy hapit na hapit ang suot nitong dress na nagpalitaw sa hubog ng katawan nito. Tila naman nakalimutan na ni Stanley si Serenity at inakay na ang kababata papasok sa kanilang bahay. Tila napahiya naman sa sarili niya si Serenity kaya minabuti nalamang niyang dumiretso papasok ng bahay niya at saka dumiretso sa cr upang maghilamos ng tumunig ang cellphone niya, tiningnan niya kung sino ang natawag sa screen nito at napangiti siya ng makitang ang kaklase niyang si Amara.Agad niya itong sinagot. "Hello Amara?" bungad niya dito."Beshy tara dito dali mag pa
Masaya silang nakarating sa paaralan kung saan idaraos ang pagtatapos sa sekondarya ni Serenity. Nakapagtapos siyang may gintong medalya sapagkatnsiya ang nangunguna sa kanilang klase. Mababakas ang saya sa kanyang mukha dahil kasama niya ang lalaking lihim na minamahal."Ang galing galing ng ate ninyo diba kaya yan ang manahin ninyong dalawa ha." sabi pa nito sa mga kapatid ni Serenity."Opo kuya." sabay namang tugon ng mga kapatid ni Seren.Nangmatapos ang graduation ay tumuloy sila sa isang restaurant at duon nag celebrate."Anong plano mo ngayon? Saan ka mag ka college?" tanong ni Stanley habang nag babalat ng malalaking sugpo at inilalagay sa pinggan ni Serenity."Bakit kailangan pang mag aral ni ate ng college eh pwede namang hindi na dahil mag aasawa narin naman kayong dalawa diba kuya." sabat ni Renilyn kaya naman naibuga ni Stanley ang laman ng kanyang bibig at nagmamadaling tumakbo sa cr upang ayusin ang sarili."Ano bang pinag sasasabi mo diyan Ren ha?" kunwaring galit na t
Nag aayos si Serenity ng sarili niya sa harap ng salamin ng biglang pumasok ng kanyang ina sa silid nilang mag kakapatid.Naupo ito sa tabi niya atbhinawakan ang kanyang kamay. "Napaka ganda mo anak, hindi lang yun napakantalino mo pa." anito sabay yukobat pinunasan angbsariling luha na kusang lumaglag. "Nagpapasalamat ako sa diyos na ikaw yung binigay niya sa akin dahil napaka responsable mong kapatid at anak. Wala na akong mahihiling pa sa diyos kung hindi ang magtagumpay ka sa lahat ng plano at pangarap mo sa buhay. Pasensya ka na kung naging pabigat ako saiyo at wala manlamang maitulong upang makapag aral ka.""Ma, okay lang ako huwag mong isipin ang lahat ng iyan dahil pangako ko po sayo na patatapusin ko sa pag aaral ang mga kapatid ko kahit high school lang. Para may maganda naman silang makuhang trabaho pag lumaki na sila at para makatulong rin sila sa iyo.""Napakabuti mo anak, alam mo ba yun napaka linis ng puso mo. Sa edad mong yan hindi kanpa dapat nagdurusa ng ganyan per
Madilim pa ay agad nang bumangon si Stanley at marahang binihisan ng dalagang mahimbing na natutulog, nakita niya ang mantsa na palatandaang wala na ang pinaka iingatan nitong dangal. Nakangiti niyang hinalikan ang noo nito bago umalis at umuwi sa kanilang bahay. Ayaw niyang malaman ng kanyang ina na hindi siya natulog sa kanyang silid dahil paniguradong sermon nanaman ang aabutin niya.Habang nalahiga sa sariling kama ay hindi matanggal sa isipan ni Stan ang nangyari sa kanila ni Serenity. Mahal na mahal niyang talaga ang dalaga ayaw niyang masira ang buhay nito ngunit natukso na rin siya hindi naman siya nag sisisi ngunit naaawa siya na hindi niya maintindihan. Natatakot rin siyang baka dumating ang oras na pagsisihan niya ang nangyari kung hindi man siya ay natatakot siyang makitang nagsisisi si Serenity sa ginawang pagpapaubaya ng sarili sa kanya. Mahal niya ito at handa siyang panindigan ang ano mang nangyari sa kanila ngunit pano kung masira ang kinabukasan ng babaeng mahal niy
Marahang itinaas ni Kiara ang damit ni Stanley hanggang sa maalis niya ito. Wala na siyang pakialam kung mawala ang dangal na pinaka iingatan niya dahil iisang tao lamang naman ang pinag lalaanan niya nito. At ito ay walang iba kung hindi ang lalaking simula bata siya ay kaagapay na niya. Alam niyang hindi pa ito ang tamang panahon ngunit natatakot siyang baka dumating na ang babaeng magmamahal at mamahalin rin nito. Alam niyang hindi siya kayang mahalin nito dahil kapatid lamang ang tingin nito sa kanya pero ano bang magagawa niya, simula ng matuto siyang umibig ay ang lalaking ito angad ang itinibok ng kanyang puso.Naramdaman niya ang pagtulak sa kanya ni Stanley, "S---sorry Serenity s--sorry alam kong mali ito. Sorry...." Nagmamadali itong inalis siya sa kandungan nito at tumayo kaya naman ng akmang bubuksan nito ang pintuan ay nakaisip na agad siy ng paraan upang mabago ang isip nito."Paglumabas ka ng pintong iyan, huwag ka ng aasa na papansinin pa kita kahit kailan. Dahil ito
Nakarating sila ng bahay ng walang kibuan, hindi rin maintindihan ni Serenity kung bakit tila may namuong tensyon sa kanilang tatlo higit salahat ay sakanilang dalawa ni Stanley. Matuling dumaan ang araw halos isang linggo nalamang at gagraduate na si Serenity ng highschool. Ang namuong tensyon nuon sa kanila ay tila ba naging pader na nakaharang sa gitna. Kung bakit ay di nila lahat mabigyang linaw. Maging ang pakikisama niya kina mama Astrid ay tila ba nag ka lamat na. Hindi na siya masydong kinukuha ng mga ito at maging sa pageant ay may panlaban na silng bago. Kaya naman humina na ang kita ni Serenity. Nag desisyon siyang titigil na muna ng pag aaral dahil kailangan na niyang mag trabaho para sa mga kapatid na nagsisipag aral.Maging si Savannah ay nag paalam na sa kanya na lilipat na ng Maynila at duon na papasok wala naman siyang magawa kung hindi ang magpakita ng pagsuporta niya rito. Isang gabi bago ang graduation day niya ay umupo siya sa labas ng terrace nila may dala siya
Agad naman nangunyapit sa kanyang leeg ang dalaga at halos bumitin na ito maabot lamang ang kanyang labi isinandal niya ito sa dingding na tiles ng banyo at kung kanina ay si Serenity ang tila wala sa sarili ngayon ay Stanley na angvhindi mapipigilan dahil wala na siya sa sarili agad niyang dinama ang malusog na dibdib ng dalaga at pinagapang ang kanyang labi mula leeg hanggang sa mumuting kulay rosas na dunggot nito."A--ahhhhhh Stannnn please take me.... please.... take me Stan...."Nang marinig iyon ni Stanley ay tila naman may kumalembang sa kanyang tainga. Agad siyang bumalik sa ulirat at hinawakan ang magkabilang pisngi ng dalaga at inilapat niya ang kanyang noo sa noo nito."If only I can Seren, but I cant.... ayokong samantalahin ang kalagayan mo dahil pag pinagbigyan kita para ko naring sinira ang kinabukasan mo."Nagmamadali ang bawat kilos ni Stanley itinapat niya sa shower si Serenity upang mahimasmasan hanggang sa mawalan na ito ng ulirat agad rin naman niyang binihisan a
Doon na naalarma si Stanley at nagmamadaling lumapit hinila niya ang isang cameraman na kasama ni mama Astrid at nakilala naman agad siya nito."Bakit sir?" tanong nito."Sumunod ka lang sa akin." tugon niya halis mawalan narin ng malay si Serenity dahil habang papalapit sila at nakikita niyang nakahawak na ito sa ulo nito at tumayo naman agad ang lalaki na kanina lamang ay dinudumog ng tauhan upang pagsilbihan.Saktong matutumba si Seren ay hinila ni Stanley sa braso ang dalaga at pasubsob na lumapat sa katawan niya ang tila walang malay nitong katawan. Agad niyang binuhat ito at nilingon ang cameraman na hinila niya kanina."Wait who are you?" sita nung lalaking kanina lamang ay pinagsisilbihan ng mga tauhan."Makikibuhat kay Savannah pakidala sa silid namin." utos niya sa lalaki na agad namang kumilos at kinuha ang kapatid niyang tila naman lasing na nakasandal sa isa pang lalaki. "Heyyy!" tila sita naman nungblalaking nakaagapay sa kanyang kapatid."Huwag ninyo kaming pakialaman