All Chapters of THE CEO's RIVALRY: Chapter 1 - Chapter 10

Few weeks after that event, I still can't forget what happened. Remembering that moment makes my blood boil. I really hate that man so much! “Ms. Ynna, nasa warehouse na ang lahat ng ini-order ninyo sa mga direct supplier natin.” Hindi ko namalayang pumasok pala si Maureen sa opisina ko dahil kanina pa ako nakatulala sa kawalan. “That's good, naipa-check mo na ba kung kumpleto lahat?” tanong ko sa kaniya tiyaka ako humigop ng mainit na kape. May inabot naman siya sa aking isang listahan. “Yes Ms. 20 boxes of noodles and canned goods, 30 trays of eggs, 20 boxes of barbie and car toys, 50 bales of clothes. Also, na contact ko na rin po ang team ng mga doctors na pupunta later to check the children on the orphanage.” Dapat sana ay magpapa-cater pa ako ngunit ang sabi ng namamahala sa orphanage ay may isang magpapa-cater na raw. Namana ko na sa mga magulang ko ang pagdo-donate ng marami sa orphanage na iyon, isa rin kasi ito sa pinakamaraming kinukupkop na batang ulila at inabandona. S

My eyebrows meet as Thymoteo pulls me in. I don't know what is wrong with him; I don't know what I did since he really looks so mad right now.Hinila ko ang braso ko para mabitawan niya ito. Pareho kaming napahinto, tiim-bagang siyang tumingin sa akin. Nakakunot ang kaniyang noo, habang ang mga mata niyang lumalagablab sa galit na nakatingin sa akin na animo'y isang malaking krimen ang nagawa ko. “What's your dámn problem?!” I can't help but yell. Nakakahiya ang biglaan niyang paghila sa akin sa kalagitnaan ng fashion show.“You! My problem is you! You did that right?” Mariin ang bawat salitang tanong niya sa akin. I am hella confused on what he's talking about. Gusto ko siyang sapakin sa sobrang inis na nararamdaman ko.Pumikit ako at huminga nang malalim to calm myself. “Did what?” kalmado kong tanong. Lalo namang bumakas ang galit at pagkainis sa kaniyang mukha.“Huwag ka nang mag maang-maangan, Ynna. You're the one who sabotage my company's cloth collections, right?” I laughed

Just as Mr. Chua was getting ready to punch back, a guard quickly came in and stopped them. At the same time, Thymoteo grabbed my hand and hurriedly took me to his car.He mumbled, “Kulit talaga ng mokong na ‘yon, walang dala..." I didn't hear the rest of what he said, it seemed like he slowed it down intentionally just to voice it out, but he didn't want me to hear it. Curious tuloy ako kung ano iyon. About ba sa akin? Binuksan niya ang pinto ng kotse niya, senyales na pinapapasok niya ako. Sumunod nalang ako dahil pagod na rin ako para makipag talo pa.Everything fell quiet as he finally got into the car. Feeling overwhelmed, I rubbed my temples gently, hoping to calm myself. I leaned against the backrest and closed my eyes, seeking a moment of tranquility.“Careless woman.” Parang tumalbog ang puso ko nang maamoy ko ang matapang niyang mamahaling pabango.Kinabit niya ang seatbelt ko at muling bumalik sa driver's seat. Nagmulat naman ako at tumingin nalang sa bintana.Nagmaneho nam

YNNA's POVI was startled and covered myself with a blanket because of the coldness of the air conditioner. The strong scent of masculine cologne prevailed—wait, masculine cologne?!Dalian akong napabangon, chineck ko ang sarili ko. Iba na ang damit ko, chineck ko rin ang suot kong undergarments sa loob ng malaking t-shirt at sweater pants na ito. Iba na rin!Luminga-linga ako sa paligid, nakita ko si pogo na natutulog sa tabi ko. Nakayupyop ito sa kama at humihilik ng pakaunti.“What did you do to me?! Did you r#p€d me?! Help! Tulong! Manyak!”Mabilis siyang napabangon, tinakpan ko ng kumot ang buong katawan ko at nagsisisigaw. Kinusot niya ang kaniyang mga mata at hindi makapaniwalang tumingin sa akin.“Can you just shut up? Ang sakit mo sa tenga,” umatras naman ako hanggang mapasandal ako sa headboard.“Anong ginawa mo sa akin?! Nasaan ako?!” masama akong tumingin sa kaniya habang tinatakpan pa rin ng kumot ang katawan ko.“I didn't do anything! Also, hindi kita papatulan. You're f

YNNA's P.O.VI immediately shut my mouth off when I saw how mad Thymoteo is. I know that he and his friends just wanna help me but I can’t stay here longer knowing that my only family is worrying too much about me.Naging tahimik ang hapag-kainan habang kumakain kaming lahat ng almusal hanggang matapos kaming kumain ay naroon pa rin ang katahimikan. I felt really scared when I saw how pissed off he is, he gives me chills in my spine. I admit naman that I was wrong pero nadala lang din ako sa bugso ng damdamin when I heard that I need to stay here. Stay with my rival in one damn roof.“I will go on Manila tomorrow to start our plan, Trigo give me the contact number of your private investigator. Babalik din ako rito after a week.” Seryoso ang malamig na baritonong boses ni Thymoteo. Nagtatanguan lang ang lahat habang ako ay tahimik lang na naka upo.Nang matapos kaming kumain ay umalis si Thymoteo, dumiretcho siya pataas sa kaniyang kuwarto. Nakahinga kami ng maluwag, the tension betwee