All Chapters of THE BEAUTIFUL BODYGUARD: Chapter 71 - Chapter 80

Aleya's PovPagkatapos ng failed na paghahalughog namin sa bahay ni Mr. Juico ay na-suspende kami ni Deo kasama ang sampung member ng narcotic team na pumasok sa loob ng bahay nito. Mabuti na lamang at hindi nasuspende si Ninong dahil malakas ang kapit niya sa itaas. Hindi sana kami masususpende dahil hawak kami ni Ninong na mataas ang katungkulan sa ONP ngunit naisip namin na mas maganda ang makita ni Mr. Juico na masuspende kami para isipin niya na nanalo na nga siya. Na wala na kaming kakayahan ni Deo para kalabanin siya. Ngunit ang totoo ay front lamang ang ginawang pagsuspende sa amin dahil binigyan pa rin kami ng.mission ni Ninong na mangalap ng mas matibay na ebidensya laban sa pulitiko. Hindi namin alam kunv talaga bang may hudas sa team namin kaya kami lang ng kaibigan ko ang nakakaalam nito. Sa ngayon ay mainit pa kami ni Deo sa mga mata ni Mr. Juico kaya kailangan naming ipakita sa kanya ang kabiguan namin dahil sa pagkakasuspende namin sa trabaho. At para mangyari iyon ay

Aleya's PovIt's Sunday morning. Maaga akong nagising dahil balak kong magsimba. It's my mom's birthday at hindi ko sila kasama kaya magsisimba na lamang ako para sa kanya. Pagbangon ko sa higaan ay deretso na ako sa banyo at nag-toothbrush pagkatapos ay bumaba ako sa kitchen para humigop ng mainit na kape. Pagkatapos kong magkape ay bumalik na ako sa silid ko at naligo.Isang bestidang plain white na hanggang siko ang manggas at abot naman sa aking tuhod ang haba ang napili kong isuot na pinaresan ko ng sapatos na tennis. Alam ko na marami ang magtataas ng kilay kapag nakita nila ang suot ko dahil nakasuot ako ng dress pero tennis shoes ang sapin sa paa. But it doesn't matter to me. Wala naman akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao sa suot ko as long as comfortable ako sa aking suot. Hindi ako naglagay ng makeup at tanging pulbo at lip gloss lamang ang kolorete ko sa mukha. Napangiti ako nang makita ang aking sarili sa harapan ng full size na salamin. Para akong si Maria Clara sa

Enrique's PovKanina pa ako tumatawag sa cellphone ni Aleya ngunit hindi niya sinasagot ang tawag ko. Bigla kasi akong kinabahan at siya agad ang pumasok sa aking isip kaya agad ko siyang tinawagan. Hindi ko mabilang kung nakailang tawag na ako sa kanya ngunit ring ng ring lamang ang cellphone niya. Hindi naman siguro siya galit sa akin para hindi sagutin ang tawag ko. Wala naman siyang dahilan para magalit sa akin maliban kung nagalit siya sa amin dahil sa nangyari sa aming dalawa nang gabing iyon. Ngunit nakalipas na iyon at masyado naman yatang late kung ngayon pa siya magagalit sa akin. Iaong beses na nga kaming nagkausap, eh. At saka siya na rin ang nagsabi sa akin na hindi ito ang tamang oras para pag-usapan naman ang nangyari sa aming dalawa. We're both adults and I think we also love each other. Kahit hindi niya aminin sa akin ay nararamdaman kong mahal din niya ako katulad ng pagmamahal ko sa kanya. Kaya nirespeto ko ang kagustuhan niyang huwag muna naming pag-usapan ang nang

Aleya's PovNasa loob ako ng isang madilim na lugar at may maliit na liwanag lamang akong natatanaw. Hindi ko alam kung nasaan ako at paano ako napunta rito. Narinig ko ang malakas na pagtawag ni Enrique sa pangalan ko at nagmumula sa maliit na liwanag na iyon ang kanyang boses. "Enrique! Enrique, nasaan ka?" malakas kong tanong ko sa kanya."Aleya! Aleya!" tawag ni Enrique sa pangalan ko. Unti-unting lumalayo ang boses niya kaya napatakbo ako papunta sa liwanag para habulin ang boses niya."Nasaan ka, Enrique? Huwag mo akong iwan!" nagpapanic na kausap ko sa kanya. Nang marating ko ang maliit na liwanag ay bigla itong lumaki at naging sobrang nakasisilaw sa mata. Pinaliit ko ang aking mga mata para makakita ako. May naaninag ako na bulto ng isang tao ngunit hindi ko makita ang mukha niya. Ngunit kahit hindi ko makita ang mukha niya ay alam ng puso ko na si Enrique siya. "Enrique!" malakas kong tawag ulit sa pangalan niya. Nang lumingon siya sa akin ay bigla siyang naging liwanag na

Enrique's PovMalakas na sinuntok ko ang dingding ng aking kuwarto. Katatawag pa lamang ngayon ng isa sa mga tauhan ko na inutusan kong bantayan ang bawat galaw ni Tito Abner ngunit ang sabi sa akin ng tauhan ko ay normal lang daw ang kilos ng pulitiko. Mukhang wala raw sa bahay nito si Aleya. Lalo lamang tuloy naragdagan ang frustration ko. Habang tumatagal na hindi ko nahahanap si Aleya ay mas lalong nanganganib ang buhay niya. "Ano ang nangyari, Kuya Enrique? May balita ka na ba kung nasaan si Aleya?" tanong ni Edzel na pumasok sa loob ng aking silid. Lumarawan ang pag-aalala sa mukha ng kapatid ko nang makita nitong dumudugo ang kanang kamao ko. Agad itong napalapit sa akin at hinawakan ang aking kamay. "Ano ang ginagawa mo, Kuya? Hindi mo matatagpuan si Aleya kahit pa ilang beses mong saktan ang sarili mo.""Hindi ko alam kung nasaan ngayon si Aleya, Edzel. Hindi ko alam kung pinapakain ba siya ng hayop na taong iyon o kung ginamot ba ang sugat niya? Baka malala na ang kanyang k