All Chapters of COLD SHOT OF BULLET: Chapter 1 - Chapter 10

Pagkalapag ni Savannah ng Pilipinas ay preskong hangin ang sumalubong sa kaniya pagkalabas ng eroplano. Dalawang buwan din bago sya nakabalik ng Pilipinas dahil binigyan niya ng oras ang kanyang ina na ngayo'y nasa amerika. Habang naglalakad palabas ng airport, isa lang talaga ang masasabi niya sa kanyang pagbabalik; wala pa ring pinagbago, kahit saan man lumingon ay hindi nya ramdam ang kapayapaan. Parang buong buhay nya na nga ito dadalhin; walang totoong kapayapaan, walang tigil ang utak sa pagiging alerto sa bawat oras dahil sa anumang panahon at kahit saan sa paligid ay nandyan at nandyan ang anumang uri ng panganib. Sanay na sya pero minsan ay nakakaramdam din sya ng pagod. Tuloy-tuloy lang ang lakad ni Savannah hanggang sa makalabas ng airport. Pagkalabas ng exit ay isang lalaki ang agad nakaagaw ng kanyang atensyon. Nakasandal ito sa harap ng kotse habang nagse-cellphone. Huminto sya sa kinatatayuan, hindi sya aalis dito hangga't hindi mag-aangat ng tingin ang

Alastres ng hapon naisipan ni Savannah na lumabas ng bahay para puntahan ang isang lugar. Pagkarating ay huminto sya sa harapan ng isang bahay. Kasalukuyang nasa ibang housing subdivision sya ngayon.Tinatanaw nya lang ang bahay habang nakasandal sa labas ng sariling kotse. Sa maraming taong lumipas knayang nilisan ang lugar na ito ay mapapasabi na lamang syang marami na talagang nagbago, isa na ang bahay kung saan sya lumaki.Habang tinatanaw ang bahay nila noon ay bumabalik ang mga alaalang masasaya pero nagdudulot naman ng kirot sa dibdib. Isa lang naman syang masayahing bata noon pero isang araw ay bumaliktad ang lahat."Time flies so fast... Lahat ng memories ko dito na kasama ka ay bumabalik sa 'kin… I miss you so much Dad..." kanyang bulong sa loob ng isipan.Sa dinami-daming tao sa mundo, ang sariling ama ang pinakamalapit sa kanyang puso. Noon, hinihintay nya pa ito sa mismong gate para salubongin. May mga panahon pang kahit ang laki na nya ay walang niisang reklamo ang kany

Mapayapang namamahinga si Savannah sa taas ng puno nang may pumutol nito. Tumunog ang telepono nya, at pagtingin kung sino ang tumatawag ay napabuntong hininga sya. Maingat muna syang bumangon 'tsaka sinagot ang tawag. "Iha, can you come over here? At the Dean's office," sabi sa kabilang linya.Inilayo nya ang telepono saglit , at kumawala ng mabigat na hininga dulot ng pagkairita. Wala pa ngang isang oras syang tumatambay dito sa puno tapos may mangdidisturbo na naman."Okay coming," sagot na lang nya dito. Gusto nyang tumanggi pero wala syang magawa kun'di pumayag para ipakita ang kaniyang respeto.Nang makarating sa tapat ng office ay sya muna'y kumatok bago pumasok. Pagpasok ay bumungad sa kanya ang anim na lalaki kanina, at ang Dean."Ano ngayon?" Gusto nyang ipakita na naiinip sya pero pilit nya pa ring ikalma ang sarili."Boys, ano nga 'yong sasabihin nyo?" tanong ng Dean. Noo ni Sav ay kumunot. Tiningnan nya sina Emerson pero hindi ito makatingin sa kanya ng diretso.Tuming

Dumaan ang anim na oras, ngayon ay Alas-syiete na ng gabi. Maaga natapos ang klase ni Savannah kaya ngayon naisipan niyang pagbigyan si Lianna sa kagustohan nito. Ngayon, kasalukuyan niyang hinihintay si Lianna habang nakaupo sa harap ng sariling sasakyan. Habang wala pa si Lianna ay naisipan niyang itext si Aron. "Aron, matapos ang klase mo, dumiretso ka sa Juicy Club. May gagawin pa 'ko kaya hindi muna kita masasamahan ngayon. Kung anong malalaman o makikita mo, sa bahay na lang natin pag-usapan." Walang reply agad si Aron pero naiintindihan nya dahil baka nasa klase pa ang binata. Luminga-linga muna siya sa paligid para libangin ang sarili. Pero tumigil ang mata niya sa isang grupo ng kalalakihan na nasa malayo. Nang magtama ang mga mata nila ni Jax ay mabilis namang nag-iwas ng tingin sa kaniya ang binata. Makaraan ang ilang minuto ay napatingin si Savannah sa tumawag ng pangalan nya. Si Lianna ito na mabilis ang lakad papalit sa kanyang direksyon. "Wow!" pagkamangha ni Lian

Mas ibinaon ng lalaki ang kutsilyo sa balikat ni Savannah kaya napaluhod na lang si Savannah sa sariling mga tuhod sabay d***g nang malakas.Kinasa ng lalaki ang hawak nitong baril; rinig nya yun kaya tumingin sya sa lalaki. Nagdadalawa ang paningin niya ngayon, ramdam niya ang malagkit at mainit na likido na tumutulo sa kanyang likuran. Bago maputok ng lalaki ang baril ay mabilis niyang hinawi ang baril nito sabay tayo; nilabas nya ang sariling dagger sa likuran, at mas mabilis pa sa hangin'g hiniwa ang leeg nito. Dahan-dahang tumumba ang lalaki habang hinahabol ang huling hininga; pinanood nya lang itong nagdudusa habang mabibigat rin ang kanyang paghinga. Bitawan niya ang dagger, napahugot siya ng maraming hangin. Hinawakan nya ang kutsilyo na nasa bandang likuran ng balikat nya, at humugot ulit ng malalim na hininga.Pumikit sya, at diretsong binunot ang kutsilyo. Abot impyerno ang pagdaing niya at napabagsak sa sariling mga paa. Hindi sya nagtagumpay na hublotin ang kutsilyo at