All Chapters of The Billionaire's Temptation: Chapter 1 - Chapter 10

"Adrianna, from now on this will be your house."I looked around without saying anything. Their house is big but ours is bigger. The furnitures are classy, they have a grand staircase in the middle going to the second floor and there's a huge chandelier hanging. The maids on their uniform are on the side looking at us. This house is not new to me. I've been here before my parents both died in an accident. We're on the way to our rest house in Batangas when that happened. I am the only one who survived. They said I'm lucky. How can I be lucky if I'm left alone? I'm only eight. If I could only wish, I will wish to be with them. I don't want to be left here. I don't want to live with mom's sister, but I don't have a choice. She's the only relative I have.If only I'm allowed to stay in our house with my nanny, I will choose to stay there. But the police and those people from the government came, they can't allow me to stay alone at a very young age. I need a guardian and that is my aunt

Monday came, maaga akong nagpahatid sa school. Good thing nasa ibang campus na si Ariella kaya hindi na kami magkasabay ngayon sa iisang sasakyan. Dati kasi nung nasa isang campus pa kami, maaga palang bad trip na ako sa kanya. Ewan ko ba kahit na anong pilit ko sa sariling magpakabait sa kanya siya talaga yung nang-dedemonyo sa akin. Even if I'm just quiet inside the car, siya talaga yung gumagawa ng paraan para maasar ako sa kanya. At kapag wala naman akong reaksyon lalo itong naiinis sa akin. Kaya nga nung nagcollege na siya para akong nabunutan ng tinik. Pero mas matatahimik siguro ang buhay ko kung matutuloy si Ariella sa ibang bansa. Narinig kong nagsasaya ang mga kasambahay kagabi dahil aalis daw si Ariella pagkatapos nitong semester. May modelling offer ata ito sa ibang bansa. Whatever! Wala akong pakialam kung anong pagkakabalahan niya sa buhay basta wag niya din akong pakialaman sa buhay ko. "Good morning, Addy. How's your sleep?" Napairap ako sa kawalan ng bumati ang

"Bwesit na X na yan. Bakit ba hanggang ngayon hindi pa rin yan nahahanap? Pati tuloy si Sir Montenegro pinapahanap sa atin."Nakakarindi na ang kadaldalan ni Donna. I don't know if she's joking or what. Natapos na lang ang next subject namin hindi pa rin ito matahimik. Kanina pa ito nagrereklamo dahil hindi niya nasagot ang quiz namin kay gurang na nagpabida. Bida-bida talaga wala pa namang naituro. Ito namang si Donna, muntanga din ang simple lang naman nung question, hindi pa nasagot. Finding X. Walang katapusang paghahanap kay X. Ilang beses na itong ni-review ni Miss Castro sa amin, hindi lang siguro nakikinig ang babaeng 'to. Bakit pa ba kasi hahanapin yang si X? Kung ayaw magpakita e di wag."Stop finding x, Donna kung ayaw magpahanap and don't ask me why! Lintek lang! Kung ayaw magpahanap, wag ng hanapin.""Huh?" naguguluhan niyang tanong sa akin. "Hakdog!" pang-aasar ni LA."Wala!" Sabi ko saka umupo sa bench sa tambayan namin na malapit sa cafeteria. Umupo din si Donna at

"River, baby, mommy's here..."As soon as my pet dog heard my voice, he ran to welcome me and move around my feet. I named my dog River since I found him near the river, abandoned and almost drown. He's my white pomeranian dog, my sweet and clingy baby dog."How's my handsome baby? Mommy missed you so much." he barked cutely kaya napangiti ako. "Come here, I have a pasalubong for you, bigay ni daddy pangit mo." Pinakita ko sa kanya ang bagong damit na binigay ni Gors para sa aso ko, na naging aso na namin. " Kumawag ang buntot ni River at tumalon talon pa ito, excited ang aso sa pasalubong ng daddy pangit niya.Binuhat ko si River at hinaplos ang ulo saka hinalikan. "I miss you, baby, miss mo ba si Mommy?"malambing kong tanong sa kanya, tumahol ito kaya napangiti ako at muling humalik sa ulo niya."Good boy, kaya love ni mommy ang River na yan eh. Tara doon tayo sa room natin baby.""Weirdo! Pati aso kinakausap." I stopped on my track when I heard someone talking behind me. Hindi na

Warning: abuse_______________________________________________"Did you try loving me?" "No! You're not my type, Adrianna." In my life I never knew I could experience so much pain as much as I do now. Akala ko hindi ko na mararanasan ang ganitong uri ng sakit. Akala ko lahat ng sakit naranasan ko na. The moment I closed the door I break out. I was shaking in pain. I felt my whole world crashed right through my eyes. The world I built around him vanished in just an instant. Pakiramdam ko muli na naman akong mag-isa. Habang buhay na lang ba akong mag-isa? Meron bang mali sa akin? Ano bang kasalanan ko at kailangan kong maranasan ang lahat ng 'to? Pati ang kaisa-isang tao na inaasahan kong sasamahan ako sa hirap at ginahawa ay iniwan na rin ako. Akala ko totoo ang lahat ng mga pangako niya sa akin, but turns out that promises are meant to be broken. Kinuha niya lang ang loob ko saka ako iniwan. Kung hindi niya pala kayang panindigan ang pangako niya sana noon pa lang iniwan niya na